Mag-log inShare
บทที่ 285 ขวางรถคันหรูของเขา
Kaugnay na kabanata
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 286 ให้ความสงบแก่ฉันสักหน่อยเถอะ ได้ไหม？
ผู้อำนวยการบริษัทยืนมองดูลู่หานถิงด้วยสายตาเคารพนอบน้อมขณะที่เขากำลังขึ้นรถกลับ ทันใดนั้นเซี่ยซีหว่านก็รีบวิ่งเข้ามาขัดจังหวะในทันใด เธอรีบวิ่งตรงไปยังรถสุดหรู และพวกเขาก็รีบเข้ามาขัดขวางไว้อย่างรวดเร็วพลางกล่าวว่า “คุณหนูคนนี้ กรุณาส่งแต่เพียงเท่านี้ก็พอครับ !”เด็กสาวสมัยนี้เกินบรรยายจริง ๆ คาดไม่ถึงว่าเธอจะวิ่งโผเข้าหารถของท่านประธานลู่ของเราอย่างโจ่งแจ้งเช่นนี้แต่พวกเขาก็ไม่อาจหยุดยั้งเซี่ยซีหว่านที่กำลังวิ่งเข้าไปได้เมื่อเซี่ยซีหว่านวิ่งมาถึงที่ข้างตัวรถ ดวงตาอันสดใสเป็นประกายของเธอก็มองจ้องเข้าไปในบานกระจกรถคันหรู แต่กระจกรถไม่ได้เลื่อนลงมาและฟิล์มรถสีดำราคาแพงก็ทำให้เธอมองไม่เห็นภายใน เธอจึงใช้มือตบที่กระจกรถเบา ๆ และพูดว่า “ประธานลู่คะ ฉันขอรบกวนเวลาของคุณเพียงไม่กี่นาทีได้ไหมคะ ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับคุณค่ะ”ฉงเหวินที่นั่งอยู่ตรงตำแหน่งคนขับเหลือบมองนายน้อยของเขาผ่านกระจกมองหลัง เมื่อเด็กสาวปรากฏตัว ดวงตาของนายน้อยของเขากลับมองผ่านไปไม่สนใจเธอเลยแม้แต่น้อยภายในใจของฉงเหวินนั้นรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย ตอนนี้เขาอยากจะร้องเรียกซ่างอู่เพื่อซุบซิบนินทาว่า “อาอู่ ดูนี่เร็วเข้า
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 287 ช่างเถอะ ฉันจะคิดหาวิธีเอง
ลู่หานถิงมองดวงตาที่เป็นประกายของเธอ และพูดว่า “คุณยังต้องการให้ผมช่วยหวังชงอยู่ไหม?”“ไม่ใช่ช่วยเพียงแค่หวังชงนะคะ นี่คือการแข่งขันที่เลวร้ายมากค่ะ มีคนทำร้ายหวังชง หวังชงเป็นกัปตันทีมของพวกเรา ฉันต้องการตรวจดูภาพจากกล้องวงจรปิดค่ะ…”“แล้วยังไงครับ?” ลู่หานถิงพูดตัดบทสนทนาของเธอเซี่ยซีหว่านมองเขา และพูดว่า “อะไรนะคะ?”ลู่หานถิงนอนเอนหลังอย่างเกียจคร้านบนเบาะหลัง คิ้วอันองอาจของเขาเต็มไปด้วยความไม่แยแสตามแบบฉบับนักธุรกิจ และพูดว่า “ทั้งหมดที่คุณพูดมามันเกี่ยวอะไรกับผมเหรอ?”“...”“นั่นเป็นปัญหาของคุณ ทำไมผมถึงต้องช่วยคุณแก้ปัญหานี้ด้วยล่ะ เซี่ยซีหว่าน ผมไม่สนใจคำพูดที่คุณเพิ่งพูดออกมาเลยสักนิด ถ้าคุณฉลาดพอ คุณควรให้เวลาของคุณกับผมในขณะที่ผมกำลังมีความอดทน ควรพูดอะไรสักอย่าง...ในสิ่งที่ควรจะพูดสิ”เซี่ยซีหว่านนิ่งชะงักในทันที สิ่งที่เขาพูดมาทั้งหมดก็เป็นความจริง เขาจะมาช่วยเหลือเธอทำไม ตอนนี้เขาก็เป็นเพียงแค่นักธุรกิจคนหนึ่ง เขาไม่ใช่คุณชายลู่ของเธออีกแล้วเซี่ยซีหว่านดึงมือเรียวเล็กของเธอกลับมา ดวงตาสดใสเป็นประกายของเธอประสานเข้ากับดวงตาอันเฉี่ยวคมของเขา และพูดว่า “คุณต้องการอ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 288 เรื่องนี้คุณต้องถามคู่หมั้นของคุณดู ！
ภายใต้การนำของลี่เหยียนหลานผู้คนของมหาวิทยาลัย T จึงยิ่งหยิ่งผยองมาก ทุกคนต่างรู้ดีว่าตระกูลลู่และตระกูลลี่จะแต่งงานกัน อีกทั้งก่อนหน้านี้ลู่หานถิงก็ยังมารับส่งลี่เหยียนหลานเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยด้วย เมื่อมีลี่เหยียนหลานอยู่ พวกเขาก็รู้สึกมั่นใจและไม่เกรงกลัวใด ๆ ฟ่านเถียนและหวังชงรู้สึกโกรธมาก แต่ทว่าพวกเขาต่างก็รู้ดีว่าท่านประธานตระกูลลู่ ลู่หานถิงนั้นมีความลึกลับและทรงอำนาจ พวกเขาไม่สามารถสัมผัสเขาได้อย่างง่ายดายโดยสิ้นเชิง“หว่านหว่าน เธอไม่ต้องฟังพวกเขาหรอก พวกเรารู้ว่าเธอพยายามเต็มที่แล้ว เอาภาพจากกล้องวงจรปิดมาไม่ได้ก็ช่างเถอะ พวกเรายังมีวิธีอื่น”“ใช่แล้วหว่านหว่าน เราจะไปแจ้งความกันตอนนี้เลย ต้องตรวจสอบได้แน่ว่าใครคือคนร้าย”ดวงตาสดใสของเซี่ยซีหว่านจ้องไปที่ใบหน้าอันงดงามของลี่เหยียนหลานพลางเลิกคิ้วขึ้นเพียงเล็กน้อย และพูดว่า “ใครบอกว่าฉันไม่ได้รับภาพจากกล้องวงจรปิดล่ะ พวกคุณคิดว่านี่คืออะไร?”ในมือเรียวเล็กของเซี่ยซีหว่านนั้นมี USB อยู่หนึ่งอันเมื่อจ้าวเหว่ยและผู้คนอื่น ๆ มองเห็น USB ในมือของเซี่ยซีหว่านสีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปเป็นอย่างมากลี่เหยียนหลานนิ่งชะงักไป
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 289 ดูเหมือนว่าเขาจะเคยพบเจอเธอที่ไหนสักแห่ง
แชมป์บาสเก็ตบอลในครั้งนี้คือ มหาวิทยาลัย Aว้าว！นักศึกษามหาวิทยาลัย A ต่างพากันพุ่งเข้ามาล้อมรอบผู้เล่นบาสเก็ตบอลในสนามทันที ทุกคนต่างส่งเสียงร้องเชียร์ และใบหน้าของทุกคนก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความสุขนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยอื่น ๆ ในกลุ่มผู้ชมต่างพากันลุกขึ้นยืนพร้อมกับปรบมือด้วยความชื่นชมยินดี เพื่อส่งคำอวยพรจากใจจริงของตัวเองถึงมหาวิทยาลัย A เช่นกันเพียงไม่นานกรรมการก็ประกาศผู้ชนะเลิศ รองชนะเลิศอันดับหนึ่ง และรองชนะเลิศอันดับสอง ของการแข่งขันกีฬาบาสเก็ตบอลครั้งนี้ กัปตันทีมบาสเก็ตบอลทั้ง 3 มหาวิทยาลัยต่างขึ้นมาบนเวทีเพื่อรับรางวัล หวังชงได้รับดอกไม้สดและถ้วยรางวัลชนะเลิศผู้จัดงานจึงยื่นไมโครโฟนให้หวังชง และพูดว่า “กัปตันทีมหวางชง ทุกคนต่างก็รู้กันดีว่าหลายปีมานี้มหาวิทยาลัย A เป็นที่สองมาโดยตลอด แต่ครั้งนี้คาดไม่ถึงว่าพวกคุณจะล้างคำสาปจนสามารถคว้าแชมป์มาได้ แถมตัวคุณเองก็ลงสนามแข่งทั้งที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส ขอถามว่าปีนี้กำลังใจสำคัญของพวกคุณคืออะไรกันแน่?”หวังชงชูถ้วยรางวัลอันหนักอึ้งนั้นขึ้นและพูดว่า “เพราะว่าปีนี้มหาวิทยาลัยA ของเรามีทีมเชียร์ลีดเดอร์ที่ยอดเยี่ยม ดังนั้
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 290 อยากครอบครองเธอมาเป็นของตัวเอง
จ้าวเหว่ยและคนอื่น ๆ ต่างยืนแข็งทื่ออยู่ตรงที่เดิม พวกเขาคิดว่าเรื่องนี้จะจบลงอย่างง่ายดายเหมือนที่เซี่ยซีหว่านพูด แต่ใครจะรู้ว่ารองอธิการบดีโจวและอาจารย์อู๋ก็อยู่ด้วย พวกเขาเห็นเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้อย่างแจ่มแจ้งแล้วขณะนี้อาจารย์อู๋กำลังสืบสวนจ้าวเหว่ยและคนอื่น ๆ พวกเขารู้ตัวเองว่าจบสิ้นแล้วสีหน้าของรองอธิการบดีโจวดูเศร้าหมองเป็นอย่างมาก การที่มหาวิทยาลัย T ของพวกเขาพ่ายแพ้ต่อการแข่งขันนั้นไม่เป็นไร แต่คาดไม่ถึงว่าตอนนี้จะเกิดเหตุการณ์เลวร้ายแบบนี้ขึ้นอีก เหมือนเป็นการตบหน้ามหาวิทยาลัย T อย่างแท้จริง“จ้าวเว่ยและพวกนายทั้งสามคน รีบเก็บสัมภาระและตามมาที่สำนักงานของฉันโดยเร็วที่สุด ฉันจะลงโทษพวกนายอย่างเด็ดขาด !”รองอธิการบดีโจวทำเสียงฮึดฮัดอย่างไม่พอใจ และสะบัดแขนเสื้อเดินออกไปในทันทีจ้าวเหว่ยและคนอื่น ๆ มีสีหน้าซีดขาวราวกับกระดาษ ในที่สุดพวกเขาก็หนีไม่พ้นกับสิ่งที่พวกเขาทำผิดเอาไว้ พวกเขาจะต้องได้รับบทลงโทษที่ร้ายแรงตามมา และทุกคนต้องรับผิดชอบต่อชีวิตของตนเองทันใดนั้นภาพใบหน้าเรียวเล็กที่งดงามของเซี่ยซีหว่านก็ปรากฏขึ้นในหัวของจ้าวเหว่ย ทำไมรองอธิการบดีโจวและ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 291 หว่านหว่าน ในที่สุดผมก็หาคุณเจอ
เวลาผ่านไปเพียงไม่นานแม่บ้านอู๋หม่าก็นำชามเกี๊ยวน้ำมาวางบนโต๊ะอาหาร “นายน้อยคะ เกี๊ยวน้ำพร้อมรับประทานแล้วค่ะ”ลู่หานถิงจึงหยิบตะเกียบคีบเกี๊ยวน้ำขึ้นมาแล้วกัดลงไปหนึ่งคำ รสชาติของเกี๊ยวน้ำนั้น...ไม่อร่อยเลยครั้งก่อนที่เซี่ยซีหว่านห่อเกี๊ยวน้ำกุ้งนั้น เมื่อกัดเกี๊ยวน้ำก็เต็มไปด้วยรสชาติที่สดและหวาน ซึ่งเกี๊ยวน้ำนี้กลืนยากจริง ๆ ลู่หานถิงขมวดคิ้วรูปดาบอันองอาจของเขา และวางตะเกียบลงอย่างไม่พอใจ “เก็บออกไปเถอะ ผมไม่อยากกินแล้ว”แม่บ้านอู๋หม่ามองนายน้อยของเธออย่างเงียบ ๆ ในตอนแรกเขาคิดว่าเกี๊ยวน้ำรสชาติเหมือนกันหมด ราวกับถูกตบหน้าเข้าอย่างจัง ทันใดนั้นหญิงชราที่อยู่ในห้องรับแขกก็หัวเราะออกมาสองครั้ง และพูดว่า “แม่อู๋หม่า เธอไปทำหน้าที่ของเธอเถอะ ไม่ต้องสนใจเขาแล้ว ฉันคิดว่าคืนนี้หว่านหว่านน่าจะไม่กลับมา และจะมีใครบางคนรู้สึกทรมาน”ช่วงสองวันที่ผ่านมานั้นหญิงชราหายจากอาการป่วยแล้ว ปริมาณความอยากในการรับประทานอาหารเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ตอนนี้เธอก็มีกำลังวังชามาก และตอนนี้เธอกำลังนั่งอยู่บนโซฟาดูละครไอดอลอย่างสบายอกสบายใจ ลู่หานถิงเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นและนั่งข้าง ๆ หญิงชรา “คุณย่าคร
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 292 เซี่ยซีหว่านเป็นคู่หมั้นของลู่จื่อเซียน !
“หว่านหว่าน ผมคิดว่าคุณตายแล้ว คุณสละชีวิตของคุณเพื่อช่วยลู่หานถิงแลกกับการเกิดใหม่ของเขา ผมคิดว่าคุณตายแล้วจริง ๆ ตลอดสามเดือนที่ผ่านมานี้ผมตามหาคุณอย่างบ้าคลั่ง ผมไปหาพ่อของผมและหวังจะได้ข่าวของคุณจากเขาที่นั่น แต่เหมือนว่าคุณจะหายไปจากโลกนี้ ผมหายังไงก็หาไม่เจอ”“ผมคิดแค่ว่าผมต้องหาคุณให้เจอโดยเร็วที่สุดตลอดเวลา ขอเพียงแค่ผมตามหาคุณเจอ บางทีผมอาจจะยังสามารถช่วยชีวิตคุณได้ ผมจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยคุณ ผมจะช่วยคุณเหมือนที่คุณช่วยลู่หานถิง หว่านหว่าน ผมไม่เคยเกลียดคนแบบนั้นมาก่อนเลย ยกเว้นลู่หานถิง คุณทำให้ผมเกลียดเขาแบบนั้น !”ลู่จื่อเซียนกอดเธอไว้แน่น ดวงตาสีดำที่เยือกเย็นเปลี่ยนเป็นสีแดง เขาซุกแก้มที่หล่อเหลาไปที่ผมยาวของเธอ และกระซิบกับเธอด้วยเสียงแหบแห้งเซี่ยซีหว่านรู้สึกถึงแรงสั่นที่แขนของเขาแล้ว แม้แต่แขนของเขาก็ยังสั่นเทา เขากำลังกลัว กลัวว่าเธอจะหายไปอีกครั้งความอบอุ่นในใจของเซี่ยซีหว่านไหลทะลักออกมา จู่ ๆ เธอก็เจอเพื่อนเก่า ภายในใจเธอจึงรู้สึกดีอกดีใจเป็นอย่างมาก ลู่จื่อเซียนเป็นบุตรแห่งสวรรค์ที่ยึดมั่นในคุณธรรมและน่าภาคภูมิใจมาอย่างยาวนาน ในช่วงสามเดือนที่ผ่านมาเ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 293 ต่อไปผมจะอยู่ให้ไกลจากคุณ
การแสดงออกทางสีหน้าของลู่จื่อเซียนเปลี่ยนอย่างไม่อาจคาดเดาได้ เซี่ยซีหว่านถามอย่างรวดเร็วว่า “คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ?” “หว่านหว่าน ผมเคยได้ยินชื่อแม่ของคุณนะครับ” ลู่จื่อเซียนบอกความจริง “อะไรนะคะ จริงเหรอคะ?” เซี่ยซีหว่านดีใจมาก“จริงครับ แต่ผมก็ได้ยินอีกเรื่องมาเหมือนกันครับ คุณให้เวลาผมหน่อยนะ ผมมีบางเรื่องที่ผมต้องตรวจสอบให้แน่ใจก่อน ถึงเวลานั้นผมจะบอกคุณอีกทีครับ”ลู่จื่อเซียนบอกเธอไม่ได้ในตอนนี้ เพราะกลัวว่าเธอจะยอมรับไม่ไหวชั่วขณะ เขาไม่อยากทำให้เธอตกใจ และเรื่องนี้เขาต้องไปตรวจสอบก่อน ตามหลักการแล้วหลินสุ่ยเหยากับตระกูลลู่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกัน จึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะรู้การเดินทางของหลินสุ่ยเหยาในมหานครเอมพีเรียล เซี่ยซีหว่านเชื่อในลู่จื่อเซียน เธอพยักหน้าตอบรับว่า “ค่ะ ได้ค่ะ” “หว่านหว่าน นี่มันก็ดึกแล้ว ผมจะพาคุณกลับบ้าน ตอนนี้คุณพักอยู่ที่ไหนครับ?”“ฉันพักอยู่ที่...คฤหาสน์ซีหยวนค่ะ...”เมื่อได้ยินชื่อ “คฤหาสน์ซีหยวน” ลู่จื่อเซียนก็ชะงักในทันที แน่นอนว่าเขารู้ว่าคฤหาสน์ซีหยวนเป็นทรัพย์สินภายใต้ชื่อของลู่หานถิง หลังจากกลับมาจากเมืองไห่เฉิง เขาก็พักอยู่ที่คฤหาส
Pinakabagong kabanata
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 345 เข้าสถาบันวิทยาศาสตร์
เซี่ยซีหว่านรู้สึกได้ว่าลู่ซือเจี๋ยรักลูกชายทั้งสองคนนี้ ดังนั้นที่เมืองไห่เฉิง เขาไม่สามารถอนุญาตให้เธออยู่ได้ แต่ตอนนี้เมื่อรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา เมื่อตอนนั้นหลินสุ่ยเหยากับหลิวอิงหลั่วสองสาวครองอันดับหนึ่งเรื่องความเก่งกล้าสามารถที่สุดของเมืองหลวง เขาต้องการตามหาหลินสุ่ยเหยา ผ่านตัวเธอ ดังนั้นเขาจึงปล่อยวางลูกชายสองคนของเขาลงและปล่อยให้เธอดำรงอยู่หมายความว่า ภายในใจของลู่ซือเจี๋ย หลิวอิงหลั่วมีความสำคัญมากกว่าลูกชายทั้งสองคนของเขานี่เป็นครั้งแรกที่ เซี่ยซีหว่านตระหนักอย่างแท้จริงว่าลู่ซือเจี๋ยรักหลิวอิงหลั่วอย่างสุดซึ้งหลิวอิงหลั่วหายตัวไปหลายปี ปีนี้ลูกชายของเธอลู่หานถิงอายุ 28 ปีแล้ว เซียซีหว่านไม่รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วมันเป็นอย่างไร ความรักที่ลึกซึ้งถึงสามารถทนต่อการกัดเซาะและความแข็งแกร่งของปีที่เลยผ่านได้ จึงทำให้ชายที่ราวกับจักรพรรดิยังคงรออยู่ที่นี่ตลอด บางทีอาจเป็นสถานที่ที่พวกเขาพบกันครั้งแรกแต่รักอย่างสุดซึ้ง ทำไมถึงต้องเจ็บอีก?ตอนนั้นหลินอิงหลั่วตั้งท้องลูกคนที่สอง เธอหยิบมีดมาคว้านท้องตัวเอง อุ้มทารกออกมา ช่างน่าเวทนานัก?ถ้าไม่ใช่เพราะถูกบีบบังคับจ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 344 ผู้หญิงคนนี้จิตใจโหดร้าย
แต่ว่า เธอปรากฏตัวต่อหน้าเขาครั้งแล้วครั้งเล่าทุกครั้งที่เธอปรากฏตัว เขาจะควบคุมตัวเองไม่ได้และไม่เป็นตัวของตัวเองแม้แต่น้อยเขาพยายามไม่ให้ไปหลงเสน่ห์เธอแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้หลังจากที่ได้รู้ในห้องนั่งเล่นเมื่อครู่นี้ว่าเธอคือ เด็กผู้หญิงตัวน้อยเมื่อก่อนนั้น เดิมที่แม่ของเขายอมยกเจ้าสาวตัวน้อยแก่เขา เขารู้สึกว่าความยับยั้งชั่งใจและความอดกลั้นที่ผ่านมาในหลายวันมานี้ได้พังทลายลงลู่หานถิงจ้องมองเธออย่างดุดันด้วยดวงตาสีแดงก่ำ เขายกริมฝีปากบางของเขาขึ้นเล็กน้อย และพูดอย่างเยาะเย้ยว่า “ทำไมสวี่เส้าหนานถึงได้ ลู่จื่อเซียนถึงได้ แต่ทำไมฉันไม่ได้เหรอ?”“…”ใบหน้าเล็กสวยงามของเซี่ยซีหว่านเปลี่ยนเป็นสีขาวและแดงสลับกัน เธอยกมือเล็กขึ้นเพื่อตบลงไปยังใบหน้าอันหล่อเหลาด้วยความน่าเกลียดชังอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอไม่ไม่ได้ตบเขาเพราะลู่หานถิงจับข้อมือเรียวของเธอไว้ได้ทัน เธอจึงไม่ได้ตบใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาลู่หานถิงมองดูเธอด้วยแววตาเศร้าโศกและพูดว่า “เซี่ยซีหว่าน ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรนะ สิ่งที่ผมสามารถให้คุณได้คือสิ่งที่ลู่จื่อเซียนและสวี่เส้าหนานไม่สามารถให้คุณได้แน่นอน ถ้าหา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 343 เขาเกลียดเธอมาก ！
เขาจำไม่ได้แล้วแน่นอน เพราะความทรงจำเหล่านั้นเธอลบมันไปหมดแล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถพูดได้อย่างชอบธรรมแถมเขายังพูดอีกว่า การที่เขานอนกับเธอคือ การนำน้ำสกปรกสาดใส่ตัวเขา เขาคิดว่าเธอเป็นอะไร น้ำสกปรกเหรอ?แน่นนอน เขาเกลียดเธอ !แต่ในเมื่อเขาเกลียดเธอมาก ทำไมเขาถึงมารังควานเธอด้วย?เซี่ยซีหว่านมองใบหน้าที่เย็นชาหล่อเหลาของเขาและพูดเยาะเย้ยว่า “ฉันแค่พูดไร้สาระ พอใจหรือยังล่ะ คนที่บริสุทธิ์ผุดผ่องอย่าประธานลู่ ฉันจะทำให้คุณมีมลทินได้อย่างไรคะ !”“บริสุทธิ์เหรอ” ลู่หานถิงขมวดคิ้วรูปดาบอันองอาจผึ่งผายนั้นและกล่าวว่า “คนที่พูดว่าผมนอนกับคุณ ก็คือคุณ ตอนนี้คนที่กำลังพูดไร้สาระก็คือคุณ คิดว่าเป็นหญิงสาวคนหนึ่งก็สามารถพูดจาเหลวไหลแบบนี้ออกมาได้งั้นเหรอ เซี่ยซีหว่าน คุณยังมียางอายอยู่อีกไหม?”“ฉันจะมีหรือไม่มียางอายเกี่ยวอะไรกับคุณด้วยเหรอคะ ใช่สิประธานลู่ คุณคงจะยังไม่...เป็นหนุ่มน้อยบริสุทธิ์คนหนึ่งอยู่ใช่ไหมคะ?”ดวงตาของเซี่ยซีหว่านเปล่งประกาย ทันใดนั้นดูเหมือนว่าจะเจอกับปัญหาเข้าแล้ว เขาไม่มีความทรงจำช่วงนั้นแล้ว เขาคงจำไม่ได้ว่าเขากับเธอเคยเดือดพล่านกันบนเตียงมาก่อน งั้นเขาคงไม่คิดว่า
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 342 กันเธอไว้ที่ห้องน้ำ
เซี่ยซีหว่านใช้ส้อมจิ้มสเต็กชิ้นเล็ก ๆ เพิ่งเตรียมจะใส่เข้าปาก ตอนนี้เท้าของเธอที่อยู่ใต้โต๊ะถูกเตะอย่างแรง สเต็กบนส้อมก็ร่วงตกลงมาบนจานทันที“หว่านหว่าน คุณเป็นอะไรไปครับ?” ลู่จื่อเซียนถามด้วยความเป็นห่วงร่างผอมเพรียวของเซี่ยซีหว่านสั่นไหวเล็กน้อย เธอมองไปยังลู่หานถิงซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เขาไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอดตั้งแต่เธอเดินเข้ามา แต่เขาเพิ่งเตะเธอเขาเป็นอะไรของเขา?ลู่หานถิงหั่นสเต็กในมืออย่างสง่างามราวกับว่าคนที่เตะเมื่อกี้ไม่ใช่เขา ทั้งหมดไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลยเข้าใจแกล้งจริง ๆ !เซี่ยซีหว่านด่าเขาในใจแล้วยิ้มให้ลู่จื่อเซียนและกล่าวว่า “จื่อเซียน ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ”ทั้งห้าคนก็จบมือค่ำในบรรยากาศอันแปลก ๆ แบบนี้ลง...หลังมื้อเย็น เซี่ยซีหว่านไปห้องน้ำทันทีที่เธอเดินเข้ามา มือใหญ่มือหนึ่งจากด้านในยื่นออกมา และคว้าข้อมือที่เรียวยาวของเธอแล้วดึงเธอเข้าไปเซี่ยซีหว่านชนเข้ากับหน้าอกแข็งแกร่งอย่างกระทันหัน หน้าอกนี้แข็งแกร่งราวกับกับแพง เธอชนเข้าไปราวกับกระดูกของเธอจะแตกสลาย นัยน์ตาขาวบริสุทธื์แดงก่ำด้วยความเจ็บปวดเธอเงยหน้าขึ้นและใบหน้าที่หล่อเหลาละเอียดงดงามของล
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 341 เซี่ยซีหว่านก็คือเจ้าสาวตัวน้อยของเขา
ด้านนอกประตูคือลู่จื่อเซียนจริง ๆ และยังมีเงาเพรียวบางเงาหนึ่งอยู่ข้างกายของลู่จื่อเซียนหลิวจ้าวตี้ดีใจมาก “จื่อเซียน ลูกกลับมาแล้วเหรอ คู่หมั้นของลูก…”แววตาของหลิวจ้าวตี้จับจ้องไปยังเซี่ยซีหว่าน เมื่อมองชัดเจนแล้วว่าเป็นเซี่ยซีหว่าน รูม่านตาของหลิวจ้าวตี้ก็เบิกกว้างและตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ในทันทีเป็นไปได้ยังไงกัน?ทั้งลู่ซือเจี๋ยและลู่หานถิงที่อยู่ในห้องนั่งเล่นต่างก็ได้ยินการเคลื่อนไหวที่ด้านนอกประตู คืนนี้พวกเขากำลังรอให้ลู่จื่อเซียนพาคู่หมั้นลึกลับกลับบ้านลู่ซือเจี๋ยวางหนังสือพิมพ์เศรษฐกิจในมือลงแล้วยืนขึ้นพลางเอ่ยถามว่า “เกิดอะไรขึ้น?”ทันใดนั้นลู่จื่อเซียนจูงมือเล็ก ๆ ของเซี่ยซีหว่านเดินเข้ามาทันทีที่ลู่ซือเจี๋ยเห็นเซี่ยซีหว่าน เขาเคยต่อกรกับเซี่ยซีหว่านมาแล้วสองครั้ง เขารู้ดีว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ธรรมดา แต่เขาไม่คิดมาก่อนว่าเซี่ยซีหว่านจะเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา！ในขณะเดียวกันนั้นลู่หานถิงก็มองไปยังลู่จื่อเซียน จากนั้นดวงตาอันเฉี่ยวคมของเขาก็ค่อย ๆ หันไปมองใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนการมาถึงของเซี่ยซีหว่านทำให้ครอบครัวลู่ทั้งหมดตกอยู่ในบรรยากา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 340 เป็นคู่หมั้นของผมเป็นเวลาสามเดือน
ลู่จื่อเซียนพูดกับเธอว่า หว่านหว่านผมชอบคุณครับเซี่ยซีหว่านนั่งลง เธอรู้ว่าลู่จื่อเซียนรู้สึกกับเธออย่างไร ได้รับความรักจากคุณชายรองตระกูลลู่ที่ทั้งสง่างาม และมีความสามารถ เธอควรจะมีความสุข และตื่นเต้นมากกว่าผู้หญิงคนไหน ๆ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รู้สึกแบบนั้นกับลู่จื่อเซียน นอกจากนี้เธอแต่งงานกับลู่หานถิงแล้ว แม้จะเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ก็ตาม แต่เธอก็เคยเป็นพี่สะใภ้ของเขาแล้ว และตอนนี้เธอได้กลายมาเป็นคู่หมั้นของเขาอีกครั้ง ความรู้สึกนี้เป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดขณะเดียวกันเซี่ยปัง และหลานเหยียนเดินเข้ามา เขาพูดว่า “หว่านหว่านการแต่งงานในครั้งนี้เป็นความต้องการของแม่ของลูก พวกเราคิดว่าคุณชายรองตระกูลลู่เป็นคนที่ดีมาก เขาจะไม่ทำให้ลูกเศร้าเสียใจเหมือนใครบางคน ตอนนี้ลูกคงจะไม่ปฏิเสธคุณชายรองตระกูลลู่เพราะคน ๆ นั้นใช่ไหม?”“ใช่แล้วหว่านหว่าน ผู้หญิงอย่างพวกเราต้องมองไปข้างหน้า ผ่านไปแล้วก็ผ่านไป ไม่ต้องไปเสียใจกับมัน ปล่อยวางในสิ่งที่ควรจะปล่อย ถ้าลูกไม่ยอมเปิดใจ และก้าวไปข้างหน้า ลูกจะเห็นความงามของชีวิตได้อย่างไร?”เซี่ยปังและหลานเหยียนไม่ชอบลู่หานถิง ลู่หานถิงแต่งงานกับลี่เหยียนหลา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 339 หว่านหว่านผมชอบคุณ
สวี่เส้าหนานรู้สึกขมขื่นภายในใจ !คุณท่านลี่ไม่ต้องการให้เซี่ยซีหว่านลงเอยกับสวี่เส้าหนานหลานชายของท่าน เธอคิดว่าสองคนนี้ไม่คู่ควรกัน ตอนนี้คุณท่านลี่กำลังยืนมองลู่จื่อเซียน คุณท่านลี่รู้จักลูกชายสองคนของตระกูลลู่ เป็นอย่างดี เห็นได้ชัดว่าลู่จื่อเซียนเป็นเหมือนกับดอกบัวที่บานในโคลนตม เขาเป็นคนที่ดีมากชีวิตส่วนตัวของลู่จื่อเซียนใสสะอาดมาก และเขายังไม่เคยมีแฟนมาก่อน คุณท่านลี่ดูออกว่าลู่จื่อเซียนชอบเซี่ยซีหว่านมาก เขาดูแล และเอาใจใส่เธอด้วยความรัก ดังนั้นคุณท่านลี่จึงมองเขาเหมือนหลานชายคนหนึ่ง ท่านเหลือบมองลู่จื่อเซียน จากนั้นก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจเซี่ยปังและหลานเหยียนก็พอใจในตัวลู่จื่อเซียนมากเช่นเดียวกัน ในมหานครเอมพีเรียลแห่งนี้ ลู่จื่อเซียนเป็นคนที่มีความสามารถและหล่อเหลา อีกทั้งยังเหมาะสมกับเซี่ยซีหว่านแหวนหยกวงนี้เป็นแหวนที่หลินสุ่ยเหยาสวมอยู่ตลอดเวลา เซี่ยปังและหลานเหยียนจำข้าวของส่วนตัวของหญิงสาวได้อย่างรวดเร็ว ย้อนกลับไปในตอนนั้นเธอได้หมั้นหมายเซี่ยซีหว่านกับลูกชายของเพื่อนสนิท พวกเขาคิดไม่ถึงว่าเด็กชายคนนั้นจะเป็นคุณชายรองตระกูลลู่ลู่จื่อเซียนเป็นนักวิชาการที่อายุน้อยท
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 338 ลู่จื่อเซียนก็อยู่ที่นี่ด้วย !
เซี่ยปัง “...”ที่นี่...คือตระกูลเซี่ย ไม่ใช่เหรอ?เซี่ยปังมองไปยังคุณท่านลี่ที่พูดออกไปเช่นนั้น มุมปากของเขากระตุกเล็กน้อยคุณท่านลี่เป็นนายหญิงของตระกูลลู่มานานหลายปีแล้ว ท่านมีภาพลักษณ์ที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก บรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาที่ถูกท่านดุก็มักจะกลัวจนขาอ่อนแรง และเกือบจะล้มลงไปในทันทีขณะเดียวกันร่างที่หล่อเหลา และดูชั่วร้ายก็ปรากฏตัวขึ้น เขาพูดว่า “อย่าทำให้เขาตกใจกลัวสิครับคุณยาย ผมเองที่มาที่นี่ !”เมื่อทุกคนหันไปมอง กลายเป็นสวี่เส้าหนานคุณชายของตระกูลสวี่ เจ้าชายแห่งมหานครเอมพีเรียลที่ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใดเขามาที่นี่จริง ๆ !คุณท่านลี่มองสวี่เส้าหนานด้วยสีหน้าไม่พอใจ ราวกับว่าที่นี่เป็นบ้านของท่านจริง ๆ ท่านพูดว่า “ทำไมหลานถึงมาที่นี่ได้ล่ะ?”“คุณยายผมมาที่นี่เพราะ…” ดวงตาทรงดอกท้อของสวี่เส้าหนานมองไปยังใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน และพูดต่อว่า “...เพราะเซี่ยซีหว่านครับ !”คุณชายที่มีชื่อเสียงเช่นเขา มีข่าวลือไปทั่วว่าเขาเปลี่ยนผู้หญิงราวกับเปลี่ยนเสื้อผ้า เซี่ยปังและหลานเหยียนรีบดึงเซี่ยซีหว่านไปทางด้านหลังพวกเขา และพูดว่า “คุณชายสวี่ครับ หว่านหว่านของพวกเราไม่
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 337 ตระกูลสวี่ส่งคำขอแต่งงานให้กับตระกูลเซี่ย
คุณท่านลี่ยิ้ม และพูดว่า “ทำไมล่ะ ฉันมาร่วมฉลองงานวันเกิดของเซี่ยปังผู้ยิ่งใหญ่ไม่ได้เหรอ?”เมื่อท่านพูดจบ ภายในห้องโถงก็เกิดความโกลาหลขึ้นในทันที ท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลลี่มาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดให้กับเซี่ยปัง!”คุณท่านลี่มองไปที่เซี่ยปังและหลานเหยียน จากนั้นก็พูดว่า “ท่านเซี่ย คุณนายเซี่ย ฉันมาที่นี่โดยไม่ได้รับคำเชิญ หวังว่าพวกคุณจะไม่ถือสาและไล่ฉันออกไปใช่ไหม?”เซี่ยปังและหลานเหยียนชำเลืองมองกัน พวกเขาไม่คิดว่าจู่ ๆ คุณท่านลี่จะมาร่วมงานด้วย แม้ว่าตระกูลเซี่ยจะเป็นตระกูลที่มีอิทธิพล แต่ตระกูลขุนนางเก่าแก่ที่ร่ำรวยในมหานครเอมพีเรียลก็ไม่ได้สนใจที่จะคบค้าสมาคมกับพวกเขา นั่นเป็นเป็นเหตุผลว่าทำไมเซี่ยซีหว่านจึงไม่สามารถเข้าสู่แวดวงคนดังในมหานครเอมพีเรียลได้ตระกูลเซี่ยและสี่ยักษ์ใหญ่แห่งมหานครเอมพีเรียลไม่เคยติดต่อไปมาหาสู่ หรือมีปัญหาอะไรกันมาก่อน แต่จู่ ๆ วันนี้คุณท่านลี่กลับมาที่นี่อย่างกะทันหัน ทำให้ทุกคนในที่นี้ต่างก็ตกตะลึงแต่ในเมื่อท่านมาถึงที่นี่แล้ว เซี่ยปังก็ไม่สามารถไม่ต้อนรับท่าน เขาจึงพูดว่า “คุณท่านลี่ ยินดีต้อนรับครับ”คุณท่านลี่ยิ้ม จากนั้นก็ส่งกล่องของขวัญให้กับเ
