อีกด้านหนึ่งที่ยังคงแสดงบทเศร้าอยู่มหาเสนาบดีเซี่ยไม่เต็มใจที่จะหย่ากับซีเหมินเสี่ยวเยว่ ทว่าเขาจะทนต่อแรงกดดันจากเหลียงซื่อกับจิ้นกั๋วกงได้อย่างไร เขามองไปที่ซีเหมินเสี่ยวเยว่ด้วยใบหน้าที่แสนระทมขมขื่น กุมมือทั้งสองของนางไว้ กลั้นน้ำตาสะเอื้อนเอ่ยวาจาออกไป "รอข้าก่อนนะ แล้วข้าจะไปสู่ขอเจ้าให้กลับมาแต่งงานกับข้าอย่างสมเกียรติแน่นอน”ซีเหมินเสี่ยวเยว่หัวใจสลาย ร้องไห้คร่ำครวญเสียงดังลั่น นางรับจุดจบเช่นนี้ไม่ไหวจริง ๆ นางเพิ่งจะแต่งกับเขาไป ยังไม่ทันได้ร่วมหอกับเขาเลยด้วยซ้ำนางเคยใช้ชีวิตที่โดดเดี่ยวคนเดียวอันแสนน่ากลัวมาแล้ว ดังนั้นนางจึงไม่รีรอที่จะคว้าเอาทุกสิ่งทุกอย่างมา เพื่อที่จะได้เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่อยู่ข้างกายเขา พร้อมกับเสพสุขกับตำแหน่งฮูหยินขั้นหนึ่งของนางไปนางอยากเป็นนายหญิงของจวนมหาเสนาบดีมาก ด้วยความรีบเร่งนี้ ทำให้นางผิดพลาด จนดูแคลนความร้ายกาจของเซี่ยจื่ออันมหาเสนาบดีเซี่ยเห็นนางเป็นเช่นนี้ ในใจก็รู้สึกรังเกียจเป็นอย่างยิ่ง แม้ว่าเขาจะเสียดายที่การดองกับจิ้นกั๋วกงจะล้มเหลว แต่ทว่าหากแต่งผู้หญิงอย่างนางเข้าจวนไป คงจะไม่เป็นผลดีในภายภาคหน้าเป็นแน่ มิสู้รีบ ๆ
อ่านเพิ่มเติม
เข้าสู่ระบบ
