All Chapters of ลูกเขยฟ้าประทาน: Chapter 1101 - Chapter 1110

คำถามของหานซานเฉียน ทำให้ซู่หยางอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ เมื่อคิดย้อนกลับไป ทุกคนในพื้นที่เขตจีนต่างก็รู้เกี่ยวกับเหตุการณ์นั้น และในฐานะพยาน ซู่หยางรู้มากยิ่งกว่าใครว่าฟางซั่วอับอายขายขี้หน้ามากแค่ไหนในเวลานั้น“คุณเอาเกลือถูไปที่บาดแผลของเขาน่ะสิ” ซู่หยางกล่าว"โอ้ว?" ทันทีที่หานซานเฉียนได้ยินสิ่งนี้ เขาก็รู้ว่ามีเรื่องราวอยู่ในนั้นและถามด้วยรอยยิ้ม "ยังไง?"“ในอดีต ฟางซั่วเคยทำผิดพลาดร้ายแรง คู่ต่อสู้ขู่ว่าจะฆ่าเขา ในเวลานั้นฟางซั่วกลัวมากจนเขาไม่กล้าออกไปข้างนอกด้วยซ้ำ คู่ต่อสู้ตามไปหาเขาถึงที่บ้าน ผมบังเอิญอยู่ที่นั่นพอดี คู่ต่อสู้ขอให้เขาชดใช้ด้วยชีวิต ประโยคนี้ทำให้ฟางซั่วตกใจมากจนฉี่ราดกางเกง ตอนนั้นเขาตัวสั่นเทนซ่อนตัวอยู่ข้างหลังแม่ของตัวเอง ถ้าแม่ของเขาไม่พยายามทุกวิถีทางในการปกป้องเขาล่ะก็ ตอนนี้หญ้าบนหลุมศพของเขาคงจะสูงหลายเมตรแล้วล่ะ” ซู่หยางอธิบายหานซานเฉียนตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าคำพูดที่ไม่ได้ตั้งใจของเขาจะกระทบจุดเจ็บปวดของฟางซั่วอย่างไม่คาดคิดมีเพียงพวกขี้แพ้เท่านั้นที่จะซ่อนอยู่ข้างหลังผู้หญิง และในเวลานั้นฟางซั่วก็ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังแม่ของเขา ไม่น่าแปลกใจเลยที่จู่ ๆ

“ซู่หยาง เขาจะไหวไหม?”“พวกเราเคยเห็นมาแล้วว่าบอดี้การ์ดคนนี้แข็งแกร่งมากแค่ไหน ต่อให้หลายคนรุมเขาก็ยังเอาชนะเขาไม่ได้เลย”“พี่หานจะไม่บาดเจ็บใช่ไหม”ในโรงรถ คนที่ยังไม่เคยเห็นความแข็งแกร่งของหานซานเฉียนต่างพากันเป็นกังวลขึ้นมาในเวลานี้ไม่ใช่ว่าพวกเขากลัวว่าจะเสียหน้า เพราะหลังจากผ่านมาหลายปี พวกเขาต่างก็ไม่ได้สนใจศักดิ์ศรีกันแล้ว ใช้ชีวิตเหมือนหนูข้างถนนที่ใคร ๆ ก็ตะโกนเพื่อทุบตีเมื่อพบเจอแต่พวกเขาไม่อยากให้หานซานเฉียนได้รับบาดเจ็บ เพราะที่พวกเขาสามารถกลับคืนสู่สนามได้ก็เป็นเพราะความช่วยเหลือจากหานซานเฉียนซู่หยางรู้ว่าบอดี้การ์ดของหม่าเฟยห่าวทรงพลังมาก ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา หม่าเฟยห่าวมีเรื่องกับคนหลายคน และเหตุผลที่เขาสามารถหลบหนีได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บก็เพราะความแข็งแกร่งของบอดี้การ์ดคนนี้แต่ในเวลานี้ซู่หยางไม่ได้ตื่นตระหนกหรือกังวลเลยแม้แต่น้อยเขาแข็งแกร่งมากก็จริง แต่หานซานเฉียนแข็งแกร่งกว่า!ในพื้นที่ทั้งหมดของชายหัวโล้น ผู้คนหลายสิบคนถูกหานซานเฉียนทุบตีจนหมอบกับพื้น ความแข็งแกร่งนี้ที่แม้แต่บอดี้การ์ดของหม่าเฟยห่าวก็ไม่อาจทำได้“พวกนายรอดูเถอะ พี่หานจะจบการต่อสู้นี

เมื่อพิจารณาจากท่าทางของหม่าฟู่ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สนใจเรื่องแบบนี้ ขอแค่หม่าเฟยห่าวไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ ให้คนอื่นจับได้ก็พอแล้วหม่าฟู่มีคู่แข่งหลายคน และคนพวกนั้นก็กลายเป็นกระดูกที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขาไปแล้ว เพราะถ้าเขาไม่เหยียบกระดูกเหล่านี้เพื่อขึ้นสู่จุดสูงสุด แล้วเขาจะมีสถานะอย่างในปัจจุบันได้อย่างไร?ดังนั้นหากหม่าเฟยห่าวต้องการฆ่าใครสักคน ไม่เพียงแต่เขาจะไม่รั้ง แต่เขายังชมเชยด้วยซ้ำ “แต่คนนี้รับมือได้ยากครับ” หม่าเฟยห่าวกล่าว หากสามารถจัดการหานซานเฉียนได้อย่างง่ายดาย เขาก็จะไม่จำเป็นต้องบอกเรื่องนี้กับหม่าฟู่“บอดี้การ์ดของแกยังไม่พอเหรอ?” หม่าฟู่พูดอย่างเหยียดหยาม“บอดี้การ์ดถูกเขาจัดการไปแล้วครับ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถลงมาจากเตียงได้เลยตลอดชีวิต” หม่าเฟยห่าวกล่าวหลังจากได้ยินสิ่งนี้ หม่าฟู่ก็ลุกขึ้นนั่งตรงทันทีบอดี้การ์ดของหม่าเฟยห่าวเขาเป็นคนหามาเอง ดังนั้นหม่าฟู่จึงรู้ดีว่าเขาทรงพลังมากแค่ไหน แต่เขากลับถูกจัดการแล้วอย่างนั้นเหรอ!“แกไปยั่วยุใคร?” หม่าฟู่พูดด้วยสีหน้าจริงจัง แม้ว่าเขาจะไม่สนใจว่าหม่าเฟยห่าวจะสร้างศัตรู แต่มันจะเป็นอีกเรื่องถ้าคู่ต่อสู้ของเขาแข็ง

การแข่งขันระหว่างสองพี่น้อง เทียนเซิงและเทียนหยางได้กลายมาเป็นความเกลียดชังมานานแล้ว สำหรับหานเทียนเซิงความเกลียดชังนี้ลึกเข้าไปในกระดูกของเขาแล้ว เขาจะไม่มีวันยอมให้คนจากตระกูลหานในเหยียนจิงเข้ามาอยู่ในเขตจีนในพื้นที่ของเขาอย่างแน่นอน คนรุ่นหลังที่โง่เขลานี้คิดอยากจะโยนความรับผิดชอบมาให้ตระกูลของเขา หานเทียนเซิงจะยอมให้สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร“พ่อของเธอยังไม่กลับมาอีกเหรอ?” หานเทียนเซิงพูดด้วยความโกรธสำหรับหานเหยียน หานลี่ตกอยู่ในมือของหานซานเฉียน แต่เธอไม่รู้ว่าหานลี่เสียชีวิตแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่เธอกลับมาอเมริกา เธอก็อ้างกับสมาชิกในตระกูลว่าพ่อของเธอติดธุระอื่น และจะยังไม่ได้กลับมาอเมริกาในเร็ว ๆ นี้ ดังนั้นจึงเขาจึงมอบตำแหน่งผู้นำให้กับเธอ “คุณปู่คะ ช่วงนี้ไม่มีข่าวเกี่ยวกับพ่อเลยค่ะ” หานเหยียนกล่าว“ดูเหมือนว่าฉันเป็นคนเดียวที่ออกจะออกหน้าได้สินะ” หานเทียนเซิงกล่าวหานเหยียนเงยหน้าขึ้นและมองหานเทียนเซิงด้วยสีหน้าตกใจ เธอมาหาหานเทียนเซิงเพราะหวังว่าจะให้เขาช่วยคิดวิธีแก้ไขปัญหา แต่เธอไม่คิดเลยว่าหานเทียนเซิงจะออกหน้าด้วยตัวเอง ผลลัพธ์นี้เป็นสิ่งที่หานเหยียนคาด

เนื่องในวันคล้ายวันเกิดของอู๋โหยวเฟิงรถยนต์หรูหรามารวมตัวกันที่โรงแรมข่ายหลิง และชนชั้นสูงทั้งหมดในเขตจีนก็มารวมตัวกันที่นี่เพื่อเฉลิมฉลองวันเกิดของอู๋โหยวเฟิงตระกูลอู๋มีความสัมพันธ์ที่กว้างขวางในพื้นที่เขตจีน และใครก็ตามที่ได้รับคำเชิญจะเข้าร่วมเพื่อเป็นการให้เกียรติแก่อู๋โหยวเฟิงแต่วันนี้หลายคนกลับมีความหวังที่จะได้ดูอะไรดี ๆ ที่อาจจะเกิดขึ้น หลายคนยังไม่ลืมความแค้นระหว่างอู๋โหยวเฟิงกับหานเทียนเซิง บังเอิญที่หานเทียนเซิงกลับออกมาในเวลานี้ ทุกคนจึงอยากรู้ว่าหานเทียนเซิงจะมาปรากฏตัวในงานวันเกิดของอู๋โหยวเฟิงหรือไม่ตระกูลอู๋ได้จัดเตรียมให้คนคอยคุ้มกันอยู่ด้านนอกโรงแรมแล้ว เพื่อคอยดูว่ามีใครในตระกูลหานมาร่วมงานหรือไม่ หากตระกูลหานมาแล้วก็ต้องแจ้งให้อู๋โหยวเฟิงทราบโดยเร็วที่สุด เพื่อที่อู๋โหยวเฟิงจะได้ออกมาต้อนรับพวกเขาเป็นการส่วนตัวแต่เมื่อใกล้ถึงเวลางานเลี้ยงวันเกิดมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็ไม่มีใครจากตระกูลหานปรากฏตัว และตระกูลอู๋ก็ค่อย ๆ ถอนหายใจด้วยความโล่งอกส่วนผู้ที่รอคอยชมความสนุกก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยงานเลี้ยงวันเกิดของอู๋โหยวเฟิงเป็นเพียงการมาทานอาหารมื้อนึ