บททั้งหมดของ คุณชาย แห่ง ประตูมังกร: บทที่ 801 - บทที่ 810

ครึ่งชั่วโมงต่อมา หัวหน้าจางพาลูกน้องไปยืนอยู่หน้ารถตู้ที่พาเฉินฟู่ไป ค้นหาดูรอบ ๆ รถตู้ แต่ก็ไม่พบเบาะแสใด ๆ เลย“ตรวจสอบกล้องวงจรปิดของสนามบินหรือยัง?!”หัวหน้าจางตะโกนเสียงดัง“ตรวจสอบแล้วครับ คนขับรถหิ้วถุงหลากสีนั่นไปที่ทางพิเศษตรงไปขึ้นเครื่องบินส่วนตัวครับ แล้วเครื่องบินส่วนตัวลำนั้นก็ออกเดินทางไปแล้วด้วย จุดหมายคืออีกฝั่งของมหาสมุทรครับ”หัวหน้าจางฟังแล้วก็สบถในใจ แล้วตะลึงไปทันที“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย! ขโมยร่างของเฉินฟู่ แล้วส่งไปยังอีกฝั่งหนึ่งของมหาสมุทรด้วยเครื่องบินส่วนตัว? ให้ตายเถอะ ฟังยังไงก็ดูประหลาด”บ่นพึมพำอยู่ครู่หนึ่ง หัวหน้าจางที่ทำอะไรไม่ถูกก็หยิบมือถือของเขาออกมาต่อสายหาหลี่โม่ บอกเรื่องที่เกิดขึ้นให้หลี่โม่ฟัง“ขอโทษจริง ๆ นะครับ เป็นเพราะลูกน้องของผมมันไร้ประโยชน์เกินไป ผมไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ผมก็มืดแปดด้านเหมือนกัน คิดไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่” หัวหน้าจางอธิบายอย่างอึดอัด“ไม่เป็นไร ปล่อยพวกมันไปเถอะ ต้องขอบคุณด้วยครับ คุณลำบากแย่” หลี่โม่พูดเรียบ ๆ“นี่เป็นสิ่งที่ผมควรทำอยู่แล้ว งั้นทำยังไงดี ช่วงนี้ผมให้ส่งคนไปปกป้องคุณอย่าง

“ชิ”สวีอวิ๋นอวิ๋นส่งเสียงดูถูก นั่งลงตรงข้ามกู้หยุนหลานแล้วพูด “เขาจะทำอะไรได้ ตอนนี้พวกเราในโซลมีใครบ้างที่ไม่รู้ว่าเขาเกาะผู้หญิงกินน่ะ”“พอแล้วอวิ๋นอวิ๋น เธอรอฉันสักครู่นะ เสร็จงานตรงนี้เราก็ไปกันได้แล้ว”สวีอวิ๋นอวิ๋นมองชุดของกู้หยุนหลาน จากนั้นมองชุดของหลี่โม่ แล้วพูดอย่างประหลาดใจ “พวกเธอคงจะไม่แต่งตัวแบบนี้ไปใช่ไหม คืนนี้เป็นงานเลี้ยงกลางคืนที่โรงกลั่นไวน์นะ ไม่ใช่มีแค่พวกเราคนรวยรุ่นที่สองจากโซล ฉันได้ยินมาว่ามีกลุ่มธุรกิจต่างประเทศมาด้วย หยุนหลาน ยังไงเธอก็ต้องใส่ชุดราตรีเซ็กซี่สิ”“ไหล่ของเธอ หลังของเธอ ถ้าไม่โชว์ให้คนอื่นเห็นหน่อยมันน่าเสียดายเกินไป ถ้าเธอใส่ชุดราตรีสีเพลิงล่ะก็ มันจะกลายเป็นไฮไลท์ของงานเลี้ยงอย่างแน่นอน บางทีเธออาจจะได้ธุรกิจขนาดใหญ่หลายงานเลยก็ได้นะ”สวีอวิ๋นอวิ๋นพูดจบก็ลุกขึ้นยืนและถอดเสื้อโค้ดตัวนอกที่สวมอยู่ออก เผยให้เห็นชุดราตรีผ่าหลังเป็นตัววีสุดเซ็กซี่ที่เธอสวมใส่อยู่ชุดราตรีเน้นรูปร่างที่เป็นสัดเป็นส่วนของสวีอวิ๋นอวิ๋นได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทรงตัววีลึกที่ด้านหน้าและด้านหลังที่เปิดเผยก็ยิ่งสะดุดตามากเธอหมุนตัวตรงหน้าของกู้หยุนหลาน มือขวาเท้าสะโ

สวีอวิ๋นอวิ๋นทำปากมุ่ย หน้าของเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจ “หยุนหลาน เธอปกป้องเขาแบบนี้ เป็นเพราะเธอเห็นว่าเขาน่าสงสารก็เลยใจดีใช่ไหม เธอเลี้ยงดูเขาเหมือนลูกชายเธอเลย”“มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ หลี่โม่เขาเป็นคนที่มีความสามารถ เพียงแต่เขาไม่แสดงออกเท่านั้นเอง” กู้หยุนหลานพยายามโต้เถียงให้หลี่โม่หลี่โม่เป็นใครกันแน่ กู้หยุนหลานก็ยังไม่เข้าใจ แต่หลังจากผ่านเรื่องราวกันมามากมายขนาดนี้ กู้หยุนหลานรู้ได้ว่าเขาเป็นคนดีมากแน่นอนบางทีเงิน ชื่อเสียง และอำนาจอาจจะไม่มีความหมายสำหรับหลี่โม่ แต่กู้หยุนหลานคิดว่าหากหลี่โม่ต้องการ สิ่งเหล่านั้นอาจหามาได้ง่ายมาก ๆ สำหรับเขาเดิมทีสวีอวิ๋นอวิ๋นคิดจะอดทนไว้ไม่พูด ถึงอย่างไรการหลอกล่อให้กู้หยุนหลานไปที่งานเลี้ยงโรงกลั่นไวน์ต่างหากที่เป็นเรื่องจริงจัง ขอแค่กู้หยุนหลานไปถึงที่นั่น สวีอวิ๋นอวิ๋นก็จะได้ผลประโยชน์มากมายเลยแต่พอได้ยินกู้หยุนหลานบอกว่าหลี่โม่ไม่ได้แสดงความสามารถออกมา สวีอวิ๋นอวิ๋นก็อดไม่ได้ “หยุนหลาน เธอโกหกแค่เพราะจะปกป้องเขาเนี่ยนะ มันเกินไปหน่อยไหม นี่เธอยังคิดว่าฉันเป็นเพื่อนซี้ของเธอหรือเปล่า? ฉันแค่ล้อเล่นว่าสามีของเธอเป็นคนไร้ประโยช

สวีอวิ๋นอวิ๋นอยู่ในรถมองเหม่อเลย รอกระทั่งสองคนนั้นวิ่งหนีไป สวีอวิ๋นอวิ๋นจึงได้รีบวิ่งออกมาราวกับแมวถูกเหยียบหาง“หลี่โม่!”สวีอวิ๋นอวิ๋นโบกมือด้วยความโกรธ “นายรู้ไหมว่าพวกเขาเป็นใคร? นายกล้าดียังไงไปมีเรื่องกับพวกเขา? นายเจอหายนะครั้งใหญ่แล้วล่ะ!”“พวกเขาเป็นใคร? ไม่เคยเจอมาก่อนเลย ไม่รู้จักด้วย”“นายตาบอดเหรอ! พวกเขาเป็นคุณชายรองคุณชายเล็กของบ้านตระกูลฉิน! ตระกูลฉินที่เมืองหลวง!” สวีอวิ๋นอวิ๋นตะโกนอย่างโกรธ ๆไปหาเรื่องคุณชายของตระกูลฉินที่เมืองหลวง สำหรับสวีอวิ๋นอวิ๋นแล้วเป็นเรื่องที่ไม่กล้าจินตนาการเลย ต่อให้เป็นคนรวยในกรุงโซลแต่พอเจอคุณชายตระกูลฉินก็ต้องก้มหน้าโค้งให้พวกเขากันหมด“อ๋อ งั้นก็ไม่มีอะไรต้องกังวลแล้ว” หลี่โม่พูดเรียบ ๆ สวีอวิ๋นอวิ๋นมองหลี่โม่อย่างแปลกใจและคิดว่า 'หลี่โม่โง่หรือเปล่า ยังจะพูดมาได้ว่าไม่มีอะไรต้องกังวล หมอนี่มองตัวเองเป็นราชาจริง ๆ !'“นายยังจะไม่กังวลอีก ตระกูลฉินที่เมืองหลวงมีอิทธิพลมากแค่ไหนรู้ไหม?! แค่ตระกูลฉินกระทืบเท้า ทั้งกรุงโซลก็สั่นสะเทือนแล้ว!”“อวิ๋นอวิ๋น เธอไม่ต้องไปกังวลเรื่องเขาเลย ถ้าเขาก่อปัญหาก็ให้เขาจัดการเอง”กู้หยุนหลานป

ฉินจี้เย่ทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ ถ้าให้พวกบอดี้การ์ดแตะต้องแม้แต่เส้นขนของหลี่โม่ เรื่องนี้จะไม่จบง่าย ๆ แน่นั่นมันหลี่โม่ที่กล้าต่อยกระทั่งท่านปานะ!วันนั้นท่านปาถูกตีอย่างแรงขนาดนั้น คนเก่ง ๆ อย่างหลี่โม่พูดว่าจะต่อยก็ต่อยเลย ตระกูลฉินเทียบไม่ได้แม้แต่เส้นขนของท่านปาเลยด้วยซ้ำ แล้วจะมีความสามารถไปสู้กับหลี่โม่ได้อย่างไรพวกคนที่ดูอยู่ก็อึ้งเช่นกัน มองฉินจี้เย่อย่างแปลกใจ ไม่เข้าใจว่าฉินจี้เย่เป็นบ้าอะไร ทำไมจู่ ๆ ถึงลงมือทำร้ายคนของตัวเองพวกบอดี้การ์ดหยุดการลงมือไว้แล้วมองฉินจี้เย่กับอย่างมึนงง ไม่รู้ว่าควรจะจับหลี่โม่หรือควรทำอย่างไรดี“คะ คุณชายใหญ่ นี่คุณ?” หัวหน้าบอดี้การ์ดพยักหน้าถามอย่างจริงจัง“พี่ใหญ่ พี่บ้าไปแล้วเหรอ มาเตะพวกเราทำไม!”คุณชายรองฉินจ้องฉินจี้เย่อย่างโกรธมาก รู้สึกว่าตัวเองเสียหน้าต่อหน้าคนเยอะ“พวกแกไปจับสองคนนี่มาเป็นกระสอบทรายสิ”ฉินจี้เย่ชี้ไปที่น้องชายแล้วพูดกับบอดี้การ์ด“เห้อ!”ทุกคนสูดลมหายใจพร้อมกันและเสียงดังมาก ๆ ก็เกิดขึ้นพร้อมกัน“นี่มันอะไรกัน คนที่อายุมากและไม่มีความปรานีอย่างฉินจี้เย่นั้น ไม่มีทางทำแบบนี้โดยไม่มีเหตุผลหรอกนะ”“การตีน้อ