All Chapters of Don't Fall for Me: Chapter 11 - Chapter 20

Chapter 10"Where are we going? Hindi naman ito ang daan pauwi," tanong ko habang inis na nakatingin sa kanya.I waited for him to answer but he just ignored me."Hey! Answer me! Kung saan man tayo pupunta hindi ako sasama sayo! I want to go home, okay? Marami pa akong gagawin kaya wala akong panahon sa kung ano man ang plano mo. If you want to go somewhere then pwede mo na lang akong ibaba diyan. I can go home alone." Sa haba ng sinabi ko, ni wala man lang siyang naging reaksyon.Pinagmasdan ko siya at hinintay na sumagot ngunit nabaling naman ang aking atensyon sa kanyang mukha. Dahil nakatagilid ang mukha niya ay kitang-kita kung gaano katangos ang kanyang ilong. Kahit nakaside view ay may maipagmamayabang.

It's been months since I have been here. I don't know if my grandfather is still looking for me pero hanggang ngayon ay wala akong nababalitaan. Nakapagtataka lang na I still no updates that someone is looking for me. I know with grandfather's power and money, its easy for me to find me. Pero mabuti nga iyon kung sakaling sumuko na lang ito at hindi na ako hanapin, kahit ganoon ay hindi ako maaaring bumalik na lang na walang kasiguraduhan na iuurong ni lolo ang kasal. I also need to think a plan to stop the wedding, but first since its my day-off ay may oras ako para magpuntang bayan. Kailangan kong tawagan ang kaibigan ko na partner ko sa pag manage ng bar. Naglakad ako palabas ng silid at hinanap si Jenna para magtanong kung paanong makapuntang bayan. Minsan na akong makapunta doon sa bayan ngunit may sasakyang ginamit at hindi ko naman kinabisado ang daan ngayon ay kailangan kong bumayahe mag-isa para hindi nila malaman kung ano ang pakay ko sa bayan. Nahanap ko sila sa may hard

Simula ng makausap ko si Zara ay naghanap ako ng paraan para makausap ito. Bumili na ako ng mumurahing cellphone na magagamit ko para matawagan siya. "Tumigil na ang lolo mo sa paghahanap sa iyo," ani ng nasa kabilang linya. I'm talking to Zara on the phone and she's updating me on a news about my grandfather's movement. "We are still not sure kung tumigil na ba talaga siya. Kahit tumigil pa siya ay wala na akong balak bumalik doon, all I need is to take my inheritance then I'll be off the country," sabi ko. "Are you really sure with your decision? You know, si lolo mo na lang natitira mong pamilya. Paano kung hindi niya ibigay ang mana niya sa iyo?" "I'm sure of this, Zara. Besides what family? Kahit kailan naman ay hindi ako itinuring ni lolo na pamilya niya. He hates my parents. He is the reason why my parents died so what's the reason to stay with him? And he has no rights to my inheritance, he may have the power but he can't defy the law." "Then you know what's written in t

"Are you really born stupid?" Napaangat ang aking tingin. Sumisinok pa ako at patuloy sa pag-iyak. "I'm already scared yet still calling me stupid, you're so rude."  "Because that's you," he said. "I know, I'm not really stupid. You kept saying it but I know you don't mean it," sagot ko. Ilang segundo kaming nagtitigan bago siya umiwas ng tingin. "Baka gusto mong tumayo, mukha ba akong kama." Napanguso ako. Natigil na ang aking iyak ngunit hindi ang aking pagsinok. Simula kasi nang hilain niya ako at parehas kaming natumba ay hindi pa kami tumatayo. Hinayaan niya akong umiyak sa ibabaw niya. Ni hindi niya ako tinulak so I assume that it's okay. Imbes na umalis ay pinatong ko pa ang aking baba sa kanyang d****b. Halatang natigilan siya at bahagyang nanigas ang katawan dahil sa ginawa ko kaya bigla akong napaisip ng kalokohan. Nakalimutan ko na kung ano ang nangyari kanina. "Mukhang pwede naman, ang komportable ko ng

"Sigurado ba kayong ayos lang na sumama ako?" alinlangan kong tanong kay Caleb. Hindi ko naman kasing ugaling magpunta sa party lalo na kung hindi naman ako ininvite mismo ng celebrant. He smiled in assurance. "Don't worry, we are all invited. Kilala ka rin naman ni mang Ispe at kahit sino naman ay invited." Ngumiti na lang at tumango. We used one of their vans at sabay-sabay na nagpunta doon. Ang naiwan lang sa bahay ay ang mag-asawa at si Zander. Nakakahiya at wala rin akong dalang panregalo pero syempre hindi ko naman agad nalaman edi sana nakapaghanda rin ako. "Zander doesn't like parties dadalo lang siya kapag business ang usapan," biglang kwento ni Caleb. Napatingin ako sa kanya. "Halata naman na wala siyang hilig doon." "Yeah.." Hindi nga namin siya kasama ngayon at hindi ko rin naman siya nakita noong umalis kami. Sa loob ng van ay magkatabi kami ni Caleb habang magkakatabi ang mga isip bata sa harap. Busy pa nga ang mga ito sa