Lahat ng Kabanata ng Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Kabanata 1811 - Kabanata 1820

Agad namang nanlaki ang mga mata ni Luna sa sinabi ng babae habang hindi makapaniwalang nakatingin sa kanya. "I—Ikaw si... Charlotte?" “Oo naman.” Ngumiti ang babae na may medyo mapanuksong ekspresyon. “Kailangan kong magpasalamat sa pagdala mo sa akin sa bodega para kunin ang bote ng gamot. Kung wala ito, hindi ako magta-transform nang ganoon kabilis." Habang nagsasalita si Charlotte, dahan-dahang naglakad si Jim papunta sa kanila. Tumabi siya kay Charlotte at sinulyapan si Luna ng malamig na tingin. Malayo ang tono ng pananalita niya, "Ikaw ang nanggugulo sa amin ni Charlotte?" Ang mga salita ni Jim ay lubos na nakapagpatulala kay Luna. Kumunot ang noo niya at tumingin sa lalaking tinawag niyang kapatid. "I—Ikaw...at si Charlotte..." “Nagkabalikan na kami ni Charlotte." Ngumisi si Jim. Lumapit siya at niyakap si Charlotte sa kanyang mga braso, marahan siyang hinalikan sa noo bago tumingin ng seryoso kay Luna. “Ang tagal na naming nagkahiwalay. Sa wakas, nagkita na rin kam

Napakagat labi si Luna at tumingin kay Charlotte sa harap niya. "Ito ba ang ginagawa mo, ginagawang taong ganito ang kapatid ko?" Ngumisi si Charlotte. Maganda siyang sumandal kay Jim at bahagyang ngumiti. “Anong kalokohan ang pinagsasabi mo? Kailan pa nagbago si Jim? Siya ang taong palaging nagmamahal, nakikinig, at nagtitiwala sa akin.” “Kailangan kong magpasalamat sa iyo, Luna. Kung hindi dahil sa pagtulong mo sa akin na makuha ang skin regeneration na gamot, hindi ako makakapag-transform sa isang mas maganda kaysa dati." "Tigilan mo na ang pakikipag-usap sa kanya." Tinapunan ni Jim ng malamig na tingin si Luna. Ang kanyang kamay na may singsing na jade ay marahang winalis ang buhok ni Charlotte sa likod ng kanyang mga tenga. "Diba sabi mo pagod ka? Balik na tayo para magpahinga." Ngumiti ng malambing si Charlotte at sinabing, "Okey." Pagkatapos, mahiyain niyang ipinatong ang ulo sa mga braso ni Jim. "Luna, kung ayaw mong lumala ang mga bagay ngayong gabi, itigil

"Sabihin mo sa akin, Joshua... Ano ang dapat kong gawin?" Nakaupo si Luna sa ilalim ng malakas na ulan habang mahigpit na hinawakan ang mga braso ni Theo. Mahina at marupok ang boses niya nang bumulong siya, "Ano ang dapat kong gawin para maging maayos ang lahat? Sigurado akong magkakaroon ka ng solusyon. Matalino ka Joshua. Magkakaroon ka ng solusyon, di ba?" Nang marinig ang paos na boses ni Luna, tuluyang nadurog ang puso ni Joshua. Humakbang siya at marahang hinawakan ang balikat ni Luna. Napakaamo ng boses niya habang sinusuyo, "May solusyon ako, pero samahan mo muna ako pauwi. Please?" Natigilan si Luna sa sinabi ni Joshua. Maya-maya, tumingin siya kay Joshua bago muling tumingin kay Theo. Binitawan niya si Theo at agad na ibinaon ang sarili sa mga bisig ni Joshua. "Joshua, tutulungan mo naman ako diba?" Si Joshua lang ang iniisip ng nagdedeliryong isip ni Luna sa mga sandaling iyon. Kahit sinong makita niya, nakikita niya si Joshua. Bawat salitang binibitawan niya

Nagkaroon ng mataas na lagnat si Luna pagkatapos siyang iuwi ni Joshua. Nagpalit siya ng ilang doktor ng pamilya, ngunit ang epekto ay minimal. Dalawang araw na mataas ang lagnat ni Luna. Nanatili si Joshua sa tabi niya sa kwarto niya sa kabila ng lahat. Sa wakas, sa hapon ng ikalawang araw, dahan-dahang bumukas ang mga mata ni Luna na magkasalubong ang mga kilay. Naging malinaw ang kanyang paningin Hinimas niya ang masakit na ulo habang sinusukat ang paligid at bumangon sa kama. Nang makita niya ang black-and-white decor ng kwarto at si Joshua, na nasa tabi niya na nakasandal sa isang upuan, natutulog, sa wakas ay napagtanto ni Luna na siya ay dinala sa mansyon ni Joshua sa Merchant City. Ramdam ang galaw niya, dahan-dahang nagmulat ng mata si Joshua na nakasandal sa upuan na nagpapahinga. "Gising ka na." Sa pagtingin sa hapis na maputlang mukha ni Luna, napakunot ang noo ni Joshua at sinabi sa paos na boses, “Nauuhaw ka ba? Kukuha ako ng isang basong tubig.” Sumagot

Medyo nanginig si Joshua ng marinig ang sinabi ni Luna.Ilang sandali pa, nagtaas siya ng kilay. "Ang aking tita?"Tumango si Luna."Dahil tinitingnan mo ang aksidente ng aking tiyuhin upang linisin ang pangalan ni Granny Lynch, naisip ko na dapat kong makipag-usap sa iyo nang maayos tungkol sa iyong tiyahin. Marahil ay maaari nitong baguhin ang mga bagay-bagay."Natahimik sandali si Joshua bago tumango. "Sige."Pagkatapos, umalis si Joshua at isinara ang pinto sa likuran niya.Pumikit si Luna, pinagdaop ang mga palad, at nagdasal. Umaasa siya na hindi masyadong mapahamak si Bonnie kay Jim. Inaasahan niyang mahahanap ng mga tauhan ni Joshua si Bonnie bago pa mawalan ng kontrol sina Bonnie at Jim.…Sa study room ng Landry Mansion.Matapos ayusin ang lahat ng impormasyon patungkol kay Luna, bumalik si Jim sa kanyang desktop at tulalang tiningnan ang larawan ng babae.Dalawang araw na niya itong pinag-iisipan, ngunit hindi pa rin niya maalala kung sino ang babaeng ito. Kakaiba