Lahat ng Kabanata ng Pakawalan mo ako, Mr. Hill: Kabanata 1031 - Kabanata 1040

”Ano… Ano ang gagawin mo?” Nanginig ang binti ni Simon sa takot. Ang kayabangan niya kanina ay wala na. “Eldest Young Lady Jones, pakiusap pakawalan mo ako. Nabulag ako. Hindi ko alam na may makapangyarihan ka na pinanggalingan noon. At saka, binali pa nga ni Shaun ang binti ko noon. Inabot ako ng ilang buwan na nakahiga sa kama para gumaling.”“Ngunit hindi iyan ang sinabi mo ngayon lang. Medyo mayabang ka pa nga.” Tinusok ni Catherine ang mukha niya gamit ang bakal at inosenteng ngumiti. “Sinabi mo pa nga…. na naaalala mo pa ang katawan ko hanggang ngayon. Kung ganon ang kaso, dapat ba sayawan kita muli?”“Huwag. Kinalimutan ko na iyon lahat.” Walang magawa si Simon. “Sister, Boss, hindi makitid ang pag-iisip mo, kaya pakiusap at huwag mo na ito palakihin pa.”“Hindi ko magagawa iyon. Dahil naaalala mo pa ang mga insidente tatlong taon na ang nakalipas, ibig sabihin makitid ka mag-isip na tao. Sino ang nakakaalam kung maghihiganti ka sa akin pagkatapos nito?”“Siguradong hindi ak

Nang tinulungan siya ni Catherine sa pantalon niya, nagulat siya ng napansin niya na ang parte ng katawan na iyon ay nakabalot sa gasa.Nilunok niya ang laway niya. Para bang nakadiskubre siya ng hindi kapanipaniwalang bagay.Bakit nakabalot sa gasa ang parte ng katawan na iyon. Posible kaya na ito ay… ‘di na magagamit?Hindi siya makapigil siyasatin ito nang may buong tapang, ngunit wala talaga itong reaksyon.Hindi naman siya ganito dati.Naging blangko ang utak niya ng ilang segundo bago siya sumingap. Bakit magiging lumpo ang parte na iyon ng walang dahilan?Ito kaya ang dahilan kung bakit siya nanghihina, lasing, at walang buhay?Ito ay naiintindihan naman. Para sa lalaki, malaking bagay ito, lalo na sa lalaki na tulad niya na inuuna ang kanyang pangangailangan.Hindi kataka-taka na bigla niyang sinabi na hindi na siya magpapakasal o magkakaroon ng anak sa susunod.Wala talagang ibang paraan para sa kanya makapag-asawa siya o magkaroon ng anak sa estado niya. Siya ay tiya

Hindi maipaliwanag ang itsura ni Wesley habang sinisimulan niya ang sasakyan. Habang nagmamaneho ay tinawagan niya si Regina. “Pumunta ka sa suite doon sa opisina. Hintayin mo ako.”Kailangan niya ng babae, dahil kung hindi ay hindi niya makakayanan ang galit na kanyang nararamdaman.Nang malapit na siyang makarating sa kumpanya ay muling nag-ring ang kanyang phone.“President Lyons, sinundan po kayo ni Logan.”Logan?Nagulat si Wesley. “Gaanong katagal na niya akong sinusundan?”“Simula po noong umalis kayo ng Hudson Corporation. Naging maingat po siya. Kung wala po kaming ipinadala upang bantayan sila ni Austin noong simula pa lamang ay hindi rin namin ito mapapansin.”“Sige.” Hinigpitan ni Wesley ang kanyang kapit sa kanyang phone, at pagkatapos ay natawa na lamang siya.Si Catherine lamang ang sinusunod ni Logan, kaya’t ibig sabihin lamang noon ay ipinapa-imbestigahan siya ng babae sa pamamagitan ni Logan.May suspetiya kaya ang babae sa kanya?Hindi niya maintindihan ang

“Okay naman na ang kondisyon ko, ngunit nitong mga nakaraang araw… napaisip ako na karamihan ng aking mga nawalang alaala ay ang mga araw na kasama ko ang dati kong asawa.“Palagi kong iniisip na hindi ko siya minahal noon. Ang tanging alaala ko sa kanya ay puro masasama, na kinamumuhian ko siya, ngunit nitong mga nakaraang araw ay unti-unting lumalabas ang mga ebidensya marahil ay minahal ko naman pala siya at iba pang mga bagay na may kinalaman sa kanya.”Pabulong na nagpatuloy si Shaun, “Ayaw na ayaw kong pumupunta sa mga katulad ng KFC noon, ngunit narinig ko mula sa isang kaibigan ko na sinamahan ko papunta sa isang KFC si Catherine noon. Marami rin akong inagrabyadong tao para sa kapakanan niya. Marmi rin akong ginastos para sa kanya, kasama na roon ang isang mamahaling diamond necklace.”Kumunot ang mga kilay ni Professor Lincoln. Malalim ang iniisip ng matanda. “Hindi mo lang talaga naaalala ang mga bagay na may kinalaman sa kanya?”“Hindi naman sa gano’n. May mga hindi rin

“Napaka…sama naman.” Nanginig ang mga kamay ni Shaun na nakapatong sa kanyang mga tuhod.“Oo. Napakasama.” Tungo ni Professor Lincoln. Pagkatapos ay naging kumplikado ang tingin nito kay Shaun. “Kung may tao pang pinagsususpetyahan, lumayo ka sa taong iyon. Syempre, ayaw ko ring pangarapin na ma-hypnotize ka. Marahil ay maling akala mo lamang ang lahat?”“Maraming salamat.” Tumayo si Shaun at yumuko.… Pagkaalis niya sa lugar ng propesor ay hindi nagmaneho si Shaun. Tahimik lamang siyang naglakad-lakad sa campus ng university. Nanginginig ang kanyang mahahabang mga biyas.Bukod pa roon, blangko rin ang kanyang utak.Pati siya’y inaasahang kathang-isip lamang niya ang lahat.Totoo kayang si Sarah iyon, at tinuloy niya ang pag-hypnotize kahit na alam niyang maaari siyang maging retard kapag hindi iyon naging matagumpay?Imposible. Hindi maaaring maging ganoong kasama si Sarah.Subalit paano kung totoo ang lahat ng iyon? Kinilabutan siya noong inisip niya ang marahan, mabait, at