All Chapters of คุณชาย แห่ง ประตูมังกร: Chapter 241 - Chapter 250

หลังจากพูดจบ หลี่โม่ก็มองไปรอบ ๆ และเห็นว่าทุกคนเงียบ เหมือนกลัวที่จะขยับตะเกียบอย่างไรอย่างนั้น ดังนั้นเขาจึงหยิบตะเกียบขึ้นมาและคีบหอยเป๋าฮื้อขึ้นมาหนึ่งชิ้น แล้ววางลงบนจานของกู้หยุนหลาน“คุณภรรยารีบกินตอนที่กำลังร้อน ๆ จะอร่อยกว่านะ หอยเป๋าฮื้อที่นี่อย่างดีเลย”กู้หยุนหลานกำลังจะขยับริมฝีปาก แต่ในที่สุดเธอก็ต้องเก็บสิ่งที่ต้องการจะพูดเอาไว้ในใจจากการอธิบายของหลี่โม่ กู้หยุนหลานไม่มีทางเชื่อแน่นอนไม่ใช่แค่กู้หยุนหลานที่ไม่เชื่อ แต่ทุกคนตรงนั้นก็ไม่มีใครเชื่อสักคนแม้หวงฝูชิ่งจะเป็นคนเที่ยงตรงและมีเกียรติ ก็เหมาะสมแล้วที่เขาไม่เอาห้องส่วนตัวไป เรื่องว่าจะเลี้ยงอาหารสี่สิบล้านเพื่อนเป็นเกียรติแก่การเป็นลูกศิษย์นั้นมันไม่น่าเชื่อเลยสักนิดแต่ถ้าไม่เชื่อเหตุผลนี้ อย่างนั้นต่อให้คิดให้ตายก็คิดเหตุผลอื่นไม่ออกแล้วแม้ว่าในใจของกู้เจี้ยนหมินจะโกรธมาก แต่เขาก็ทำได้เพียงเก็บความโกรธนั้นไว้ในใจ ขณะเดียวกันนั้นหลี่โม่ก็กำลังกินอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อยหวู่เต้าเหวินอจัดอาหารมาให้ขนาดนี้แล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะคืนมัน ถ้าไม่กินอะไรเลย มันจะยิ่งเหมือนกับหักหน้าหวู่เต้าเหวิน ดังนั้นไม่ว่า

ระหว่างทางเมื่อสักครู่นี้ ฮั๋วเจี้ยนเฟิงส่งข้อความถึงผู้จัดการของจีวองชี่ หากเขาแค่ขยับปากและบอกว่าจีวองชี่ที่หลี่โม่ใส่อยู่เป็นของปลอม เขาจะตกรางวัลให้หนึ่งแสนบาทแค่ขยับปากก็ได้เงินหนึ่งแสนบาท สำหรับผู้จัดการร้านแล้ว มันเหมือนกับได้เงินจากฟ้าอย่างไรอย่างนั้น ดังนั้นจึงต้องทำเป็นธรรมดากู้หยุนหลานยืนขึ้น พร้อมกับมองหลี่โม่ด้วยท่าทางกังวล เธอต้องการออกไปกับหลี่โม่ตอนนี้แต่หลี่โม่ดันก้าวไปข้างหน้าแล้ว และรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา“หลี่โม่ ทำไมมาช้าจัง แกทำให้ทุกคนเสียเวลานะ รีบเอาเสื้อผ้าให้ผู้จัดการร้านดูสิ เพราะเจี้ยนเฟิงเลยนะ ผู้จัดการร้านจึงรอแกเนี่ย” หวังฟางดุหลี่โม่ด้วยใบหน้าที่หงุดหงิดสีหน้าของกู้เจี้ยนหมินดูไม่ค่อยสู้ดีนัก เขามองหลี่โม่ แล้วหันหน้าไปทางอื่น เขารู้สึกว่างานเลี้ยงวันเกิดของเขาถูกผู้ชายคนนี้ทำเสียเรื่อง และแสงดาวเด่นของเจ้าของวันเกิดก็หายไปอย่างสิ้นเชิงฮั๋วเจี้ยนเฟิงพาผู้จัดการร้านมาหาหลี่โม่ และขณะเดินมา ก็พูดว่า “นี่ครับ คนไร้ค่าที่ว่า พอดีเราเห็นเขาสวมชุดลิมิเต็ดของจีวองชี่น่ะ เราทุกคนก็เลยประหลาดใจและคิดว่าเขาใส่ของปลอมน่ะครับ”“แต่เขายืนยันว่า

กู้ซิ่งเหว่ยมองหลี่โม่ด้วยความอิจฉาและไม่พอใจ เขามองดูพนักงานทั้งสามคน ช่างสวยจริง ๆ แต่น่าเสียดายที่พวกหล่อนดันยกย่องคนไร้ประโยชน์อย่างหลี่โม่!ฮั๋วเจี้ยนเฟิงตกตะลึงงัน อยากจะคว้าผู้จัดการร้านมาคุยเพื่อขอคำอธิบาย แต่มีหลายอย่างที่ไม่สามารถพูดคุยอย่างเปิดเผยได้ในขณะนี้“คุณลูกค้าต้องการชมอะไรเป็นพิเศษไหมคะ? ดิฉันสามารถพาไปดูและให้บริการลองชุดเป็นส่วนตัวได้ค่ะ”เสี่ยวปิงพูดเบา ๆ ครึ่งหนึ่งของร่างกายของเธอติดอยู่กับแขนของหลี่โม่แล้วส่วนเสี่ยวยวี่และเสี่ยวเหมยก็ได้ล้อมรอบ ๆ เขาแล้วเช่นกัน พวกหล่อนล้อมรอบทั้งสามด้าน เพื่อให้หลี่โม่สามารถเพลิดเพลินไปพร้อมกับความอบอุ่นหลี่โม่ผลักทั้งสามออกไปเบา ๆ แล้วพูดอย่างเย็นชา “ผมยังไม่ต้องการครับ”“นายจนขนาดนี้ จะใส่อะไรอีกล่ะ ฉันไม่คิดว่านายไม่ต้องการมันหรอก แต่นายไม่สามารถจ่ายได้ต่างหากล่ะ จนก็อยู่ส่วนจนเถอะ ผู้จัดการร้านคะ คุณควรเข้ามาดูใกล้ ๆ ให้ดี ๆ สิคะ อย่าให้ผิดพลาด” กู้ชิงหลินกล่าวอย่างไม่พอใจหลี่โม่เดินไปข้าง ๆ กู้หยุนหลานและพูดเบา ๆ “รู้ผลแล้ว เรากลับบ้านกันเถอะ”สำหรับข้อตกลงกับหวังฟาง หลี่โม่ไม่ได้เอ่ยถึงสักคำ หากพูดไปตอนนี้ ก

แต่ไอ้ขยะหลี่โม่กลับเอาไปใช้กับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ !“แต่จะว่าไป การได้รับความกรุณาจากประธานหวงเป็นเรื่องวิเศษสุด ๆ ไปเลย! แต่เจ้านี่กลับเอาไปใช้ในทางไร้สาระ เอาไปใช้กับห้องส่วนตัว! คนไร้ค่าก็ไร้ค่าอยู่วันยังค่ำ! ถ้าประธานหวงมาช่วยเราในเรื่องธุรกิจ วันข้างหน้าเราคงจะเป็น...”คิ้วของหวังฟางขมวดเป็นเลขแปด เธอตัวสั่นด้วยความโกรธ“หยุนหลาน แกเห็นไหมว่า หลี่โม่มันไร้ประโยชน์ขนาดไหน! นั่นความกรุณาจากประธานหวงเลยนะ แต่เขากลับไม่ได้บอกอะไรกับครอบครัวเลยนะ แถมเอาไปใช้กับอะไรก็ไม่รู้!"กู้หยุนหลานถอนหายใจด้วยเสียงแผ่วเบา เธอบ่นหลี่โม่อยู่ในใจด้วยความหงุดหงิด ความกรุณาที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้สูญเปล่าไปแล้ว หากหลี่โม่ใช้ความกรุณานั้นให้ฉลาดกว่านี้ เขาก็จะไม่ต้องทนกับความคับข้องใจเช่นนี้อีกในอนาคตน่าเสียดายที่หลี่โม่สูญเสียความกรุณานั้นไปแล้ว และคงไม่มีทางที่จะกู้คืนกลับมาได้“แต่นั่นก็เป็นความกรุณาที่หลี่โม่ได้รับด้วยตัวเขาเอง เขาต้องการจะใช้มัยังไงก็เป็นทางเลือกของเขา บางทีอาจเป็นเพราะเขาถูกครอบครัวกดขี่ข่มเหงมานาน เลยทำแบบนั้น เพื่ออยากได้หน้าบ้าง” กู้หยุนหลานกล่าวหวังฟางเงียบไปครู่หนึ่ง แต่เ

ตอนนี้มีเพียงหลี่โม่เท่านั้น ที่ทำตัวเป็นคนขี้เกียจอยู่ที่บ้าน ส่วนกู้เจี้ยนหมินและกู้หยุนหลาน ไม่สามารถปล่อยให้ทั้งสองคนรู้เกี่ยวกับปัญหาการลงทุนได้ ตอนนี้จึงต้องโทรหาหลี่โม่ เพื่อรวบรวมจำนวนคนเอาไว้ก่อนหลังจากดุหลี่โม่ทางโทรศัพท์แล้ว หวังฟางก็สั่งให้หลี่โม่มาที่บริษัทลงทุน โดยห้ามบอกใครจางซุ่ยฮวาที่สวมชุดสีสันสดใสอยู่ข้าง ๆ เหลือบมองหวังฟาง และพูดอย่างดูถูกว่า “พี่หวัง คงไม่ใช่เรียกลูกเขยไร้ประโยชน์ของพี่มาหรอกใช่ไหม เรียกคนแบบนั้นมามันจะไปมีประโยชน์อะไร เวลาแบบนี้เราต้องการคนที่มีเส้นสาย”“ซุ่ยฮวาพูดถูก หวังฟาง เธอบอกตลอดไม่ใช่เหรอว่า ครอบครัวของเธอมีอิทธิพล นี่คือเวลาที่ต้องใช้อิทธิพลแล้ว ดูญาติและเพื่อนฝูงที่เรารวบรวมมาสิ พวกเขาอาจไม่มีอำนาจมากนัก แต่พวกเขายังสามารถให้ความช่วยเหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้"“ทุกคนต้องร่วมมือกันในเรื่องนี้ เราไม่ควรซ่อนหรือปิดบังอะไร ฉันคิดว่านะ หวังฟาง เธอน่าจะรวบรวมคนจากตระกูลกู้ ไม่ใช่ใช้ลูกเขยที่ไร้ค่าของเธอมาหลอกพวกเรา”เพื่อนสาวของหวังฟางค่อนข้างไม่พอใจ ปกติพวกหล่อนได้แต่เห็นหวังฟางโอ้อวด แต่ตอนนี้เมื่อทุกคนทำงานหนัก หวังฟางทำได้แค่ติดต่อลูกเข