Lahat ng Kabanata ng ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์: Kabanata 511 - Kabanata 520

หลังจากผ่านการทำความเข้าใจ ถึงได้รู้ว่าโหรวเหย๋าเสี้ยนจู่ และท่านหมอทั้งหลายเหล่านี้เพิ่งจะมาถึงเมืองหลวง เมื่อได้ยินว่าเกิดโรคระบาดขึ้น ก็ไม่ได้มีท่านหมอคนไหนเข้ามารักษาคนไข้ที่นี่ จึงได้อาสาตนเองเข้ามาส่วนอาสาสมัครเหล่านี้ ในใจของจื่ออันชื่นชมเป็นอย่างมาก นอกจากโหรวเหย๋าเสี้ยนจู่ สาเหตุที่สำคัญก็เพราะว่านางมีรูปโฉมที่งดงามจนเกินไป อีกทั้งรู้ว่านางนั้นชื่นชอบมู่หรงเจี๋ยนางมักจะรู้สึกว่า ไม่ว่าจะเป็นชายใดล้วนแต่ชื่นชอบหญิงสาวเช่นโหยวเหย๋าเสี้ยนจู่กันทั้งสิ้น อบอุ่น ใจกว้าง จิตใจดี ดูแลคนไข้อย่างไม่ลดละมู่หรงเจี๋ยจะไม่ชอบได้หรือ? โกหกในตอนที่ทำงานกันนั้น แม่ทัพหลี่ถึงได้มองเห็นทักษะของจื่ออันดูชำนาญกว่าท่านหมอเหล่านั้นอยู่มากนางร้องขอให้ทุกการทำความสะอาดบาดแผลใช้ยาฆ่าเชื้อที่นางทำขึ้นเอง และหลังจากที่ฆ่าเชื้อแล้ว เห็นได้ว่าบาดแผลดูสะอาดกว่าก่อนหน้านั้นมากอีกทั้งนางยังฝังเข็มให้กับผู้ป่วยทุกรายในตอนที่โหรวเหย๋าเสี้ยนจู่เห็นว่านางเริ่มฝังเข็มนั้น ยังคงเย้ยหยันออกมา “เจ้าเรียนฝังเข็มมาด้วยอย่างนั้นหรือ?”แต่ว่าเมื่อนางเห็นจื่ออันใช้วิธีเข็มทยานขึ้นมาสอดลงไปบนศีรษะของผู้ป่วยอ

โหรวเหย๋าเสี้ยนจู่เอ่ยออกมาอย่างดุร้าย “ข้าเคยเอ่ยเอาไว้ก่อนหน้าแล้ว หากว่าเจ้ากล้าที่จะโลเลไปมา ทางนี้ก็อยู่กับญาติผู้พี่ของข้า อีกด้านหนึ่งก็อยู่กับซูชิง ข้าเองไม่มีทางที่จะปล่อยเจ้าไป”จื่ออันมองมายังนางอย่างค่อนข้างที่จะมึนงง ความหมายของคำพูดนางคืออะไรกัน? นางถึงกับให้นางอยู่กับมู่หรงเจี๋ยให้ดี? ไม่ใช่ว่านางชื่อชอบในมู่หรงเจี๋ยหรอกหรือ?“เจ้าเอ่ยออกมาให้ชัดเจนสักเล็กน้อยเถิด” จื่ออันเอ่ยออกมาโหรวเหย๋าเสี้ยนจู่มีท่าทีกรุ่นโกรธ “ยังไม่ชัดเจนเพียงพออีกหรือ? กลวิธีของสตรีสูงศักดิ์เช่นเจ้า ข้ารู้เป็นอย่างดี ดูเจ้าเล่ห์ ชอบวางแผนการ ซูชิงจิตใจบริสุทธิ์ ก็เลยถูกเจ้าล่อลวงเข้าโดยง่าย แต่ว่าข้าไม่ใช่ ข้ามองเห็นกลลวงของเจ้ามาแต่ก่อนแล้ว หากว่าเจ้าคิดจะหลอกลวงซูชิงแล้ว ก็จำต้องผ่านด่านข้าไปให้ได้เสียก่อน”มาคราวนี้จื่ออันจึงถือได้ว่าเข้าใจแล้ว “เจ้าไม่ได้ชื่นชอบในญาติผู้พี่ของเจ้าหรอกหรือ?”โหรวเหย๋าเสี้ยนจู่ตะลึงไปครู่หนึ่ง “ใครบอกกับเจ้าว่าข้าชื่นชอบญาติผู้พี่ของข้า?”“ซูชิง อ่าห์!”“หึ นั่นมันเป็นก่อนหน้านั้น ก่อนหน้านั้นข้าเคยชื่นชอบญาติผู้พี่มาก่อน ทว่าเป็นตอนนั้นอ่อนเยาว์ไม่รู้เ

เมื่อกลับไปยังเรือนเล็กของตระกูลเฉิน หนี่หรงทบทวนความทรงจำแล้วเอ่ยออกไป “ในวันนั้นเป็นเพราะว่าตื่นตระหนกและเร่งรีบ ดังนั้นเมื่อคว้าสมุนไพรขึ้นมาเคี้ยวได้ก็กดลงบนบาดแผล ดูเหมือนว่าจะมีเศษดินสกปรกจริง”จื่ออันเอ่ย “ที่มีพิษอาจจะไม่ใช่สมุนไพร แต่เป็นเศษดินสกปรกเหล่านี้”นางเทเศษดินสกปรกที่เพิ่งจะคว้าขึ้นมาออกจากขวดเมื่อครู่นี้ลง ในนั้นมีหินสีขาวก้อนเล็ก ๆ ผสมอยู่ในนั้นด้วย บีบลงไปเบา ๆ ก็แตกลงเป็นเสี่ยง ๆ “พวกเจ้าลองดู รู้หรือไม่ว่านี้คืออะไร?”ทั้งสองคนหันกลับไปมอง แต่กลับไม่รู้ว่ามันคืออะไร“นี่คืออะไร? ผงเหล่านี้มีพิษอย่างนั้นหรือ?” ซูชิงเอ่ยถามจื่ออันเอ่ยอธิบายออกมา “นี้คือหินอักษร เป็นหินหยาบที่เรียกกันว่าสารหนู มีพิษร้ายแรง”“สารหนู?” หนี่หรงตะลึงไปชั่วครู่ “ความหมายของเจ้าก็คือ ในวันนั้นข้าใช้สารหนูเข้าไป เพราะฉะนั้นก็เลยไม่เป็นอะไร”“สารหนูนอกจากว่าจะเป็นยาพิษแล้ว แต่ยังใช้เป็นยาได้ด้วย มีฤทธิ์ขจัดเสมหะ เชื้อมาลาเรีย ฆ่าแมลง มีผลกับเนื้อร้าย” จื่ออันเอ่ยซูชิงเอ่ย “ถึงแม้ว่าข้าจะเคยได้ยินเรื่องของการใช้สารหนูแทนยา ทว่าท่านหมอในราชวงศ์นี้ใช้กันน้อยมาก เป็นเพราะว่าหากปริมาณ

มู่หรงเจี๋ยส่งเสียงหัวเราะออกมา “ใช่แล้ว เขาไม่อาจจะปิดบังคำพูดต่อคนของตนเองเอาไว้ได้”จื่ออันดึงให้เขานั่งลง “อาการปวดศีรษะกำเริบขึ้นหรือ?”“ระยะนี้กำเริบขึ้นบ่อยครั้ง” เขาไม่ได้ปฏิเสธออกไป“ยุ่งยากมากหรือไม่?” จื่ออันนั่งลงข้างกายของเขา จับแขนของเขาขึ้นมา แล้วเริ่มจับชีพจร นี่เป็นเพียงแค่การจับชีพจรธรรมดาทั่วไปเท่านั้น เพื่อให้ง่ายต่อการฝังเข็มทว่านางกลับค่อย ๆ ขมวดคิ้วขึ้นมา“ไม่ถือว่ายุ่งยาก ตอนนี้เคลื่อนย้ายทหารและม้าออกมาจากจิ้งโจวแล้ว ไม่กี่วันนี้คงจะมาถึง” มู่หรงเจี๋ยเอ่ย“ต้องใช้เวลากี่วัน?” จื่ออันยังคงไม่ปล่อยมือของเขา ทว่ากลับรู้สึกเหม่อลอยออกมาเล็กน้อย“ประมาณสิบวันได้กระมัง”จื่ออันจับมืออีกข้างหนึ่งของเขา จับชีพจรต่อไป คราวนี้รวดเร็วขึ้น จากนั้นก็นำกระเป๋าเข็มออกมา เอ่ยถาม “ช่วงนี้นอกจากปวดศีรษะแล้ว ยังรู้สึกไม่สบายอย่างอื่นอีกหรือไม่?”“นอกจากนอนไม่หลับ ก็ไม่มีอะไรแล้ว ที่ปวดศีรษะก็คงจะเป็นเพราะว่าพักผ่อนไม่เพียงพอเลยเกิดขึ้น”จื่ออันส่งเสียงอืมออกมา “แน่นหน้าอกหรือไม่? บางคราวอยู่ดี ๆ ก็รู้สึกขึ้นมามีบ้างหรือไม่?”“เป็นบางคราว”จื่ออันไม่ได้ส่งเสียงออกมาต่

ชู่อวี่รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาเล็กน้อย “ฮูหยิน ท่านกำลังจะทำอะไรกัน?”ฮูหยินหลิงหลงเลิ้กคิ้วขึ้น ก่อนยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วเอ่ย “ดูเจ้าสิ รูปร่างบอบบางเพียงนี้ เป็นเด็กรับใช้คงจะลำบากเจ้าแล้ว”ชู่อวี่มองไปยังตนเองที่อยู่ในกระจกทองแดง ผิวขาวเนียนละเอียด คิ้วดวงตาเรียวตรง ริมฝีปากอวบอิ่ม ดูอ่อนโยนมีเสน่ห์ ช่างมีคุณสมบัติที่ดี หากว่าแต่งกายเข้าอีก จะต้องดูดียิ่งขึ้นอย่างแน่นอนนอกจากนี้แล้ว นางยังมองเห็นรอยยิ้มร้ายกาจของฮูหยินหลิงหลงจากกระจกทองแดง ในใจก็เกิดความรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา “บ่าวมีชะตาให้เป็นเด็กรับใช้ ภายหน้าบ่าวจะต้องรับใช้ฮูหยินเป็นอย่างดี”ฮูหยินหลิงหลงทาแป้งให้นางอย่างระมัดระวัง แต้มขี้ผึ้งลงบนริมฝีปาก วาดคิ้ว ติดปิ่นหยก จากนั้นก็หยิบเสื้อผ้าของเซี่ยหว่านเอ๋อออกมาจากตู้ ส่งให้กับชู่อวี่ “เปลี่ยนเสีย”“เปลี่ยนเสีย?” ชู่อวี่ยิ่งเกิดความหวาดกลัว คุกเข่าลงเสียงดังตึกตัก “ฮูหยิน บ่าวทำผิดอะไรขอฮูหยินได้โปรดเอ่ยออกมา บ่าวจะเปลี่ยนแปลง”ก่อนหน้านี้ที่ชู่อวี่ติดตามหยวนฉุ่ยยวี่ หยวนฉุยยวี่ไม่เป็นที่โปรดปราน แต่ก็ไม่เคยทำให้นางลำบาก ยิ่งไม่มีทางทุบตีนาง มาวันนี้ติดตามฮูหยินหลิงหลงที