บททั้งหมดของ ลูกเขยฟ้าประทาน: บทที่ 1051 - บทที่ 1060

หนานกงป๋อหลิงหายใจเข้าลึก ทักษะแบบนี้จะประมาทเขาไม่ได้หนานกงป๋อหลิงไม่เคยเห็นความแข็งแกร่งอันทรงพลังที่สามารถฆ่าคนได้ในหมัดเดียวแบบนี้มีก่อน กล่าวได้ว่าหานซานเฉียนทำให้เขาตกใจมากอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน "คุณปู่" ในเวลานี้หนานกงเฟิงที่ไม่อยากจะยอมรับความจริงกัดฟันและพูดขึ้นว่า "เป็นไปไม่ได้ที่คนของผมจะไม่ได้เรื่อง ผู้ชายคนนี้ต้องเล่นเล่ห์เหลี่ยมอะไรแน่ ๆ หนานกงซุนสามารถทำได้ทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ผลงานที่ดีต่อหน้าคุณปู่”"หนานกงเฟิง ฉันเข้าใจได้ที่นายจะไม่อยากยอมรับความจริง แต่วิธีการเอาชนะด้วยพละกำลังแบบนี้ นายคิดว่าฉันสามารถเล่นเล่ห์เหลี่ยมแบบไหนได้ หรือว่าฉันจะสามารถติดสินบนคนของนายได้งั้นเหรอ?" หนานกงซุนกล่าวอย่างภาคภูมิใจ เขาอดทนระงับความโกรธจากการถูกหนานกงเฟิงเยาะเย้ยมานานแล้ว ในที่สุดเขาก็สามารถระบายมันออกมาได้เสียทีหนานกงเฟิงมีสีหน้าบูดเบี้ยว ถึงเขาจะอยากใส่ร้ายหนานกงซุนมากแค่ไหน แต่เขาก็ไม่สามารถใช้วิธีนี้ได้หากคนของเขาเองถูกหนานกงซุนติดสินบนโดย นั่นก็หมายความว่าเขาไม่ได้เรื่องน่ะสิ และถึงแม้ว่าเขาจะได้รับสินบนจริง ๆ มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าตายได้ด้วยหมัดเดียว หนานกงเฟิง

ไม่เพียงแต่ซูหยิงเซี่ยที่กำลังรออยู่ แต่ยังมีอีกหลายคนในหยุนเฉิงที่กำลังรอการกลับมาของหานซานเฉียน รวมถึงตระกูลเทียน ม่อหยาง และตัวหมากหลายตัวที่หานซานเฉียนเคยแอบวางไว้ก่อนหน้านี้ด้วยเช่นกันหลังจากได้ยินคำพูดของซูหยิงเซี่ย ซือจิงก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ เธอได้เห็นความรักที่จริงใจแบบนี้ในคู่รักหนุ่มสาวคู่นี้เท่านั้นสำหรับซือจิงซึ่งมาจากครอบครัวที่มีชื่อเสียงในเหยียนจิง ส่วนใหญ่ที่เธอเห็นคือการแสดงออกมาเพื่อหวังผลกำไรเสียมากกว่า จะมีใครที่สามารถแสดงความรักที่แท้จริงอย่างซูหยิงเซี่ยได้บ้างกัน?ในเวลานี้ ม่อหยางมาถึงคฤหาสน์ ซือจิงชี้ไปที่ชั้นบนโดยไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ และม่อหยางก็ขึ้นไปที่ชั้นบนห้องนอนใหญ่ยังคงเป็นของเจี่ยงหลานและซูกั๋วเย่า หานเทียนหยางไม่ได้ครอบครองบ้านของผู้อื่นโดยพลการ แต่ขึ้นมาอาศัยอยู่บนชั้นสามแทนระเบียงเปิดโล่งเป็นสถานที่โปรดปราณของหานเทียนหยาง แม้แต่ลมหนาวที่กัดกร่อนก็ไม่สามารถหยุดหานเทียนหยางในการเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ที่นี่ได้ตอนอยู่ในเรือนจำตี้ซิน หานเทียนหยางไม่ได้สัมผัสกับการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลแบบนี้มาเป็นเวลานานแล้ว ดังนั้นแม้แต่ลมหนาวก็เป็นสิ่งที่ควรค่าแ

เมื่อหานซานเฉียนพูดแบบนั้น หนานกงซุนก็ตื่นทันทีเป็นเรื่องจริงที่ตอนนี้เขามีทุนที่จะแข่งขันกับหนานกงเยี่ยน แล้วหนานกงเยี่ยนจะยอมอยู่เฉย ๆ ได้อย่างไร? ที่เขายอมถอยหนึ่งก้าวเมื่อคราวก่อน ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าเขากลัวหานซานเฉียน มีเพียงการทำให้หานซานเฉียนตายเท่านั้น เขาถึงจะสามารถกำจัดภัยคุกคามนี้ได้"ฉันจะบอกคุณปู่เดี๋ยวนี้" หนานกงซุนกล่าว"ถึงจะไปบอกท่านก็ไม่มีประโยชน์อะไร" หานซานเฉียนรีบหยุดหนานกงซุน เขาสงสัยจริง ๆ ว่าหลังจาก หนานกงซุนกลับมาที่บ้านของตระกูลหนานกงแล้วไอคิวของเขาลดลงเหรอ ถึงเขาจะไปหาหนานกงป๋อหลิงแล้วจะมีประโยชน์อะไร?ไม่ใช่ว่ากลับมาที่บ้านแล้วไอคิวของหนานกงซุนลดลง แต่เป็นเพราะว่าเขากังวลจนทำให้เขาไม่สามารถมีที่ว่างให้คบคิดมากนัก เพราะนี่คือการต่อสู้เพื่อชิงตำแหน่งผู้นำในอนาคต และในฐานะหนึ่งในผู้ท้าชิง หนานกงซุนไม่สามารถทำเหมือนเป็นเรื่องปกติทั่วไปได้ “ทำไมจะไม่มีโยชน์ ถ้าบอกให้คุณปู่รู้ว่าเขาเป็นฆาตกร ท่านจะได้ปล่อยนายไปและลงโทษเขาแทน” หนานกงซุนกล่าว"โอ้" หานซานเฉียนพูดนิ่ง ๆ "นายมีหลักฐานอะไรบ้างล่ะ? ถ้าหนานกงป๋อหลิงบอกให้นายแสดงหลักฐาน นายจะแสดงอะไรให้เขาดู หรือ

เรื่องที่หนานกงข่ายแสร้งทำเป็นคนเสียสติถูกเปิดเผยไปทั้งตระกูลหนานกง เมื่อหนานกงป๋อหลิงสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาใช้เครื่องตรวจจับค้นหาวัตถุระเบิดที่ฝังอยู่ในพื้นที่ของปราสาทโบราณ สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไปอย่างมากระเบิดหนักเกือบร้อยกิโลกรัมทำเอาคนใจสั่นด้วยความหวาดกลัว ถ้ามันระเบิดขึ้นจริง ๆ คงไม่มีใครรอดแน่ไม่มีใครคิดว่าหนานกงข่ายผู้แสร้งทำเป็นคนเสียสติ ถึงขั้นยอมกินดินจะแอบทำเรื่องที่สั่นสะเทือนโลกแบบนี้ได้“ไอ้ปัญญาอ่อนนั่นมันบ้าจริง ๆ คิดไม่ถึงเลยว่ามันอยากจะฆ่าพวกเราทุกคน”“โชคดีที่ท่านผู้นำค้นพบเรื่องนี้ทันเวลา ไม่อย่างนั้นผลที่ตามมาจะต้องเลวร้ายจนไม่อาจจินตนาการได้เลยแน่ ๆ”“ไอ้บ้านี่ ฉันกลัวจนขาอ่อนแรงไปหมดแล้ว”ในขณะที่ทุกคนอยู่ในอารมณ์แห่งความหวาดกลัว และก็ต่างดุด่า สาปแช่งหนานกงข่ายด้วยความโกรธไปพร้อม ๆ กันหนานกงข่ายคุกเข่าในห้องนั่งเล่นด้วยท่าทางสิ้นหวังเป็นเวลากว่าสิบปีแล้วที่เขาแสร้งทำเป็นคนเสียสติเพื่อล้างแค้นให้แม่ของเขา เพื่อที่หลังจากแก้แค้นแล้ว เขาจะได้ไม่ต้องกลัวว่าจะฝันถึงสายตาขอความช่วยเหลือของแม่เขาอีกต่อไปเขาใกล้จะประสบความสำเร็จแล้ว แค่มีโอกาสเข้าไปใ

“แต่คุณไม่กล้าฆ่าหานซานเฉียน” เฉิงเฟิงพูดเสียงเรียบหนานกงเยี่ยนยืนขึ้นทันที กัดฟันและมองไปที่เฉิงเฟิงแล้วพูดว่า "นี่คือท่าทางของนายที่ใช้พูดกับฉันอย่างนั้นเหรอ?""ตอนนี้เขาอยู่ในคุกใต้ดิน มันง่ายมากที่คุณจะฆ่าเขา" เฉิงเฟิงไม่ได้กลัวหนานกงเยี่ยน เขามีความทะเยอทะยานสูง แต่น่าเสียดายที่เขาขี้ขลาด ซึ่งสิ่งนี้ทำให้เฉิงเฟิงรู้สึกดูถูกเขาเป็นอย่างมาก"แผนของคุณปู่ไม่ใช่ที่ใครจะสามารถทำลายได้ง่าย ๆ เขาถึงขั้นปักหมุดความหวังสุดท้ายไว้ที่หานซานเฉียน จึงไม่มีใครทำร้ายหานซานเฉียนได้ในตอนนี้ ถ้าฉันฆ่าหานซานเฉียน นายคิดว่าฉันจะมีจุดจบยังไง?" หนานกงเยี่ยนพูดอย่างหมดหนทาง เขาอยากจะฆ่าหานซานเฉียน และอยากจะหั่้นเขาเป็นชิ้น ๆ แต่แล้วไงล่ะ? เขาไม่กล้าทำแบบนั้น เพราะมันจะทำให้หนานกงป๋อหลิงโกรธ และผลของความโกรธนั้นมันเหนือสิ่งที่เขาจะสามารถจินตนาการได้หนานกงเยี่ยนรู้ดีว่าหนานกงป๋อหลิงรอโอกาสนี้มานานแล้ว และในเวลานี้ หนานกงป๋อหลิงไม่อนุญาตให้ใครทำลายมันทั้งนั้นตอนนี้หนานกงป๋อหลิมีความลำเอียงมาที่เขามากก็จริง แต่ความลำเอียงนี้ไม่ได้มีความหมายอะไรกับเรื่องสำคัญนี้“มีอีกหนึ่งวิธีที่คุณไม่จำเป็นต้องฆ่