All Chapters of คุณชาย แห่ง ประตูมังกร: Chapter 841 - Chapter 850

ทอมป์สันและเคลตี้กำลังนั่งดูการฝึกซ้อมอยู่ข้างสังเวียนด้วยกัน เป็นการต่อสู้ของนักชกผิวขาวกับนักชกผิวดำ ทั้งสองต่างไม่ได้สวมนวมและอุปกรณ์ป้องกัน ของอย่างนวมและอุปกรณ์ป้องกันต่าง ๆ นั้น ล้วนเป็นสิ่งที่ไม่มีอยู่ในสังเวียนมวยใต้ดินระดับนานาชาติอยู่แล้ว เพราะไม่มีเหล่านักชกคนไหนคำนึงถึงชีวิต การต่อสู้ในสังเวียนสามารถเรียกได้เลยว่าต่อยให้ตายกันไปข้าง บ่อยครั้งที่มีแต่ต้องสังหารคู่ต่อสู้เท่านั้น การแข่งขันยกหนึ่งถึงจะสิ้นสุดลง ผู้แพ้ในการแข่งมวยใต้ดินนานาชาติ ถึงขั้นที่มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถรอดชีวิตลงจากสังเวียนได้ ถึงพวกเขาจะรอดมาได้ด้วยโชคช่วย แต่ส่วนใหญ่ก็มักทำได้เพียงใช้ชีวิตที่เหลืออยู่บนเตียงเท่านั้น สองคนบนสังเวียนต่อสู้กันอย่างดุเดือด นักชกไวลด์การ์ดจำนวนไม่น้อยส่งเสียงเชียร์อยู่รอบ ๆ การซ้อมต่อสู้ยกนี้สู้ได้อย่างดุเด็ดเผ็ดมัน สองคนบนสังเวียนกำปั้นปะทะเนื้อ บนร่างของพวกเขาล้วนมีเลือดสาดกระเซ็น ชูจงเทียนมองดูสถานการณ์บนสังเวียน สีหน้าพลันซีดเผือดลงเล็กน้อย เขาเดินค้อมตัวไปหาทอมป์สันและเคลตี้ แล้วเอ่ยกับพวกเขาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “ทั้งสองท่าน ผมต้องไปซื้อของนิดหน่อยในเมือง จึง

“ประกาศศักดาเหรอครับ?” ชูจงเทียนเกาหัว “ใช้การแข่งขันมวยใต้ดินนานาชาติมาประกาศศักดา คุณเองก็เล่นใหญ่เกินไปหรือเปล่าครับ อย่าว่าแค่ภายในประเทศเลย แม้แต่ในระดับนานาชาติก็ยังไม่มีใครกล้าทำแบบนี้เลย” “ไม่มีวิธีแล้ว สถานการณ์ซับซ้อนเกินไป มีหลายอย่างที่ผมบอกคุณอย่างละเอียดไม่ได้ ผมจำเป็นต้องแสดงอำนาจความแข็งแกร่งออกมา ไม่อย่างนั้น น่ากลัวว่าจะมีใครบางคนเกิดความคิดไม่ซื่อขึ้นมา” หลี่โม่ต้องแสดงความแข็งแกร่งของตัวเองออกมา ไม่เพียงเพื่อให้ราชินีมังกรเห็นแต่ยังทำเพื่อให้จ้าวมังกรทั้งแปดเห็นด้วยเช่นกัน มีเพียงต้องแสดงความแข็งแกร่งของตนออกมาเท่านั้น ถึงอาจจะพอทำให้คนที่ไม่พอใจในตัวเขาเกิดเกรงกลัวและอาจทำให้คนที่เป็นกลางเอนเอียงมาทางเขาได้อีกด้วย ตอนที่ภายในแดนมังกรท่าทีของจ้าวมังกรทั้งแปดต่างคลุมเครืออย่างมาก รวมไปถึงท่านปาจ้าวมังกรลำดับแปดที่ต่อหน้าแสร้งทำเป็นศิโรราบไปแล้วก็คงจะดีดลูกคิดคำนวณผลประโยชน์ของตัวเองแล้วเหมือนกัน ระหว่างหลี่โม่กับราชินีมังกรยังไม่ถึงบทสรุปสุดท้ายว่าชัยชนะจะตกอยู่ในมือใคร เกรงว่าจ้าวมังกรทั้งแปดล้วนไม่อาจแสดงท่าทีออกมาได้อย่างชัดเจน หลี่โม่จำเป็นต้องดึงดูดค

เฉินเจียตั๋วพินิจหลี่โม่เล็กน้อย หลังจากยืนยันแล้วว่าหลี่โม่คือเป้าหมายที่ตนกำลังตามหาบนใบหน้าก็พลันเผยรอยยิ้มตื่นเต้นออกมา “มาเลย ถ้าจะลงมือก็รีบ ๆ เข้า ฉันจะซัดแกให้ฟันร่วงหมดปาก” เฉินเจียตั๋วพูดจบก็กระดิกนิ้วเรียกหลี่โม่ หลี่โม่ยิ้มเย็นชาพลางมองไปที่พวกชายฉกรรจ์ข้างหลังเฉินเจียตั๋ว “พวกแกเองก็เข้ามาพร้อมกันเลย จะได้ไม่ต้องจัดการทีละคน แบบนั้นมันน่ารำคาญ” “ไอ้เวร แกใจกล้านักนะ หัวหน้า ไอ้หมอนี่มันจองหองเกินไปแล้ว ให้พวกเราสั่งสอนมันให้รู้สำนึกเถอะครับ!” “จัดการทีละคนมันน่ารำคาญงั้นเหรอ ไอ้กระจอกอย่างแกมีแต่ถูกพวกเรากระทืบเท่านั้นแหละ เดี๋ยวจะอัดให้พ่อแม่แกจำไม่ได้เลย” เฉินเจียตั๋วยืนเอามือไพล่หลังเย่อหยิ่งวางมาดเป็นคนมีฝีมือ “หึหึ ในเมื่อแกไม่รู้อะไรเป็นอะไรขนาดนี้ งั้นก็ให้พวกลูกน้องของฉันช่วยสั่งสอนแกให้หนักสักหน่อยแล้วกัน พวกนายรุมมันเข้าไป สนองความต้องการของมันหน่อย” ชายฉกรรจ์เหล่านั้นต่างหัวเราะอย่างชอบใจ แล้วเข้าไปล้อมกรอบหลี่โม่เอาไว้ทันที “ตายซะเถอะ! อวดดีนัก!” ชายฉกรรจ์คนหนึ่งเหวี่ยงหมัดใส่หน้าหลี่โม่ก่อน จากนั้นคนอื่น ๆ ก็พากันพุ่งเข้าไปโจมตีหลี่โม่จากรอบด

เหล่าลูกน้องของชูจงเทียนมาถึงด้วยความรวดเร็ว คนทั้งกลุ่มเดินเข้ามาในโรงน้ำชาจนเต็มแน่นขนัดไปทั่วห้องโถงใหญ่ของโรงน้ำชา ก่อนจะโค้งคำนับให้กับหลี่โม่ด้วยความเคารพอย่างพร้อมเพรียง “สวัสดีครับคุณหลี่ สวัสดีครับคุณเทียน” เจ้าของโรงน้ำชาไปจนถึงผู้จัดการและพนักงานต่างหลบตัวสั่นอยู่ในห้องชงชา เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงตะโกนอันพร้อมเพรียง แต่ละคนก็ตกใจกลัวจนใบหน้าซีดขาวกันหมด ชูจงเทียนเอ่ยด้วยสีหน้าเย็นชา “คนที่ยังไม่ตายพากลับไปให้หมด ใครตายแล้วก็ส่งเข้าโรงเผาศพไปเลย จัดการเรื่องปืนด้วย จัดการให้ละเอียดรอบคอบหน่อยล่ะ” “ครับ!” เหล่าลูกน้องต่างทำหน้าที่ของตัวเอง ไม่นานศพของเฉินเจียตั๋วก็ถูกยกออกไป ส่วนพวกลูกน้องของเฉินเจียตั๋วก็ล้วนหมดความโอหังอย่างก่อนหน้านี้และถูกคุมตัวออกไปในสภาพสั่นกลัว ทั้งหมดออกจากโรงน้ำชาไปขึ้นรถและมาถึงลานว่างแห่งหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลออกไป พวกลูกน้องของเฉินเจียตั๋วต่างถูกลากลงมาจากรถและพาตัวเข้าไปในอาคาร หลี่โม่กับชูจงเทียนนั่งอยู่บนโซฟามองดูพวกลูกน้องของเฉินเจียตั๋วถูกพาตัวเข้ามา “ถ้าไม่อยากตายก็บอกความจริงมา ถ้าไม่ยอมพูด พวกแกก็จะได้เป็นเหมือนเฉินเจียตั๋ว” หลี่โม

สำหรับคุณชายเล็กหลินเงินไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย เพียงแต่หากสามารถใช้เงินแก้ไขปัญหาได้ มันก็คงไม่ใช่ปัญหาหรอก หากมีใครสามารถฆ่าหลี่โม่กู้หน้าคืนมาให้คุณชายเล็กหลินได้ คุณชายเล็กหลินก็อาจถึงขั้นยอมให้เช็คเปล่าไปเลยก็ได้ “ลุงเป้า เงินไม่ใช่ปัญหาหรอก ลุงบอกมาเลยเถอะว่าจะจัดการหลี่โม่ยังไง จะห้าล้าน ห้าสิบล้านก็ไม่มีปัญหา ถ้ายังไม่พอ ฉันให้เลยร้อยล้านเอาชีวิตมันมาให้ได้!” คุณชายเล็กหลินพูดอย่างโกรธแค้น เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับการสืบทอดตำแหน่งในตระกูลหลิน คุณชายเล็กหลินพร้อมที่จะทุ่มเต็มที่ ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องกู้หน้ากลับคืนมาและต้องยึดครองกรุงโซลกับชูโจวให้ได้！ ลุงเป้าหรี่ตาลง เขาครุ่นคิดเล็กน้อยแล้วพูดขึ้น “ผมมีรุ่นน้องอยู่คนหนึ่งที่เป็นพวกเห็นเงินแล้วตาโต พวกเราต่างเรียกเขาว่าจอมละโมบ รุ่นน้องคนนี้ฝีมือต่อสู้เก่งกาจกว่าผมมากทีเดียว เพื่อเงินแล้วเขาสามารถทำได้ทุกอย่าง ตัวเขาเองก็สร้างอำนาจอิทธิพลอยู่ข้างนอก ทำธุรกิจมากมายหลายอย่าง” “ลุงไม่ต้องพูดให้มากความ เข้าเรื่องมาเลย รุ่นน้องของลุงสามารถฆ่าไอ้หลี่โม่ได้ไหม! ขอแค่เขาฆ่าหลี่โม่ตายได้ก็เรียกเขามาได้เลย ราคาเท่าไหร่ฉันก็ยอมจ่ายได