All Chapters of คุณชาย แห่ง ประตูมังกร: Chapter 161 - Chapter 170

“ใช่สิ ก็มีเงิน อยากได้อะไรก็ได้!”จ้าวไห่ส่ายหัวพลางยิ้ม "เงิน ถ้ามีเงินก็ต้องใช้ อีกอย่าง รถเฟอร์รารี่ก็เป็นรถแบบเปิดประทุนด้วย"“ประธานจ้าวสุดยอดไปเลย!”“งั้นขับพาพวกเรานั่งสักสองสามรอบสิ”จ้าวไห่ยิ้ม และพูดว่า "ได้สิ ๆ"ซูหย่าก็จ้องไปที่จ้าวไห่อย่างตื่นเต้น ดูเหมือนว่าเธอจะเลือกถูกคนรถเฟอร์รารี่!คันละยี่สิบสามสิบล้านบาท!แต่ในบทสนทนาครั้งนี้ จู่ ๆ ใครก็ไม่รู้เข้ามาแทรก“พระเจ้า! ดูนี่สิ หัวข้อมาแรง ประธานจ้าว ร้านสปาติงเหม่ยถูกซื้อไปในราคาสี่ร้อยล้านบาท!” คนนั้นอุทานด้วยประหลาดใจ"เท่าไหร่นะ?!"ทุกคนตกตะลึงไปตาม ๆ กัน!ใช้เงินสี่ร้อยล้านเพื่อซื้อร้านสปาติงเหม่ยเหรอ?พวกเขาเคยเป็นพนักงานของร้านสปาติงเหม่ยมาก่อนจ้าวไห่ตกตะลึง และประหลาดใจมาก "ซื้อร้านสปาติงเหม่ยในราคาสี่ร้อยล้านบาทเหรอ? นั่นมันรวยมากนะ แสดงว่าโจวเฟิงฮว๋าก็ได้กำไรเยอะเลยสิ แล้วคนซื้อผู้ลึกลับคนนั้นเป็นใครกัน มีบอกไหม?"“ไม่มี มีแค่ภาพที่ถ่านยจากด้านข้าง”ชายคนนั้นส่ายหัว และซูมภาพในโทรศัพท์เข้าไปทุกคนมารวมหัวกันดูภาพนี้ และเบิกตากว้างนี่มันรวยเกินไปแล้วภาพถ่ายค่อนข้างเบลอ และอยู่ห่างมาก ซึ่งมั

ตอนนี้มันเสียหายหมดแล้ว เธอต้องรับผิดชอบทันใดนั้น พนักงานเสิร์ฟก็เริ่มหงุดหงิดเมื่อเห็นซูหย่ายังคงแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง และพยายามจะหนี เธอจึงคว้าตัวหล่อนไว้ และตะโกนทันทีว่า "คุณยังจะหนีอีกเหรอ? คุณผู้หญิง คุณทำไวน์ลาฟิตของเราเสียหาย! กรุณาจ่ายค่าเสียหายด้วยค่ะ!"“อะไรนะ? อย่ามาพูดไร้สาระ ฉันขอเตือนไว้ก่อน ฉันไม่ได้ชนเธอ เธอเผลอทำตกเองต่างหากอย่ามาใส่ร้ายคนอื่น!”ซูหย่าส่ายหัวอย่างหมดหวัง เธอกังวลมาก และอยากจะหนีไปเดี๋ยวนี้เธอรู้ว่าในเวลาแบบนี้ไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิด แต่ต้องแกล้งทำตัวเข้มแข็งแทน!ดังนั้น เธอจึงชี้ไปที่หน้าของอีกฝ่ายโดยตรง และเริ่มสบถด่าส่วนทางพนักงานเสิร์ฟก็ไม่ยอมแพ้ และทั้งสองก็แสดงความไม่พอใจไม่นาน ผู้พบเห็นกลุ่มหนึ่งก็มารวมตัวกันที่นี่ และทุกคนก็ชี้ไปที่พวกเขา“ไม่ได้ชนเหรอ? ได้ งั้นมาดูกล้องวงจรปิดกัน!” พนักงานเสิร์ฟพูดเสียงดังในตอนนี้ ซูหย่าตื่นตระหนกอย่างหนัก และยอมรับความผิดของเธอทันที เธอขอโทษ “ฉัน… ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันไม่ระวังเอง”ตอนนี้ซูหย่าร้องห่มร้องไห้ ทั้งเศร้าโศก และน่าสงสารมาก“ไม่ได้ตั้งใจเหรอ? แล้วทำไมเมื่อกี้คุณถึงปฏิเสธล่ะ แล้วตอนนี

ในเวลานี้เอง จ้าวไห่อดไม่ได้ที่จะโน้มตัวเข้าไปกระซิบบางอย่างที่ข้างหูของซูหย่า ทำให้แก้มของซูหย่าแดงระเรื่อ และขาของเธอบิดเข้าหากันอย่างประหม่าจากนั้น จ้าวไห่ก็จงพูดอย่างเย็นชาว่า "สี่แสนใช่ไหม? ลงบิลฉันได้เลย เดี๋ยวฉันจัดการทีหลัง"พนักงานเสิร์ฟมองไปที่จ้าวไห่ เขาดูเหมือนเจ้านายใหญ่ เธอจึงพยักหน้าเห็นด้วยแต่ทันใดนั้น!ชายในชุดสูทก็เดินเข้ามาที่นั่น เขาคือผู้จัดการโรงแรม เขาถามอย่างเย็นชาว่า "เสี่ยวจ้าว เกิดอะไรขึ้น? ทำไมแถวนี้คนเยอะจัง"ก่อนหน้านี้ ผู้จัดการโรงแรมฟางโจวก็ได้ยินเสียงวุ่นวายจากทางด้านนี้ ตอนนี้เมื่อเขาเห็นเหตุการณ์ เขาก้เดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นพนักงานเสิร์ฟเห็นว่า ผู้จัดการโรงแรมกำลังเดินเข้ามา เธอจึงรีบก้มลงและพูดว่า "ผู้จัดการฟาง ลูกค้าผู้หญิงท่านนี้บังเอิญชนไวน์ลาฟิตที่แขกของเราสั่งแตกไปสี่ขวดค่ะ ดิฉันกำลังจัดการอยู่"ฟางโจวพยักหน้าเมื่อได้ยินคำพูดนั้น และไม่ได้พูดอะไร จากนั้น เขาก็พูดคำสุภาพสองสามคำกับจ้าวไห่แต่ เมื่อเขาก้มลงมองขวดไวน์ที่แตกบนพื้น เขาก็ตกใจทันที!“เมื่อกี้เธอให้พวกเขาจ่ายเท่าไหร่? สี่แสนเหรอ?” ฟางโจวถามอย่างเร่งรีบพนักงานเสิร์ฟพยักหน้า แ

ซูหย่าขมวดคิ้ว และมองไปที่หลี่โม่ที่กำลังเล่นโทรศัพท์มือถือด้วยสีหน้าไม่แยแสด้วยความงุนงงหลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว เธอก็ขอบคุณหลี่โม่ "หลี่โม่ ครั้งนี้ขอบคุณนะ ถ้านายมีเวลา เรา… เราสามารถ..."สิ่งที่ซูหย่าสามารถทำได้คงจะมีเพียงการชดเชยให้เขาโดยใช้ร่างกายของเธอที่หลี่โม่ช่วยเธอ เขาไม่มีจุดประสงค์อะไรหรอกเหรอ?พวกผู้ชายโรคจิตต่างก็พยายามทำทุกอย่างเพียงเพื่อที่จะครอบครองร่างกายของเธอแต่ว่าในใจของซูหย่าก็ยังรู้สึกหวั่นไหวอยู่ ด้านหนึ่งคือจ้าวไห่ ส่วนอีกด้านคือหลี่โม่จ้าวไห่รู้และเห็นทุกอย่าง แต่กับหลี่โม่ ตอนนี้ซูหย่าก็ยังสับสนตัวตนของเขาเป็นใครกันแน่?เขาซื้อร้านสปาติงเหม่ยด้วยเงินสี่ร้อยล้านจริง ๆ เหรอ? มันไม่ใช่ข่าวลือเหรอ?หลี่โม่ตอบอย่างใจเย็นว่า "ไม่เป็นไร ยังไงก็เป็นเพื่อนร่วมงานเก่ากัน เรื่องเล็กน้อย"หลังจากพูดจบ เขาก็เดินออกไปรับสายโทรศัพท์โดยที่ไม่ได้รอทุกคนทุกคนที่นี่ต่างแยกย้ายกันไป จ้าวไห่รู้สึกไม่พอใจคนอื่น ๆ อย่างมาก เขาโบกมือและเดินออกไปอย่างโกรธเคืองซูหย่าและซ่งเหวินเหวินก็นั่งพักเพื่อรอหลี่โม่“พี่หย่าหยา ฉันคิดว่าหลี่โม่คงไม่ใช่คนธรรมดา นี่มัน 22 ล้านบ

ชายที่มีอำนาจใหญ่โตคนนี้เคารพหลี่โม่เป็นอย่างมากไม่ต้องรอให้เฉียวเจิ้งหลงพูดอธิบายอะไร หลี่โม่ก็พูดขึ้นมาด้วยความใจเย็น “ใช่ รถคันนี้ไม่ใช่ของฉัน แต่เขาเป็นคนขับรถของฉัน”เขาแกล้งโอ้อวดเล็กน้อย เพราะรำคาญซูหย่าคนขับรถ?!ซ่งเหวินเหวินก็นึกขึ้นได้ว่า เมื่อกี้นี้ตอนที่หลี่โม่มาถึง เขาบอกว่าคนขับใช้ทางลัดมาคนขับรถของหลี่โม่คือเฉียวเจิ้งหลง ที่เป็นเจ้าของรถเบนท์ลีย์สีน้ำเงินเข้มคนนี้อย่างงั้นเหรอ?นี่มันบ้าไปแล้ว!เฉียวเจิ้งหลงเชิญหลี่โม่ขึ้นรถด้วยความเคารพ จากนั้นเขาก็จ้องไปที่ซูหย่าและซ่งเหวินเหวิน อย่างโกรธเคือง แล้วพูดว่า "พวกเธอลองไปถามถึงเฉียวเจิ้งหลงที่เวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์ดูสิ คราวหลังถ้าพวกเธอกล้าดูหมิ่นคุณชายหลี่อีก อย่าหาว่าฉันไม่เตือนแล้วกัน!”ซูหย่าและซ่งเหวินเหวินมองดูหลี่โม่ที่นั่งอยู่บนรถเบนท์ลีย์ และกำลังจากไปในใจของซูหย่ารู้สึกไม่พอใจ ดังนั้นเธอจึงถ่ายรูปป้ายทะเบียนรถไว้ และพูดด้วยความโกรธเคืองว่า "เหวินเหวิน เธอเชื่อไหมว่าเขาเป็นคนขับรถของหลี่โม่?"ซ่งเหวินเหวินมองด้วยแววตาว่างเปล่า และพูดว่า "ฉันไม่แน่ใจ แต่ชื่อเฉียวเจิ้งหลงในเวียนนาฉันเหมือนจะเคยได้ยินแฟนเ