All Chapters of KEEPING THE CEO: Chapter 101 - Chapter 110

HINDI ko alam kung gaano kalakas ang tibok ng puso ko ngayon, pakiramdam ko ay mauubusan ako ng hininga kahit na nasa open space naman ako. Hindi ko napansin na matutumba na pala ako sa kinatatayuan ko nang bigla ko nalang maramdaman na para bang may kung sinong sumalo sa akin. It was Deither. Agad na lumingon sa akin ito habang punong puno ng pag-aalala ang kanyang mukha. "Okay ka lang ba, Shella?" tanong nito habang titig na titig sa aking mga mata. Hindi ko alam ang isasagot ko sa kanya. Gusto kong umiling ngunit maging iyon ay hindi ko magawa. Pakiramdam ko ay naestatwa na ako at tanging malakas na kabog ng dibdib ko na lamang ang naririnig. "S-sino ka?" nauutal na tanong ni Neil kay Diether. Marahil nagtataka ito sa estrangherong bigla nalang nasa aking likuran at ngayon ay yakap-yakap ako. "I'm Dieth-" Hindi na nagawang tapusin pa ni Diether ang sasabihin niya dahil agad na sumingit si Neil. "Hindi naman ikaw 'yung lalaking nakita ko noon sa kubo

JOLO POV"HOW'S Angel?" bungad kong tanong nang mamataan si Vincent na nakaupo sa gilid ng Emergency Room. Agad naman itong nag-angat ng ulo at mariin na tumitig sa akin. Hindi ko alam kung bakit iba ang pakiramdam ko sa paraan ng pagtitig ni Vincent, madiin na para bang tumatagos hanggang sa likuran ko. "Vincent, stop staring at me like that and just answer my fucking question-" hindi ko na natapos ang mga salitang sasabihin nang bigla nalang itong tumayo sa kinauupuan at marahas akong inatake. Ngayon, ay nakahawak siya nang mahigpit sa kwelyo ng damit ko at matalim ang mga matang nakikipagtitigan sa akin. "This is all your fault, Jolo! Kung sakaling may masamang mangyari kay Angel lalo na sa batang nasa sinapupunan niya, I am fucking telling you, Jolo, hindi mo magugustuhan ang gagawin ko!"Agad kong iwinaksi ang mga kamay nitong mahigpit na nakakapit sa akin at matalim na tinitigan ito mula ulo hanggang paa. "I know this i

"WHAT are you doing here again, Domingo? Wala ka bang kompanya na pwedeng pagkaabalahan?" naaasar kong wika sa kaibigan nang muli na naman itong makitang naglalakad patungo sa akin. Halos doble ang tinambak ng mga papel na kailangan kong basahin at pirmahan ngayon. Lot of investor and business partner are suggesting to release a new product and upgrade the old ones. Kaya naman binubusisi at binabasa ko nang maigi ang mga files na binibigay sa akin ng mga secretary nila. "Don't you miss me, John Louis? I'm hurt-""Nagkita tayo last week, ilang beses kang nagpunta dito sa building ko, right? You can leave as early as of now because I have so many things to do. Hindi ako pwedeng umalis dito sa mesa ko or else madagdagan na naman ang gatambak na papeles na meron ako," saad ko at marahas na napabuntong hininga. I am so worn out reading and analysing each and every paper I had on my table. Pakiramdam ko nga ay nagkakahalo-halo na sa utak ko ang mga dokum

HINDI ko alam kung bakit ang pakiramdam ko ay tila ako hinabol ng ilang kabayo sa tindi ng kaba at hingal na nararamdaman ko ngayon. Nakasakay ako sa elevator at hinihintay na lamang na bumukas na iyon tanda na nasa tamang palapag na ako. Rusty even offer to come with me but I refused his offer. Ayokong may kasamang chismoso sa pagpunta kay Angel at baka ano pa ang mangyari. Hindi naman sa pinag iisipan ko ng masama ang kaibigan pero kilala ko si Rusty. Bukod sa madaldal ito, minsan ay hindi na nito napapansin ang mga salitang binibitawan at miski ang mga bagay na dapat ay kaunti lamang ang nakakaalam, aksidente niya iyong napapakalat.  Marahas akong napabuntong hininga nang mapansin na dalawang palapag na lamang bago marating ng elevator ang floor kung  nasaan ang kwarto ni Angel. Hindi ko alam kung bakit ako ang kinakabahan. I didn't do anything wrong. At saka isa pa, gusto kong makausap ang dalaga para sa confirmation. Hindi naman ako nagpunta

SHELLA POV"HANGGANG dito ko nalang kayo maihahatid. Diether, alagaan at bantayan mo na muna si Shella ha. Magtetext ako sa numerong binigay mo kung sakaling makakabyahe din ako papuntang Ilocos."Agad akong yumakap kay Neil nang hawakan niya ang magkabila kong palad. Hindi na din kami nagtagal sa bahay niya at ilang oras lamang simula noong umalis si Mario ay napagdesisyunan na din naming lumuwas na agad papuntang Ilocos. Nandito kami ngayon sa terminal.Hindi ko isasaalang alang ang buhay ng anak ko kung ipagpipilitan ko ang gusto kong mangyari ngayon. Hindi ko man magawang ipakulong at sampahan ng kaso ang mga taong nakagawa ng mali at pagkakasala sa aking pamilya, pero alam kong darating at darating pa rin ang araw na ang itaas na ang gagawa ng paraan para pagbayarin sila. "Maraming salamat, Neil. Pasensya kana kung hindi na ako makakatagal pa dito. Bukod sa wala na pala akong bahay na uuwian, ay natatakot din ako na baka may mangyaring masam