All Chapters of คุณชาย แห่ง ประตูมังกร: Chapter 781 - Chapter 790

ช่วงเช้าตรู่ กู้เจี้ยนกั๋วนั่งอยู่ที่นั่งหลักของห้องประชุมด้วยสีหน้าเคร่งขรึม สายตากวาดมองผ่านกู้เจี้ยนเจียง กู้หยุนหลาน หลี่โม่ รวมทั้งคณะผู้บริหารของบริษัท "การก่อสร้างโรงงานใหม่ควรก้าวหน้าโดยเร็วที่สุด หยุนหลาน เธอคือผู้รับผิดชอบ เธอต้องเริ่มดำเนินงานก่อสร้างภายในสามวัน หากว่าทำได้ไม่ดีภายในสามวันล่ะก็ เธอก็ไปฝึกฝนมาตั้งแต่พื้นฐานซะ" กู้เจี้ยนกั๋วพูดอย่างเย็นชา หลังจากกลับไปเมื่อคืนนี้ กู้เจี้ยนกั๋วสืบถามจากเส้นสายทุกช่องทาง ข่าวที่เขาได้รับคือ ที่ดินจะถูกตำรวจปิดล้อมเนื่องจากเป็นสถานที่เกิดเหตุฆาตกรรม กำหนดเวลาในการปิดล้อมก็ขึ้นอยู่กับความคืบหน้าของคดี เมื่อมีข่าวพวกนี้เป็นฐาน กู้เจี้ยนกั๋วจึงรู้สึกว่าตนสามารถข่มกู้หยุนหลานได้บ้าง แต่เขาไม่สามารถทำแค่ทนดูตำแหน่งในบริษัทของกู้หยุนหลานมั่นคงขึ้นเรื่อย ๆ ได้ ผู้บริหารหลายคนมองไปยังกู้เจี้ยนกั๋วด้วยความประหลาดใจและรู้สึกว่าความต้องการของกู้เจี้ยนกั๋วนั้นเป็นฝืนให้ทำในสิ่งที่ทำไม่ได้จริง ๆ ผู้จัดการใหญ่ฝ่ายโครงสร้างพื้นฐานครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง และรู้สึกว่าตนต้องพูดอะไรสักอย่าง ไม่อย่างนั้นหากกู้หยุนหลานทำไม่ได้ภายในสามวันให้ห

กู้เจี้ยนกั๋วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งพลางขบฟันกรามอย่างแรง ก่อนหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วพูดว่า "โอกาสมันก็มีอยู่หรอก แต่ก็ไม่แน่ว่าจะสำเร็จได้" “พี่ใหญ่ โอกาสอะไรพี่ก็พูดมาเถอะ จะสำเร็จหรือไม่ก็ต้องลองดู” กู้เจี้ยนเจียงพูดอย่างกระตือรือร้น "กลุ่มธุรกิจจากหลงเฉิงกำลังจะมาสำรวจที่เมืองของเรา ว่ากันว่าในกลุ่มธุรกิจนั้นมีคุณชายสามหลินที่ทำธุรกิจด้านการค้าอาวุธอยู่ด้วย คุณชายสามหลินเป็นพวกชั่วร้ายอำมหิต แถมยังบ้ากามตัณหา ถ้าหากให้คุณชายสามหลินเจอกับกู้หยุนหลาน เป็นไปได้แปดในสิบเลยว่าคุณชายสามจะต้องหิ้วกู้หยุนหลานไปแน่ นายว่าเจ้าหลี่โม่มันจะมีปฏิกิริยายังไงล่ะ?" กู้เจี้ยนเจียงตาเป็นประกายและพูดด้วยรอยยิ้ม "นั่นยังต้องพูดถึงอีกเหรอ เขาต้องเดือดดาลอย่างแน่นอน จากนั้นก็ไปแก้แค้นคุณชายสามหลิน ถึงตอนนั้นเกรงว่าคนของคุณชายสามหลินอาจจะสามารถฆ่าหลี่โม่ตายได้" “ใช่ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด เรื่องมันก็จะเป็นไปตามนั้น ปัญหาคือจะทำให้พวกเขาเจอกับคุณชายสามหลินยังไง กำหนดการเดินทางของกลุ่มการค้าหลงเฉิงถูกจัดเตรียมไว้หมดแล้ว ส่วนรายชื่อผู้เข้าร่วมของฝั่งเราเองก็กำหนดไว้เรียบร้อยแล้วด้วย ดังนั้นมันเลยเรื

ท่านปาไม่สนใจเรื่องหน้าตาศักดิ์ศรีของตัวเองและยอมรับความผิดพลาดของเขาต่อราชินีมังกรอย่างนอบน้อม ราชินีมังกรค่อนข้างพอใจกับการแสดงออกของท่านปา เธอพยักหน้าด้วยรอยยิ้มจาง ๆ และพูดว่า "พอเถอะ อย่ามาแสดงละครกับฉันที่นี่เลย ฉันรู้ดีว่าในใจนายต้องการอะไร ตราบใดที่นายตั้งใจทำงาน ในอนาคตย่อมมีวันที่นายจะได้เชิดหน้าชูตา” มือของจางเต๋ออู่ที่กำลังนวดให้ราชินีมังกรชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะนวดต่อไป จางเต๋ออู่มีความสงสัยเกี่ยวกับความคิดของราชินีมังกรอยู่บ้าง รู้สึกว่าตอนนี้ควรจะเชือดไก่ให้ลิงดูเสียก่อน ใช้ชีวิตของท่านปามาสร้างอำนาจสิถึงจะถูก แต่จางเต๋อหวู่ก็เก็บงำความสงสัยเอาไว้ในก้นบึ้งของจิตใจ ตอนนี้บทบาทของเขาเป็นเพียงทาสคนหนึ่งเท่านั้น ท่านปารู้สึกดีใจราวกับได้รับการอภัยโทษ รู้ว่าครั้งนี้คงนับว่าผ่านพ้นไปได้แล้ว "ขอบคุณสำหรับความเมตตาของท่าน ผมจะตั้งใจทำงานให้ดีและจะไม่มีปัญหาเช่นนี้อีกแน่ หากมีเรื่องอะไรผมจะต้องรายงานให้ท่านทราบล่วงหน้าแน่นอนครับ” “นายเป็นคนฉลาด ดังนั้นฉันจะไม่พูดอะไรที่ไม่จำเป็น ในเมื่อนายบอกว่าต้องการจะแฝงตัวอยู่ข้างกายหลี่โม่เพื่อหากุญแจลับ งั้นฉันก็จะเชื่อใจนาย ธุ

ตอนเที่ยง ทึ่เขตก่อสร้างโรงงานใหม่ หวังจงฉวนนำกำลังคนและอุปกรณ์เครื่องมือเข้ามาในพื้นที่เสียงดังโครมคราม และเริ่มเตรียมการสำหรับเริ่มงานก่อสร้าง เพื่อแสดงถึงความเอาจริงเอาจัง หวังจงฉวนถึงกับจัดเตรียมพิธีวางศิลาฤกษ์ขึ้นมาโดยเฉพาะ กู้เจี้ยนกั๋ว กู้เจี้ยนเจียง กู้หยุนหลานและหวังจงฉวนต่างถือพลั่วไว้คนละอัน อีกครู่หนึ่งแต่ละคนจะต้องพรวนดิน แค่สื่อความหมายถึงการเริ่มต้นการก่อสร้างก็ใช้ได้แล้ว “เวลาก็พอสมควรแล้วนะ เรามาเริ่มพิธีวางศิลาฤกษ์สักทีเถอะ” กู้เจี้ยนกั๋วพูดอย่างเริ่มหมดความอดทน ตอนนี้ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นคุณงามความดีของกู้หยุนหลาน การมาร่วมพิธีวางศิลาฤกษ์บ้าบอนี่ทำให้กู้เจี้ยนกั๋วรู้สึกอับอายขายหน้าอยู่ตลอดเวลา หวังจงฉวนเหลือบมองกู้เจี้ยนกั๋ว เมื่อไม่เห็นหลี่โม่ปรากฏตัว หวังจงฉวนก็พูดอย่างไม่พอใจว่า "พิธีการใหญ่โตแบบนี้ ต้องให้หลี่โม่เข้าร่วมด้วยสิครับ" "นาย!" กู้เจี้ยนกั๋วจ้องเขม็งหวังจงฉวน เพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ฉันเครือญาติ กู้เจี้ยนกั๋วจึงไม่ได้เกรี้ยวกราดมากนัก "หลี่โม่ไม่ใช่คนของบริษัท เขาไม่มีสถานะหรือคุณสมบัติที่จะเข้าร่วมในพิธีวางศิลาฤกษ์อะไรทั้งนั้น" หวังจงฉ

กู้เจี้ยนเจียงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหากู้ชิงหลิน "ฮัลโหล ชิงหลิน ลูกรู้เรื่องงานเลี้ยงที่โรงกลั่นไวน์องุ่นหรือเปล่า?" กู้ชิงหลินที่กำลังดูเสื้อผ้ากับเพื่อนสาวสองสามคน พูดด้วยความประหลาดใจ "พ่คะ พ่อก็รู้เรื่องงานเลี้ยงที่โรงกลั่นไวน์องุ่นด้วยเหรอคะ? หูตาไวจังเลยนะคะ หนูกับพวกเพื่อน ๆ กำลังดูเสื้อผ้ากันอยู่ เพื่อเตรียมแต่งตัวสวย ๆ ไปร่วมงานนี่ล่ะค่ะ” "สวีอวิ๋นอวิ๋นเพื่อนสนิทของกู้หยุนหลานจะไปด้วยหรือเปล่า พ่อคิดว่าหล่อนกับเพื่อนของลูกต่างก็ชอบร่วมกิจกรรมแบบนี้กันนี่" กู้ชิงหลินเลิกคิ้ว แล้วถามอย่างงุนงงยิ่งกว่าเดิม "พ่อคะ พ่อกำลังวางแผนอะไรอยู่น่ะ หรืออยากให้หนูแนะนำสวีอวิ๋นอวิ๋นให้เหรอคะ? ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่พวกที่รับมือได้ง่าย ๆ นะคะ หล่อนเล่นละครเก่งเป็นที่สุด” "พ่อจะให้แกแนะนำหล่อนให้เพื่ออะไรกันล่ะ ลุงของแกมีแผนการ เขาต้องการวางแผนให้กู้หยุนหลานเข้าร่วมงานเลี้ยงที่โรงกลั่นไวน์ ก็เพราะว่าไม่รู้ว่าจะหาทางจัดการทำให้กู้หยุนหลานไม่รู้สึกสงสัยได้ยังไง ถ้าเพื่อนสนิทของแกชวนหล่อนไปร่วมงานได้ เรื่องมันก็จะง่ายขึ้นเยอะ” เมื่อกู้เจี้ยนกั๋วเล่าเรื่องทั้งหมดแล้ว กู้ชิงหลินพลันรู้สึ