All Chapters of Marcelo Series 1: Owned by Juancho: Chapter 21 - Chapter 30

Farrel Juancho   My mom was raging in anger when I told her about what happened to Bea. She’s forcing me to take her into their house because she personally wants to check if my girl is okay. “Mom, maayos na po ang lagay niya. Nakausap ko na rin po si Tita Vina at ang Kuya niya, we’re taking action from that incident. It cannot be repeated again,” paninigurado ko. “Are you sure, my son? I want to see who’s that guy! I want to slap him real hard for hurting my daughter-in-law!” “Calm down now, Mom. Don’t worry about it, okay? Magpapahinga na po ako.” “Make sure that he will rot in jail, ha!” pahabol niya pa. I know she’s very worried, hindi ko lang mapigilan na mapangiti dahil sa kaniyang mga sinabi. I am thankful that they accepted her as the love of my life. Though, there are times my Mom is pressuring me about getting married, but I know she’s assured that Bea will be my wife in time. Saan pa nga ba patutungo ito

Eana Beatrix   Ngayon na narinig ko na ang matagal ko ng gustong marinig, ano nang kasunod nito? Nais kong ibigay kay Papa ang simpatya ko matapos marinig ang mga ito, ngunit siguro mas mabuti kung sabihin ko ito kina Mama at Kuya Arthur. Alam ko naman na wala pa ako sa mundong ito nang mangyari ang mga bagay na naging dahilan para iwan kami ni Papa. Pero hindi niya rin maaalis sa akin na habang lumalaki ako ay mas tumatatak sa aking isipan na iniwan niya kami dahil mas pinili niyang sumama sa mas mayaman. Ang kaninang mga emosyon namin ay unti-unti nang humupa. Bakas ang pamumula ng mga mata ni Papa pero bakas ko rin doon ang kaluwagan. Marahil sa naging pagkukwento at pagsabi sa akin ng totoong dahilan. “Alam ko na hindi ninyo agad ako mapapatawad at matagal ko na iyong tanggap, Beatrix. Ang hiling ko lang sana ngayon ay huwag mo na itong sabihin sa Mama at Kuya mo,” wika niya sa gitna ng pananahimik namin. Matapos kong ibalik s

Farrel Juancho   I cannot forget what we almost did the last time. Just by thinking of it, I can’t help myself from getting a hard on. Fuck it. Why does she have to be so sweet, yet sexy. Her lips are haunting me. It’s so soft to the point I can’t let go of it. The way I aggressively kissed her, she’s giving me also the intensity that I am showing her. The way she let herself kiss me back, that’s the cue that I needed to stop. Nakakalasing ang kaniyang mga labi. I know we both wanted to do more, but I force myself to control and pleaded her to stop me. And gladly she did. Damn. Papunta ako ngayon sa kanila, katulad ng napag-usapan, ako ang maghahatid-sundo sa kaniya. All of a sudden, my phone rang. I connected it to my car’s bluetooth speaker and answered. At first, I can only hear noises from the background, then after a couple of seconds. Vera’s voice filled my car. “Hon, stop it! Kakausapin ko si Juancho,” I hea

Farrel Juancho   “Fuck…” I cursed. Sapo ang masakit na ulo ay bumangon ako upang makaupo. Hindi pa malinaw sa akin ang aking paligid kaya ilang segundo muna akong nakapikit. Nang maimulat ko na ang aking mga mata ay napakunot ang aking noo. This isn’t my room. I scanned the whole place. Natuon ang aking atensiyon sa isang mesang puno ng mga gamit na pambabae. Nagtaka ako at nagsimula na rin umusbong ang kaba sa aking dibdib. Mahinang ungol ang aking narinig sa gawing kaliwa ng queen size bed kung saan ako nakaupo. I immediately shifted my head to the other side of the bed only to found there’s a woman! Mabilis akong tumayo at doon ko lang din naramdaman ang lamig na ibinubuga ng aircon. Hubo’t-hubad akong nakatayo sa babaeng ngayon ay nasa akin na ang atensiyon at may nakaplaster na ngiti sa kaniyang labi. “Want some more, baby?” mapang-akit na turan nito. Lumantad ang isang dibdib nito ngunit hindi man lan

Eana Beatrix   “You sure you’ll be okay here?” wika ni Juancho matapos namin makapasok sa opisina ng shop ni Vera. “Ang kulit mo, sinabi ko nang ayos lang ako rito. Sige na, pwede ka nang umalis,” pagtataboy ko sa kaniya. Natawa ako sa nakasimangot nitong mukha. Kanina pa siya ganito mula sa bahay at maihatid namin ang dalawa sa eskwelahan hanggang ngayon, hindi pa rin nababago. “Ano bang problema mo?” kunyaring sabi ko. “Tss. I told you, ayokong pumunta roon, it’s just a meeting, babe. Kaya na nila iyon.” “Juancho, ‘di ba nga sabi mo isa ka sa mga stockholders? Edi um-attend ka ng monthly meeting, sigurado akong hinihintay ka na ng Daddy mo at ng pinsan mo.” Sa huli, labag man sa kaniyang loob na iwan ako wala naman siyang nagawa kundi sundin ako. Napabuntong-hininga siya ng lumapit sa akin at kapagkunway yumakap sa akin. Humalik siya ng tatlong beses sa aking noo na naging dahilan upang mapapikit ako na m