KABANATA 15

"Are you really born stupid?"

Napaangat ang aking tingin. Sumisinok pa ako at patuloy sa pag-iyak.

"I'm already scared yet still calling me stupid, you're so rude." 

"Because that's you," he said.

"I know, I'm not really stupid. You kept saying it but I know you don't mean it," sagot ko.

Ilang segundo kaming nagtitigan bago siya umiwas ng tingin. "Baka gusto mong tumayo, mukha ba akong kama."

Napanguso ako. Natigil na ang aking iyak ngunit hindi ang aking pagsinok. Simula kasi nang hilain niya ako at parehas kaming natumba ay hindi pa kami tumatayo. Hinayaan niya akong umiyak sa ibabaw niya. Ni hindi niya ako tinulak so I assume that it's okay.

Imbes na umalis ay pinatong ko pa ang aking baba sa kanyang d****b. Halatang natigilan siya at bahagyang nanigas ang katawan dahil sa ginawa ko kaya bigla akong napaisip ng kalokohan. Nakalimutan ko na kung ano ang nangyari kanina.

"Mukhang pwede naman, ang komportable ko nga e. Kahit matigas ay masarap pa ring patungan," I teased. 

Biglang namula ang kanyang pisngi at tenga. Halos mapangisi ako dahil alam kong iba ang kanyang naisip. Atleast he wasn't naive in that area, akala ko wala siyang alam sa double meaning. You know, aside from an innocent mind there's a dirty mind.

Sinubukan ko pang ipatong ang aking binti sa kanyang hita, kalahati lang kasi ng katawan ko ang nakapatong sa kanya. Hindi ko alam kung wala lang sa kanya na magkadikit ang aming d****b o sadyang manhid lang siya.

"At saka hindi mo nga ako tinutulak kaya ayos lang siguro kung patungan kita?" gatol ko pa.

Mas lalo tuloy siyang nanigas at mukhang hindi na alam ang gagawin.

"Zander pwede ba kitang patungan?" I said with a flirty tone. 

Nagkatitigan kami ni Zander. Nakatulala lang siya sa akin at walang naging sagot. Hindi ko alam kung gusto niya ba o sadyang hindi niya kinaya ang pang-aasar ko at nanigas na sa pwesto niya.

Nang hindi pa siya sumagot ay pumatong na ako sa kanya. Bahagya kong inangat ang aking katawan, para iiwas na magdikit ang aming katawan. Tanging sa kamay at tuhod ko lang ako kumukuha ng suporta. 

Nilapit ko ang aking mukha sa kanya na halos magdikit na ang aming ilong. Still he's just staring at me with doing nothing. While in this position, I was supposed to be embarassed and feel awkward, pero mas lamang ata ang feeling na gusto ko siyang asarin kaya malakas ang loob ko.

"You know, bigla akong napaisip. The first time we met, you accused me of trespassing. I was supposed to leave, pero bigla mo na lang akong hinila papasok at ginawang katulong, why? Ang weird kasi di ba? Sinong taong bigla na lang manghihila tapos gagawing katulong na hindi naman alam ang background niya? Paano kung magnanakaw ako?"

"You can't be a thief because you're stupid," biglang sabi niya.

"Oh? So you can still talk, akala ko napipi ka na sa paninigas mo."

"You think, you're the only one who can tease? Gusto mo ba talagang pag-usapan iyan ng ganito ang pwesto natin?"

I smirked. "Why not?"

He smirked back, nawala ang ngisi sa aking labi at nanlaki ang mata sa kanyang ginawa. Hindi ko na nagawa pang makaiwas at napagtanto ko na lang na nakaupo na siya habang ako ay nakaupo na sa kanyang hita, hawak pa ang bewang ko.

Sa sobrang gulat ay hindi agad ako nakakilos at natulala lang sa kanya. I can feel my heart suddenly beats fast. Alam kong hindi dahil sa kaba, gulat o takot. I know this feeling but I don't want to say it.

"You think ikaw lang pwedeng mang-asar, Zea?" 

Ang ang pagtibok ng puso ko ay halos dumoble pa nang marinig kong tinawag niya ako sa aking pangalan. Nasanay na akong hindi niya ako tinatawag sa aking pangalan at palaging stupid o nicknames ang tinatawag niya sa akin, so it feels different when he say my name. 

Bakit parang napakasarap pakinggan ng tinawag ang pangalan ko?

"What now? Are you that affected? Nasaan na ang tapang mo sa pang-aasar?"

Napakurap-kurap ako ng muli siyang magsalita. Doon na ako tuluyan nagising at ngumisi pabalik. Since I started this game, then why not continue? Hanggang sa malaman natin kung sino ang unang matatalo.

I'm good at flirting since iyan ang madalas kong gawin kapag bored ako sa club. I enjoyed dancing, partying and flirting with men so it's easy for me to tame them and I know for sure mabilis ko lang mapapaamo si Zander.

"Hinahamon mo ba ako?" tanong ko.

Tinaasan niya ako ng kilay. "You started it. It seems like you have already forgotten what happened to you a while a go."

Inirapan ko siya. "Wag na natin pag-usapan iyon, sa tuwing naiisip ko ang nangyayari naiimbyerna lang ako sa matanda na iyon," inis kong sabi.

"Sinong matanda? Anong bang nangyari at --" 

Hindi na niya natuloy pa ang kanyang sasabhin dahil hinarangan ko ng aking hintuturo ang kanyang labi.

"Shhh! Let's not talk about that, we are we now? Oh!" Nilapit ko ang aking labi ang sa kanyang tenga at ang daliri kong kaninang nasa kanyang labi ay pinagapang ko sa kanyang d****b.

"Hindi mo dapat ako hinamon, hindi lang alam maraming na akong nabihag, baka kapag nakipaglaro ka sa apoy ay mapaso ka. You still want to do it?"

He smirked. "Im sure na bago pa man ako mapaso ay ikaw ang mauuna sa atin."

Mapang-akit akong tumingin sa kanya at tusong pinagapang pa ang aking kamay pababa sa kanyang matigas na kalamnan. Napangisi ako sa aking isip ng makapa ko ang kanyang abs. Wala naman siyang naging reaksiyon at nanatiling nakatingin sa aking mata. Muli ko pang binaba ang aking kamay hanggang kanyang puson at balak dalhin sa kanyang umbok, ngunit hindi pa man dumadapo doon ay pinigil na niya ang aking kamay.

"Oh? What? You're scared your bird might fly?" pang-aasar ko.

Tumalim ang kanyang tingin at nag-igting ang kanyang panga. What he's angry?

"You're calling this a bird?" So he got insulted of calling his thing a bird.

I laughed. "Why? Is that a cobra?"

"Yeah, nanunuklaw kapag nagalit." 

"Hmm.." dumapo ang aking tingin doon. Hindi ko alam kung sadyang malaki na iyon kahit maamo o naapektuhan siya sa ginagawa ko. 

"Pero mukhang kahit maamo, mukhang galit." I teased.

"Its not, so don't try to anger it. Hindi mo gugustuhing magalit iyan," banta niya. 

"Pano kung gusto kong galitin?" paghahamon ko. Gusto kong malaman kung hanggang saan ang kaya niya sa pakikipaglaro. 

"Then touch it so you'll know."

Natigilan ako sa kanyang sinabi at muling napabaling sa kanyang umbok. Tila umurong bigla ang tapang ko. I maybe good at flirting with guys, but I've never tried of touching their thing. Ni hindi pa nga ako nahahalikan.

"What scaredy cat?"  

Imbes na samaan siya ng tingin ay dinaan ko na lang ito sa ngiti at matapang na tingin. Lakas loob kong muling pinaglandas ang aking kamay sa kanyang tiyan pababa sa kanyang puson. Mapangakit kong kinagat ang aking labi habang patuloy na bumaba ang aking kamay sa kanyang puson. 

Malapit ko na sana itong mahawakan nang bigla kaming natigilan at napabaling sa pinto ng bigla itong bumakas.

Napanganga sa amin si Matias at mukhang shock sa kanyang nakitang ayos namin. 

"Ooopss... This is getting intense. Are you two having s*x?" prangka niyang tanong.

Tila nanigas ako sa aking pwesto at saglit na natulala. Hindi pa sana ako kikilos kung hindi lang tumikhim si Zander at biglang tumayo.

Hindi ko inasahan iyon kaya bumagsak ako sa sahig. Tila nagulat naman din si Zander ng makita ang ginawa niya at dali akong inalalayan. Sinamaan ko muna siya ng tingin bago tinanggap ang kanyang kamay para alalayan akong tumayo.

"Bakit kayo tumigil? Go on, isipin niyo na lang na wala--kuya!" Hindi na nito natapos ang nais sabihin ng bigla siyang batuhin ni Zander ng unan na nadampot niya sa upuan para patahimikin.

Akma pang magsasalita ito ngunit hindi na natuloy dahil sa biglang pagsulpot nila Jenna at kasama ang ibang kapatid ni Zander.

"Ate Zea!" tawag ni Jenna at bakas sa mukha nito ang pag-aalala.

"Ayos ka lang?"

Tumango ako. 

"Ano ba kasing ginagawa mo sa bubong at muntik ka pang mahulog doon ate, buti na lang talaga naligtas ka ni senyorito Zander kung hindi ay baka nahulog ka na ng tuluyan."

"Nautusan kasi akong maglinis ng bubong," sagot ko. Wala namang rason para mag-deny. Lumibot pa ang aking tingin sa kanila upang makita kung naroon si manang mayordoma.

Hindi ko alam kung alam niya ba ang nangyari, wala naman siya dito.

"Maglinis ng bubong?!" gulat niyang reaksyon. 

"Who told you to do that?" Napabaling ako kay senyorito Caleb ng tanungin niya ako.

"Ang mayordoma," pag-amin ko. "Wala daw kasi si mang Ispe kaya sinabi niya na ako na daw maglinis at walang ibang maglilinis," dugtong ko pa.

"Eh? Bakit hindi na lang inutos sa akin? Madalas naman na kapag wala sila ay ako ang naglilinis dahil sanay naman na ako doon," nagtatakang saad ni Jenna.

Nagkibit-balikat na lang ako. Alangan naman sabihin kong may sama ng loob sa aking ang manang na iyon at gusto lang talaga akong pahirapan. Kung alam man niya ang nangyari at wala man lang konsensyang humingi ng pasensya sa akin edi bahala siya. As if naman na tatanggapin ko rin ang sorry niya at wala rin naman akong balak na pumatol sa kanya.

Napatingin ako kay Zander na wala man lang reaksyon or emosyon na bakas sa kanyang mukha. Napairap na lang ako sa aking isipan.

Ano umaasa ka pang may pake sa'yo ang yelong yan?

Napaismid na lang ako. Nalipat naman ang aking tingin kay Caleb ng lumapit siya sa akin.

"Are you okay?" Nag-aalalang tanong niya.

Buti pa siya concern. 

Ngumiti ako sa kanya. "Okay na ako, 'wag kang mag-aalala."

"Hindi mo na kailangan pang mag-alala kuya, bilis ngang nakalimot." Biglang sabat ni Matias kaya pinandilatan ko siya at sinamaan ng tingin.

Mukhang natinag naman ito at umiwas ng tingin. Subukan lang niyang magsalita ng makita niya ang kahihinatnan niya.

Takang bumaling sa kanya si senyorito Caleb. "What do you mean?"

Hindi ko iniwas ang matalim kong tingin sa kanya. Kumibit-balikat ito.

"Wala, because she's a tiger? 'lam mo na strong," sagot niya na kinairap ko.

"I know she's strong, but I'm still worried about her," sang-ayon nito kay Matias. Bumaling naman siya sa akin at ngumiti. "Don't worry, I'll talk to manang para hindi ka na niya utusan muli na maglinis ng bubong. Sa susunod kung utusan ka ulit niya ng bagay na hindi mo kayang gawin, you can decline."

I'm touched to his words. How can he be so gentle? 

Matamis ko siyang nginitian. "Salamat."

Gusto ko man tumanggi ay ayoko namang gawin iyon at baka pagchismisan pa ako at baka lumala pa kamo ang galit sa akin ng mayordomang iyon.

"Since you're okay now then, we'll go back to work. You should take a rest first, sabihan ko na lang muna si manang na magpapahinga ka at bukas na lang ulit magtrabaho."

Umiling ako. "Ayos lang, hindi naman ako nasaktan o ano kaya ko pa naman ulit kumilos," tanggi ko.

Napaisip pa ito marahil kung pipilitin ba ako o hindi. "Hmm... Okay, but don't force yourself."

Muli akong tumango. Nagpaalam na sa akin ang magkakapatid at nauna ng umalis.

"Hali ka na ate, doon na lang tayo sa may sala." aya sa akin ni Jenna. Tumango naman ako at akmang aalis ay bumaling na muna ako kay Zander na nakatingin sa akin. Kung kanina ay halos wala itong emosyon ngayon naman ay salubong ang kilay niya at nakatiim-bagang.

Tinasaan ko na lang siya ng kilay sa reaksyon niya. Tumalim ang tingin niya sa akin kaya nangunot ang aking noo. Anong problema ng lalaking 'to? Kanina lang nakikipaglandian siya sa akin ngayon kung makatingin parang kakain ako ng buhay.

Dahil hindi ko naman alam kung anong problema niya ay inirapan ko na lang siya at hinila na si Jenna paalis. Bahala siya sa buhay niya. 

But still the game is on, I started it and I don't have the plan to stop it. He's on so am I.