All Chapters of KEEPING THE CEO: Chapter 31 - Chapter 40

"WHAT did you say Angel? What the actual fuck did you say?" tanong ko paulit-ulit. Hindi ako mapakali. Paikot-ikot na ang ginagawa kong paglalakad dito sa harapan niya.  She's just crying and sobbing. Ni ayaw niya rin mismo magsalita. Sumasakit na ang ulo ko sa nangyayaring ito.Shit, hindi pwede 'to. Ibang usapan na pag may inosenteng batang involve. Lalo na kung anak ko pa iyon. Pero hindi pa naman ako nakakasigurado na buntis nga talaga si Angel. "Jolo I'm pregnant. I'm three weeks pregnant now-" "How could you say that you are pregnant? At paano ka nakakasiguradong akin nga 'yang batang dinadala mo kung sakali?" Shock was visible in Angel's eyes. Bigla itong napatayo mula sa pagkakaluhod at mabilis pa sa alas-kwatro akong sinampal. Masakit. Mahapdi sa pisngi. Pero maigi na rin ito, para magising ako sa katotohanan at maniwalang nangyayari ito ngayon. "Oh my god Jolo! I'm sorry. Hindi ko sinasadya. Nadala lan

HINDI ko alam kung dahil ba sa alog ng jeep kaya ako nahihilo o dahil na naman 'to sa walang mintis na umagang pananakit ng ulo ko, mabuti na nga lang at hindi ako naduduwal ngayon. Sadyang mabigat lang ang ulo ko at nakakaramdam ako ng malubhang pagkahilo. Minabuti kong pumikit na lamang para kahit papaano ay mawala sa isipan ko ang hilo na iniinda. Medyo malayo-layo pa ang babaan ko. Siguro ay mga dalawang oras pa ang hihintayin ko. Nasa bandang dulo ako ng parte ng jeep. Nakasumbrero ako at nakatakip ng panyo ang mukha. Napapadilat ako ng mga mata sa tuwing humihinto ang jeep. Akmang ipipikit ko na sana muli ang mga mata ko nang biglang may tumawag sa pangalan ko. Tiningnan ko lamang ito sa gilid ng mga mata ko at pilit na kinikilala ang mukha at kung sino ba ito. Halos lumuwa ang mga mata ko nang mapagsino ang taong tumawag sa akin. "Shella? Ikaw ba 'yan? Ikaw nga!Kamusta ka naman? At saka saan ka pupunta?" tila maligayang-mali

"MABUTI nalang at nakahiram tayo ng tricycle kanila pareng Andres! Ipagdadrive pa niya ako pahatid kay Shella sa terminal," maligayang anunsyo ni tatay Ruben sabay lapit sa akin para bitbitin na ang mga bag kong naglalaman ng ilang mga gamit ko.Halos kaunti lang din ang dala ko. Ilang piraso ng damit at gamit na kakailanganin ko para sa aking sarili. "Maraming salamat po 'tay Ruben. Pasensya na din po at biglaan tayong nakapagbenta ng kalabaw para lang may maipamasahe ako papuntang Maynila," nahihiya kong turan sabay ngiti ng tipid. Noong nakaraan pagtapos namin mag-usap-usap tungkol nga sa pagluwas ko pa-Maynila ay agad na ngang naghanap ng mapagbebentahan ng kalabaw si tatay Ruben. Kahit mababa kumpara sa normal na presyo ng bentahan ng kalabaw ay pinatos na lamang din niya, aniya'y kailangang-kailangan ko na daw. Hayaan nalang daw at mas importante ang apo niya sa akin kumpara sa kalabaw namin. "Ano ka ba naman Shella apo, kikitain n

"TAMA po ba 'tong lugar 'nay Tasing? Bakit parang ang laki naman yata at ang taas?" mangha kong tanong sa kasama kong matanda habang hindi na magkandaugaga sa pagtingala para siyasatin ang kabuuan ng lugar.Hanggang ngayon ay bitbit-bitbit ko pa rin ang mga gamit ko at sa tuwing naglalakad si nanay Tasing ay siya rin namang higit ko sa mga dala ko. "Aba'y oo naman, Shella. Hindi ako pwedeng magkamali," usal naman ni nanay Tasing habang palinga-linga sa paligid ko. Hindi ko alam kung may hinahanap ba siyang tao o sadyang namamanghaan din siya dito sa lugar. "Parang hindi ko naman po nakikita si Jolo, 'nay Tasing. Baka po maling lugar ang nabababaan natin-" "Ano ka ba naman Shella, sino ba sa ating dalawa ang mas matagal na dito sa Maynila? Hindi ba't ako? Magtiwala ka lang at sigurado akong tama ang pinuntahan natin!" saad ulit ni nanay Tasing at hanggang ngayon ay hindi pa rin siya tumitigil kakalingon sa paligid. 

JOLO POV"WHAT did you say? Ulitin mo nga, tanginang 'yan baka nagkakamali lang ako ng pagkakarinig," usal ko at hindi halos makapaniwala sa sinabi at gustong mangyari ni Angel.She's driving me nuts! Simula ng malaman at ipaalam niya sa akin na buntis siya, walang araw na hindi siya pumunta dito sa opisina ko. She's literally everywhere! Kahit saan ako magpunta ay lagi kong nakikita ang mukha niya o 'di kaya'y naririnig ang boses niya. Naiinis na ako at gustuhin ko mang ipagtabuyan siya ay hindi ko magawa. I just can't! Fuck! Lagi ko kasing naiisip na what if biglang may mangyaring masama sa kanya, especially to her baby na sinasabi niya ay anak ko. I just can't imagine neglecting the unborn child kahit pa nga hanggang ngayon ay nagdududa pa rin ako kung sa akin ba talaga 'yang bata na dinadala niya. "No honey, you've heard it right. Malinaw ang pagkakasabi ko at gusto kong magpropose ka sa akin bukas. In broad daylight. That's w