로그인공유
บทที่ 176 เธอไม่ได้ทำจากแก้วนะครับ
관련 챕터
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 177 มันเป็นความฝัน
เธอกลัวอย่างมากที่จะโดนจับได้ว่าเธอแกล้งหลับ… เธอไม่อยากจะนึกถึงผลที่จะตามมาเลย! ตอนนี้เธอผ่อนคลายได้แล้ว 'แซคคารีควรจะออกไปแล้วสิ เขาพาฉันเข้านอนแล้ว... แต่ทำไมฉันถึงไม่ได้ยินเสียงเขาออกไปเลย?' แต่เธอกลับรู้สึกถึงบางสิ่งที่หนักอึ้งอยู่บนเตียงนุ่ม ๆ แซคคารีกำลังนั่งอยู่ที่ข้างเตียง ณ จุดนี้ เธอรู้สึกได้ถึงเงาที่ปกคลุมตัวเธอ แม้จะหลับตาก็ตาม จากนั้น แซคคารีก็กดริมฝีปากเรียวบางของเขาลงที่หน้าผากของเธอ ริมฝีปากของเขาเย็นเล็กน้อย ชาร์ล็อตรู้สึกร้อนผ่าวทันที เธอรู้สึกราวกับลาวาหลอมเหลวร้อนกระจายไปทั่วผิวของเธอจากจุดที่ริมฝีปากของเขาทิ้งไว้ เธอได้ยินเสียงหัวใจเต้นกระทบหน้าอก ราวกับควบม้า... “ราตรีสวัสดิ์ สาวน้อย” เสียงของเขาดูเยือกเย็นและดึงดูดใจ ราวกับเสียงขลุ่ยจากธารน้ำแข็ง 'สาวน้อย! เขาเรียกฉันว่า "สาวน้อย" อีกแล้ว!' จิตใจของชาร์ล็อตว่างเปล่า ในที่สุด เมื่อได้ยินเสียงประตูปิดเธอก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้งหลังจากหยุดไปนาน เธอลืมตาและจ้องเขม็งไปที่เพดานที่แกะสลักอย่างวิจิตรบรรจง เธอยกมือขวาขึ้นแตะหน้าผากของเธอ เธอเริ่มสงสัยว่าเธอไม่เคยตื่นเลย 'ฉันต้องฝันไปแน่ ๆ! ทำ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 178 ท่าเรือฟลอเรนซ์ ไลรา
สายตาของชาร์ล็อตเย็นชา “ไม่ต้องเป็นห่วงนะ โคร่า!” ณ จุดนี้ ไบรสันไม่ได้เป็นอะไรกับเธอแล้ว ถ้าทิฟฟานี่เพิ่งทำลายความสัมพันธ์ของเธอกับไบรสันไป เธอก็คงจะเพียงแค่ส่งความปรารถนาดีของเธอไปให้ทิฟฟานี่กับไบรสัน ขอให้ไอ้ตัวซวยและดาราตัวน้อยมีความสุขตลอดไป เธอจะไม่หันหลังกลับหรือพยายามเข้าไปเกี่ยวข้องกับพวกเขาในทางใดทางหนึ่ง ทว่าครั้งนี้มันต่างออกไป ทิฟฟานี่ไม่เพียงแต่หลอกล่อไบรสันให้ทำร้ายเธอและพ่อของเธอเท่านั้น แต่เธอยังส่งลูกน้องไปที่สตูดิโอศิลปเพื่อฆ่าเธอเมื่อไม่นานมานี้อีก ตอนนี้เธอคงจะตายไปแล้วถ้าเซนิออสไม่เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเธอ ยิ่งตอนนี้ทิฟฟานี่ได้ฆ่าไมเคิลไปแล้วด้วย! ชาร์ล็อตอาจไม่มีหลักฐาน แต่สัญชาตญาณที่แข็งแกร่งบอกเธอว่าทิฟฟานี่เป็นคนยุยงให้เด็กสาวพวกนั้น วางยาพิษเธอและทำให้วิกเตอร์จัดการเธอเช่นกัน ความเกลียดชังของเธอที่มีต่อทิฟฟานี่ถึงจุดเดือดแล้ว หล่อนต้องชดใช้! ชาร์ล็อตได้รับข้อความจากโครอลไลน์ “ท่าเรือฟลอเรนซ์ ไลรา” ใต้ชื่อนั้นคือที่อยู่ที่เต็ม ๆ ของทิฟฟานี่ ท้องฟ้าเริ่มมืดลง ชาร์ล็อตเปลี่ยนชุดกีฬาที่เป็นระเบียบเรียบร้อย และเดินออกจากประตูไปอย่างรวดเร็ว “นา
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 179 ทิฟฟานี่กับเซนิออส
เครื่องยนต์รถดับ ทุกอย่างเงียบลง เสียงที่ยั่วสวาทของทิฟฟานี่ เสียงเธอไม่ได้ดัง แต่ชาร์ล็อตต์ได้ยินเธอชัดเจนมาก ตลอดทางจากชั้นสาม “พอแล้ว เซนิออส บ้านของฉันอาจจะปลอดภัย และไม่มีใครเห็นเรา แต่—” "มาเถอะน่า!" ทิฟฟานี่และเซนิออสลากกันไปมาขณะที่พวกเขาเข้ามาในห้อง ชาร์ล็อตยังคงมึนงงอยู่ตรงนั้น มือขวาที่จับโทรศัพท์ของเธอสั่นเทา 'เซนิออส! ผู้ชายที่เป็นเหมือนน้องชายของฉันมาตลอด! คนที่เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยฉัน! เขาทรยศฉันด้วยงั้นเหรอ? และเขาก็หมกมุ่นอยู่กับความสกปรกของทิฟฟานี่?’ “เซนิออส…” “หยุดนะ!” “เซนิออส คุณไม่ดีเอาซะมาก ๆ !” สิ่งเดียวที่ชาร์ล็อตรู้สึกในตอนนี้คืออาการปั่นป่วนในท้องของเธอ ฝีเท้าของพวกเขาใกล้ชิดกันมากขึ้นเมื่อพวกเขาเดินขึ้นบันได ชาร์ล็อตสูดหายใจเข้าลึก ๆ เธอออกจากห้องนอนของทิฟฟานี่และซ่อนตัวอยู่ที่ระเบียง ขณะที่เธอปิดประตูระเบียง ทิฟฟานี่และเซนิออสก็เข้าไปในห้องนอน กอดกันและล้มตัวลงนอน ชาร์ล็อตสามารถวาดโครงร่างจาง ๆ ของร่างทั้งสองร่างผ่านช่องว่างเล็ก ๆ ในผ้าม่านจากจุดซ่อนของเธอ “เซนิออส เราควรเปิดไฟหรือปิดไฟดี?” ทิฟฟานี่ถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวาน “เ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 180 โดนจับได้
ชาร์ล็อตรู้มาตลอดว่าทิฟฟานี่เป็นพวกตีสองหน้า แต่ชาร์ล็อตไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะนอกใจไบรสันมานอนกับผู้ชายคนอื่น ตอนนี้เธอเป็นคู่หมั้นของไบรสัน และไบรสันก็ออกค่าใช้จ่ายให้เธอทุกอย่าง “คุณเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผมรัก ผมอยากกอดคุณแบบนี้และรักคุณไปจนวันตาย” “โอ้ เซนิออส ที่รัก… ฉันรักคุณค่ะ…” ชาร์ล็อตขนลุกขนพอง อย่างไรก็ตาม เธอไม่สามารถเสียโอกาสทองนี้ได้แม้แต่นาทีเดียว เธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะเล็งโทรศัพท์ไปที่มุมที่ดีที่สุดเพื่อจับภาพฉากตรงหน้าได้อย่างชัดเจน “สนุกกับการแสดงไหม?” ทันใดนั้นเสียงเย็นเยียบก็หายใจรดหูของเธอ “อ๊ะ…” ชาร์ล็อตร้องด้วยความตกใจ เธอทำได้เพียงส่งเสียงเล็กน้อย ก่อนที่จะมีมือเอื้อมมือจากด้านหลังและปิดปากของเธอไว้แน่น “ยังไม่เสร็จอีกรึไง?” เสียงนั้นเย็นชา มืดมน และน่ากลัวมากเสียจนชาร์ล็อตรู้สึกราวกับว่าเธอกลายเป็นน้ำแข็งก้อนหนึ่ง เธอยังคงยืนตัวแข็งในที่ของเธอ เธอสัมผัสได้ถึงการเอามือปิดปากอย่างแรง เงาดำเคลื่อนตัวต่อหน้าต่อตาเธอ ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างหลังเธออยู่ตรงหน้าเธอแล้ว ใบหน้าคมกริบของเขาสะกดสายตาเธอทันที 'แซคคารี! เป็นเขาจริง ๆ ! เขามาที่นี่ตั้งเ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 181 ทิฟฟานี่กับชายขายบริการ
ขณะที่เธอจ้องมองไปที่แววตาอาฆาต แววตาสังหารและการแสดงออกที่ดุร้ายของแซคคารี เธอก็ไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งเขา! อย่างไรก็ตาม หากเธอปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือไป เธออาจจะไม่ได้รับโอกาสแบบนี้อีก! ถ้าเธอหันหน้าออก แล้วเธอจะเก็บหลักฐานได้ยังไง? ”ฉันจะถ่ายคลิปให้เธอเอง!” เสียงที่เย็นเยียบราวกับน้ำแข็งกระทบเธอทันที ครู่ต่อมา แซคคารีได้แย่งโทรศัพท์จากเธอไป ในเวลาเดียวกัน แซคคารีก็เอามืออันใหญ่ของเขาวางลงบนไหล่ของเธอแล้วหมุนเธอหันออกไปด้านนอก “เธอห้ามหันกลับมา ถ้าฉันยังไม่ได้อนุญาต” เสียงของแซคคารีดังมาจากด้านหลัง มันดูไม่กังวล มันฟังดูอหังการ และที่สำคัญที่สุดคือมันเป็นเสียงไปทางบังคับ ชาร์ล็อตขมวดคิ้วมองอย่างไม่พอใจ ‘นายคิดว่าฉันอยากจะดูสิ่งนั้นมากรึไงกัน?’ เธอรู้สึกขยะแขยงจนแทบจะอาเจียนออกมา เธอจะขอบคุณอย่างแน่นอนที่มีคนมาช่วยถ่ายคลิปนี้! ขณะที่เธอหันหน้าออก เธอมองไม่เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องนอนของทิฟฟานี่ แต่เธอได้ยินเสียงของทิฟฟานี่อย่างชัดเจน “เซนิออส...” ขณะที่เขามองดูวีดีโอและภาพที่เขาถ่าย ใบหน้าที่มืดมนของแซคคารียิ่งมืดมนเข้าไปกันใหญ่ เธอเห็นช่วงเวลาที่น่าขยะแขยงแบบนี
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 182 เคลื่อนไหวอย่างเงอะงะ
ทัศนคติของทิฟฟานี่ที่มีต่อเขาเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน หลังจากที่ทำเรื่องผิดศีลธรรม และใบหน้าของชายคนนั้นก็แสดงความไม่พอใจ ทิฟฟานี่ยิ้มเยาะ “นายหูหนวกหรือเป็นใบ้? จะพักที่บ้านฉันตลอดทั้งคืนรึไง? ไปสิ!” "ฮ่า!" ชายบริการหัวเราะออกมาดัง ๆ ระบายความโกรธสุดขีดของเขา "โอเค! โอเค! ผมก็เป็นแค่สินค้าที่ซุปเปอร์สตาร์ในตำนานอย่างทิฟฟานี่ มิลเลอร์ซื้อก็เท่านั้น คุณเป็นลูกค้าของผม ดังนั้น เมื่อคุณขอให้ผมออกไป ผมก็จะออกไป... แต่ผมไม่อยากออกไปตอนนี้!” "นาย!" ทิฟฟานี่โกรธมากจนลุกจากเตียงแล้วลุกขึ้นนั่ง ชายคนนั้นหัวเราะเยาะเขาไปอีก “โอ้ ซุปเปอร์สตาร์มิลเลอร์ อย่าโกรธไปเลย ผมกำลังออกไปแล้ว พักผ่อนเถอะนะครับ” “ชิ่ว! ออกไป!" ทิฟฟานี่หยิบหมอนขึ้นมาแล้วขว้างใส่ชายคนนั้น ชายคนนั้นเลิกคิ้วอย่างเหยียดหยาม เหอะ! ทุกคนเรียกเธอว่านักร้องไร้ที่ติ บริสุทธิ์ ไร้เดียงสา จับต้องไม่ได้ และต่าง ๆ นานา เหอะ! จากมุมมองของเขา แม้แต่เพื่อนร่วมงานหญิงของเขาก็ยังบริสุทธิ์มากกว่าทิฟฟาเสียนี่ อย่างน้อยก็ไม่ได้โฆษณาว่าตัวเองเป็นแกะขาวบริสุทธิ์... ชายคนนั้นปิดประตูและจากไป ทิฟฟานี่จึงถูกทิ้งให้นั่งอยู่บนเตียงคนเดีย
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 183 แซคคารีกับชาร์ล็อตหนี
"นั่นใครน่ะ?!" ทิฟฟานี่ที่กำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ เธอรีบออกจากมาพร้อมสบู่และแชมพูให้ทั่วตัว ชาร์ล็อตตื่นตระหนกทันที ครู่ต่อมา แขนกล้ามของแซคคารีก็โอบรอบเอวของเธอ และยกเธอขึ้นบนขอบหน้าต่าง เกิดเสียงดังขึ้น แซคคารีเตะหน้าต่างกระจกเทมเปอร์ที่ผนังด้านนอกของระเบียงแตก ก่อนที่ชาร์ล็อตจะฟื้นจากการเคลื่อนไหวกะทันหันของแซคคารี เขาได้อุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนแล้วกระโดดออกไปทางหน้าต่าง “อ๊ะ—” ชาร์ล็อตร้องด้วยความตกใจ พวกเขาอยู่บนชั้นสาม! ถึงจะกระโดดลงไปคนเดียว ยังไงก็ต้องได้รับบาดเจ็บอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่ต้องพูดถึงว่า จะกระโดดแล้วโอบอุ้มคนอื่นมาด้วยเลย ตุบ! ร่างกายของเธอสั่นอย่างรุนแรง ด้วยความประหลาดใจของเธอ แซคคารียังคงโดดลงมาบนพื้น ใบหน้าที่หล่อเหลาและชัดเจนของเขายังคงนิ่งเฉย เขาไม่แม้แต่จะกระพริบตา เธอยังคงถูกจับอยู่ในอ้อมแขนของเขาอย่างแน่นหนาและไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ เธอไม่มีเวลาคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น เนื่องจากแซคคารีไม่ได้อยู่นิ่งเลยแม้แต่วินาทีเดียวหลังจากโดดลงบนพื้น เขาเริ่มวิ่งไปข้างหน้าทันทีหลังจากที่เขาทำให้ตัวเองมั่นคง “แซคคารี คอนเนอร์ วางฉันลง! ฉันจะ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 184 เสี่ยง
ชาร์ล็อตอยู่ในอ้อมแขนของแซคคารี เธอจึงไม่รู้ว่าทิฟฟานี่ยิงหน้าไม้ใส่เขา ในขณะนั้น เธอสัมผัสถึงได้เพียงแซคคารีที่วิ่งเร็วกว่ามนุษย์ปุถุชน เดินเซไปในเสี้ยววินาทีและเกือบจะล้มลง "เกิดอะไรขึ้น?" เธอถามด้วยความตื่นตระหนก แซคคารีเปิดริมฝีปากบาง ๆ และประเมินสภาพของเขา "ไม่เป็นไร" ผิวเผินเขาดูเหมือนเขาสบายดี เขายืนขึ้นทันทีและวิ่งต่อไปข้างหน้า ชาร์ล็อตมาที่นี่ด้วยมอเตอร์ไซค์ เนื่องจากซ่อนง่ายและไม่ตกเป็นเป้าหมายมากนัก ตอนนี้ รถที่เธอขี่กำลังนอนอยู่ในป่านอกบ้านพักของทิฟฟานี่ หลังจากที่แซคคารีพาชาร์ล็อตขึ้นรถแล้ว เขาก็ยืนอยู่หน้ารถมอเตอร์ไซค์โดยไม่ขยับไปไหนอีก ดวงตาของชาร์ล็อตดูประหลาดใจ “ทิฟฟานี่โทรแจ้งตำรวจแน่นอน ขึ้นรถเร็ว เราต้องออกจากที่นี่ด่วน” แต่แซคคารีไม่ตอบสนองเลย เขายืนอยู่ข้างเธอราวกับประติมากรรม จ้องมองเธอด้วยดวงตาที่เย็นเยียบไร้อารมณ์ “แซคคารี นายเป็นอะไรไป? นาย..." ชาร์ล็อตไม่ทันพูดต่อ ร่างสูงของแซคคารีก็สั่นไหวก่อนที่เขาจะล้มลงบนสนามหญ้าในทันใด “แซคคารี!” ด้วยความตื่นตระหนก ชาร์ล็อตกระโดดลงจากรถมอเตอร์ไซค์เพื่อช่วยแซคคารีทันที และทันทีที่เธอเอามือแตะตัวเขา
최신 챕터
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า
"บาดแผลทางอารมณ์ของนายท่านรองในวันนี้ค่อนข้างแย่ การดื่มน้ำอุ่นเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอที่จะบรรเทาอาการของเขาได้ เขาต้องการความสงบและเงียบ"ชาร์ล็อตดูเหมือนจะคิดได้ในทันที "ฉันไม่คิดว่าเขาจะเจ็บปวดขนาดนั้น เพียงเพราะเขาได้เจอกับแกริสันในวันนี้และทำให้นึกถึงลอร์เรน วันนี้เขาได้เจอกับลอร์เรนแล้วหรือยัง?""ลอร์เรน? ฮ่า!" ลูคัสยิ้มอย่างมีเลศนัย"นายหญิง ถ้าคุณสนุกกับการแต่งเติมความคิดแบบนี้ ทำไมไม่ลองขยายจินตนาการของคุณดูล่ะ?"ชาร์ล็อตเกือบจะสติหลุด"นายกำลังพูดอะไร?"ลูคัสหันกลับมา ส่งยิ้ม และขยิบตาให้เธอ "เอาล่ะ มีหลายคนเคยได้ยินข่าวลือว่านายท่านรองเป็นเกย์จริง ๆ ทำไมคุณไม่พิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่แกริสันจะมีความรักที่แท้จริงกับนายท่านรองล่ะ? บางทีบาดแผลของเขาอาจจะถูกรบกวนอย่างมากเพราะเขารู้ว่าแกริสันหลงใหลในตัวคุณแค่ไหน?""นั่น... เป็นไปได้ยังไงกัน!?" ดวงตาของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยความตกใจลูคัสยิ้มอย่างลึกลับ "ผมไม่รู้ คุณสามารถถามนายท่านรองได้เสมอ บางทีเขาอาจจะให้คำตอบกับคุณได้... โอ้!"เขาตะโกนขณะที่ชาร์ล็อตตบเข้าที่หัวของเขาเวลาไม่นานนัก ชาร์ล็อตก็กลับมาถึงเขตวิหารศักดิ์
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ
ชาร์ล็อตตกตะลึง "ไม่ใช่ว่าฉันจะมีพลังวิเศษนะ ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอีกสี่ปีข้างหน้า?" เธอและแกริสันมีสัญญาสิบปีระหว่างกัน ตอนนี้ก็หกปีแล้ว สัญญาจะครบกำหนดในอีกสี่ปี เธอจะแต่งงานกับเขาอย่างที่เธอพูดไว้หรือเปล่า?" แซคคารีถามด้วยสีหน้าจริงจังมาก"เฮอะ!" ชาร์ล็อตหัวเราะออกมาราวกับว่าเธอได้ยินเรื่องที่ตลกที่ใหญ่ที่สุดในโลก"ถ้านายกำลังจะพยายามเล่นตลก ก็ไม่จำเป็นต้องดูจริงจังขนาดนั้นก็ได้ จริง ๆ แล้วนายดูดีมากเลยนะเวลายิ้ม มาเถอะ ยิ้มหน่อย!"แซคคารีดูบูดบึ้งยิ่งกว่าที่เคย รูม่านตาน้ำแข็งของเขาที่จ้องมาที่เธอดูน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมชาร์ล็อตเข้าใจทันทีว่าแซคคารีไม่ได้พูดเล่น ๆ กับเธอเลย!'พอได้แล้ว! เราแต่งงานกันมาเกือบสามเดือนแล้ว และฉันไม่เคยได้ยินแซคคารีพูดเรื่องตลกมาก่อน ฉันเริ่มสงสัยแล้วว่าก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในร่างกายของเขาเริ่มหลอมละลายตอนไหนกัน!'เธอส่ายศีรษะอย่างงุ่มง่าม"ถึงแม้ว่าแกริสันจะโง่เขลาพอที่จะรออยู่ที่สะพานนั้นเป็นเวลาสิบปี ฉันก็ไม่มีวันแต่งงานกับเขา ฉันบอกเรื่องนี้กับเขานับครั้งไม่ถ้วนตลอดหกปีที่ผ่านมา รวมทั้งวันนี้ด้วย แต่เขาก็ปฏิเสธที่จะฟัง มันเป็นเรื่อ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า
เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่แซคคารีไม่เคยพบหรือติดต่อกับเขาเลย เขาคิดว่าความเย่อหยิ่งและถือตัวของแซคคารีนั้น จะทำให้แซคคารีไม่มีวันที่จะติดต่อกับเขาอีกเว้นแต่เขาจะเป็นคนเริ่มทำเช่นนั้นเอง มันทำให้เขาประหลาดใจที่แซคคารีเป็นคนทำลายกำแพงระหว่างพวกเขาเพราะเห็นแก่ชาร์ล็อต!แซคคารีช่วยพยุงแกริสันออกจากสะพานชาร์ล็อตรู้ดีถึงความสัมพันธ์ของแกริสันและแซคคารี ดังนั้นเธอจึงไม่แปลกใจที่พวกเขารู้จักกัน แต่สิ่งที่น่าแปลกใจนั้นก็คือ ในช่วงห้านาทีที่ผ่านมาตั้งแต่ที่แซคคารีช่วยพยุงแกริสันลงมาจากสะพานแล้วเดินไปยังรถของเจมส์สัน พวกเขาไม่พูดอะไรกันเลย แท้ที่จริงแล้วพวกเขาไม่แม้แต่จะมองหน้ากันด้วยซ้ำ...ดังนั้นพวกเขาจริงเดินไปด้วยกันด้วยใบหน้าที่เย็นชาในลักษณะที่แปลกประหลาดไปตลอดทาง ราวกับภูเขาน้ำแข็งสองลูกที่มาบรรจบกันที่ด้านหนึ่งชาร์ล็อตที่ยืนอยู่ข้างพวกเขา รู้สึกราวกับว่าเธอเสี่ยงที่จะถูกแช่แข็งตายเพราะพวกเขา ดังนั้น เมื่อพวกเขาลงมาจากสะพานแล้ว เธอจึงไม่เดินไปกับพวกเขาต่อ เธอหันหลังและมุ่งหน้าไปที่รถจองแซคคารีแทน"อ่า! คุณคอนเนอร์ ผมคิดว่าคุณจะไม่มาเจอคุณลาร์สันอีกแล้ว ช่างน่าประหลาดใจเสียนี่กระไร..." เ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี
ชาร์ล็อตหันกลับมาและเห็นแกริสันนั่งคุกเข่าบนสะพานโดยมีมือทั้งสองข้างของเขาพยุงตัวเองไว้กับพื้น ใบหน้าของเขาซีดเผือดและหน้าผากเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ แขนและขาของเขากำลังสั่น"ดูฉันตอนนี้สิ แค่เจ็บป่วยเล็กน้อยยังทำให้ฉันดูไร้ประโยชน์ขนาดนี้เลย ฉันยังเดินตรงไม่ได้ด้วยซ้ำ อย่าช่วยฉันนะ ฉันลุกขึ้นเองได้"เขาบังคับตัวเองให้ยืนขึ้น แต่เพราะเขาเจ็บป่วยและอ่อนแอมาก เขาจึงไม่สามารถยืนขึ้นได้เลยชาร์ล็อตเม้มริมฝีปากของเธอแกริสันคือความภาคภูมิใจของโรงเรียนมัธยมของพวกเขาในอดีต ไม่เพียงแต่เขาจะเป็นนักปราชญ์ที่ไม่มีใครกล้าแตะต้องเท่านั้น แต่เขายังเป็นความภาคภูมิใจและความสุขของคุณครูสอนพละอีกด้วย และเขาเคยทำลายสถิติการวิ่งระยะไกลอีกสองสามรายงานไม่น่าแปลกใจเลยที่เจมส์สันมาขอร้องเธอให้ช่วยพูดกับเขา แกริสัน แชมป์นักวิ่งที่ตอนนี้ป่วยจนแทบจะเดินไม่ได้!"หยุดฝืนตัวเองได้แล้ว มาเถอะ"ชาร์ล็อตเดิยมาอยู่เคียงข้างเขาและยื่นมือออกมาหาเขาแกริสันประหลาดใจกับการแสดงความรู้สึกที่กระทันหันจนน่าสับสนนี้ จากนั้นเขาก็คว้ามือของชาร์ล็อตไว้อย่างรวดเร็ว"ขอบคุณ!"แกริสันที่สุขภาพดีและแข็งแรงในตอนนี้ดูเหมือนชายชรา
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง
เนื่องจากเขาไม่ได้รับการตอบรับใด ๆ จากแซคคารี ลูคัสจึงดึงโทรศัพท์ออกมา เปิดข้อมูลมี่เขาพบ และยื่นให้แซคคารีดู"ฟังนะครับ แกริสันมอบช่อดอกไม้ให้นายหญิงคอนเนอร์ 237 ช่อ เขียนจดหมายรัก 698 ฉบับ และสารภาพความรักที่เขามีต่อเธอ 1,966 ครั้งในช่วงหนึ่งภาคการศึกษา และอาจจะมากกว่านั้นหากเราพิจารณาถึงช่วงเวลาที่ไม่มีใครรู้หรือช่วงเวลาที่ไม่สามารถติดตามได้"แซคคารียังคงอยู่ในภาวะตึงเครียด ดวงตาของเขามืดลงจนน่ากลัวลูคัสทำได้เพียงพยายามปลอบเขา"แต่ถึงอย่างนั้น นายหญิงคอนเนอร์ก็ยังไม่ไปไหน เธอเคยล้อเล่นกับเขาด้วย... โดยการขอให้เขารอเธออยู่ที่สะพาน นั่นหมายความว่าแกริสันเป็นเพียงของเล่นที่ขาดไม่ได้สำหรับเธอ" "นายพูดอะไร?" ในที่สุดแซคคารีก็พูดขึ้นลูคัสจดจ่ออยู่กับข้อมูลในโทรศัพท์ของเขาอย่างเต็มที่ เขาไม่ได้สังเกตว่าการจ้องมองของแซคคารีนั้นลดลงกลายเป็นแสงสะท้อนสันทรายที่เยือกเย็น เขายังคงอธิบายต่อไป "เอ่อ พูดตามตรงนะครับ สำหรับนายหญิงคอนเนอร์แล้ว แกริสันเป็นเหมือนพี่ชายที่คอยดูแลเธอที่มีสถานะเดียวกับทิฟฟานี่ มิลเลอร์นายหญิงคอนเนอร์ไม่สนใจเขาเลยจริง ๆ เมื่อเธอเล่นกับเขาเสร็จแล้ว เธอจะ... แอ๊ะ!"
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่
ดังที่กล่าวไว้ ไม่ว่าชาร์ล็อตจะปฏิเสธแกริสันอย่างโหดร้ายสักกี่ครั้ง เขาก็ไม่เคยยอมแพ้และยังคงไล่ตามเธอด้วยความมุ่งมั่นเมื่อหกปีที่แล้ว โรงเรียนของพวกเขาได้จัดทัศนศึกษามาที่ "สะพานสายรุ้ง" แกริสันได้สารภาพและมอบจดมายรักให้กับชาร์ล็อตที่สะพานสายรุ้งแห่งนี้ต่อหน้านักเรียนจำนวนมากเนื่องจากไม่มีทางเลือกอื่น ชาร์ล็อตจึงชี้ไปที่ "สะพานสายรุ้ง" และพูดว่า "เอาล่ะ แกริสัน คุณบอกว่าคุณจะไม่ยอมแพ้ใช่ไหม? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องมาที่สะพานแห่งนี้ทุกวันและรอฉันสองชั่วโมง ไม่ว่าฝนจะตกหรือแดดออก ถ้าคุณสามารถรักษามันไว้ได้เป็นเวลาสิบปีโดยที่ไม่ล้มเหลว หลังจากผ่านไปสิบปี ฉันจะแต่งงานกับคุณและเป็นภรรยาของคุณ"ชาร์ล็อตเดินจากไปทันทีหลังจากนั้น และเธอก็โยนจดหมายรักที่แกริสันมอบให้เธอลงไปในแม่น้ำด้วยชาร์ล็อตรู้สึกโล่งอกที่แกริสันจะต้องยอมแพ้เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูดไป เพียงเพราะว่าเธอไม่เคยคาดหวังตั้งแต่แรก แต่แกริสันโดดเรียนทุกวันและมารอเธอที่สะพานสายรุ้ง โดยไม่คำนึงถึงสภาพอากาศ เขาทำแบบนี้มาหกปีแล้ว..."ที่นี่อากาศหนาวและชื้น และเธอค่อนข้างอ่อนแอ แค๊ก... ดังนั้นเธอควรกลับไปเดี๋ยวนี้" เสียงท
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 294 เขาคือพี่ชายของเธอ
ลูคัสตัวสั่นเทาด้วยความกลัวต่อเสียงอันเคร่งขรึมของแซคคารี จากนั้นลูคัสก็สงบสติอารมณ์และยิ้มกว้างให้เขา "เอาล่ะ เอาล่ะ เพื่อความปลอดภัย ได้โปรดจิบน้ำอุ่นในแก้วนี้ไปก่อน นายท่านรอง"น้ำอุ่นหนึ่งแก้วถูกยื่นให้กับแซคคารี แต่เขาปัดมันออกไปอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาดูลุ่มลึกราวกับว่าเขาสามารถกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ได้ในขณะที่เขาคำราม "นายรีบขับรถบ้านี่ไปเดี๋ยวนี้!""ครับ!" ลูคัสตะโกนตอบรับดังลั่น'ดูเถอะ! แม้แต่ชายผู้สูงศักดิ์และมีการศึกษามากที่สุดในรอธเซย์ยังสบถหยาบคาย ทั้งคุณ นายหญิงคอนเนอร์ และคุณแกริสัน ลาร์สัน อย่าทำอะไรโง่ ๆ เลยนะ!""สะพานสายรุ้ง" เป็นสะพานคู่ขนานสองเส้นเหตุผลที่ "สะพานสายรุ้ง" เป็นที่รู้จักในชื่อสะพานสายรุ้งก็เพราะมีหมอกหนาเป็นชั้น ๆ ตลอดเวลาในพื้นกว้างระยะสองเมตรระหว่างสะพานทั้งสองที่สร้างขนานกันเหนือน้ำ เมื่ออากาศไม่ดี คนบนสะพานด้านหนึ่งจะมองไม่เห็นคนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของสะพาน เพราะฉะนั้นช่วงที่อากาศแจ่มใสและดวงอาทิตย์ขึ้นสูงเท่านั้นที่คนบนสะพานทั้งสองฝั่งจะมองเห็นกัน ในช่วงเวลานั้น รุ้งกินน้ำจะเกิดขึ้นระหว่างสะพานสองเส้นนี้ และคู่รักที่ยืนอยู่บนสะพานทั้ง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 293 แกริสัน ลาร์สัน
แซคคารีเลื่อนกระจกลงชายวัยกลางคนกล่าวอย่างเร่งรีบ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล "สวัสดี คุณคอนเนอร์...""ฉันเลิกยุ่งกับเธอแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย" แซคคารีพูดตัดบทชายคนนั้นให้สั้นลง ดวงตาที่เยือกเย็นของเขานั้นไม่มีสิ่งใดเลยนอกจากความแน่วแน่นและไม่แยแส"จำสิ่งที่ฉันจะพูดไว้ มิสเตอร์ฟอสเตอร์ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอในอนาคต อย่ามาหาฉันอีก""เกี่ยวกับเรื่องนั้น..." มิสเตอร์ฟอสเตอร์พูดอย่างเชื่องช้า "ผมไม่ได้มาหาคุณ คุณคอนเนอร์ ผมมาหาคุณซิมม่อนส์ต่างหาก!"ใบหน้าที่ปราณีตของแซคคารีมีความประหลาดใจเล็กน้อยลูคัสหันหน้าจากที่นั่งคนขับเพื่อมองชาร์ล็อตมิสเตอร์ฟอสเตอร์เป็นพ่อบ้านของครอบครัวลาร์สัน ในช่วงเวลาที่แซคคารียังคงอยู่กับลอร์เรน มิสเตอร์ฟอสเตอร์มักจะตามลอร์เรนไปด้วยเสมอ'เป็นไปได้ไหมว่าแม่ของแซคคารีและมิสเตอร์ฟอสเตอร์จะเป็นเพื่อนกัน?'ชาร์ล็อตมุ่ยปากอย่างกังวลและพูดว่า "คุณต้องการอะไรจากฉัน?""เป็นเพราะคุณลาร์สัน" มิสเตอร์ฟอสเตอร์ถอนหายใจขณะที่จ้องมองใบหน้าอันบอบบางของชาร์ล็อต "คุณซิมมอนส์ คุณควรรู้ว่าคุณลาร์สันเป็นคนหัวแข็งและหยิ่งเหมือ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 292 ลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
เสียงของแซคคารีดังขึ้นที่ข้างหูของชาร์ล็อต เมื่อเธอจ้องมองไปที่ขี้เถ้าในถังโลหะอย่างเลื่อนลอยรอยยิ้มว่างเปล่าเหยียดตรงริมฝีปากของเธอขณะที่เธอพูดว่า "ไม่ ต่อให้นายไม่ได้เป็นคนเผารูปพวกนี้ให้ฉัน สุดท้ายฉันก็จะเผามันเอง..."บางทีเธออาจจะมีความรู้สึกผิดหรือเหตุผลอื่นที่ตัวเธอเองเท่านั้นที่รู้ ดังนั้นเธอจึงปกปิดมันไว้และพูดเสริมว่า "ฮ่าฮ่า ฉันไม่ได้โกหกนาย ฉันกำลังพูดจากก้นบึ้งหัวใจของฉันเลย... อ๊ะ!"ช่วงครึ่งหลังประโยคของเธอถูกตัดขาดด้วยเสียงร้องของเธอเอง เมื่อแซคคารีใช้แขนของเขาโอบรอบเอวเล็ก ๆ ของเธอราวกับเป็นเครื่องหนีบเหล็ก แล้วดึงเธอเข้าไปกอด บีบรัดร่างที่บอบบางและอ่อนนุ่มกับหน้าอกที่แข็งแกร่งเหมือนแผ่นเหล็กของเขาเมื่อลมหายใจที่เยือกเย็นและเย้ายวนของเขาห้อมล้อมเธอไปทั้งตัว สมองของเธอก็ว่างเปล่า"จำไว้นะ ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่าพูดถึงข้อตกลงก่อนสมรส ว่าฉันต้องการไล่เธอออกไปจากบ้าน ฉันห้ามไม่ให้เธอพูดอีกถ้าฉันไม่ได้พูดถึงมัน"น้ำเสียงที่เยือกเย็นและมีเสน่ห์ของเขาแว่วเข้ามาในหูของเธอราวกับท่วงทำนองที่มาจากยอดของภูเขาหิมะชาร์ล็อตใช้เวลานา
