Lahat ng Kabanata ng KEEPING THE CEO: Kabanata 81 - Kabanata 90

"WOW! Ang ganda naman dito, Jolo. Worth it 'yung hilo at sakit ng ulo ko!" hindi ko maiwasan ang sariling hindi mamangha sa ganda ng lugar. Literal akong napapakagat ng labi para lang pigilan ang sarili na mapatalon sa sobrang galak at saya na nararamdaman.White sand ang lupa, maaliwalas ang kahit na sabihing virgin island na isla ay hindi naman maipagkakaila na malinis ito at napapanatiling maganda. Kaunti lang ang tao dito, halos staff nga lang ng isla ang nakikita ko eh. Rinig na rinig ko ang malalakas na alon ng dagat. Hindi pa gaano katirik ang araw nang dumating kami dito kaya naman malaya kong naililibot ang mga mata."Do you like it? Nakabawi na man ba ako sa ilang linggong pagpapasakit ko ng ulo mo?" tanong ni Jolo habang may ngiti sa kanyang labi. Mabilis naman akong tumango at hindi pa rin naaalis ang matamis at malapad na ngiti sa labi.Ang saya ko lang talaga. Kakaiba 'yung dulot na ginhawa sa pakiramdam ng malamig na hangin at tahimik na lugar. Na

NAGING matiwasay naman ang pagkain namin ni Jolo sa may kubo. Hindi na rin niya pinaalis sa pampang ang kubong kawayan at wala naman na daw sa aming dalawa ang may balak maligo sa dagat. Naglalakad na kaming muli ngayon pabalik sa inuokupahang silid dito sa isla para makapagpahinga dahil mamaya daw gabi ay magpipicnic ulit kami sa tabi naman ng dagat. "Have you enjoyed it, Shella?" Saglit akong napatigil sa paglalakad upang lingunin ang binata nang marinig ang tanong nito. Tipid naman akong napangiti at dahan-dahan na tumango. "Oo, masasarap 'yung mga seafood na kinain natin. Malulusog 'yung mga alimasag at hipon 'no? Para tuloy gusto ko ulit na iyon ang kainin bukas," saad ko at muli nang bumalik sa paglalakad.Nakayapak lamang ako dahil gusto kong dinadama ng mga paa ko ang pino ng buhangin habang si Jolo naman ang may bitbit ng tsinelas ko. Noong una ay inaya ko ang binata na magyapak din ngunit mabilis itong tumanggi. Ayaw niya daw a

SHELLA POVANG bwiset na lalaking iyon! Hindi pa nga naayos ang problemang ginawa niya kay Angel tapos nakikipagharutan na siya ngayon sa ibang babae. Kaya nakakadali ng ilang panganay eh. Okay, sabihin na nating gwapo at mayaman si Jolo pero sapat na ba iyon para makipaglaro siya kung kani-kaninong babae? Akala ko ba nagpunta kami dito sa isla para makabawi siya? Aba ang gago, dinala lang yata ako dito para makita ko 'yung babae niya. Napakawalanghiya!Dumagdag pa 'tong pangingirot ng talampakan ko. Hanggang ngayon kasi ay hindi ko pa rin natatanggal 'yung bubog. Ilang minuto na ang lumilipas, kamusta naman ang paa ko. Kung bakit naman kasi nagyapak yapak pa ako sa buhanginan kanina eh. "S-shella..."Agad kong nilingon ang pintuan ng cabin at literal na halos magsalubong na ang mga kilay ko nang makitang nakatayo doon ang unggoy  na kanina pa laman ng isip ko. Hindi ko pala naisara ang pinto. Kakamadali ko kasi kanina na makaalis sa lugar para

JOLO POV ANONG oras na, kinakabahan na ako. Nasaan na kaya si Rusty? Naibigay naman kaya niya 'yung paper bag na pinapabigay ko kay Shella nang walang masamang nangyayari?  Kanina noong masiguro ko na mahimbing nang natutulog ang dalaga ay dali-dali na akong naghanda para sa munti kong surpresa para sa dalaga. A picnic date in the seaside. Oo na, alam ko na ang luma at medyo baduy but I really find this date romantic and worth to remember. Ito nalang ang tanging naiisip ko na pwedeng maging pambawi kay Shella. Mabuti na nga lang at nailagay pala ni Domingo sa chopper niya ang paper bag na pinatago ko sa kanya noon pa. The dress is my own choice. Pinasadya ko iyon na ipagawa sa isang designer doon din sa Maynila. Hinulaan ko nalang 'yung sukat ng katawan at binase sa pagkakaalala ko sa taas at timbang ng dalaga. Alam ko naman at ramdam ko na seryoso si Shella noong sinabi niya na ipapaubaya na niya ako kay Angel, para daw sa ikabubuti ng lahat. Hindi ko a

AGAD kong inilibot ang mga mata ko pagpasok namin ng restaurant, akala ko ay sa isang karinderya lang kami pupunta ni Jolo ngunit nagulat ako nang bumaba kami sakay ng isang shuttle at bumungad nga restaurant na ito. Parang hindi lang basta-basta na restaurant ito dahil masyadong elegante at makinang ang mga gamit nila at maging ang mga crew or staff ay disente tingnan. Kaunti lang din ang mga taong kumakain, siguro ay wala pa sa sampu ang bilang ko at kasama na din kami doon ni Jolo. "May restaurant palang ganito dito sa isla?" wala sa loob na wika ko, agad naman akong nilingon ng binata sa tabi ko at dahan-dahan na tumango. "Yes baby, hindi lang ito ang maganda dito. Hayaan mo at pagkatapos nating kumain ay mamasyal tayo. Para naman makalibot tayo bago tayo umuwi," masayang wika nito at inalalayan na ako sa pagpasok. Hindi ko alam kung bakit tila nakaramdam ako ng saya at kalungkutan sa sinabi ng binata. Masaya dahil sa wakas ay nagawa at nat