All Chapters of พ่ายรักคุณสามี: Chapter 251 - Chapter 260

เซี่ยซีหว่านนิ่งชะงักงันอยู่กับที่ นัยน์ตาสว่างสดใสคู่นั้นของเธอจับจ้องไปที่ปลายกระบอกปืนสีดำและใบหน้าหล่อเหลาของลู่หานถิง ตอนนี้ท่าทางของเขาน่ากลัวมาก ในดวงตาเฉี่ยวคมของเขานั้นดำขลับราวกับน้ำหมึกที่กำลังไหลซึมอยู่ มันดูอันตรายราวกับหุบเหวลึก เส้นเลือดสีแดงฉานนั้นทําให้เขายิ่งดูอำมหิตจนน่าสะพรึงกลัวขึ้นไปอีกหลายเท่าตัว ตอนนี้เขากำลังถือปืน และเส้นเลือดบนฝ่ามือของเขาก็กำลังเต้นอย่างเดือดพล่าน “คุณ...คุณรู้ไหมว่าคุณกําลังทําอะไรอยู่ วางมันลงเดี๋ยวนี้ !”ลู่หานถิงจ้องเธออย่างดุดัน ริมฝีปากบางขยับขึ้นเล็กน้อย เขาเค้นคำพูดออกมาจากในลำคอด้วยน้ำเสียงแหบพร่าแต่แฝงไว้ด้วยความเด็ดเดี่ยวว่า “หว่านหว่าน ผมขอโทษ ผมปล่อยคุณไปไม่ได้จริง ๆ ครับ” เมื่อครู่นี้เซี่ยซีหว่านคิดเพียงว่าควรจะทำให้มันเจ็บแต่จบจึงพูดคําพูดที่โหดร้ายและไร้เยื่อใยออกมา แต่เธอลืมไปว่าเขาไม่สามารถทนต่อสิ่งกระตุ้นได้ ทุกอย่างที่ดูเหมือนจะดีขึ้นเป็นเพียงภาพลวงตา อาการป่วยของเขากำลังแย่ลงเรื่อย ๆลู่อินอินเคยเตือนเธอว่า เมื่อลู่หานถิงอาการกำเริบนั้นเขาจะทำร้ายตัวเอง และทำร้ายกับคนอื่นด้วย การที่เธอยังอยู่ข้างกายเขานั้นอันตราย

ปลายสายเงียบไปเล็กน้อย “ท่านครับ ท่านต้องการจะตามต่อไหมครับ?” “ไม่ต้องแล้ว พวกเรากลับมหานครเอมพีเรียลเถอะ” “ครับ”...ณ สถาบันวิจัยซูมี่ เมื่ออธิการบดีหลี่เหวินฉิงเห็นเซี่ยซีหว่านที่มีสภาพร่างกายเหมือนคนใกล้จะตายก็ตกใจจนหน้าถอดสีทันที “หว่านหว่าน เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?” อธิการบดีหลี่เหวินฉิงพูดพลางใช้มือจับชีพจรของเซี่ยซีหว่านไว้ “หว่านหว่าน นี่คุณถูกพิษร้ายแรงนี่ แล้วพิษก็แพร่กระจายไปทั่วร่างกายของคุณแล้วด้วย ตอนนี้ชีพจรของคุณล้มเหลวไปหมด เทพต้าหลัวที่ไหนก็ช่วยคุณไม่ได้แล้ว !”แน่นอนว่าเซี่ยซีหว่านรู้ถึงสภาพร่างกายของตัวเองเป็นอย่างดี สิ่งเดียวในตอนนี้ที่จะสามารถยื้อชีวิตเธอไว้ได้ก็คือกล่องสมบัติที่แม่ทิ้งไว้ให้ เธอนี่มันเป็นลูกที่แย่จริง ๆ หากก่อนตายเธอไม่สามารถเปิดกล่องสมบัติที่แม่ทิ้งไว้ออกมาดูได้ แล้วเธอจะมีหน้าไปเจอแม่ที่สวรรค์ได้อย่างไร? “ท่านอธิการบดีคะ ท่านไม่ต้องเป็นห่วงร่างกายฉันแล้วค่ะ โปรดเอากล่องสมบัติกล่องนั้นออกมาเถอะค่ะ ฉันอยากจะลองเป็นครั้งสุดท้าย” เซี่ยซีหว่านพูดอย่างอ่อนแรง “ได้สิ”อธิการบดีหลี่เหวินฉิงรีบไปหยิบกล่องสมบัติออกมาในทันที แล้วนำมาวางตรงหน

ลู่หานถิงมาแล้ว วันนี้เขาสวมชุดสูทสีดําที่ทักทอด้วยมือ เสื้อผ้าราคาแพงถูกรีดจนเรียบไม่มีรอยยับแม้แต่น้อยทำให้รูปร่างของเขาดูสูงโปร่ง ผมที่ปรกอยู่ตรงหน้าผากทั้งหมดถูกเซ็ตขึ้นไปด้านบน เผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาที่สง่างามราวกับรูปปั้นแกะสลักจากสวรรค์ของเขา บนข้อมือมีนาฬิกาเหล็กราคาแพง ทุกท่วงท่าของเขาล้วนเต็มไปด้วยความสง่างามและความปราณีตของคนที่ประสบความสําเร็จขั้นสูง ทำให้ผู้คนไม่อาจละสายตาไปจากเขาได้เลยขณะนี้เขากำลังก้าวขายาวเดินเข้ามาด้วยฝีเท้าที่มั่นคง กางเกงขายาวที่ถูกตัดเย็บมาอย่างปราณีตกวัดแกว่งไปมาราวกับสนามแม่เหล็กที่สะกดทุกสายตา ลู่หานถิงที่ไม่ได้ปรากฎตัวมาสามเดือนนั้นอยู่สูงตระหง่านจนทำให้ผู้คนต้องแหงนมอง ภายในรัศมีที่ดูภูมิฐานและเก็บตัวแฝงไว้ด้วยแรงดึงดูดอันเย็นชาทำให้บรรดาหญิงสาวผู้โด่งดังในที่นั้นมองเขาจนหน้าแดงหูแดงไปหมดคนที่มีความสุขที่สุดก็คือลี่เหยียนหลาน เธอรอลู่หานถิงอยู่นานแล้ว ตอนนี้เขามาแล้ว เธอจึงรีบเข้าไปต้อนรับเขาด้วยใจอันสุขล้นทันที “พี่หานถิง พี่มาแล้วเหรอคะ?” ลู่หานถิงหยุดฝีเท้าลง ดวงตาอันเฉี่ยวคมของเขาจับจ้องไปที่ใบหน้าเรียวเล็กงดงามของลี่เหยียนหลาน แล

ตอนนี้ดูเหมือนว่า คนที่อยู่ปลายสายจะน่าสนใจเอามาก ๆ ลู่หานถิงยกริมฝีปากบางขึ้นเล็กน้อยเหมือนมีอะไรบางอย่าง จากนั้นก็หันหลังเดินจากไปพร้อมกับเจ้าหยวนหยวน ณ โถงทางเดิน ฉงเหวินและซ่างอู่กำลังรอนายน้อยลู่หานถิงอยู่นานแล้ว เมื่อพวกเขาเห็นลู่หานถิงออกมา ทั้งสองคนก็รีบเดินตามไปอย่างนอบน้อมฉงเหวินพยามสะกิดซ่างอู่ที่มีสีหน้าไร้อารมณ์ว่า “ดูเหมือนว่าฉันจะเห็นนายน้อยยิ้มเลย” ซ่างอู่พูดตอบอย่างไร้อารมณ์ว่า “หรอ” จากนั้นฉงเหวินก็พูดอย่างตื่นเต้นว่า “นายน้อยยิ้มแล้ว ตั้งแต่กลับมาที่มหานครเอมพีเรียล ฉันยังไม่เคยเห็นนายน้อยหัวเราะเลย !” ซ่างอู่ก็ยังคงพูดด้วยความไร้อารมณ์ว่า “หรอ”ฉงเหวินเงียบ “...” เขาไม่รู้ว่าจะพูดคุยอย่างไรแล้ว ไม่เคยมีใครพูดเรื่องซุบซิบนินทากับเขาได้เลย ฉงเหวินคิดอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อครู่นี้นายน้อยยิ้มเพราะลูกสาวคนเล็กของตระกูลเซี่ยที่เพิ่งเรียกตัวกลับมาเหรอ? “นายน้อยครับ ตระกูลซุนกับตระกูลเซี่ยได้กำหนดวันหมั้นหมายกันแล้ว ก่อนหน้านี้ตระกูลเซี่ยมีลูกสาวคนเล็กที่ถูกทอดทิ้งไปเมื่อตอนเด็ก ๆ และเพิ่งจะตามกลับมา ลูกสาวคนเล็กคนนี้ก็คือคู่หมั้นของซุนจินครับ” ฉงเหวินรายงานเสี

ตระกูลเซี่ยมีพี่น้อง 3 คน คุณตาเซี่ยเป็นพี่คนโต ตอนนั้นเขาตามหลินสุ่ยเหยาไปที่เมืองไห่เฉิง ส่วนคนที่อยู่มหานครเอมพีเรียลเป็นคนรองซึ่งเซี่ยปังก็คือลูกชายคนรอง และตอนนี้เขาก็เป็นหัวหน้าตระกูลเซี่ย เมื่อได้ยินว่าเซี่ยซีหว่านต้องการอยู่เงียบ ๆ เซี่ยปังก็ยกมือขึ้นลูบหัวตัวเอง แล้วหัวเราะฮ่าฮ่าอย่างเชื่อฟัง และพูดว่า “ก็ได้หว่านหว่าน แล้วแต่หนูก็แล้วกัน ถ้าหนูบอกให้ฉันไปทางตะวันออก ฉันก็จะไม่ไปทางตะวันตกแน่นอน !”ฉากนี้ทําให้เหล่าคนรับใช้ของตระกูลเซี่ยต่างพากันตกตะลึง คุณเซี่ยปังเป็นเจ้าแห่งน่านน้ำ ไม่มีใครไม่เกรงกลัว แม้แต่ซุนจินก็ยังหวาดกลัว แต่เขากลับเชื่อฟังและทำตามคําพูดของเซี่ยซีหว่านอย่างไม่น่าเชื่อ เซี่ยปังเป็นคนที่เชื่อฟังภรรยาอย่างเคร่งครัด นอกจากจะกลัวแม่เสือร้ายในบ้านแล้ว เซี่ยซีหว่านก็คือคนที่สอง เหล่าคนรับใช้ต่างยิ่งเคารพเซี่ยซีหว่านมากขึ้น เดิมทีภาพลักษณ์ของเธอเป็นเหมือนนางฟ้า ตอนที่เซี่ยซีหว่านเพิ่งมาถึงตระกูลเซี่ยพวกเขาต่างตกตะลึงกับหญิงผู้เก่งกาจคนนี้แน่นอนว่ามันเกี่ยวข้องกับภาพลักษณ์โดยรวมของตระกูลเซี่ย ผู้ชายจากตระกูลเซี่ยแต่ละคนร่างกายสูงใหญ่และกล้าหาญ ส่วนผู้หญ