"Sigurado ba kayong ayos lang na sumama ako?" alinlangan kong tanong kay Caleb. Hindi ko naman kasing ugaling magpunta sa party lalo na kung hindi naman ako ininvite mismo ng celebrant.
He smiled in assurance. "Don't worry, we are all invited. Kilala ka rin naman ni mang Ispe at kahit sino naman ay invited."
Ngumiti na lang at tumango. We used one of their vans at sabay-sabay na nagpunta doon. Ang naiwan lang sa bahay ay ang mag-asawa at si Zander. Nakakahiya at wala rin akong dalang panregalo pero syempre hindi ko naman agad nalaman edi sana nakapaghanda rin ako.
"Zander doesn't like parties dadalo lang siya kapag business ang usapan," biglang kwento ni Caleb.
Napatingin ako sa kanya. "Halata naman na wala siyang hilig doon."
"Yeah.."
Hindi nga namin siya kasama ngayon at hindi ko rin naman siya nakita noong umalis kami. Sa loob ng van ay magkatabi kami ni Caleb habang magkakatabi ang mga isip bata sa harap. Busy pa nga ang mga ito sa pang-aasaran nila and I heard them talking about their preferences on woman so I was wrong, hindi pala sila isip bata.
Habang tahimik kami ni Caleb. I just look at the outside and watching the lights passing by, I heard Matias and Agusto talking about women.
"Kayla was a bomb shell dude. I saw her last time on the party and damn her body.. hmm" rinig ko pang usapan ni Matias.
"Hana is much better man, mata pa lang niya nakakaakit na. I like her cat eyes, I'm obsessed with cat eyes," sabat ni Agusto.
"Tsk. She's too flirt, I saw her having threes*me and still bother to flirt with me. I don't like sharing what's mine."
"Oh? Then I'll pass. How about Kella? She look innocent, but d*mn I was shock nang bigla na lang niya akong hinala papasok ng restroom and she's great. I like it, innocent but kinky."
Napairap na lang ako sa hangin dahil sa mga narinig ko. Akala ko makakatagal pa ako sa kadaldalan nila, pero masyado na akong narindi kaya sumabat na ako.
"Can you two please stop talking about your women? A little respect to my peace."
They looked at me. I thought they'll stop na pero sadyang siraulo talaga sila at mukhang hinahamon pa ako.
"How about you Zea? What type of man do you like?" Binaliwala ni Matias ang pagsuway ko at nagawa pa talagang magtanong.
Tinaasan ko siya ng kilay. "Bakit mo tinatanong?"
Kumibit-balikat siya. "Wala curious lang."
Inirapan ko na lang siya at hindi na pinansin. Akala titigil na siya pero sumigi pa rin.
"So ano nga?"
Napabuga na lang ako ng hangin. "Basta hindi katulad mo."
Akma pa sana siyang magtatanong kaya lang naantala nang maramdamang huminto na ang sasakyan.
"We're here," anunsiyo ni Ryder. Siya kasi ang nagmaneho.
Since si Caleb ang nasa may pinto ng sasakyan ay binuksan na niya ito at inalalayan din akong bumaba.
Sabay-sabay kaming naglakad papasok sa bahay nila Mang Ispe. Habang naglalakad ay naririnig ko pa ang pagbulong-bulong ni Matias. Mukhang hindi makuha iyong sinabi ko kanina, hindi ko na lang pinansin at tumabi na lang kay Caleb.
Mula sa bungad pa lamang ng kanilang bahay ay makikita mo na ang napakaraming bisita na nagkakasiyahan.
Mayroong nagiinuman, kumakanta sa karaoke, sumasayaw at mukhang nagkakasiyahan talaga ang lahat.
Hindi pa man kami nakakatuloy ay nakita na agad kami ni Mang Ispe.
"Mga senyorito nandito na ho pala kayo, halika at tumuloy kayo. Pagpasensyahan niyo na at maliit ang aming bahay," salubong sa amin ni Mang Ispe.
He guided us to one of the vacant table na mukhang hinanda talaga para sa amin. Mukhang kasya naman kami doon at kailangan lang magkadikit.
Sa laki ng mga katawan ng mga ito masyadong nanliliit ang lamesa sa kanila.
Nakita ko pang napakamot sa ulo si mang Ispe nang mapagtantong masyadong maliit ang hinanda niyang lamesa.
"Naku sa laki ng mga katawan niyo ay halos hindi na makagalaw ang mga braso niyo. Kung alam ko lang ay naghanda pa sana ako ng mas malaki. Bakit naman nawala sa isip ko ito, teka nga at maghahanap pa ako ng mauupuan," sabi pa niya.
Naghanap pa ito ng mauupuan ngunit mukhang nagamit na lahat. Humingi naman ito ng pasensiya.
"Ayos lang 'lo, nakakaupo naman po kami," sagot ni Agosto. Ngumiti naman si mang Ispe at nagpaalam na rin nang tawagin siya ng isa ata sa kumpadre niya.
Mabuti na lamang at solong upuan ang meron ako dahil nasa kabila ang tatlong magkakapatid na nakaupo lamang sa pahabang upuan. Kami lang ni Caleb ang nakakaupo ng maayos.
Napailing pa ako ng makitang nagtutulakan ang tatlo para lang lumuwang ang pwesto.
Bahagya akong lumapit kay Caleb para bumulong, "Nasaan ang birthday celebrant? Is it Lani? Tama ba?" tanong ko.
"Hindi ko pa siya nakikita maybe nasa loob," sagot niya.
Tumango-tango naman ako at nagmasid sa paligid. This is my first time going in this kind of party. Actually much different sa lahat ng parties na napuntahan ko. I already went to a wild party, business party, elegant party and so much more. Hindi ko akalain na kahit simpleng party ay ganito na kasaya.
Hindi rin naman kami nagtagal sa paghihintay at nagsimula ring magpalakpakan nang lumabas na si Lani, the birthday celebrant.
Lumapit ito sa isa sa mga lamesa at nakipagkwentuhan doon. Kinalabit din siya ni mang Ispe at nag-usap saglit bago tinuro sa may gawi namin.
Mukhang lalapit pa sila dito.
"Lani! Happy Birthday!" inakbayan si Lani ni Matias at saka bumati.
Ngumiti naman si Lani at yumuko. Mukhang mahiyain.
"Salamat po."
Lumapit naman si Caleb at tinapik ang braso ni Matias na nakaakbay.
"Aray naman." reklamo pa ni Matias.
Hindi naman siya pinansin ni Caleb.
"Happy birthday, Lani." bati ni Caleb kay Lani. "Here.. Gift ito nila Mommy at gift ko rin para sa'yo."
"Salamat po," nahihiya pa nitong inabot ang regalo.
Aww.. She's so cute.
She's in her teen, but she still look like a child. I mean, she look too innocent. Akala mo walang kamalay-malay sa mundo kung tumingin. Sumabay pa ang angelic din ng face niya.
While looking at her face, I feel like she's a mix? Like half Filipino, half foreign.. I don't know. Her eyes islike almond brown,with her thick eyebrow and eyelashes. I think she's a little bit morena too.
Bumati na rin si Agosto at panghuli si Ryder. Nang si Ryder na nga ang bumati, pansin ko ang sobrang pagkailang ni Lani at parang bigla pa ngang namula ang pisngi nito.
"Happy birthday, here's my gift," bati ni Ryder.
Napansin ko din ang bahagyang panginginig ng kamay nito habang inaabot ang regalo.
I smirked. Looks like, she's having a crush on Ryder.
"Lani, si Zea nga pala. Kaibigan namin," pakilala sa akin ni Caleb.
Nagulat pa ako na imbes na katulong ang sabihin ay ginawa pa akong kaibigan.
Tumingin sa akin ang babae at bahagyang ngumiti.
Nginitian ko din siya at binati. "Happy Birthday, Lani."
Maya-maya rin ay umalis na si Lani para makipagusap din sa iba.
"Malagayang bati... Malagayang bati..." Nagsimula ng magkantahan ang mga tao habang hawak ni mang Ispe ang cake na may nakasinding kandila.
Nang matapos ang kanta atsaka niya inihipan ang kandila. Muli kaming nagpalakpakan ng matapos iyon at inanunsyo na maaari ng kumain.
Nagtaka pa ako noong una kung bakit kailangan pumili. Iyon pala ay kukuba na ng pagkain.
"Kain na kayo, pasensiya na at ito lang ang handa namin," anya ni mang Ispe.
Napatingin ako sa mga pagkain. They have spaghetti, I know spaghetti of course, pansit, meron din silang mga ulam like adobo and menudo? Afritada? Basta iyon. Mayroon ding pahaba na parang binalot, I don't know what it is.
Dahil si Ryder and katabi ko sa pila, siya ang kinalabit ko para magtanong.
"Ano 'to?" turo ko sa hindi ko alam.
Nakatingin ako sa pagkain. Nang hindi ko siya narinig na nagsalita ay nag-angat ako ng tingin.
Nangunot ang noo ko dahil sa kanyang tingin. Kala mo naman isa akong alien kung makatingin.
Siniko ko tuloy siya. "Problema mo?"
"Saang bundok ka ba galing at hindi mo alam ang lumpia?" He's still looking at me weirdly.
"Lumpia? Like lumpiang Shanghai?" taka ko pa ring tanong.
I know what lumpia is pero iba ang lumpiang alam ko sa itsura nito. It was not crispy like this.
Naningkit ang kanyang tingin. It was like he's thinking about something while looking at me.
Umiwas na lang ako ng tingin at tumikhim.
"Syempre alam ko yan. Nakakain na ako ng lumpia." Iwas kong sabi at saka kumuha ng ilang piraso non.
I also grab some Spaghetti. Nakakatuwa lang at talagang self-service pala dito. Malayong-malayo talaga sa party sa Manila na napupuntahan ko.
Because of curiosity, I took small serving of everything to try them.
This will be my first eating this kind of homemade food. Sa bahay kasi we have chef so all the food are either expnsive or different.
When I taste it, napatango-tango ako sa sarap.
"This is all good," komento ko.
"Alam mo kung hindi lang kita kilala, iisipin ko isa kang dayo na bagong salta sa probrinsya at masyadong ignorante. Galing ba sa mayamang pamilya tapos nagbakasyon ka sa ganitong lugar. Even when your speaking in English, you're fluent," biglang sabi ni Agusto na kinatigas ko.
Oh my.. Did I act like that? Napangiwi ako. I should be careful of my action. Sa sobrang kakuryosohan ko ay hindi ko na napigilan pa ang sarili ko.
"Ahm.. A-ano.. It's my past amo. Tama! They're foreigner kasi,kaya parang natuto na ako tapos nasanay na rin kaya ganon," palusot ko.
Kita ko pang nagkatinginan ang magkakapatid ni kinanerbiyos ko. Did they buy it?
"Kaya pala."
Nakahinga ako ng maluwag sa naging sagot niya. Nanahimik na lang ako at tinuon na lang ang sarili sa pagkain.
Nang matapos kumain, kasabay ng paglalim pa ng gabi ay ang panibagong kasiyahan. Nagkayayaan na ng inuman at ito nanaman ako, hindi alam kung ano ang alak na tuba or lambanog ba?
"Masarap talaga itong alak, purong-puro. Try it, Zea."
Inabot ko ang alak na binigay sa akin ni Matias. Inamoy ko muna ito bago tinungga.
Humagod sa aking lalamunan ang tibay ng lasa nito. Napatango-tango. It taste good!
"Woah! Mukhang sanay na sanay ka ah!" malokong sabi ni Matias.
"Hindi naman."
"Isa pa, isa pa!" Muli siyang nagbuhos ng inumin sa baso at inabot sa akin.
Akmang tatanggapin ko na ito ng pigilan ako ni Caleb.
"You sure, you can handle it?"
Tumango ako at saka tinungga ang inumin. Napailing na lang siya at hinyaan kami.
Panaka-nakang inom lang si Caleb dahil mukhang balak maglasing ng tatlo. Samantalang, pinagsabihan na silang huwag magpapakalasing ng kanilang nanay.
"Huwag kayong magpakalasing at malagot pa tayo nito kay nanay," suway ni Caleb.
"Oo promise isang bote lang," sagot ni Matias.
Wala na rin nagawa si Caleb at hinayaan na ang tatlo. Since I'm enjoying it, I drink as much I like. How I missed drinking.
Masyado kaming nalibang at nag-enjoy kaya humirit pa ng isang bote si Agosto. Mukhang malakas ang tiyan nila at hindi pa nalalasing. Sanay na sanay.
Nagpatuloy kami sa inuman hanggang sa hindi na namalayan ay nakailang bote na rin kami ng beer.
Ramdam ko na rin ang tama, at mukhang lasing na nga rin ako. Tumingin ako sa tatlo na nagpaunahan na sa karaoke para kumanta habang si Caleb ay tahimik lang. Hindi ko alam kung lasing na ba siya.
Lumalabo na rin ang paningin ko at halos hindi na makontrol ang sarili. Parang gusto ko na lang biglang humiga.
Napayuko ako dala ng hilo.
"Are you okay, Zea?"
Nag-angat ako ng tingin kay Caleb.
"Yeah?"
"You're drunk"
Umiling ako. "Hindi ah! Kaya ko pa!"
"Sinasabi ko na nga ba, you know what uuwi na tayo," akmang aalalayan niya ako ng pumiglas ako.
Para kasing may napansin ako sa may gate. Is it Zander?
"No! Nasaan si Zander? Nandito siya kanina, nasan na siya?"
"Zea, hindi natin kasama si Zander," rinig kong sabi niya.
"Ayun nga oh!" turo ko sa may gate.
Nangunot ang noo kong tumingin sa may gate. He's not there. Am I hallucinating?
Napanguso ako. "Anong akala mo sa akin bulag o baliw? Nakita ko nga siya doon eh."
"Fine, sige uuwi na tayo."
Muli niya akong inalalayan kaya pumiglas ulit ako.
"Ayaw mo maniwala ah, tignan mo... Zander! Zander! Li ka nga dito! Magpakita ka nga kay Caleb, ayaw maniwala sa akin eh."
Tumayo ako at pagewang-gewang na naglakad sa gate.
"Zea! Saan ka pupunta?"
"Kay Zander nga, ayaw mo maniwala e."
Tumingin ako sa paligid para hanapin siya.
"Saan na iyon? Zander? Zander!"
Dala ng kalasingan ay hindi ko na nakontrol ang katawan ko at biglang na lang akong nabuwal. Akala babagsak ako sa lupa ngunit naramdaman kong may sumalo sa akin.
Nag-angat ako ng tingin. Napangiti ako nang makita ko rin siya.
"There you are!" Tuwang sabi ko. Inakbayan ko pa siya at pinakita kay Caleb. "Kita mo to? Sabi ko sayo nandito si Zander."
"You stupid girl," rinig kong sabi ni Zander.
Nangunot ang noo ko. "Anong stupid? Ikaw stupid!" Dinutdot ko ang dibdib niya.
Napasimangot ako. Nakaramdam na ako ng antok kaya pinikit ko na ang mata ko.
"Kuya narito ka pala."
"Yeah, tama nga si nanay na uuwing lasing itong mga ito at nadamay pa itong babaeng ito."
"Sorry, hindi ko na rin sila napigilan, buti na lang nandito ka na. Nandun pa iyong tatlo. Sabihan ko lang."
Hindi ko na nasundan pa ang usapan nila, basta naramdaman ko lang ang aking katawan na lumutang. Dala ng sobrang pagod ay nagpatianod na ako at niyakap na lamang ang aking braso sa kanyang leeg.
"So warm.." bulong ko pa habang sinisiksik ang ulo sa kanyang leeg.
"Damn..." I heard him react before losing consciousness.
I woke up feeling like I'm floating. I can't open my eyes, too dizzy to move and my head is spinning."Am I flying?" I conciously asked."No, you're not, stupid." I heard someone talked.Nangunot ang aking noo."Hmm? Whoo ware you?"Walang nagsalita. Is that my imagination? Am I too drunk? Is someone talking to me? Why do I feel like its Zander? Zander is only the one who calls me stupid."Zander is that you?""Tsk. You're drunk"Napadilat ako bigla. "Noo!! I'm not!" biglang sigaw ko.Naramdaman kong gumewang ako. Where am I? Why am I moving?"Shiz! Woman you're so loud, bakit ka ba naninigaw sa tenga ko pa talaga." Rinig kong reklamo niya.Pinilit kong idilat ang aking mata. "Layo-layo ko sa'yo ah!""I'm carrying you, idiot""Idiot! Idiot your face! Sinong idiot? Sino?!" Sa inis ko ay pinaghahampas ko siya.Bahala siya kung saan siya tatamaan."Aray! S-stop! Sh-t mas
Nagising ako na parang minamartilyo ang aking ulo. Sapo ang ulo na bumangon ako at papikit-pikit pa ang mata na tumingin sa bintana kung saan ang araw ay nagsisimula nang lumabas. "Where am I?" tanong ko sa aking sarili. Pamilyar ang paligid ngunit mukhang wala pa sa wisyo ang aking utak at hindi ko maisip kung saan ko nga ba ito nakita. Habang nag-iisip ay bumaba na ako ng kama at dumeretso sa banyo para maghilamos nang magising na ng tuluyan ang aking diwa. Napaisip ako kung anong nangyari kagabi. Mukhang napasobra kami ng inom kagabi. Wala akong masyadong maaala dala marahil ng sobrang pagkalasing ngunit ang huli ko lang naaalala ay noong magkakasama pa kaming nag-iinom ng mga mokong, pagkatapos noon ay hindi ko na maalala. Hindi ko rin maalala kung paano ba kami nakauwi at paanong napunta ako sa lugar na ito. Nang matapos mag hilamos at magmumog ay lumabas na ako at muling nilibot ang paligid. Where did I saw this place? Habang nag-iisip ay biglang pumasok sa aking isipan i
Hi po! Sorrry po talaga at matagal akong nawala. Tinapos ko lang ho talaga yung una kong story dahil may deadline po iyon at natapos ko na po so Focus na po ako na bilisan UPDATES dito. Please much appreciated if mag comment po kayo para lalo pa po akong ganahan.. Tapusin ko na po ito bago mag pasukan at baka sisihin niyo nanaman po akong wala nanamang update. Sana at maintindihan niyo rin po na student po ako at third year nursing student, kaya palagi po akong super busy at walang time mag update. Pero I take this time since vacation po namin to finish it as soon as possible dahil priority ko rin po kayong mga readers ko so sana support lang po ❤️❤️ THANK YOUUU!!UPDATE PO TAYO BUKAS SO ABANG-ABANG LANG!! LAB YAH VIXIES!! ❤️❤️DON'T FORGET TO FOLLOW ME AND SHARE PARA SA TULOY TULOY NA UPDATE! 😘
I just finished cleaning at the backyard, and as usual palaging tanghali ako natatapos. Ang hilig kasing maglagas ng mga puno. Kung pwede lang kalbuhin para hindi na ako mapagod, but I love nature so nevermind. Pumasok na ako ng hacienda upang kumain ng pananghalian. Naabutan ko pa sila Jenna na kumakain din sa kusina. Kumakain din ang pamilya, kasabayan nila. Dito ako sa likod dumaan para hindi nila ako makita, panigurado kasing aalukin nanaman ako ni Tita Pat sa hapagkainan. Masyado naman nakakahiya lalo na't nandito sila Jenna. Umiiwas din ako sa chismis. Buti nga mababait itong mga kasama ko. "Zea! Narito ka na, halika at sumalo ka na," aya ni Jenna sa akin pagkita niya sa akin. "Masyado mo namang sinisipagan, Zea. Pahinga-hinga rin 'pag may time," biro sa kanya ni Miya. Napailing naman siya at naupo sa isang stool chair. Nakakatuwa lang at palagi nila akong pinaghahandaan ng plato at kutsara. Talagang palagi nila akong inaalala. Nagsalok na rin ako ng kanin at ulam na tinolan
I was busy getting the grocery out of the car. Nauna na kasi si Caleb na pumasok para bitbitin ang iba. Marami rin kasi kaming napamili. "Ineng, kami ng bahala rito at kaya naman naming buhatin ang mga ito," aniya ni Mang Ispe. Mayroon kasing tatlong lalaki kasama si Mang Ispe, ang tumutulong upang buhatin ang mga napamili namin. Mga trabahador din dito, si Julio, Kristo at si Japet, na isa sa mga anak din ni Mang Ispe. "Oo nga, Zea. Hayaan mo na kaming mga kargador ang magbuhat, baka pagod ka na din," kumbinsi din sa kanya ni Japet. Sa tagal ko rin sa lugar na ito ay marami rin akong nakilala at nakasalamuha. Gaya ni Japet, na mabilis ko din nakapalagayan dahil sa mabait siya, kasama ng tropa niya. We are almost the same age. "Nah. Okay na rin na tulong ako para mapabilis sa pagbubuhat." Kinuha ko ang huling dalawang plastic at pinakita sa kanila. "See? Iiwan niyo pa sa sasakyan itong dalawa, edi buhatin ko na para tapos na, so halika na at mabibigat din ang mga bitbit niyo." Su
Napansin ko lang nitong mga nakaraang araw ay mas lalong sumungit si Zander. Matagal naman na siyang masungit, or palaging walang emesyon kung magsalita, pero iba ngayon. What's worse in here, he's always glaring at me, everytime our eyes met. What the hell did I do? Noong minsan na nag-abot ako ng kape dahil inutusan niya akong magtimpla. He didn't drink it, he didn't even look at it, tapos ang mas nakakainis pa bago pa man ako lumabas ng office room niya, inutusan niya ulit akong magtimpla ng kape, so I confront him. "Bakit kailangan ko pang magtimpla ulit kung pwede ko naman initin na lang ito?" "I want a new one," he just said without even looking at me. How can he tell it's already cold when he didn't even touch it? To save my sanity, I just made a new one which also got rejected. He did it many times and it makes me want to throw it on his face. Hindi lang iyon ang pinaggawa niya, dinamay pa niya sila Japet. Pati pananamit nila pinupuna, pinagsusuot ng damit kapag n****
Zander's POV I have no idea why I've been acting so childish lately, but whenever I think about her smiling at my brother Caleb, especially after receiving that d*mn chocolate, I want to rip that smile right off. Another this is, why she does she needs to see men's bodies. What makes Japet's body so great? What's there to admire when I have a figure that's even better than his? Not because I'm envious. Simply put, I detest her and everything she does. Binaling ko sa kanya ang inis ko, I made her do too much things. I even asked her to make me coffee, pero wala naman talaga akong balak inumin iyon. I just like to see her getting irritated. Then I made her do some paper works which can be done by my secretary. Hindi naman talaga kailangan iyon, but I just want to. I don't care if she has to left her other works. When she suddenly called me by my nickname, Zan. I was shocked. I can't believe I will be able to hear it again after so many years. I didn't mean to shout out her, nagula
The last thing I can remember happening after I woke up was Tita Pat getting into an accident as a result of my carelessness, but I can't seem to recall anything else. Bakit wala akong maalala? It's not even clear to me how or why I passed out, but Doc Alazne, I met her when I woke up and just said it was because of stress, and she advice me to relax. Am I really that stressed? So I did, but... "Bakit kailangan mo pang sumama?" I looked at Zander. Yes, you heard it right. Matapos ang nangyari, binigyan ako ni Tita Pat ng Day off or rest day. We talked about what happened, I apologized, and I'm happy that she was not mad at me, she was even more concerned about me. How lucky they are to have a mother like her. "Pick what you like," Zander said. Nagtatakang tumingin ako sa kanya. "Then what? Ako magbabayad?" "I'll pay for it, don't worry." "Ooohh... Why so bait?" Biro ko pa habang siniko-siko siya. "Ako rin kuya?" singit ng kung sino sabay akbay pa sa akin. Agad ko naman s
As we left the kuwadra and headed towards the racing track, I already saw Rubecca frowning while looking at us. Then I thought of something to irritate her, sumandal ako kay Zander and I made sure na kita niya iyon. I smirked when she looked at me angrily. Nang makalapit kami ay mas lalo ko pa siyang inasar."Zan, I'm scared. Please hawakan mo ko ng maigi baka mahulog ako," pag-arte ko sabay hawak sa kamay ni Zander para ipakapit sa bewang ko. Mas lalo pang lumawak ang ngisi ko ng sundin naman ako ni Zander. His hand was almost hugging my whole waist, sa laki ba naman kasi ng braso niya.Nang tumingin akong muli sa babae ay wala na akong makitang kahit anong emosyon sa kanyang mukha. "Let's start," biglang sabi ni Rubecca at tumalikod na sa amin.I kept my smile and act nothing happened but, in the back of my mind, I'm celebrating. I wonSa pag-uumpisa ng race ay agad na dumaloy ang kaba sa aking dibdib. Kahit alam kong kasama ko si Zander ay parang hindi ko ata kaya kapag mabilis na
After the confession that happened that night, nothing seems to have changed in our relationship with Zander. Hindi ko tuloy maiwasan ang magtampo dahil parang nilipad lang ng hangin ang mga sinabi niya na parang naging panaginip nga lang ang lahat. Paano ba naman ay tuwing magkasama kami ay palagi lang siyang pormal, walang nagbago sa pagtrato niya sa akin bukod sa hindi na niya ako inaasar o iniunsulto. Ni wala man lang siyang ginagawang 'the moves' para lang mag-improve ang relationship namin. Idagdag mo pa na mas lalo siyang na-busy sa negosyo nila dahil sa araw ng anihan ngayon kaya halos hindi na rin kami nagkikitang dalawa. I think about many things. I am not used to this kind of treatment. I'm used to always being given attention. Men always approach me just to pay attention, kaya naman sa isiping nababaliwala ako lalo na ng taong gusto ko at unang beses kong binigyan ng atensyon ay hindi ko matanggap. I cannot tolerate this, hindi ako papayag na ganito na lang ang palagi nam
"What are you two doing?" Natigilan kami sa pag-uusap ni Caleb at napabaling kay Zander na nasa may sliding door kung saan palabas ng backyard. Seryoso ang mukha niya, wala ng bago, ngunit pansin ko ang matalim niyang tingin sa amin, lalo na sa akin. Napangiwi ako. Inaano ko ba siya? Umiwas ako ng tingin at hindi nagsalita, bagkus ay pinanlakihan ko ng mata si Caleb para siya ang sumagot. He grinned and looked at Zander. "We we're just talking," sagot ni Caleb. Nahinto na rin sa pagduyan sa akin si Caleb at tumayo sa aking gilid. "Why are you outside?" Hinintay kong sumagot si Caleb. Binaling ko pa ang aking atensyon sa pagduyan sa aking sarili. "I saw her here alone, hindi pa pala kasi siya kumakain kaya aayain ko sana, since we're finished eating." "Zea." I flinched when I heard him saying my name. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako sanay na tinatawag niya ako sa aking pangalan. Parang bilang nga lang noong pagtawag niya sa akin ng pangalan. Nakasimangot na nagangat ako ng
I can't believe na hahantong lang ito sa ganito matapos ng nangyari sa amin. How can he ignore me? How can he act like nothing happened? It's been Five days! Yup! It's been freaking Five days since we had s*x and after that, limang araw na rin niya akong hindi pinapansin. I shouldn't be mad, I shouldn't feel this frustration, but heck! Parang tinapakan ang ego ko, na parang wala lang sa kanya ang nangyari sa amin. It was just part of the deal, but a part of me feel like its not just that. I maybe once called a flirt or a playgirl, but I never let them touch me. I was able to preserve my virginity at this age, then just because of a deal, I lost it to him. Isang bagay lang ang dahilan why I let him have me, I just realized that I like him. Now, just seeing him smiling at other women, makes my heart ache out of jealousy. Ni never nga siyang ngumiti sa akin tapos dahil lang sa babaeng iyan. The woman I'm talking about is Rubecca, a childhood friend of the boys. She is here since Fou
Third Pov Sa pagmulat ni Zea ng kanyang mata ay bumungad sa kanyang ang maaliwalas na paligid. Napatingin siya sa may bintana at nakitang pasikat na ang araw. Tumingin siya sa wall clock at nakitang bandang ala-sais na ng umaga. Napatingin siya sa ilalim ng kumot at nakitang wala siyang suot na kahit ano. Napabangon siya nang may naamoy siyang mabango. She looked at the kitchen and saw Zander busy cooking. Napatingin siya sa suot nito. Wala itong pang-itaas at tanging apron na black lamang ang suot ng lalaki. Kitang-kita tuloy niya ang yummy nitong likod. Napangisi siya. What a sight... Nais niya sanang lumapit sa lalaki kaya lang pag-angat pa lamang niya ay ramdam na niya ang kirot ng nasa pagitan ng kanyang hita. Napadaing siya dahil doon. "Zea?" Napatingin siya kay Zander, na naglalakad na palapit sa kanya. Marahil ay narinig siya noong napadaing siya. "Something's wrong?" "Sh*t! Masakit Zan!" bigla niyang naalala ang nangyari noong tinawag niya itong 'Zan' kaya agad niya iyon
Parang umurong lahat ata ng tapang ko. Bakit kasi pinairal ko pa ang pride ko? I may be a playgirl or sometimes a flirt, I'm used of wearing bikini too, marami pa ngang tao ang nakakakita, pero bakit ngayong isa na lang, nahihiya pa akong maghubad? Napalunok ako. Sino ba naman ang hindi kakabahan. In the private sanctuary where we are right now, there are no other people other than us. He's sitting right in front of me, looking like a predator waiting for its prey. Dito kasi agad kami dumeretso pagkatapos kumain. Mukhang sineryoso ng lalaki ang sinabi ko. "You're so confident earlier, don't tell me you're just lying?" he said mocking her. Nahihiya akong umiwas ng tingin. "Am I not, it's just..." nag-alangan ako sa aking sasabihin. "You can back out, I'm not forcing you to do it." Bakit parang iba ata ang pagkakaintindi ko? Paghuhubad lang naman ang gagawin namin. Napasinghap ako at nanlalaki ang matang tumingin kay Zander. Don't tell me, he's expecting that something will happ
The last thing I can remember happening after I woke up was Tita Pat getting into an accident as a result of my carelessness, but I can't seem to recall anything else. Bakit wala akong maalala? It's not even clear to me how or why I passed out, but Doc Alazne, I met her when I woke up and just said it was because of stress, and she advice me to relax. Am I really that stressed? So I did, but... "Bakit kailangan mo pang sumama?" I looked at Zander. Yes, you heard it right. Matapos ang nangyari, binigyan ako ni Tita Pat ng Day off or rest day. We talked about what happened, I apologized, and I'm happy that she was not mad at me, she was even more concerned about me. How lucky they are to have a mother like her. "Pick what you like," Zander said. Nagtatakang tumingin ako sa kanya. "Then what? Ako magbabayad?" "I'll pay for it, don't worry." "Ooohh... Why so bait?" Biro ko pa habang siniko-siko siya. "Ako rin kuya?" singit ng kung sino sabay akbay pa sa akin. Agad ko naman s
Zander's POV I have no idea why I've been acting so childish lately, but whenever I think about her smiling at my brother Caleb, especially after receiving that d*mn chocolate, I want to rip that smile right off. Another this is, why she does she needs to see men's bodies. What makes Japet's body so great? What's there to admire when I have a figure that's even better than his? Not because I'm envious. Simply put, I detest her and everything she does. Binaling ko sa kanya ang inis ko, I made her do too much things. I even asked her to make me coffee, pero wala naman talaga akong balak inumin iyon. I just like to see her getting irritated. Then I made her do some paper works which can be done by my secretary. Hindi naman talaga kailangan iyon, but I just want to. I don't care if she has to left her other works. When she suddenly called me by my nickname, Zan. I was shocked. I can't believe I will be able to hear it again after so many years. I didn't mean to shout out her, nagula
Napansin ko lang nitong mga nakaraang araw ay mas lalong sumungit si Zander. Matagal naman na siyang masungit, or palaging walang emesyon kung magsalita, pero iba ngayon. What's worse in here, he's always glaring at me, everytime our eyes met. What the hell did I do? Noong minsan na nag-abot ako ng kape dahil inutusan niya akong magtimpla. He didn't drink it, he didn't even look at it, tapos ang mas nakakainis pa bago pa man ako lumabas ng office room niya, inutusan niya ulit akong magtimpla ng kape, so I confront him. "Bakit kailangan ko pang magtimpla ulit kung pwede ko naman initin na lang ito?" "I want a new one," he just said without even looking at me. How can he tell it's already cold when he didn't even touch it? To save my sanity, I just made a new one which also got rejected. He did it many times and it makes me want to throw it on his face. Hindi lang iyon ang pinaggawa niya, dinamay pa niya sila Japet. Pati pananamit nila pinupuna, pinagsusuot ng damit kapag n****