All Chapters of KEEPING THE CEO: Chapter 1 - Chapter 10

“YES hello? Lawrence I already told you earlier, don’t call me because I will call you. Oo, mamaya.  Right after makarating ako sa location, tatawagan pa kita. Daig mo pa si Angel kung mag-alala.”  Hindi na niya hinintay makasagot ang sekretarya sa kabilang linya dahil agad na niyang ibinaba ang tawag. Nakakatatlong tawag na ito magmula nang umalis siya sa opisina para mag-isang bumyahe papuntang Baguio kung nasaan si Mr.Fujiko upang personal silang makapag-usap tungkol sa negosyo.Nasa kalagitnaan na siya ng zigzag road nang unti-unting bumabagsak ang mga patak ng ulan.“’Nak ng putcha naman oh!” bulyaw niya sabay hampas sa manibelang hawak-hawak. Hindi niya malaman kung tutuloy pa ba siya sa pupuntahan o tumigil na mismo sa lugar kung nasaan siya.“Fuck you! Ulan ka lang! I am John Louis Raymundo, I am the owner of my company! Hinding- hindi ako mapapa-atras ng dahil lang sa lintik na ulan na iyan!&rd

MATAPOS ang naging pag-uusap ni Jolo at ni Tatay Ruben ay hindi muna siya pinayagan ni Nanay Leoning magtrabaho sa bukid kung kaya’t hanggang ngayon ay nakatunganga pa rin siya at hindi maisip kung ano ang maaaring gawin ganoong ang lahat ng nakakausap niya ay nasa bukid at nagtatrabaho. “Tao po? ‘Tay Ruben? ‘Nay Leoning?”  Bago sa pandinig ng binata ang boses na narinig kung kaya’t hindi na muna niya ito nilabas upang sabihin na wala pa roon ang dalawang matanda. Inakala niyang umalis na iyon nang lumipas ang limang minuto ay hindi na ito muling nagsalita ngunit hindi pala. “Shella ‘buti naman at ikaw ang naabutan ko.” Hindi na napigilan ng binata ang sarili at unti-unti nang sinilip sa maliit na bintana ang mga tao sa labas ng silid na kinaroroonan niya. Doon ay nakita niya ang dalaga habang hindi tinitingnan ang lalaking nasa harapan. Nagtaas naman ang dalawa niyang kilay nang mapansin ang biglaan nitong paglapit sa dalaga. “W-wala pa

“BITAWAN niyo ako! Anong karapatan niyong gawin sa'kin 'to. Bitaw ano ba!” nagpupumiglas at galit na mukha ni Tatay Ruben ang naabutan ni Shella at Jolo. Kasama rin nila ang sekretarya ng binata na siyang may hawak ng pera. Habang si Nanay Leoning naman at Angelo at nasa isang gilid at naluluha luha nang umaawat.“Ang Tatay Ruben!” hindi na nahawakan ni Jolo ang kamay ng dalaga dahil bigla na lamang ito tumakbo patungo sa kinatatayuan ng kanyang lolo na nakikipagtalo sa tatlong pulis na pilit itong pinoposasan. Tila may namuong galit sa dibdib ng binata kung kaya’t walang sabi-sabi ay sumunod ito sa dalaga at nakipagpalitan ng matatalim na tingin sa tatlong nakaunipormadong mga pulis.“Tanggalin niyo nga ‘yang mga kamay niyo kay Tatay Ruben! Ang kakapal ng mukha niyo, hindi man lang kayo naawa sa lolo ko. Iisang tao lang ‘yan pero kailangan bang tatlo pa kayo na pupunta dito-”

"JOLO sandali..." habol na tawag ng dalaga sa kanya ngunit nagbingi-bingihan siya at nagpatuloy lamang sa paglalakad papunta sa kwartong tinutulugan.  "Jolo ano ba. Sandali nga sabi eh..." wala nang nagawa ang binata nang higitin at patigilin siya ng dalaga. Napaatras ang dalaga nang makitang walang ekspresyon ang kanyang mukha. Marahil natakot o 'di kaya'y nabigla. "Jolo..."  "What do you need?" simpleng tanong niya at iniiwas nalang ang tingin.  "Iyong tungkol kanina, sa utang-"  "Why? Tatanggihan mo din ba 'yong pagbabayad ni Lawrence sa utang niyo para maikasal ka talaga kay Mario?" tanong niya kasabay ng paniningkit ng mga mata.  Natakot ang dalaga at iling lamang ang naisagot. "H-hindi ganoon, Jolo. Hindi. Iniisip ko lang na nakakahiya-"  "Well, save that fucking embarrassment of yours and stay away from that guy! Malinaw naman nang sinabi kong babayaran ko

SHELLA POV INIWAN ko na muna sila Jolo at Lawrence sa labas. Ayokong marinig ang pag-uusap nila tungkol sa pag-uwi nila sa Maynila. Parang hindi pa ako handa. Nasanay kasi akong sa bawat uwi namin galing bukid ay madadatnan ko ang binatang naghihintay sa amin sa puno ng mga kawayan at masayang sasalubong pag malapit na kami.  "Oh Shella, 'andiyan ka pala. Nasaan si Jolo? Hindi ba't magkasama kayo kanina?" agad akong nagmano nang makita ang aking nanay Leoning. Galing ito sa kwarto nila ni Tatay Ruben. Marahil nakatulog na ang aking lolo kaya naman lumabas na muna saglit si lola.  "Ah opo 'nay, iniwan ko na po muna sila ni Lawrence sa labas. Mukhang may pag-uusapan po kasi silang importanteng bagay," sagot ko at bumalik na sa pag-upo.  Naupo rin naman si nanay Leoning sa harapan ko. Nang mapansin ko ang matagal niyang pagtitig sa akin ay nilingon ko siya at nagtatakang mukha ang ipinaki