เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1101
ปรับปรุงล่าสุด:
2023-09-30 19:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1102
คำถามของหานซานเฉียน ทำให้ซู่หยางอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ เมื่อคิดย้อนกลับไป ทุกคนในพื้นที่เขตจีนต่างก็รู้เกี่ยวกับเหตุการณ์นั้น และในฐานะพยาน ซู่หยางรู้มากยิ่งกว่าใครว่าฟางซั่วอับอายขายขี้หน้ามากแค่ไหนในเวลานั้น“คุณเอาเกลือถูไปที่บาดแผลของเขาน่ะสิ” ซู่หยางกล่าว"โอ้ว?" ทันทีที่หานซานเฉียนได้ยินสิ่งนี้ เขาก็รู้ว่ามีเรื่องราวอยู่ในนั้นและถามด้วยรอยยิ้ม "ยังไง?"“ในอดีต ฟางซั่วเคยทำผิดพลาดร้ายแรง คู่ต่อสู้ขู่ว่าจะฆ่าเขา ในเวลานั้นฟางซั่วกลัวมากจนเขาไม่กล้าออกไปข้างนอกด้วยซ้ำ คู่ต่อสู้ตามไปหาเขาถึงที่บ้าน ผมบังเอิญอยู่ที่นั่นพอดี คู่ต่อสู้ขอให้เขาชดใช้ด้วยชีวิต ประโยคนี้ทำให้ฟางซั่วตกใจมากจนฉี่ราดกางเกง ตอนนั้นเขาตัวสั่นเทนซ่อนตัวอยู่ข้างหลังแม่ของตัวเอง ถ้าแม่ของเขาไม่พยายามทุกวิถีทางในการปกป้องเขาล่ะก็ ตอนนี้หญ้าบนหลุมศพของเขาคงจะสูงหลายเมตรแล้วล่ะ” ซู่หยางอธิบายหานซานเฉียนตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าคำพูดที่ไม่ได้ตั้งใจของเขาจะกระทบจุดเจ็บปวดของฟางซั่วอย่างไม่คาดคิดมีเพียงพวกขี้แพ้เท่านั้นที่จะซ่อนอยู่ข้างหลังผู้หญิง และในเวลานั้นฟางซั่วก็ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังแม่ของเขา ไม่น่าแปลกใจเลยที่จู่ ๆ
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-09-30ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1103
เห็นได้ชัดว่าฟางซั่วเต็มไปด้วยความโกรธจนร่างกายสั่นเทา หานซานเฉียนหวังว่าเขาจะลงมือ และพาทุกคนลงมือด้วย เพราะด้วยวิธีนี้จะได้รับรับการตัดสินอย่างสมบูรณ์แต่จู่ ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังแทรกขึ้น“ไม่คิดว่าจะเรื่องอะไรสนุก ๆ ดูเหมือนว่าฉันจะมาถูกเวลาจริง ๆ” เมื่อเสียงเงียบลง ฟางซั่วและคนอื่น ๆ ก็มองไปที่เจ้าของเสียงสำหรับหานซานเฉียนนี่เป็นใบหน้าที่ไม่คุ้นเคย แต่สำหรับฟางซั่วคน ๆ นี้มีสถานะที่สูงกว่าเขาอย่างเห็นได้ชัด“พี่ห่าว”“พี่ห่าว”“พี่ห่าว”สามารถทำให้คนรวยรุ่นที่สองเหล่านี้เรียกว่าพี่ได้อย่างเชื่อฟัง และอย่างเคารพนับถือ หานซานเฉียนก็พอเดาได้ว่าเขาเป็นใคร ในเวลานี้ ซู่หยางเดินไปหาหานซานเฉียนและกระซิบ "เขาคือหม่าเฟยห่าวครับ"แม้ว่าซู่หยางจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อควบคุมอารมณ์ตัวเอง แต่หานซานเฉียนยังคงสัมผัสได้ถึงความโกรธในน้ำเสียงของเขาแต่ความโกรธเป็นเรื่องปกติสำหรับซู่หยาง เพราะที่เขาต้องตกอับอย่างทุกวันนี้ก็เป็นเพราะหม่าเฟยห่าว เมื่อเจอหน้าศัตรูจึงตาแดงก่ำเป็นธรรมดา “พี่ห่าว พี่มาถูกเวลาแล้วครับ” ฟางซั่วมองหานซานเฉียนด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย เขาจงใจโทรแจ้งข่าวกับหม่าเฟยห่าว
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-10-01ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1104
“ซู่หยาง เขาจะไหวไหม?”“พวกเราเคยเห็นมาแล้วว่าบอดี้การ์ดคนนี้แข็งแกร่งมากแค่ไหน ต่อให้หลายคนรุมเขาก็ยังเอาชนะเขาไม่ได้เลย”“พี่หานจะไม่บาดเจ็บใช่ไหม”ในโรงรถ คนที่ยังไม่เคยเห็นความแข็งแกร่งของหานซานเฉียนต่างพากันเป็นกังวลขึ้นมาในเวลานี้ไม่ใช่ว่าพวกเขากลัวว่าจะเสียหน้า เพราะหลังจากผ่านมาหลายปี พวกเขาต่างก็ไม่ได้สนใจศักดิ์ศรีกันแล้ว ใช้ชีวิตเหมือนหนูข้างถนนที่ใคร ๆ ก็ตะโกนเพื่อทุบตีเมื่อพบเจอแต่พวกเขาไม่อยากให้หานซานเฉียนได้รับบาดเจ็บ เพราะที่พวกเขาสามารถกลับคืนสู่สนามได้ก็เป็นเพราะความช่วยเหลือจากหานซานเฉียนซู่หยางรู้ว่าบอดี้การ์ดของหม่าเฟยห่าวทรงพลังมาก ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา หม่าเฟยห่าวมีเรื่องกับคนหลายคน และเหตุผลที่เขาสามารถหลบหนีได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บก็เพราะความแข็งแกร่งของบอดี้การ์ดคนนี้แต่ในเวลานี้ซู่หยางไม่ได้ตื่นตระหนกหรือกังวลเลยแม้แต่น้อยเขาแข็งแกร่งมากก็จริง แต่หานซานเฉียนแข็งแกร่งกว่า!ในพื้นที่ทั้งหมดของชายหัวโล้น ผู้คนหลายสิบคนถูกหานซานเฉียนทุบตีจนหมอบกับพื้น ความแข็งแกร่งนี้ที่แม้แต่บอดี้การ์ดของหม่าเฟยห่าวก็ไม่อาจทำได้“พวกนายรอดูเถอะ พี่หานจะจบการต่อสู้นี
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-10-01ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1105
หลังจากที่ฟางซั่วคุกเข่าลงด้วยความกลัว คนรวยรุ่นสองที่อยู่รอบ ๆ หม่าเฟยห่าวก็คุกเข่าลงพร้อมกัน เขาเป็นคนเดียวที่โดดเด่นจากฝูงชน แต่ในเวลานี้ ความโดดเด่นของเขานั้นหมายถึงอันตราย เพราะความแข็งแกร่งของหานซานเฉียนนั้นได้รับการพิสูจน์แล้ว หม่าเฟยห่าวจึงไม่อยากกลายเป็นนกที่ยื่นหัวออกมา ลูกทีมของซู่หยางต่างก็ตกตะลึงเมื่อเห็นสถานการณ์นี้สถานที่แห่งนี้เป็นตัวแทนของอนาคตของแวดวงธุรกิจในเขตจีน และดาวเด่นในอนาคตเหล่านี้ต่างก็ยอมจำนนแทบเท้าของหานซานเฉียนเดิมทีซู่หยางคิดว่าคนเหล่านี้ยอมตายดีกว่ายอมจำนน แต่เขาไม่คิดเลยว่าทั้งหมดจะขี้ขลาดกันขนาดนี้หากเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไป การเคลื่อนไหวของหานซานเฉียนจะสะเทือนไปทั้งพื้นที่เขตจีนแน่นอน แต่ความเคียดแค้นที่จะเกิดขึ้นอาจเป็นเหมือนเมฆดำที่ปกคลุมเมือง หานซานเฉียนจะต้องถูกคนเหล่านี้แก้แค้นอย่างรุนแรงแน่นอน และเขาจะทนต่อการแก้เหล่านี้ได้ไหม?“หานซานเฉียน นายไม่คำนึงถึงผลที่ตามมาจริง ๆ เหรอ?” หม่าเฟยห่าวมองหานซานเฉียนด้วยสีหน้าดุร้าย เขาไม่อยากเสียหน้า และไม่อยากเป็นเหมือนกับพวกไร้ประโยชน์รอรบตัวเขาเหล่านี้ แต่ท่าทางของหานซานเฉียนก็ไม่เปลี่ยนแปลง เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-10-02ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1106
เมื่อพิจารณาจากท่าทางของหม่าฟู่ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สนใจเรื่องแบบนี้ ขอแค่หม่าเฟยห่าวไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ ให้คนอื่นจับได้ก็พอแล้วหม่าฟู่มีคู่แข่งหลายคน และคนพวกนั้นก็กลายเป็นกระดูกที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขาไปแล้ว เพราะถ้าเขาไม่เหยียบกระดูกเหล่านี้เพื่อขึ้นสู่จุดสูงสุด แล้วเขาจะมีสถานะอย่างในปัจจุบันได้อย่างไร?ดังนั้นหากหม่าเฟยห่าวต้องการฆ่าใครสักคน ไม่เพียงแต่เขาจะไม่รั้ง แต่เขายังชมเชยด้วยซ้ำ “แต่คนนี้รับมือได้ยากครับ” หม่าเฟยห่าวกล่าว หากสามารถจัดการหานซานเฉียนได้อย่างง่ายดาย เขาก็จะไม่จำเป็นต้องบอกเรื่องนี้กับหม่าฟู่“บอดี้การ์ดของแกยังไม่พอเหรอ?” หม่าฟู่พูดอย่างเหยียดหยาม“บอดี้การ์ดถูกเขาจัดการไปแล้วครับ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถลงมาจากเตียงได้เลยตลอดชีวิต” หม่าเฟยห่าวกล่าวหลังจากได้ยินสิ่งนี้ หม่าฟู่ก็ลุกขึ้นนั่งตรงทันทีบอดี้การ์ดของหม่าเฟยห่าวเขาเป็นคนหามาเอง ดังนั้นหม่าฟู่จึงรู้ดีว่าเขาทรงพลังมากแค่ไหน แต่เขากลับถูกจัดการแล้วอย่างนั้นเหรอ!“แกไปยั่วยุใคร?” หม่าฟู่พูดด้วยสีหน้าจริงจัง แม้ว่าเขาจะไม่สนใจว่าหม่าเฟยห่าวจะสร้างศัตรู แต่มันจะเป็นอีกเรื่องถ้าคู่ต่อสู้ของเขาแข็ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-10-02ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1107
“ผมบอกว่าทุกคนแล้ว นั่นก็รวมถึงหม่าเฟยห่าวด้วยอยู่แล้ว” หานซานเฉียนพูดอย่างเฉยเมยฉี๋อีหยุนตกใจตาโตอ้าปากค้าง และเผลอปล่อยองุ่นในมือจนมันตกลงไปบนพื้นอย่างไม่รู้ตัวหานซานเฉียนไม่ได้สังเกตว่าฉี๋อีหยุนใส่มันเข้าไปในปากของเธอแล้วเมื่อกี้ เขาแค่คิดว่าเธอทำหล่นลงพื้นโดยไม่ได้ตั้งใจ ดังนั้นจึงคิดที่จะหยิบมันขึ้นมาให้ เขาเช็ดฝุ่นออกเล็กน้อยก่อนจะโยนมันเข้าปาก “น่าตกใจขนาดนั้นเลยเหรอ?” หานซานเฉียนพูดด้วยท่าทีสบาย ๆฉี๋อีหยุนลุกขึ้นยืนทันทีและพูดว่า "มันมากกว่าแค่น่าตกใจ มันเหลือเชื่อมากต่างหาก คุณรู้ไหมว่าแม้แต่หานเหยียนก็ยังต้องให้เกียรติเขาอยู่บ้าง แต่คุณกลับสั่งให้เขาคุกเข่าเนี่ยนะ!"“หานเหยียนเป็นเพียงสุนัขของผม การที่เธอให้เกียรติหม่าเฟยห่าว หมายความว่าผมจำเป็นต้องให้เกียรติเขาเหมือนกันด้วยงั้นเหรอ?” หานซานเฉียนพูดนิ่ง ๆ“นั่น…” ฉี๋อีหยุนพูดไม่ออก คำพูดเหล่านี้สมเหตุสมผลมากไม่สามารถโต้แย้งได้เลย แต่เธอก็ยังรู้สึกว่ามันไม่น่าเชื่ออยู่ดี เพราะเธอรู้จักนิสัยของหม่าเฟยห่าวเป็นอย่างดี เขาบ้าอำนาจและหยิ่งผยอง และไม่เคยเห็นใครอยู่ในสายตา ตอนนั้นเขายังแทงข้างหลังซู่หยางเพื่อประโยชน์ของตั
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-10-03ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1108
การแข่งขันระหว่างสองพี่น้อง เทียนเซิงและเทียนหยางได้กลายมาเป็นความเกลียดชังมานานแล้ว สำหรับหานเทียนเซิงความเกลียดชังนี้ลึกเข้าไปในกระดูกของเขาแล้ว เขาจะไม่มีวันยอมให้คนจากตระกูลหานในเหยียนจิงเข้ามาอยู่ในเขตจีนในพื้นที่ของเขาอย่างแน่นอน คนรุ่นหลังที่โง่เขลานี้คิดอยากจะโยนความรับผิดชอบมาให้ตระกูลของเขา หานเทียนเซิงจะยอมให้สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร“พ่อของเธอยังไม่กลับมาอีกเหรอ?” หานเทียนเซิงพูดด้วยความโกรธสำหรับหานเหยียน หานลี่ตกอยู่ในมือของหานซานเฉียน แต่เธอไม่รู้ว่าหานลี่เสียชีวิตแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่เธอกลับมาอเมริกา เธอก็อ้างกับสมาชิกในตระกูลว่าพ่อของเธอติดธุระอื่น และจะยังไม่ได้กลับมาอเมริกาในเร็ว ๆ นี้ ดังนั้นจึงเขาจึงมอบตำแหน่งผู้นำให้กับเธอ “คุณปู่คะ ช่วงนี้ไม่มีข่าวเกี่ยวกับพ่อเลยค่ะ” หานเหยียนกล่าว“ดูเหมือนว่าฉันเป็นคนเดียวที่ออกจะออกหน้าได้สินะ” หานเทียนเซิงกล่าวหานเหยียนเงยหน้าขึ้นและมองหานเทียนเซิงด้วยสีหน้าตกใจ เธอมาหาหานเทียนเซิงเพราะหวังว่าจะให้เขาช่วยคิดวิธีแก้ไขปัญหา แต่เธอไม่คิดเลยว่าหานเทียนเซิงจะออกหน้าด้วยตัวเอง ผลลัพธ์นี้เป็นสิ่งที่หานเหยียนคาด
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-10-03ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1109
นอกจากตระกูลหม่า ตระกูลอื่น ๆ ก็มีสถานการณ์เดียวกัน อาวุโสของแต่ละตระกูลกำลังกำชับคนรุ่นหลังให้สงบสติอารมณ์ในช่วงเวลานี้ และอย่าก่อเรื่องให้ตัวเองเดือดร้อนเมื่อหานเทียนเซิงกลับออกมาด้านนอก ทุกคนต่างก็ตกอยู่ในอันตราย แต่หนึ่งในหลาย ๆ ครอบครัวก็เป็นข้อยกเว้น พวกเขาไม่เพียงกังวล แต่มันคือความกลัว ทุกคนหน้าซีดพากันนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นตัวสั่นเทา“พ่อครับ หรือจะเปลี่ยนวันจัดฉลองวันเกิดของพ่อใหม่ดีล่ะครับ”“จะกำหนดวันใหม่ง่าย ๆ ได้ยังไง บัตรเชิญทั้งหมดถูกส่งออกไปแล้ว และวันมะรืนนี้ก็จะถึงวันงานแล้ว หากมาเปลี่ยนวันเอาตอนนี้ คนอื่นคงได้หัวเราะเยาะเอาน่ะสิ”“หัวเราะเยาะแล้วจะทำไงได้ล่ะครับ หานเทียนเซิงออกมาสร้างความวุ่นวายอะไรหรือเปล่าก็ไม่มีใครรู้ ถ้าตระกูลเราเป็นนกที่ยื่นหัวออกไป หากเกิดอะไรขึ้นจะทำยังไงล่ะครับ?”คนที่พูดนั้นคืออาวุโสของตระกูลอู๋ และเจ้าของวันเกิด อู๋โหยวเฟิงกำลังนั่งอยู่บนโซฟาด้วยสีหน้าเคร่งเครียดเขาและหานเทียนเซิงเป็นคนรุ่นเดียวกัน และพวกเขาก็เคยมีเรื่องบางอย่างกันในอดีต แต่หานเทียนเซิงไม่ได้แก้แค้นอะไรเขา และปล่อยให้เรื่องมันผ่านไปตามเวลาเมื่อเขาเกษียณ อู๋โหยวเฟิง
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-10-04
บทล่าสุด
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1455
เมื่อเผชิญกับทัศนคติเช่นนี้ของเฟยหลิงเอ๋อร์ หานซานเฉียนก็ไม่รู้ว่าจะจัดการกับนางอย่างไรขอทานตัวน้อยคนนี้จงใจปกปิดตัวตน การเก็บนางไว้จะเป็นเรื่องดีหรือร้ายกันนะ?แต่นางรู้ข่าวเกี่ยวของเจียงหยิงหยิงและรู้ตัวตนของไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ด้วย ดังนั้นหานซานเฉียนจึงไม่สามารถขับไล่นางไปได้แต่ถ้าอยากรู้ตัวตนของนาง นางก็พูดเอาไว้อย่างชัดเจนแล้วว่าต้องเก็บนางเอาไว้ถึงจะรู้ได้ว่านางเป็นใคร“เจ้ามาหาข้าเพราะเหตุใด” หานซานเฉียนถาม และหลังจากถามคำถามนี้ เขาก็เตือนอีกว่า “ข้าจำเป็นต้องรู้ หากเจ้าไม่เต็มใจที่จะตอบข้าอย่างตรงไปตรงมา ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าอยู่ด้วย”“ข้าคิดว่าท่านมีพลังมาก เหตุผลนี้เพียงพอหรือไม่” เฟยหลิงเอ๋อร์กล่าวนี่...หานซานเฉียนพูดไม่ออก และทันใดนั้นก็รู้สึกว่าคำถามของเขาไม่จำเป็นเลย และเขาก็ไม่สามารถได้รับคำตอบที่ลึกกว่านี้ได้แต่สิ่งหนึ่งที่หานซานเฉียนแน่ใจก็คือ เฟยหลิงเอ๋อร์ต้องซ่อนความลับบางอย่างไว้ สำหรับสิ่งที่นางต้องการนั้น บางทีอาจต้องรู้จักกันสักพักถึงจะสามารถรู้ได้“ท่านคงไม่คิดที่จะเก็บนางไว้จริง ๆ หรอกใช่หรือไม่?” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์มองหานซานเฉียนด้วยท่าทางเป็นกังวล นาง
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1454
“เจ้าเป็นใครกันแน่ ข้าไม่คิดว่าเจ้าเป็นขอทาน” หานซานเฉียนถามเฟยหลิงเอ๋อร์อย่างตรงไปตรงมาเฟยหลิงเอ๋อร์ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ถ้าอยากรู้ว่าข้าเป็นใคร ก็เก็บข้าไว้ แล้วท่านจะได้รู้ในภายหลัง"หานซานเฉียนขมวดคิ้วเล็กน้อย สิ่งที่เด็กหญิงตัวน้อยพูดมันชัดเจนมาก นางยอมรับว่าตัวเองไม่ใช่ขอทาน แต่ถ้าหานซานเฉียนอยากรู้ เขาก็ต้องเก็บนางไว้ข้างกาย“นี่เป็นข้อตกลงอย่างนั้นหรือ?” หานซานเฉียนถามพลางขมวดคิ้วเฟยหลิงเอ๋อร์ยิ้มและพยักหน้า“หากข้าไม่สงสัยเกี่ยวกับตัวตนของเจ้า ข้าก็ไล่เจ้าไปได้ใช่หรือไม่?” หานซานเฉียนกล่าวต่อราวกับว่านางไม่คิดว่าหานซานเฉียนจะพูดแบบนั้น เฟยหลิงเอ๋อร์ย่นจมูกและดูครุ่นคิด เห็นได้ชัดว่ากำลังคิดอะไรบางอย่างเพื่อตอบโต้หานซานเฉียน“เราไม่อยากรู้เกี่ยวกับเจ้า รีบออกไปซะ” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น“ไม่ ท่านต้องสงสัยเกี่ยวกับตัวข้าแน่” เฟยหลิงเอ๋อร์กล่าวหานซานเฉียนยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ เขาไม่ได้คาดหวังว่าสาวน้อยคนนี้จะผยองเช่นนี้ แต่เขาได้รับไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์เอาไว้แล้วหนึ่งคน และตัวตนของนางก็พิเศษมากด้วย เขาจะยอมให้เฟยหลิงเอ๋อร์อยู่ด้วยได้อย่างไร?หานซานเฉีย
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1453
เมื่อหานซานเฉียนกลับมาที่ลานบ้าน ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์กำลังนั่งอยู่บนบันไดศาลาลานด้วยความงุนงงราวกับว่านางเสียสติไปแล้ว“เป็นอะไรไป?” หานซานเฉียนเดินเข้ามาก่อนจะถามขึ้นไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ชี้ไปข้างหน้าและไม่พูดอะไรเมื่อมองไปทางนิ้วของไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ หานซานเฉียนก็พบแผ่นหลังของหญิงสาวผมหางม้า นางดูตัวเล็กมาก แต่เมื่อมองจากด้านหลังก็เดาได้ว่านางเป็นคนที่สวยงาม“นางเป็นใคร?” หานซานเฉียนถามอย่างสงสัยไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ได้สติ นางเงยหน้าขึ้นมองหานซานเฉียนแล้วพูดว่า “นางคือขอทานตัวน้อยคนนั้นไงเจ้าคะ”ขอทานตัวน้อย!หานซานเฉียนก้าวไปข้างหน้าและตะโกนเรียกขอทานตัวน้อย “หันกลับมาให้ข้าดูหน่อยสิ”ขอทานตัวน้อยตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงหันกลับมาอย่างเขินอาย ใบหน้าของนางแดงราวกับแอปเปิลประณีต ไร้ที่ติ นี่เป็นคำจำกัดความที่สมบูรณ์แบบที่สุดที่หานซานเฉียนนึกถึงได้เด็กผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเหมือนกับตุ๊กตา ไม่เพียงแต่ผิวพันของนางจะเนียนสวยไร้ที่ติเท่านั้น แต่หน้าตาของนางก็ปราณีตมาก ในชีวิตของหานซานเฉียน ไม่มีใครเทียบความงามของฉี๋อีหยุนได้ แต่ด้วยการปรากฏตัวของขอทานตัวน้อยคนนี้ ดูเห
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1452
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ฮวงเซียวหย่งก็รู้สึกเป็นกังวล ท่านอาจารย์มาหาเขาที่จวนของเจ้าเมืองเป็นครั้งแรก แต่ถูกขัดขวางโดยคนโง่เหล่านี้!“เจ้าพวกโง่ กล้าดียังไงมาขวางอาจารย์ของข้า!” ฮวงเซียวหย่งตะโกนยามดูเสียใจและพูดว่า “คุณชายฮวง พวกเราแค่กลัวว่าเขาจะโกหกน่ะขอรับ”ฮวงเซียวหย่งตบหัวยามคนนั้นแล้วพูดว่า “เจ้านี่ช่างโง่เขลาจริง ๆ ใครจะกล้ามาแสร้งทำเป็นอาจารย์ของข้าที่จวนเจ้าเมืองอีก เว้นเสียแต่ต้องการตาย”เมื่อยามได้ยินสิ่งนี้ เขาก็รู้สึกได้ทันทีว่ามันสมเหตุสมผลฮวงเซียวหย่งคือใคร เขาเป็นบุตรชายของเจ้าเมืองเชียวนะ!จะมีใครกล้ามาแกล้งทำเป็นอาจารย์ของเขาได้อย่างไร?ซึ่งหมายความว่าชายหนุ่มที่อยู่นอกประตูนั้นเป็นปรมาจารย์สามอันดับหลังจริง ๆ ทันใดนั้นเหงื่อเย็นก็ไหลลงมาที่หลังของยาม เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาเพิ่งพูดกับหานซานเฉียนไปเมื่อครู่ เป็นไปได้ไหมว่าเขาได้ผ่านประตูนรกไปแล้ว!ถ้าหานซานเฉียนมีนิสัยดุร้าย เกรงว่าพวกเขาคงตายไปนานแล้วฮวงเซียวหย่งวิ่งไปจนสุดทางของจวนเจ้าเมือง ไม่กล้าแม้แต่จะพักหายใจ เมื่อเขาเห็นหานซานเฉียนถูกพวกโง่เขลาขวางไว้ เขาก็โกรธมาก“พวกเจ้ากำลังทำอะไร กล้าดียังไงมา
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1451
“เจ้ากำลังทำอะไร รู้หรือไม่ว่านี่คือที่ไหน นี่คือจวนของเจ้าเมือง เจ้าไม่สามารถเข้าไปได้!”จวนของเจ้าเมืองหานซานเฉียนถูกยามขวางเอาไว้ยามในชุดเกราะหลายคนดูมีพลังราวกับสายรุ้ง โดยมีออร่าที่แม้แต่ราชาแห่งสวรรค์ก็ไม่สามารถหยุดยั้งพวกเขาได้หานซานเฉียนรู้สึกคุ้นเคยกับความรู้สึกนี้มาก และทันใดนั้นเขาก็อดหัวเราะไม่ได้นี่มันเหมือนกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูของคลับระดับไฮเอนด์ หรือโรงแรมบนโลกปัจจุบันที่พยายามขวางเขาไม่ให้เข้าประตูเลยไม่ใช่เหรอเมื่อนึกถึงความจริงที่ว่าหานซานเฉียนเคยพบกับสิ่งต่าง ๆ มากมายบนโลกมาก่อนแล้ว เขาไม่คิดเลยว่าสถานการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้นกับเขาในโลกเชวียนหยวนด้วย ดูเหมือนว่าธรรมชาติของมนุษย์จะเป็นเช่นนี้ ไม่ว่าโลกไหน ๆ ก็มักจะมีคนที่ดูถูกคนอื่นอยู่เสมอ“ข้ามาหาฮวงเซียวหย่ง ไปบอกเขา แล้วเขาจะมาพบข้าเอง” หานซานเฉียนกล่าวพวกยามดูไม่พอใจ ตอนนี้ฮวงเซียวหย่งคือความภาคภูมิใจของจวนเจ้าเมือง ฮวงเซียวหย่งมีความแข็งแกร่งระดับโคมห้า แม้แต่ยามเหล่านี้ก็ดูเหมือนด้พึ่งบารมีของเขาไปด้วยเมื่อเอ่ยถึงและผู้ชายที่อยู่ข้างหน้ากลับพูดอย่างโจ่งแจ้งว่าต้องการพบฮวงเซียวหย
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1450
ตระกูลเฉินเคยรุ่งโรจน์อย่างยิ่งในเมืองหลงหยุน และเฉินเถี่ยซินซึ่งเป็นบุตรชายคนโตของตระกูลเฉินก็มีสถานะที่ไม่ธรรมดา แต่ตอนนี้เขาได้รับความทุกข์ทรมานจากจุดจบเช่นนี้ แม้ว่ามันจะเป็นความผิดของเขาเอง แต่ก็ยังทำให้หลายคนถอนหายใจด้วยความเสียดาย“แค่มีเงินก็เปล่าประโยชน์ โลกเชวียนหยวนความแข็งแกร่งคือการรับประกันที่ยิ่งใหญ่ที่สุด”“เฉินเถี่ยซิน โอ้อวดมากเกินไป ถึงกับบอกว่าเขาจะสามารถเข้าสู่ราชสำนักได้อย่างแน่นอน แต่กลับต้องมาเสียชีวิตอย่างไม่คาดคิดตั้งแต่ยังเยาว์วัย”“เขาเดินทางจากเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่งเพื่อตามหาอาจารย์ แต่อาจารย์ที่แท้จริงก็อยู่ข้าง ๆ เขา แต่เขากลับทำลายโอกาสนี้เสียเอง ไม่มีที่สำหรับความเห็นอกเห็นใจจริง ๆ”“ใครจะคิดว่าคนไร้ค่าที่ถูกตระกูลเฉินขับไล่ออกไปจะเป็นคนที่มีอำนาจได้ขนาดนี้ ฮวงเซียวหย่งเลื่อนขึ้นสู่ระดับโคมห้าในช่วงเวลาสั้น ๆ ความแข็งแกร่งของเขาจะต้องอยู่ในสามลำดับหลังอย่างแน่นอน”ประโยคนี้ได้รับการยอมรับจากหลาย ๆ คน ไม่มีใครคาดคิดถึงความแข็งแกร่งของหานซานเฉียนจริง ๆ เพราะการแสดงของเขาในตระกูลเฉินนั้นดูไร้ค่าโดยไม่มีความเชี่ยวชาญใด ๆ เลยแต่ตอนนี้พวกเขารู้แล้
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1449
ในการรับรู้ของทุกคน หานซานเฉียนเป็นคนไร้ค่าที่ถูกไล่ออกจากตระกูลเฉิน ตอนนั้นเขาถูกคนนับไม่ถ้วนหัวเราะเยาะแต่ตอนนี้ จู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนไป และกลายเป็นอาจารย์ของฮวงเซียวหย่ง!ความสามารถในการทำให้ฮวงเซียวหย่งเลื่อนจากระดับโคมสองทะลวงไปสู่ระดับโคมห้าได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ ปรมาจารย์คนนี้จะต้องทรงพลังมากเพียงใดแล้วชายที่แข็งแกร่งเช่นนี้จะกลายเป็นคนไร้ค่าในตระกูลเฉินได้อย่างไร?“คุณ...คุณชายฮวง ล้อเล่นหรือไม่?”“หานซานเฉียน คุณชายกำลังพูดถึงหานซานเฉียนที่เรารู้จักหรือเปล่าขอรับ”“ถ้าเขาเป็นคนที่ทรงพลัง เหตุใด...เขาถึงถูกเฉินเถี่ยซินขับไล่ออกไปล่ะขอรับ?”ทุกคนถามฮวงเซียวหย่งด้วยความไม่เชื่อ เพราะเรื่องนี้อยู่นอกเหนือขอบเขตที่คนธรรมดาจะเข้าใจได้โดยสิ้นเชิงเขาเป็นคนทรงพลัง แต่ถูกเฉินเถี่ยซินที่อยู่เพียงระดับโคมสองรังแก มันช่างไม่มีเหตุผลเอาซะเลย“พวกเจ้าได้ยินไม่ผิด และข้าก็ไม่ได้ล้อเล่น อาจารย์ของข้าคือหานซานเฉียนจริง ๆ สำหรับสาเหตุที่เขาอยู่ในตระกูลเฉิน และเหตุใดถึงถูกเฉินเถี่ยซินขับไล่นั้น เป็นเพราะว่าอาจารย์ของข้าขี้เกียจเกินกว่าจะโต้เถียงด้วย” ฮวงเซียวหย่งกล่าวเมื่อเห็นว่าทุกคนยังค
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1448
หานซานเฉียนยิ้มและไม่พูดอะไร ทำไมเขาต้องจำเฉินเหยียนหรันด้วยล่ะ? ผู้หญิงคนนี้ไม่คู่ควรที่จะมาครอบครองพื้นที่ใดในใจของเขาเลย“ไม่กล้าตอบข้ามาตรง ๆ ท่านกลัวงั้นหรือ” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ถามอย่างไม่เต็มใจ“อย่าว่าแต่นางเลย แม้แต่เจ้า ข้าก็จะลืมไปในไม่ช้า คำตอบนี้พอใจแล้วหรือไม่” หานซานเฉียนหัวเราะเบา ๆจู่ ๆ ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ก็โกรธ นางถามเกี่ยวกับความคิดของหานซานเฉียนที่มีต่อเฉินเหยียนหรัน แล้วมันจะเกี่ยวอะไรกับนาง แถมยังพูดจาทำร้ายจิตใจคนฟังเช่นนี้อีก“ข้าจะทำให้มันเป็นที่น่าจดจำสำหรับท่านอย่างแน่นอน และทำให้ท่านไม่มีวันลืมข้าไปตลอดชีวิต” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์พูดผ่านไรฟันหานซานเฉียนขี้เกียจเกินกว่าจะคุยกับไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ จึงกลับไปที่ห้องของเขาตอนนี้ราชสำนักตระหนักถึงการดำรงอยู่ของเขา และแม้แต่จักรพรรดิซุนก็ยังต้องการเอาใจเขา ในสายตาของคนอื่น ๆ นี่เป็นสิ่งที่ดี แต่หานซานเฉียนคิดว่าสิ่งต่าง ๆ กำลังพัฒนาเร็วเกินไป และกำลังจะอยู่เหนือการควบคุมของเขา ราชสำนักเป็นหนึ่งในสามแกนหลักของโลกเชวียนหยวน หานซานเฉียนยังไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับ โลกเชวียนหยวนมากนัก การเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องระด
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1447
“ท่านเป็นอะไรไป?”"เกิดอะไรขึ้น!"การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของโหยวไห่ทำให้ปี่ยางและฝูซานสับสน เพราะพวกเขาไม่รู้สึกอะไรเลย“ข้า...ข้าไม่รู้” เหงื่อเย็นหยดลงมาราวกับหยดลงมาราวกับเม็ดฝนบนหน้าผากของโหยวไห่ แรงกดเมื่อครู่นี้แทบจะทำให้เขาระเบิดตาย“เมื่อครู่...เมื่อครู่ ข้ารู้สึกถึงแรงกดอย่างรุนแรงจนเกือบจะบดขยี้ข้าได้” โหยวไห่อธิบายให้ทั้งสองคนฟังหลังจากสูดลมหายใจเข้าแรงกด?ทันใดนั้นสีหน้างุนงงของปี่ยางก็แปลเปลี่ยนเป็นความตื่นตระหนก ก่อนจะพูดกับทั้งสองคน “รีบออกไปจากที่นี่เร็วเข้า”เมื่อเผชิญกับความตื่นตระหนกของปี่ยาง แม้ว่าฝูซานและโหยวไห่จะสับสนเล็กน้อย แต่ก็ไม่อยู่ที่นี่นานลานบ้านของหานซานเฉียนเฉินเถี่ยซินยังคงตัวสั่นเทาคุกเข่าอยู่บนพื้นเขาไม่เคยคิดฝันว่าแผนการที่สมบูรณ์แบบของเขาจะจบลงเช่นนี้แม้ว่าศพจะถูกพบแล้ว แต่ปี่ยางก็ยังไม่ตัดสินโทษ แถมยังเป็นความเห็นชอบจากจักรพรรดิซุนอีกด้วย นี่แสดงให้เห็นว่าแม้ว่าหานซานเฉียนจะยังไม่ได้ไปที่ราชสำนัก แต่เขาก็ได้รับความสนใจจากจักรพรรดิซุนเป็นอย่างมากแล้วและเขาก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะไปต่อกรกับบุคคลดังกล่าวตอนนี้เมื่อเขาทำให้หานซานเฉ
