ทันใดนั้นแม่บ้านอู๋หม่าก็เดินเข้ามาและเอ่ยถามว่า “คุณชายคะ คุณทานข้าวเย็นหรือยังคะ?”มือของลู่หานถิงชะงักค้างในทันที เขารีบเอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงและพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า “ผมทานมาจากบริษัทแล้วครับ”“วันนี้คุณหว่านหว่านพาคุณท่านทำเกี๊ยวน้ำค่ะ คุณชายคะ ดิฉันห่อเอาไว้ให้คุณชายด้วยค่ะ ดิฉันจะต้มเกี๊ยวน้ำให้คุณชายลองชิมรสชาติสักหน่อยนะคะ คุณชายลองชิมดูนะคะว่าอร่อยหรือไม่ค่ะ”ลู่หานถิงหันไปมองแม่บ้านอู๋หม่า แล้วพูดว่า “พวกเขาห่อเกี๊ยวน้ำเหรอครับ?”“ใช่ค่ะคุณชาย ดิฉันจะรีบไปต้มให้คุณชายทานสักหน่อยนะคะ” เมื่อแม่บ้านอู๋หม่าเห็นว่าลู่หานถิงรู้สึกสนใจ เธอจึงรีบลงไปต้มเกี๊ยวน้ำให้อย่างรวดเร็ว…ในห้องครัว แม่บ้านอู๋หม่านำเกี๊ยวน้ำที่ต้มเสร็จแล้วถือประคองมาวางไว้ตรงหน้าลู่หานถิง แล้วพูดว่า “คุณชายคะ เกี๊ยวน้ำเสร็จแล้วค่ะ”ลู่หานถิงเหลือบมองดูเกี๊ยวน้ำเพียงเล็กน้อย คิ้วรูปดาบอันองอาจผึงผายของเขาก็ขมวดขึ้นอย่างรวดเร็ว น้าอู๋ต้มเกี๊ยวน้ำมาหกชิ้น สามชิ้นบูดเบี้ยวไปทั้งชิ้น ขี้เหร่ราวกับตัวหนอน แถมยังมีอีกสามชิ้นที่ฝีมือดี แต่ทว่าเกี๊ยวน้ำกลับมีรูปร่างราวกับ “หมูน้อย” โดยเฉพาะใบหูใหญ
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-10-20 อ่านเพิ่มเติม