All Chapters of คลั่งรักสุดใจของนายCEO: Chapter 171 - Chapter 180

แซคคารีหรี่ตาลงดูอันตราย แต่เขาไม่ได้พูดอะไรต่อ แม้ว่าเขาจะรู้สึกผิดที่แยกเซนิออสกับชาร์ล็อตซึ่งเป็นคู่รักที่รักกัน แต่เขาไม่ได้เสียใจเลย ในอดีต เขาทุ่มเทให้กับคนที่เขาห่วงใยมากเกินไป รวมถึงการเลิกรากับลอร์เรนด้วย ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจที่จะมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเองในครั้งนี้! โทรศัพท์ของชาร์ล็อตดังขึ้นในกระเป๋าของเธอ เธอรับสาย และเสียงกังวลของไมเคิลดังก้องอยู่ในหูของเธอ “พี่คาร์ลี่ ในที่สุดผมก็เจอหลักฐานสำคัญที่สามารถพิสูจน์ได้ว่าทิฟฟานี่นอกใจพี่ชายของผมแล้ว แต่เธอรู้เรื่องนี้ เธอส่งคนตามผมมาตลอดเวลา ผมเลยไปเอาหลักฐานไม่ได้ ผมจะส่งตำแหน่งที่ผมซ่อนหลักฐานให้พี่ แล้วพี่ไป—” ตู้ม! เสียงระเบิดดังกลบเสียงของไมเคิล ในวินาทีต่อมา เสียงที่น่าสะพรึงกลัวของไมเคิลก็ดังขึ้น “นายเป็นใคร!? เข้ามาบ้านฉันได้ยังไง!?” ปัง! อีกเสียงดังปะทุขึ้น มันดูเหมือนเสียงปืน จากนั้น ชาร์ล็อตก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ตกลงบนพื้น ไมเคิลนอนกองอยู่ที่พื้น มือที่เปื้อนเลือดของเขากำโทรศัพท์แน่น ขณะพูดอย่างไม่ปะติดปะต่อ “มันคือทิฟฟานี่ มิลเลอร์! อย่าลืมสิ่งนี้ พี่คาร์ลี่ ทิฟฟานี่ส่งคนมาฆ่าผม… พี่ต้องล้างแค้

ทิฟฟานี่เบิกบานใจอย่างท่วมท้น เธอไม่ได้รักเอ็ดดี้เลย และเธอก็ไม่ได้ตั้งท้องลูกของเขาด้วย 'เอ็ดดี้ แอดเลอร์แกนี่โง่จริง ๆ จัดการง่ายอะไรขนาดนี้ ทั้งหมดที่ฉันทำก็แค่คุยกับเขา และเขาก็เต็มใจที่จะฆ่าชาร์ล็อตต์กับไมเคิลเพื่อฉัน ตอนนี้เขายอมเสียสละตัวเองเพื่อฉันด้วยซ้ำ!’ เอ็ดดี้รู้เรื่องอื้อฉาวที่ไม่เหมาะสมของเธอมากเกินไป เธออยากจะกำจัดเขา ดังนั้น เธอจึงโล่งใจที่เขาเต็มใจจะฆ่าตัวตาย ท้องฟ้ามืดครึ้มด้วยเมฆดำ และฝนก็ตกเป็นครั้งคราวในวันงานศพของไมเคิล ดูเหมือนท้องฟ้ายังร้องไห้ให้กับการตายของไมเคิล หลังจากสูญเสียพ่อและแม่ไปในอุบัติเหตุเมื่อหลายปีก่อน ไมเคิลเป็นสมาชิกในครอบครัวเพียงคนเดียวที่ไบรสันเหลืออยู่ ไบรสันเป็นปวดร้าวไปถึงทรวง ทิฟฟานี่ที่มางานศพของไมเคิลพร้อมไบรสัน เธอร้องไห้หนักมากจนเป็นลมหน้าหลุมศพของไมเคิล ทำให้นักข่าวที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดเห็นจิตใจที่ดีงามของเธอ ทิฟฟานี่เป็นคนดังที่โด่งดังในตอนนี้ และแฟน ๆ ของเธอจะต้องประทับใจเธอมากหลังจากวิดีโอนี้ถูกส่งออกไป เมื่อชาร์ล็อตเห็นการกระทำของทิฟฟานี่ พระเจ้ารู้ว่าเธออยากจะบีบคอหล่อนจนตาย และถีบเธอเข้าไปในโลงศพของไมเคิลเพื่อ

“โอเค” แซคคารีตอบเรียบ ๆ จากนั้นเขาก็เอื้อมมือออกไปหาใบหน้าของชาร์ล็อต เธอไม่รู้ว่าเขากำลังทำอะไร เธอตกใจแต่ไม่ได้หันหลังกลับ และก็ไม่ได้ก้มหน้าเช่นกัน เธอจ้องตรงไปที่แซคคารีขณะที่เขาใช้นิ้วชี้เช็ดน้ำตาบริเวณใต้ตาให้กับเธอ นิ้วของเขาเย็นเล็กน้อย แต่เธอรู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมาจากผิวหนังที่เขาปาดและความร้อนแผ่ไปทั่วร่างกายของเธอ มันทำให้หัวใจที่เยือกแข็งของเธอเต็มไปด้วยความอบอุ่นและค่อย ๆ ละลายหายไป “ถ้าอยากร้องไห้ ก็ร้องไห้ในอ้อมแขนของฉัน” แซคคารีพูดขณะกางแขนออก ไม่มีการแสดงออกบนใบหน้าที่แกะสลักอย่างไร้ที่ติของเขา มีแต่อารมณ์ที่ละเอียดอ่อนไหลวนอยู่เบื้องหลังดวงตาที่เยือกเย็น “ฉันไม่เป็นไร…” ชาร์ล็อตเม้มริมฝีปากของเธออย่างแข็งขืน “แต่ก็ขอบคุณสำหรับข้อเสนอของนายนะ” จากนั้นเธอก็ก้าวถอยหลัง เหตุผลที่แซคคารีปลอบโยนเธอเป็นเพราะความรับผิดชอบของเขาในฐานะสามีของเธอก็เท่านั้น และเธอมั่นใจว่าเขาจะทำเช่นเดียวกันกับผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่เป็นภรรยาของเขาด้วย เธอไม่ต้องการความรักที่มอบให้เหมือนกับทำทาน! มุมปากที่โค้งอย่างสมบูรณ์ของแซคคารีกระตุกเล็กน้อย แต่เขาไม่สามารถคายคำพูดที่ติดอยู่ที่ป

เธอกลัวอย่างมากที่จะโดนจับได้ว่าเธอแกล้งหลับ… เธอไม่อยากจะนึกถึงผลที่จะตามมาเลย! ตอนนี้เธอผ่อนคลายได้แล้ว 'แซคคารีควรจะออกไปแล้วสิ เขาพาฉันเข้านอนแล้ว... แต่ทำไมฉันถึงไม่ได้ยินเสียงเขาออกไปเลย?' แต่เธอกลับรู้สึกถึงบางสิ่งที่หนักอึ้งอยู่บนเตียงนุ่ม ๆ แซคคารีกำลังนั่งอยู่ที่ข้างเตียง ณ จุดนี้ เธอรู้สึกได้ถึงเงาที่ปกคลุมตัวเธอ แม้จะหลับตาก็ตาม จากนั้น แซคคารีก็กดริมฝีปากเรียวบางของเขาลงที่หน้าผากของเธอ ริมฝีปากของเขาเย็นเล็กน้อย ชาร์ล็อตรู้สึกร้อนผ่าวทันที เธอรู้สึกราวกับลาวาหลอมเหลวร้อนกระจายไปทั่วผิวของเธอจากจุดที่ริมฝีปากของเขาทิ้งไว้ เธอได้ยินเสียงหัวใจเต้นกระทบหน้าอก ราวกับควบม้า... “ราตรีสวัสดิ์ สาวน้อย” เสียงของเขาดูเยือกเย็นและดึงดูดใจ ราวกับเสียงขลุ่ยจากธารน้ำแข็ง 'สาวน้อย! เขาเรียกฉันว่า "สาวน้อย" อีกแล้ว!' จิตใจของชาร์ล็อตว่างเปล่า ในที่สุด เมื่อได้ยินเสียงประตูปิดเธอก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้งหลังจากหยุดไปนาน เธอลืมตาและจ้องเขม็งไปที่เพดานที่แกะสลักอย่างวิจิตรบรรจง เธอยกมือขวาขึ้นแตะหน้าผากของเธอ เธอเริ่มสงสัยว่าเธอไม่เคยตื่นเลย 'ฉันต้องฝันไปแน่ ๆ! ทำ

เครื่องยนต์รถดับ ทุกอย่างเงียบลง เสียงที่ยั่วสวาทของทิฟฟานี่ เสียงเธอไม่ได้ดัง แต่ชาร์ล็อตต์ได้ยินเธอชัดเจนมาก ตลอดทางจากชั้นสาม “พอแล้ว เซนิออส บ้านของฉันอาจจะปลอดภัย และไม่มีใครเห็นเรา แต่—” "มาเถอะน่า!" ทิฟฟานี่และเซนิออสลากกันไปมาขณะที่พวกเขาเข้ามาในห้อง ชาร์ล็อตยังคงมึนงงอยู่ตรงนั้น มือขวาที่จับโทรศัพท์ของเธอสั่นเทา 'เซนิออส! ผู้ชายที่เป็นเหมือนน้องชายของฉันมาตลอด! คนที่เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยฉัน! เขาทรยศฉันด้วยงั้นเหรอ? และเขาก็หมกมุ่นอยู่กับความสกปรกของทิฟฟานี่?’ “เซนิออส…” “หยุดนะ!” “เซนิออส คุณไม่ดีเอาซะมาก ๆ !” สิ่งเดียวที่ชาร์ล็อตรู้สึกในตอนนี้คืออาการปั่นป่วนในท้องของเธอ ฝีเท้าของพวกเขาใกล้ชิดกันมากขึ้นเมื่อพวกเขาเดินขึ้นบันได ชาร์ล็อตสูดหายใจเข้าลึก ๆ เธอออกจากห้องนอนของทิฟฟานี่และซ่อนตัวอยู่ที่ระเบียง ขณะที่เธอปิดประตูระเบียง ทิฟฟานี่และเซนิออสก็เข้าไปในห้องนอน กอดกันและล้มตัวลงนอน ชาร์ล็อตสามารถวาดโครงร่างจาง ๆ ของร่างทั้งสองร่างผ่านช่องว่างเล็ก ๆ ในผ้าม่านจากจุดซ่อนของเธอ “เซนิออส เราควรเปิดไฟหรือปิดไฟดี?” ทิฟฟานี่ถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวาน “เ