Home / Romance / The Rented Wife / Kabanata 141 - Kabanata 150

Lahat ng Kabanata ng The Rented Wife: Kabanata 141 - Kabanata 150

364 Kabanata

Chapter 141

Naglalakad ako ngayon papunta sa office ni Michael. Hindi ko alam kung ano ang nangyari basta may nakarating na lang sa akin na notice kung saan may malaking pera raw ang nawawala sa kompanya. At bilang isang pekeng asawa ni Michael, at acting chairwoman of the board, kailangan nila ang presensya ko. Sa totoo lang ay hindi ko alam kung paano ako gagalaw mamaya dahil hindi naman malalim ang mga impormasyong nalalaman ko tungkol sa business, sana lang ay hindi nila ako masyadong pag initan dahil 'di naman ako magaling sa bagay na ito. Hindi ko naman kasi alam kung bakit ngayon pa ito nangyari kung kailan wala si Michael. Siya dapat ang nandito at hindi ko. Patuloy lang ako sa paglalakad nang bigla na lamang nagawi ang aking paningin sa elevator papunta sa opisina ni Michael. Napatingala ako upang tignan kung nasaan ang opisina nang lalaking 'yon. Napahinga ako ng malalim. Bigla tuloy pumasok sa isip ko kung ano ang nangyari noong araw na 'yon. F
Magbasa pa

Chapter 142

Nandito ako ngayon sa kusina. Inaasikaso ko ang mga pinamili ko noong nakaraan sa mall kasama si Redenn. Napahinga ako ng malalim. Hanggang ngayon ay mabigat pa rin ang d*bdib ko kahit pa nagpaliwanag na sa akin si Michael. Napatingin ako sa container na nasa aking harapan ngayon. Kitang kita ko sa container ang itsura ko. Buwan pa lang ang binilang pero ang dami ng nagbago sa itsura ko. Hindi ko alam kung bakit pero may kakaiba akong awra na nakikita sa sarili ko ngayon. Kinagat ko naman ang pang ibaba kong labi nang isa na namang alaala ang pumasok sa isip ko. Flashback "Renice," agad akong napatigil sa paggalaw nang makita ko kung sino ang lalaking ngayon ay nasa aking harapan. Ilang beses ko pang ipinikit at idinilat ang aking mga mata upang masigurado kung tama nga ba ang nakikita ko sa mga oras na ito. Ngunit hindi nga ako nagkakamali, si Michael nga! "M-michael?" kinakabahang tanong ko. Hindi ko alam kung bakit g
Magbasa pa

Chaptsr 143

Hindi ko na alam kung ilang araw na ba ang nakaraan. Hindi ko na rin alam kung anong araw ba ako huling beses na lumabas. Basta alam ko lang, wala akong lakas na gumalaw. Wala akong lakas para lumabas. Nang huling beses na lumabas pa ako ay sa Seth Corporation pa ako nagpunta. Napahinga ako ng malalim. Na-mi-miss ko si Michael, naiinis ako dahil palagi na lang akong mag isa rito. Kinagat ko ang pang ibaba kong labi bago ako mabagal na tumayo sa kama. Napatingin ako sa paligid ko bago sa phone kong nakapatong sa ibabaw ng lamesa. Kaagad na napakunot ang aking noo nang maalala ko ang araw na ibigay sa akin 'yon ni Michael. Flashback Nanatili akong nakaupo sa upuan habang patuloy kong iniisip kung bakit nga ba pinili kong pumayag sa deal na 'to. Napabuntong hininga ako. "Para sa pamilya mo, Renice. Hindi ba?" pagkausap ko sa aking sarili. Kinagat ko ang pang-ibaba kong labi at saka ko kinuha ang cellphone kong lowb
Magbasa pa

Chapter 144

Nandito ako ngayon sa tapat ng kitchen stove. Pina-plano kong magluto ng makakain ko para ngayong araw. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako lumalabas dito. Ayaw ko kasi na ma-missed ang pagkakataon kung sakaling mang umuwi si Michael dito at maabutan niyang wala ako rito. Napahinga ako ng malalim. Totoo, iniisip ko talaga at umaasa talaga ako na uuwi rito si Michael kahit walang kasiguraduhan kung kailan. Umaasa ako na bigla na lamang siyang magpapakita sa akin sa gitna ng araw. Patuloy lang ako sa aking ginagawa nang bigla ko na lamang naalala ang nangyari nitong kailan lang. Flashback Nakatingin ako sa labas ng sasakyan ni Redenn habang pilit na iwinawaksi sa isip ko ang mga napag usapan namin kanina lang. Hindi ko pa rin kasi lubos maisip kung bakit nagawang ipagbili ng Ylona na 'yon ang mga impormasyon na ipinagkatiwala sa kanya ng lalaking karelasyon niya no'ng panahon na 'yon. Kinagat ko ang pang ibaba kong labi nang mara
Magbasa pa

Chapter 145

Kagat kagat ko ang pang ibaba kong labi habang hawak ang isang baril na hindi ko alam kung ano ang tawag. Kung nandito lang si Michael, sasabihin niya sa akin kaagad kung anong baril ba itong gamit ko ngayon. Napahinga ako ng malalim. Kanina pa ako rito, pilit kong inaalala kung paano ba ang tamang paghawak at distansya para maayos kong mabaril ang standing target. Malakas akong huminga bago ko itinutok ang baril at pinindot ang trigger. "Kainis!" bulyaw ko nang muli na namang hindi tinamaan ang target. Kahit daplis ay wala man lang. Marahas akong umupo sa cemented floor nitong training room. Nandito ako ngayon sa bahay nila Michael, kung nasaan nakalibing ang mga magulang niya. Hindi ko naman na kailangan pa ng abiso ng kahit na sino dahil alam ko naman na kung saan nakatago ang mga spare key ng bahay na 'to. Malalim akong huminga bago ko ginulo ang magulo ko ng buhok. Nandito ako ngayon para ituloy ang pag-ti-training, pero paano ko
Magbasa pa

Chapter 146

Nandito ako ngayon sa kusina ng bahay ng mga magulang ni Michael. Kasalukuyan akong nagluluto ngayon nang pagkain na maaari kong makain. Patuloy lamang ako sa aking ginagawa nang bigla kong naalala ang araw na nagpunta kami noon sa palengke. Flashback"Dito na lang," sabi ko kay Michael habang nakatingin sa paligid ng mataong palengke. Mabagal ang usad namin ngayon dahil maraming tao ang namamalengke. Hindi ko sinabi kung anong lugar ito basta sinabi ko kung saan dapat kami daraan kaya ngayon ay nandito kami. Hindi siya umimik kaya muli ko siyang tinignan. "Dito na lang tayo," ulit ko ngunit nanatili pa rin siyang nagmamaneho. "Ayaw mo ba rito?" tanong ko pa. Nilingon naman niya ako bago niya ibinalik ang kanyang atensyon sa paligid. "Why here? There's a lot of place to go," sabi naman niya sa akin. Napasandal naman ako sa upuan bago ako napahinga ng malalim. "Mura lang kasi ang bilihin dito sa paleng
Magbasa pa

Chapter 147

"Kumain ka na," sabi ko kay Michael bago ko ibinaba ang hawak kong plato na may lamang pagkain sa kanyang harapan. Hindi naman siya umimik. Nanatili lang ang kanyang tingin sa akin habang nakaupo sa mesa rito sa kusina. "Kakain ka ba o hindi?" tanong ko pa. Hanggang ngayon kasi ay naiinis pa rin ako sa kanya. Pakiramdam ko kasi ay nagpapakita lang siya sa akin tuwing gusto niya at wala ang babaeng 'yon. "Hindi? Edi 'wag," inis na sabi ko bago ako naupo sa upuan at iniayos ang plato na gagamitin ko. Wala pa talaga sana akong balak na kumain pa, pero hindi ko na nagawa pa dahil gusto ko kasing umiwas na sa lalaking 'to. Matapos kasi nang naging pag uusap namin kanina ay nakaramdam na ako ng kakaibang hiya sa paligid  naming dalawa. Napahinga ako ng malalim nang maalala ko ang naging pag-uusap namin kani-kanina lang. Flashback Kagat kagat ko ang pang ibaba kong labi habang hawak ang isang baril na hindi ko ala
Magbasa pa

Chapter 148

Sa loob ng mahigit isang buwan, napakarami ng nangyari. Marami rin akong nalaman hindi lang sa buhay ng iba, kung hindi sa sarili ko na rin. Malalim akong napabuntong hininga nang maalala ko ang araw na dinala ako ni Michael sa hideout nila. Flashback "Heads up!" sabi ni Michael habang hawak ang aking kamay. Napanguso naman ako dahil sa hirap ng training na ginagawa namin sa mga oras na ito. "Ayoko na!" reklamo ko bago ko sinubukang hilain ang aking kamay. Kanina pa kami nandito sa training ground ng bahay nila Michael. Sa ilalim kasi ng maganda nilang bahay ay may under ground floor na para sa pag-ti-training na ginawa pa raw ng daddy niya upang turuan siya. "Tss. Wala pa tayong isang oras dito," sabi niya bago ako tinignan. "Again, heads up," sabi pa niya bago itinaas ng maayos ang aking kamay. "Hindi ko talaga kaya," reklamo ko. Akala ko makakarinig ako ng sermon ngunit hindi. Umalis lamang si Michael sa akin
Magbasa pa

Chapter 149

Patuloy lang ako sa paglalakad papunta sa bahay ni Michael. Sa ilang araw na hindi ko siya nakikita matapos nang huling pagkikita namin noong nag-training ako mag isa, aaminin ko na lalo ko siyang na-miss. Malalim naman akong napabuntong hininga. Ang bigat na naman ng d*bdib ko. Ang bigat na naman. Kinagat ko naman ang pang ibaba kong labi nang bigla na namang may pumasok sa isip ko. Flashback Patuloy ako sa paglakad papasok ng mall. Medyo masama ang loob ko sa ginawang pagtawa sa akin ng lalaking 'yon. "Where are you going?" rinig kong tanong ni Michael mula sa aking likod. Patuloy pa rin ako sa paglalakad kahit 'di ko alam kung saan ba ako dapat magtungo. "Hey," rinig kong sabi niya bago ko naramdaman ang paghapit niya sa aking kamay. "Ano ba?!" bulyaw ko. Napatingin naman si Michael sa paligid bago siya tumingin ulit sa akin. "You are being too loud again," nakakunot noong sabi niya. Hindi nam
Magbasa pa

Chapter 150

Malalim akong napahinga. Hindi ko alam kung hanggang kailan ako mumultuhin ng mga nangyari nitong nakaraan. Tanging iniisip ko na lang na baka kaya nangyayari ito ay dahil may magandang mangyayari. Marahan kong itinango ang aking ulo ngunit agad akong napahinto nang makita ko ang isang pangalan na nakasulat ngayon sa isang libro. Libro na kanina ay hawak ko. Agad akong natigilan. "Francesca? Saan ko nga narinig 'yon?" tanong ko sa aking sarili bago ako napalingon sa paligid. Patuloy ako sa pag-iisip nang bigla ko na lamang naalala kung saan ko nga ba narinig ang pangalan na iyon. Flashback Nakatayo ako ngayon sa labas ng bahay na pinuntahan namin ngayon ni Michael. Ngayon na nandito ako, ngayon ko lang nalaman na nasa isang liblib na lugar kami. Puno rito ng mga tanim na puno, halaman, at mga bulaklak. "Why are you here?" narinig kong tanong ng isang boses mula sa kung saan. Agad akong napalingon sa aking likuran at doo
Magbasa pa
PREV
1
...
1314151617
...
37
DMCA.com Protection Status