All Chapters of The Vampire's Tale: Chapter 41 - Chapter 50

Nakakabingi ang alingawngaw ng pagtawa ng tatlong Szeiah sa buong silid. Napakalakas noon at tila ba may halong pang-uuyam na siyang ikinadiin ng pagkakakuyom ng kamay ko. Nakakasidhi ng galit ang gawi nila ng pagtawa. Pinagtawanan lamang nila ang suhestiyon ko. Para bang gusto nilang iparating na kalokohan lang ang gusto kong mangyari at wala iyong patutunguhan. Mukhang buo na nga ang desisyon nila. "Ipagpatawad mo, Dovana Yueno," ani Dario habang nagpupunas pa ng luha sa sobrang pagtawa. "Sadyang hindi ko lamang napigilan ang sarili ko.""Anong nakakatawa sa sinabi ko?" Usal ko na may bahid ng tinitimping galit.Tumawang muli si Ino. "Mukhang gustong iligtas ng Dovana ang sarili nya," pang-iinis pa nito na tila sinasadyang gatungan

Natigilan ako pagkarinig sa sinabi ni Ada. Hindi agad ako nakaimik. May katotohanan naman kasi ang sinabi niya. Nitong huli ay hindi ko maiwasang hindi isipin si Yueno. Sa mahabang panahon ng pagbabantay ko sa kanya at ngayong nalalapitan ko na sya ay hindi ko hahayaang mawala nalamang siya sa akin ng ganun-ganun nalang. Nang makita niya ako sa gubat habang kalong-kalong ko si Kirius ay nasisiguro kong ako ang sinisisi ni Yue sa pagkamatay nito. Naikuyom ko ang kamao. Alam kong si Elyxald ang may kagagawan ng biglaang pag-atake ng mga rogue ng gabing pauwi na sila Yue. At alam ko ring kaya niya ako binigyan ng ibang misyon ay para hindi ako maging sagabal sa binabalak niya. Ang tuso na yun."Siguro naman ay hindi mo na

  Nakakumpol sa paanan ang kumot. Nakalilis ang damit at nakalitaw na ang pusod habang nakalaylay naman sa kama ang braso at nakabuhaghag ang buhok sa unan. Iyon ang palaging ayos ni Yueno sa umaga. Kung minsan naman ay tumutulo pa ang laway nito at nahuhulog pa sa kama sa sobrang likot matulog. Ngunit may pagkakataon ding sumisigaw pa ito at umiiyak o di kaya ay humahangos itong bigla nalang babangon. Lalo na kapag dinadalaw ito ng mga bangungot nitong nagsimula noong maliit pa ito.     Katulad nalamang ngayon. Pawis na pawis itong bigla nalang nagbangon saka maya-maya ay nagpapahid na ng luha sa pingin. Sa nakalipas na ilang taon ay nakasanayan ko na rin ang ganuong tanawin niya kung kaya't hindi na ako nagugulat sa tuwing mangyayari iyon. Nga lang ay tila nabubuhay niyon palagi ang isang parte sa akin na gustong daluhan siya at aluin. Bagay na matagal ko nang gustong patayin sa loob ko ngun

"Mukhang malalim ang iniisip mo."Nabalik ako sa realidad ng marinig ko ang boses ng taong hindi ko ninais na makaharap ngayon."Umaasa akong sa ikabubuti ng plano natin ang kung ano mang tumatakbo sa isip mo," ani pa nito ngunit nananatili pa rin akong nakatalikod sa kanya. Hindi ko man lang namalayang nakapasok na siya sa kwarto. Magkagayonman ay hindi ko pa rin siya hinaharap. Pinapakiramdaman ko lamang kung ano ang gagawin niya o kung saan siya pupunta. Ngayon pa lamang ay may hinala na akong nakarating na sa kanya ang nangyari sa akin. Kung hindi ako nagkakamali ay nais niya akong hulihin upang sa akin mismo manggaling.Naramdaman ko ang paghinto ng yabag ni

"Kamusta na siya?" Bungad ko kay Ada nang makabalik ako galing kay Elyxald. Makalipas ang ilang araw mula ng maging maayos ang lagay ni Yue ay agad akong nagpunta kay Elyxald. Mahirap kung hihintayin ko pang magkamalay si Yueno. Kung matatagalan pa bago magpakita dito ay siguradong makakahalata ito sa kung anong nangyayari. Alam kong hindi magtatagal ay makakarating sa kanya ang balitang nawawala ang Dovana. Hindi niya ako dapat mapaghinalaan. Naging maingat din ako sa pagbalik dito. Sinigurado ko munang hindi ako nasundan at dahil sa may kalayuan ang gubat na ito ay inabot pa ako ng ilang araw bago makarating. Tama si Ada. Masyado ngang malayo ang lugar na ito. Hanggang ngayon ay nagtataka pa rin ako kung paano nalaman ni Ada ay lugar na ito.Bago ako umalis ay iniwan ko si Ada rito. Naglagay din