แชร์

บทที่ 1058

ผู้เขียน: เจว๋เหริน
ครึ่งเดือนต่อมา

ช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดของตระกูลหนานกงกำลังจะมาถึง

วันนี้คนใหญ่คนโตของระดับนั้นกำลังจะมาที่ตระกูลหนานกง

ในตอนเช้า หนานกงป๋อหลิงเรียกสมาชิกทุกคนในตระกูลหนานกงให้ลุกขึ้น และไปสนามบินด้วยความเคารพอย่างสูงสุด

การที่สมาชิกทุกคนในตระกูลหนานกงไปที่นั่น ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าหนานกงป๋อหลิงให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากเพียงใด

ในประเทศเกาะเล็ก ๆ แห่งนี้ ตระกูลหนานกงมีอำนาจมาก ดังนั้นเมื่อคนทั่วไปเห็นความเอิกเกริกนี้ จึงประหลาดใจและถอนหายใจ ในเวลาเดียวกัน พวกเขาต่างก็ยังสงสัยว่าคนประเภทใดกันที่ได้รับการดูแลต้อนรับแบบนี้จากตระกูลหนานกงแบบนี้

เครื่องบินลงจอดที่สนามบิน ชายชราและชายหนุ่มเดินลงจากเครื่องบิน

ชายชราอายุมากแล้ว แต่ออร่าของเขายังคงเหมือนเสือมังกร เวลาเดินมีลมพัดใต้ฝ่าเท้า และย่างก้าวที่มั่นคงนั้นให้ความรู้สึกเหนือกว่าที่สง่างาม แม้แต่หนานกงป๋อหลิงเมื่อเทียบกับเขาก็ยังดูต่ำกว่าอยู่มากนัก

และชายหนุ่มคนนั้นที่เชิดหน้า เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้สนใจคนจากตระกูลหนานกงเท่าไหร่ แต่ท่าทางเย่อหยิ่งของเขาก็ทำให้ผู้หญิงหลายคนในตระกูลหนานกงหลงใหล แม้แต่หนานกงหลิวหลีก็ก็อดไม่ได้ท
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1059

    “แต่คุณไม่กล้าฆ่าหานซานเฉียน” เฉิงเฟิงพูดเสียงเรียบหนานกงเยี่ยนยืนขึ้นทันที กัดฟันและมองไปที่เฉิงเฟิงแล้วพูดว่า "นี่คือท่าทางของนายที่ใช้พูดกับฉันอย่างนั้นเหรอ?""ตอนนี้เขาอยู่ในคุกใต้ดิน มันง่ายมากที่คุณจะฆ่าเขา" เฉิงเฟิงไม่ได้กลัวหนานกงเยี่ยน เขามีความทะเยอทะยานสูง แต่น่าเสียดายที่เขาขี้ขลาด ซึ่งสิ่งนี้ทำให้เฉิงเฟิงรู้สึกดูถูกเขาเป็นอย่างมาก"แผนของคุณปู่ไม่ใช่ที่ใครจะสามารถทำลายได้ง่าย ๆ เขาถึงขั้นปักหมุดความหวังสุดท้ายไว้ที่หานซานเฉียน จึงไม่มีใครทำร้ายหานซานเฉียนได้ในตอนนี้ ถ้าฉันฆ่าหานซานเฉียน นายคิดว่าฉันจะมีจุดจบยังไง?" หนานกงเยี่ยนพูดอย่างหมดหนทาง เขาอยากจะฆ่าหานซานเฉียน และอยากจะหั่้นเขาเป็นชิ้น ๆ แต่แล้วไงล่ะ? เขาไม่กล้าทำแบบนั้น เพราะมันจะทำให้หนานกงป๋อหลิงโกรธ และผลของความโกรธนั้นมันเหนือสิ่งที่เขาจะสามารถจินตนาการได้หนานกงเยี่ยนรู้ดีว่าหนานกงป๋อหลิงรอโอกาสนี้มานานแล้ว และในเวลานี้ หนานกงป๋อหลิงไม่อนุญาตให้ใครทำลายมันทั้งนั้นตอนนี้หนานกงป๋อหลิมีความลำเอียงมาที่เขามากก็จริง แต่ความลำเอียงนี้ไม่ได้มีความหมายอะไรกับเรื่องสำคัญนี้“มีอีกหนึ่งวิธีที่คุณไม่จำเป็นต้องฆ่

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1060

    เมื่อหนานกงหลิวหลีถูกนำตัวไปที่คุกใต้ดิน เธอก็ถูกขังไว้ในกรงเหล็กที่หานซานเฉียนอยู่ทันทีสิ่งนี้ทำให้หนานกงหลิวหลีประหลาดใจ และทำให้หานซานเฉียนงงงวยมากหรือว่าเธอทำผิดอะไรมาอย่างนั้นเหรอ? ไม่อย่างนั้นหนานกงป๋อหลิงจะขังเธอไว้ทำไม?“เกิดอะไรขึ้น?” หานซานเฉียนถามหนานกงหลิวหลีหนานกงหลิวหลีเองก็คิดไม่ออกเธอไม่เข้าใจว่าทำไมหนานกงป๋อหลิงถึงให้เธอมาเฝ้าหานซานเฉียน ยิ่งไม่ต้องถามถึงว่าทำเธอถึงถูกอยู่ที่นี่กับเขา"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน คุณปู่แค่ขอให้ฉันมาเฝ้าดูนาย แต่ทำไมเขาถึงต้องขังฉันไว้แบบนี้ด้วย!" หนานกงหลิวหลีดูหวาดกลัวมาก เธอกังวลว่าตัวเองจะทำอะไรผิดไปถึงได้ถูกหนานกงป๋อหลิงลงโทษโดยไม่รู้ตัว แต่เธออยู่ในตระกูลหนานกงมาตั้งหลายปี เว้นแต่เรื่องชีวิตส่วนตัวของเธอที่ยุ่งเหยิงเล็กน้อย เธอก็ไม่เคยทำผิดอะไรถ้าเธอถูกขังเพราะชีวิตส่วนตัวยุ่งเหยิง เธอก็ควรจะถูกขังไปนานแล้ว ทำไมถึงต้องรอจนถึงตอนนี้ด้วยล่ะ?หานซานเฉียนขมวดคิ้ว หนานกงป๋อหลิงส่งหนานกงหลิวหลีมาเฝ้าเขามันไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลยเขาอยู่ในกรงเหล็กและไม่มีโอกาสหนีไปไหนได้ ทำไมหนานกงป๋อหลิงต้องทำอะไรแบบนี้?“ทำอย่างไรดี หรือว่าฉันจ

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1061

    ใบหน้าของหนานกงเยี่ยนซีดราวกับกระดาษ เขาไม่คิดว่าเฉิงเฟิงจะจบลงแบบนี้หนึ่งหมัด!แค่หมัดเดียว เฉิงเฟิงก็ตายด้วยน้ำมือของกงเทียนฉากนี้ดูเหมือนคุ้นตาเหลือเกินหานซานเฉียนก็จัดการคนที่หนานกงเฟิงพามาด้วยหมัดเดียวเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?หรือว่าจะมีเพียงหานซานเฉียนคนเดียวเท่านั้นที่สามารถสร้างความหวังให้กับตระกูลหนานกงได้?หนานกงเยี่ยนไม่พอใจเป็นอย่างมากพยายามมาตั้งหลายปี เขาไม่สามารถยอมรับการพ่ายแพ้ให้กับหนานกงซุนแบบนี้ได้ และหากสูญเสียสิทธิ์ในการสืบทอดตำแหน่งผู้นำ เขาจะยังสามารถอยู่ในตระกูลหนานกงได้อีกหรือ?"ดูเหมือนว่าในตระกูลหนานกงจะไม่มีใครคู่ควรกับความสนใจของฉันเลยสินะ" จวงถางยืนขึ้นด้วยสีหน้าผิดหวังหนานกงป๋อหลิงกำหมัดแน่น เขาโค้งตัวลงและพูดกับจวงถางว่า "ท่านอาจารย์จวงได้โปรดให้โอกาสตระกูลหนานกงอีกครั้ง ผมจะไปพาคนมาเดี๋ยวนี้"ในฐานะผู้นำของตระกูลหนานกง การที่หนานกงป๋อหลิงกำหมัดโค้งคำนับนั้นคือความเคารพอย่างไม่ต้องสงสัย แม้ว่าจวงถางจะไม่อยากเสียเวลาอีกต่อไปแล้ว แต่ในเมื่อเขาจะเอาทรัพย์สินจำนวนมากจากหนานกงป๋อหลิง ดูเหมือนว่าก็ต้องมอบโอกาสนี้กับเขาด้วย "ได้ ฉันจะให้โอกาสคุณอีก

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1062

    เมื่อเห็นหนานกงเฟิงดิ้นอย่างต่อเนื่อง แม่ของเธอก็รีบวิ่งเข้าไปทุบตีหานซานเฉียนรัว ๆ เพื่อพยายามช่วยลูกชายของเธอ แต่กำลังของผู้หญิงจะเทียบหานซานเฉียนได้อย่างไร?หานซานเฉียนเตะเธอไปด้านข้างและพูดกับหนานกงเฟิงอย่างไร้ความปรานี "หนานกงข่ายตายใต้ไม้ของนาย ฉันแค่บีบคอนาย มันยังน้อยไปมากสำหรับนาย หากตกนรกไปแล้วอย่าลืมขอโทษหนานกงข่ายด้วยล่ะ"ใบหน้าของหนานกงเฟิงเปลี่ยนเป็นสีแดง ริมฝีปากของเขาเปลี่ยนเป็นสีม่วงเนื่องจากขาดออกซิเจน การเคลื่อนไหวดิ้นรนของเขาอ่อนแรงลงเรื่อย ๆ และในที่สุดขาของเขาก็ทิ้งตรงเมื่อเห็นฉากนี้ แม่ของหนานกงเฟิงก็รู้สึกหวาดกลัวจนดวงตาของแข็งค้างเมื่อหานซานเฉียนเดินไปหาเธอ เธอคุกเข่าลงต่อหน้าหานซานเฉียนอย่างไม่รู้ตัวและพูดว่า "ได้โปรดไว้ชีวิตฉันด้วย ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันไม่ควรฆ่าผู้หญิงคนนั้นเลย ฉันไม่ควรฆ่าเธอ!"“คุณทำแบบนั้นทำไม” หานซานเฉียนถามอย่างเย็นชา“เพราะเธอตั้งครรภ์อีกแล้ว ฉันกลัวว่าเธอจะขโมยความโดดเด่นของฉันไป ฉันจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำแบบนั้น” แม่ของหนานกงเฟิงกล่าวมีเสียงโครมครามดังขึ้นในหัวของหานซานเฉียน หนึ่งร่างสองชีวิต!เธอฆ่าแม่ของหนานก

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1063

    จวงถางหลับตาตั้งแต่ต้นจนจบ ตั้งแต่กงเทียนขึ้นไปบนสังเวียน จวงถางก็ชัดเจนกับตอนจบแล้ว หานซานเฉียนไม่มีตัวเลือกอื่นนอกจากความตาย กระบวนการที่น่าเบื่อแบบนี้ไม่มีความหมายสำหรับเขาในการรับชม ปิดตาลงเพื่อพักจิตใจยังจะดีเสียกว่า“เขาจะทำได้จริงเหรอ?”"ตอนนี้ตระกูลหนากงของเราขึ้นอยู่กับเขาแล้ว"“ถ้าแพ้ ตระกูลหนานกงของเราก็อาจไม่มีโอกาสได้เข้าสู่ระดับนั้นอีกเลย”ทุกคนต่างก็รูสึกตื่นเต้น สำหรับผู้ที่ไม่ได้ท้าชิงตำแหน่งผู้นำ พวกเขาหวังว่าหานซานเฉียนจะชนะ เพราะเกียรติยศของตระกูล ก็คือเกียรติยศของพวกเขาเช่นกัน หากตระกูลเก่งกาจ พวกเขาก็จะแข็งแกร่งและยิ่งใหญ่ขึ้นยกเว้นหนานกงเยี่ยน เขาเป็นคนเดียวที่ต้องการให้หานซานเฉียนตาย เพราะมีเพียงให้หานซานเฉียนตายเท่านั้น หนานกงซุนถึงจะกลับไปยืนตรงจุดเริ่มต้นใหม่อีกครั้งตอนนั้นเอง การรุกของกงเทียนมาถึงแล้ว และหานซานเฉียนก็โบกกำปั้นขึ้นเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการเผชิญหน้ากับกงเทียนแบบตัวต่อตัวเมื่อกงเทียนสังเกตเห็นความตั้งใจของหานซานเฉียนเขาก็แสดงสีหน้าของเย้ยหยัน ขยะแบบนี้ยังกล้าเผชิญหน้ากับเขา!“หมัดนี้ ฉันจะทำให้มือขวาของนายใช้การไม่ได้อีก!” กงเท

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1064

    "หุบปาก" เมื่อฟังเสียงเย้ยหยันหานซานเฉียนเหล่านั้น หนานกงป๋อหลิงก็ตวาดเสียงเย็น สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับอนาคตของตระกูลหนานกง คนเหล่านี้ที่ไม่ได้ทำผลประโยชน์ใด ๆ ให้กับตระกูลมีสิทธิ์มาซ้ำเติมเขาด้วยเหรอ?น้ำเสียงไม่พอใจของหนานกงป๋อหลิงทำให้คนเหล่านั้นตัวสั่น และพวกเขาก็ไม่กล้าพูดจาเยาะเย้ยหานซานเฉียนอีก แต่ในใจพวกเขายังคงเชื่อว่าหานซานเฉียนยังไงก็แพ้แน่ ๆ เพียงแต่หนานกงป๋อหลิงไม่ต้องการยอมรับ และไม่อยากเผชิญกับความจริงเท่านั้น"คุณปู่ไม่ต้องกังวลนะครับ ผมจะลองหาทางอื่นดู" หนานกงเยี่ยนพูดกับหนานกงป๋อหลิงจากด้านข้าง เขาจำเป็นต้องออกตัวในเวลานี้ เพื่อให้หนานกงป๋อหลิงมองเห็นเขา และทำให้หนานกงป๋อหลิงรู้ว่าสามารถฝากความหวังของตระกูลหนานกงไว้ที่เขาได้เท่านั้น แต่น่าเสียดาย ที่หนานกงเยี่ยนเลือกจังหวะผิดไปจริง ๆ หนานกงป๋อหลิงยังไม่เต็มใจที่จะยอมรับว่าหานซานเฉียนจะแพ้ ดังนั้นคำพูดของเขานั้นจึงได้รับคำด่ากลับไปอย่างไม่ต้องสงสัย "หุบปาก ไม่พูดก็ไม่มีใครหาว่าเป็นใบ้" หนานกงป๋อหลิงพูดพร้อมกัดฟัน"น้องชาย นายคงไม่ได้กำลังสาปแช่งให้หานซานเฉียนแพ้อยู่ในใจหรอกใช่ไหม?" หนานกงซุนพูดขึ้นทันทีหนานกงเยี่

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1065

    ทุกคนในตระกูลหนานกงรู้ดีถึงเหตุผลที่หนานกงป๋อหลิงต้องการให้หานซานเฉียนเปลี่ยนนามสกุลนี่แสดงให้เห็นว่าหนานกงป๋อหลิงให้ความสำคัญกับเขามาก และการเปลี่ยนนามสกุลหมายความว่าเขามีโอกาสเป็นผู้นำตระกูลหนานกงในอนาคต เกียรติยศอันยิ่งใหญ่แบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะได้รับเมื่อหนานกงซุนได้ยินประโยคนี้ อารมณ์ของเขาก็ตกลงสู่ก้นบึ้งของหุบเขาในทันที เพราะสำหรับเขา หานซานเฉียนเป็นเครื่องมือที่ช่วยให้เขาได้รับตำแหน่งผู้นำเท่านั้น หากหานซานเฉียนเปลี่ยนนามสกุลจริง และถูกเห็นความสำคัญขึ้นมา ก็จะกลายเป็นเขาเองที่เป็นเครื่องมือในการช่วยหานซานเฉียน ซึ่งแน่นอนว่าเขาไม่สามารถยอมรับผลลัพธ์แบบนี้ได้ แม้แต่ในตอนนี้ หนานกงซุนก็กำลังคิดว่าจะใช้หานเนี่ยนอย่างไรเพื่อบังคับให้หานซานเฉียนถอนตัวออกจากการเป็นผู้นำแต่สิ่งที่ผู้คนไม่คาดคิดก็คือ หานซานเฉียนปฏิเสธหนานกงป๋อหลิงอย่างไม่แยแส"เขา เขาปฏิเสธงั้นเหรอ?" บางคนถึงกับนึกว่าตัวเองหูฝาดและพึมพำอย่างไม่อยากจะเชื่อ"หานซานเฉียน นายหมายความว่ายังไง" หนานกงป๋อหลิงพูดอย่างไม่พอใจ“ผมจะไม่เปลี่ยนนามสกุล” หานซานเฉียนพูดเสียงเรียบทันทีที่พูดประโยคนี้ออกมา ทุกคนในตระ

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1066

    เกี่ยวกับคำพูดของหานซานเฉียนนั้น หนานกงซุนไม่สนใจเลยสักนิด แถมยังหัวเราะอย่างดูถูก ในความคิดของเขา คำพูดของหานซานเฉียนแสดงออกถึงความไร้ความสามารถ เขาไม่มีโอกาสที่จะตอบโต้ตัวเองได้ ดังนั้นถึงได้ประนีประนอมเช่นนี้แต่ในความเป็นจริง สิ่งที่เรียกว่าไม่ฆ่าของหานซานเฉียน หมายความว่าหนานกงซุนจะมีชีวิตอยู่ด้วยความเจ็บปวด โดยที่เขาไม่สามารถแม้แต่จะร้องขอความตายหนานกงซุนที่ไม่เข้าใจความหมายของประโยคนี้ เขาไม่รู้ถึงความร้ายแรงของผลที่จะตามมา และเมื่อถึงเวลานั้นจริง ๆ เขาก็ไม่มีโอกาสให้เสียใจแล้วตามการนำทางจากจีพีเอสมายังหลุมศพแม่ของหนานกงข่ายมันเกือบจะเป็นดินแดนรกร้างที่เต็มไปด้วยวัชพืช และยากกว่าที่จะหาสุสานที่ปกคลุมไปด้วยวัชพืชเจอ เห็นได้ชัดว่าตั้งแต่เธอถูกฝังที่นี่ ก็ไม่มีใครจากตระกูลหนานกงมาเยี่ยมหลุมศพของเธออีกเลยแม้ว่าเมื่อก่อนหนานกงข่ายจะยังมีชีวิตอยู่ แต่เนื่องจากเขาต้องแกล้งเป็นคนสติไม่ดี ดังนั้นจึงมาช่วยแม่ทำความสะอาดหลุมศพไม่ได้ เพราะถ้าถูกจับได้ การแกล้งเป็นคนสติของเขาก็จะถูกเปิดเผยเหตุนี้ทำให้หานซานเฉียนเห็นใจหนานกงข่ายที่ทุ่มเทอย่างหนัก เพื่อแบกรับภาระแห่งความอัปยศอดสู แล

บทล่าสุด

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1455

    เมื่อเผชิญกับทัศนคติเช่นนี้ของเฟยหลิงเอ๋อร์ หานซานเฉียนก็ไม่รู้ว่าจะจัดการกับนางอย่างไรขอทานตัวน้อยคนนี้จงใจปกปิดตัวตน การเก็บนางไว้จะเป็นเรื่องดีหรือร้ายกันนะ?แต่นางรู้ข่าวเกี่ยวของเจียงหยิงหยิงและรู้ตัวตนของไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ด้วย ดังนั้นหานซานเฉียนจึงไม่สามารถขับไล่นางไปได้แต่ถ้าอยากรู้ตัวตนของนาง นางก็พูดเอาไว้อย่างชัดเจนแล้วว่าต้องเก็บนางเอาไว้ถึงจะรู้ได้ว่านางเป็นใคร“เจ้ามาหาข้าเพราะเหตุใด” หานซานเฉียนถาม และหลังจากถามคำถามนี้ เขาก็เตือนอีกว่า “ข้าจำเป็นต้องรู้ หากเจ้าไม่เต็มใจที่จะตอบข้าอย่างตรงไปตรงมา ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าอยู่ด้วย”“ข้าคิดว่าท่านมีพลังมาก เหตุผลนี้เพียงพอหรือไม่” เฟยหลิงเอ๋อร์กล่าวนี่...หานซานเฉียนพูดไม่ออก และทันใดนั้นก็รู้สึกว่าคำถามของเขาไม่จำเป็นเลย และเขาก็ไม่สามารถได้รับคำตอบที่ลึกกว่านี้ได้แต่สิ่งหนึ่งที่หานซานเฉียนแน่ใจก็คือ เฟยหลิงเอ๋อร์ต้องซ่อนความลับบางอย่างไว้ สำหรับสิ่งที่นางต้องการนั้น บางทีอาจต้องรู้จักกันสักพักถึงจะสามารถรู้ได้“ท่านคงไม่คิดที่จะเก็บนางไว้จริง ๆ หรอกใช่หรือไม่?” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์มองหานซานเฉียนด้วยท่าทางเป็นกังวล นาง

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1454

    “เจ้าเป็นใครกันแน่ ข้าไม่คิดว่าเจ้าเป็นขอทาน” หานซานเฉียนถามเฟยหลิงเอ๋อร์อย่างตรงไปตรงมาเฟยหลิงเอ๋อร์ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ถ้าอยากรู้ว่าข้าเป็นใคร ก็เก็บข้าไว้ แล้วท่านจะได้รู้ในภายหลัง"หานซานเฉียนขมวดคิ้วเล็กน้อย สิ่งที่เด็กหญิงตัวน้อยพูดมันชัดเจนมาก นางยอมรับว่าตัวเองไม่ใช่ขอทาน แต่ถ้าหานซานเฉียนอยากรู้ เขาก็ต้องเก็บนางไว้ข้างกาย“นี่เป็นข้อตกลงอย่างนั้นหรือ?” หานซานเฉียนถามพลางขมวดคิ้วเฟยหลิงเอ๋อร์ยิ้มและพยักหน้า“หากข้าไม่สงสัยเกี่ยวกับตัวตนของเจ้า ข้าก็ไล่เจ้าไปได้ใช่หรือไม่?” หานซานเฉียนกล่าวต่อราวกับว่านางไม่คิดว่าหานซานเฉียนจะพูดแบบนั้น เฟยหลิงเอ๋อร์ย่นจมูกและดูครุ่นคิด เห็นได้ชัดว่ากำลังคิดอะไรบางอย่างเพื่อตอบโต้หานซานเฉียน“เราไม่อยากรู้เกี่ยวกับเจ้า รีบออกไปซะ” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น“ไม่ ท่านต้องสงสัยเกี่ยวกับตัวข้าแน่” เฟยหลิงเอ๋อร์กล่าวหานซานเฉียนยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ เขาไม่ได้คาดหวังว่าสาวน้อยคนนี้จะผยองเช่นนี้ แต่เขาได้รับไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์เอาไว้แล้วหนึ่งคน และตัวตนของนางก็พิเศษมากด้วย เขาจะยอมให้เฟยหลิงเอ๋อร์อยู่ด้วยได้อย่างไร?หานซานเฉีย

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1453

    เมื่อหานซานเฉียนกลับมาที่ลานบ้าน ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์กำลังนั่งอยู่บนบันไดศาลาลานด้วยความงุนงงราวกับว่านางเสียสติไปแล้ว“เป็นอะไรไป?” หานซานเฉียนเดินเข้ามาก่อนจะถามขึ้นไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ชี้ไปข้างหน้าและไม่พูดอะไรเมื่อมองไปทางนิ้วของไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ หานซานเฉียนก็พบแผ่นหลังของหญิงสาวผมหางม้า นางดูตัวเล็กมาก แต่เมื่อมองจากด้านหลังก็เดาได้ว่านางเป็นคนที่สวยงาม“นางเป็นใคร?” หานซานเฉียนถามอย่างสงสัยไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ได้สติ นางเงยหน้าขึ้นมองหานซานเฉียนแล้วพูดว่า “นางคือขอทานตัวน้อยคนนั้นไงเจ้าคะ”ขอทานตัวน้อย!หานซานเฉียนก้าวไปข้างหน้าและตะโกนเรียกขอทานตัวน้อย “หันกลับมาให้ข้าดูหน่อยสิ”ขอทานตัวน้อยตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงหันกลับมาอย่างเขินอาย ใบหน้าของนางแดงราวกับแอปเปิลประณีต ไร้ที่ติ นี่เป็นคำจำกัดความที่สมบูรณ์แบบที่สุดที่หานซานเฉียนนึกถึงได้เด็กผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเหมือนกับตุ๊กตา ไม่เพียงแต่ผิวพันของนางจะเนียนสวยไร้ที่ติเท่านั้น แต่หน้าตาของนางก็ปราณีตมาก ในชีวิตของหานซานเฉียน ไม่มีใครเทียบความงามของฉี๋อีหยุนได้ แต่ด้วยการปรากฏตัวของขอทานตัวน้อยคนนี้ ดูเห

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1452

    เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ฮวงเซียวหย่งก็รู้สึกเป็นกังวล ท่านอาจารย์มาหาเขาที่จวนของเจ้าเมืองเป็นครั้งแรก แต่ถูกขัดขวางโดยคนโง่เหล่านี้!“เจ้าพวกโง่ กล้าดียังไงมาขวางอาจารย์ของข้า!” ฮวงเซียวหย่งตะโกนยามดูเสียใจและพูดว่า “คุณชายฮวง พวกเราแค่กลัวว่าเขาจะโกหกน่ะขอรับ”ฮวงเซียวหย่งตบหัวยามคนนั้นแล้วพูดว่า “เจ้านี่ช่างโง่เขลาจริง ๆ ใครจะกล้ามาแสร้งทำเป็นอาจารย์ของข้าที่จวนเจ้าเมืองอีก เว้นเสียแต่ต้องการตาย”เมื่อยามได้ยินสิ่งนี้ เขาก็รู้สึกได้ทันทีว่ามันสมเหตุสมผลฮวงเซียวหย่งคือใคร เขาเป็นบุตรชายของเจ้าเมืองเชียวนะ!จะมีใครกล้ามาแกล้งทำเป็นอาจารย์ของเขาได้อย่างไร?ซึ่งหมายความว่าชายหนุ่มที่อยู่นอกประตูนั้นเป็นปรมาจารย์สามอันดับหลังจริง ๆ ทันใดนั้นเหงื่อเย็นก็ไหลลงมาที่หลังของยาม เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาเพิ่งพูดกับหานซานเฉียนไปเมื่อครู่ เป็นไปได้ไหมว่าเขาได้ผ่านประตูนรกไปแล้ว!ถ้าหานซานเฉียนมีนิสัยดุร้าย เกรงว่าพวกเขาคงตายไปนานแล้วฮวงเซียวหย่งวิ่งไปจนสุดทางของจวนเจ้าเมือง ไม่กล้าแม้แต่จะพักหายใจ เมื่อเขาเห็นหานซานเฉียนถูกพวกโง่เขลาขวางไว้ เขาก็โกรธมาก“พวกเจ้ากำลังทำอะไร กล้าดียังไงมา

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1451

    “เจ้ากำลังทำอะไร รู้หรือไม่ว่านี่คือที่ไหน นี่คือจวนของเจ้าเมือง เจ้าไม่สามารถเข้าไปได้!”จวนของเจ้าเมืองหานซานเฉียนถูกยามขวางเอาไว้ยามในชุดเกราะหลายคนดูมีพลังราวกับสายรุ้ง โดยมีออร่าที่แม้แต่ราชาแห่งสวรรค์ก็ไม่สามารถหยุดยั้งพวกเขาได้หานซานเฉียนรู้สึกคุ้นเคยกับความรู้สึกนี้มาก และทันใดนั้นเขาก็อดหัวเราะไม่ได้นี่มันเหมือนกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูของคลับระดับไฮเอนด์ หรือโรงแรมบนโลกปัจจุบันที่พยายามขวางเขาไม่ให้เข้าประตูเลยไม่ใช่เหรอเมื่อนึกถึงความจริงที่ว่าหานซานเฉียนเคยพบกับสิ่งต่าง ๆ มากมายบนโลกมาก่อนแล้ว เขาไม่คิดเลยว่าสถานการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้นกับเขาในโลกเชวียนหยวนด้วย ดูเหมือนว่าธรรมชาติของมนุษย์จะเป็นเช่นนี้ ไม่ว่าโลกไหน ๆ ก็มักจะมีคนที่ดูถูกคนอื่นอยู่เสมอ“ข้ามาหาฮวงเซียวหย่ง ไปบอกเขา แล้วเขาจะมาพบข้าเอง” หานซานเฉียนกล่าวพวกยามดูไม่พอใจ ตอนนี้ฮวงเซียวหย่งคือความภาคภูมิใจของจวนเจ้าเมือง ฮวงเซียวหย่งมีความแข็งแกร่งระดับโคมห้า แม้แต่ยามเหล่านี้ก็ดูเหมือนด้พึ่งบารมีของเขาไปด้วยเมื่อเอ่ยถึงและผู้ชายที่อยู่ข้างหน้ากลับพูดอย่างโจ่งแจ้งว่าต้องการพบฮวงเซียวหย

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1450

    ตระกูลเฉินเคยรุ่งโรจน์อย่างยิ่งในเมืองหลงหยุน และเฉินเถี่ยซินซึ่งเป็นบุตรชายคนโตของตระกูลเฉินก็มีสถานะที่ไม่ธรรมดา แต่ตอนนี้เขาได้รับความทุกข์ทรมานจากจุดจบเช่นนี้ แม้ว่ามันจะเป็นความผิดของเขาเอง แต่ก็ยังทำให้หลายคนถอนหายใจด้วยความเสียดาย“แค่มีเงินก็เปล่าประโยชน์ โลกเชวียนหยวนความแข็งแกร่งคือการรับประกันที่ยิ่งใหญ่ที่สุด”“เฉินเถี่ยซิน โอ้อวดมากเกินไป ถึงกับบอกว่าเขาจะสามารถเข้าสู่ราชสำนักได้อย่างแน่นอน แต่กลับต้องมาเสียชีวิตอย่างไม่คาดคิดตั้งแต่ยังเยาว์วัย”“เขาเดินทางจากเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่งเพื่อตามหาอาจารย์ แต่อาจารย์ที่แท้จริงก็อยู่ข้าง ๆ เขา แต่เขากลับทำลายโอกาสนี้เสียเอง ไม่มีที่สำหรับความเห็นอกเห็นใจจริง ๆ”“ใครจะคิดว่าคนไร้ค่าที่ถูกตระกูลเฉินขับไล่ออกไปจะเป็นคนที่มีอำนาจได้ขนาดนี้ ฮวงเซียวหย่งเลื่อนขึ้นสู่ระดับโคมห้าในช่วงเวลาสั้น ๆ ความแข็งแกร่งของเขาจะต้องอยู่ในสามลำดับหลังอย่างแน่นอน”ประโยคนี้ได้รับการยอมรับจากหลาย ๆ คน ไม่มีใครคาดคิดถึงความแข็งแกร่งของหานซานเฉียนจริง ๆ เพราะการแสดงของเขาในตระกูลเฉินนั้นดูไร้ค่าโดยไม่มีความเชี่ยวชาญใด ๆ เลยแต่ตอนนี้พวกเขารู้แล้

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1449

    ในการรับรู้ของทุกคน หานซานเฉียนเป็นคนไร้ค่าที่ถูกไล่ออกจากตระกูลเฉิน ตอนนั้นเขาถูกคนนับไม่ถ้วนหัวเราะเยาะแต่ตอนนี้ จู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนไป และกลายเป็นอาจารย์ของฮวงเซียวหย่ง!ความสามารถในการทำให้ฮวงเซียวหย่งเลื่อนจากระดับโคมสองทะลวงไปสู่ระดับโคมห้าได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ ปรมาจารย์คนนี้จะต้องทรงพลังมากเพียงใดแล้วชายที่แข็งแกร่งเช่นนี้จะกลายเป็นคนไร้ค่าในตระกูลเฉินได้อย่างไร?“คุณ...คุณชายฮวง ล้อเล่นหรือไม่?”“หานซานเฉียน คุณชายกำลังพูดถึงหานซานเฉียนที่เรารู้จักหรือเปล่าขอรับ”“ถ้าเขาเป็นคนที่ทรงพลัง เหตุใด...เขาถึงถูกเฉินเถี่ยซินขับไล่ออกไปล่ะขอรับ?”ทุกคนถามฮวงเซียวหย่งด้วยความไม่เชื่อ เพราะเรื่องนี้อยู่นอกเหนือขอบเขตที่คนธรรมดาจะเข้าใจได้โดยสิ้นเชิงเขาเป็นคนทรงพลัง แต่ถูกเฉินเถี่ยซินที่อยู่เพียงระดับโคมสองรังแก มันช่างไม่มีเหตุผลเอาซะเลย“พวกเจ้าได้ยินไม่ผิด และข้าก็ไม่ได้ล้อเล่น อาจารย์ของข้าคือหานซานเฉียนจริง ๆ สำหรับสาเหตุที่เขาอยู่ในตระกูลเฉิน และเหตุใดถึงถูกเฉินเถี่ยซินขับไล่นั้น เป็นเพราะว่าอาจารย์ของข้าขี้เกียจเกินกว่าจะโต้เถียงด้วย” ฮวงเซียวหย่งกล่าวเมื่อเห็นว่าทุกคนยังค

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1448

    หานซานเฉียนยิ้มและไม่พูดอะไร ทำไมเขาต้องจำเฉินเหยียนหรันด้วยล่ะ? ผู้หญิงคนนี้ไม่คู่ควรที่จะมาครอบครองพื้นที่ใดในใจของเขาเลย“ไม่กล้าตอบข้ามาตรง ๆ ท่านกลัวงั้นหรือ” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ถามอย่างไม่เต็มใจ“อย่าว่าแต่นางเลย แม้แต่เจ้า ข้าก็จะลืมไปในไม่ช้า คำตอบนี้พอใจแล้วหรือไม่” หานซานเฉียนหัวเราะเบา ๆจู่ ๆ ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ก็โกรธ นางถามเกี่ยวกับความคิดของหานซานเฉียนที่มีต่อเฉินเหยียนหรัน แล้วมันจะเกี่ยวอะไรกับนาง แถมยังพูดจาทำร้ายจิตใจคนฟังเช่นนี้อีก“ข้าจะทำให้มันเป็นที่น่าจดจำสำหรับท่านอย่างแน่นอน และทำให้ท่านไม่มีวันลืมข้าไปตลอดชีวิต” ไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์พูดผ่านไรฟันหานซานเฉียนขี้เกียจเกินกว่าจะคุยกับไป๋หลิงหว่านเอ๋อร์ จึงกลับไปที่ห้องของเขาตอนนี้ราชสำนักตระหนักถึงการดำรงอยู่ของเขา และแม้แต่จักรพรรดิซุนก็ยังต้องการเอาใจเขา ในสายตาของคนอื่น ๆ นี่เป็นสิ่งที่ดี แต่หานซานเฉียนคิดว่าสิ่งต่าง ๆ กำลังพัฒนาเร็วเกินไป และกำลังจะอยู่เหนือการควบคุมของเขา ราชสำนักเป็นหนึ่งในสามแกนหลักของโลกเชวียนหยวน หานซานเฉียนยังไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับ โลกเชวียนหยวนมากนัก การเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องระด

  • ลูกเขยฟ้าประทาน   บทที่ 1447

    “ท่านเป็นอะไรไป?”"เกิดอะไรขึ้น!"การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของโหยวไห่ทำให้ปี่ยางและฝูซานสับสน เพราะพวกเขาไม่รู้สึกอะไรเลย“ข้า...ข้าไม่รู้” เหงื่อเย็นหยดลงมาราวกับหยดลงมาราวกับเม็ดฝนบนหน้าผากของโหยวไห่ แรงกดเมื่อครู่นี้แทบจะทำให้เขาระเบิดตาย“เมื่อครู่...เมื่อครู่ ข้ารู้สึกถึงแรงกดอย่างรุนแรงจนเกือบจะบดขยี้ข้าได้” โหยวไห่อธิบายให้ทั้งสองคนฟังหลังจากสูดลมหายใจเข้าแรงกด?ทันใดนั้นสีหน้างุนงงของปี่ยางก็แปลเปลี่ยนเป็นความตื่นตระหนก ก่อนจะพูดกับทั้งสองคน “รีบออกไปจากที่นี่เร็วเข้า”เมื่อเผชิญกับความตื่นตระหนกของปี่ยาง แม้ว่าฝูซานและโหยวไห่จะสับสนเล็กน้อย แต่ก็ไม่อยู่ที่นี่นานลานบ้านของหานซานเฉียนเฉินเถี่ยซินยังคงตัวสั่นเทาคุกเข่าอยู่บนพื้นเขาไม่เคยคิดฝันว่าแผนการที่สมบูรณ์แบบของเขาจะจบลงเช่นนี้แม้ว่าศพจะถูกพบแล้ว แต่ปี่ยางก็ยังไม่ตัดสินโทษ แถมยังเป็นความเห็นชอบจากจักรพรรดิซุนอีกด้วย นี่แสดงให้เห็นว่าแม้ว่าหานซานเฉียนจะยังไม่ได้ไปที่ราชสำนัก แต่เขาก็ได้รับความสนใจจากจักรพรรดิซุนเป็นอย่างมากแล้วและเขาก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะไปต่อกรกับบุคคลดังกล่าวตอนนี้เมื่อเขาทำให้หานซานเฉ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status