Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin makalimutan kung paano ginulo ng paslit na iyon ang isip ko sa unang pagkakataon. Napangisi ako sa sarili habang nakatanaw sa malayo at muling magbalik sa pag-alala sa nakaraan.
Ilang taon na ang lumipas ngunit hindi ko pa rin malaman ang dahilan kung bakit hindi ko naisagawa ang plano ko ng gabing iyon. Tila ba may kung ano sa batang Dovana na siyang pumipigil sa mga balakin ko. Marahil ay mahika dahil sa dating mage ang ina niya ngunit kung titignan naman ay mukhang hindi pa rin ganoon kalakas ang kapangyarihan nito para maramdaman ako nang gabing iyon.
Sa nakalipas na apat na taon ay wala akong ibang ginawa kundi ang bantayang lumaki ang paslit mula sa malayo. At hanggang ngayon ay nag-aabang pa rin ako ng pagkakataon p
Nakakumpol sa paanan ang kumot. Nakalilis ang damit at nakalitaw na ang pusod habang nakalaylay naman sa kama ang braso at nakabuhaghag ang buhok sa unan. Iyon ang palaging ayos ni Yueno sa umaga. Kung minsan naman ay tumutulo pa ang laway nito at nahuhulog pa sa kama sa sobrang likot matulog. Ngunit may pagkakataon ding sumisigaw pa ito at umiiyak o di kaya ay humahangos itong bigla nalang babangon. Lalo na kapag dinadalaw ito ng mga bangungot nitong nagsimula noong maliit pa ito.Katulad nalamang ngayon. Pawis na pawis itong bigla nalang nagbangon saka maya-maya ay nagpapahid na ng luha sa pingin. Sa nakalipas na ilang taon ay nakasanayan ko na rin ang ganuong tanawin niya kung kaya't hindi na ako nagugulat sa tuwing mangyayari iyon. Nga lang ay tila nabubuhay niyon palagi ang isang parte sa akin na gustong daluhan siya at aluin. Bagay na matagal ko nang gustong patayin sa loob ko ngun
Nagdilim bigla ang paningin ko. Kusang kumilos ang katawan ko, inilabas ang patalim na nasa tagiliran ko at sinugod ang mga bampirang may kagagawan sa nangyari kay Yueno.Mabilis na umatake rin ang mga bampira ngunit di hamak na mas mabilis ako sa kanila. Bawat indayog ng mga suntok nila ay madali kong naiilagan. Masyadong mabagal ang mga galaw nila. Gigil na gigil kong iwinasiwas ang hawak kong patalim ay pinuntirya ang leeg ng mga ito saka buong lakas na hinablot ang mga ulo.Napugot ko na ang ulo ng tatlo ngunit hindi pa rin ako makontento. Hindi pa iyon sapat para mapawi ang galit na nag-uumalpas sa loob ko. Galit na lalong nagsisidhi kapag nakikita ko ang dugong nakakalat sa paligid at ang lupaypay na nitong katawang nakahandusay sa semento. Mayroon pang isang natira. Naroon at nasa tabi ng da
"Mukhang malalim ang iniisip mo."Nabalik ako sa realidad ng marinig ko ang boses ng taong hindi ko ninais na makaharap ngayon."Umaasa akong sa ikabubuti ng plano natin ang kung ano mang tumatakbo sa isip mo," ani pa nito ngunit nananatili pa rin akong nakatalikod sa kanya.Hindi ko man lang namalayang nakapasok na siya sa kwarto. Magkagayonman ay hindi ko pa rin siya hinaharap. Pinapakiramdaman ko lamang kung ano ang gagawin niya o kung saan siya pupunta. Ngayon pa lamang ay may hinala na akong nakarating na sa kanya ang nangyari sa akin. Kung hindi ako nagkakamali ay nais niya akong hulihin upang sa akin mismo manggaling.Naramdaman ko ang paghinto ng yabag ni
Parang lalong ginatungan ang nagliliyab na galit na nararamdaman ko nang makita ko nang malapitan ang estado ni Yueno. Mistula itong lantang gulay na nakahiga sa harap ko at hirap na hirap kumilos. Lumuhod ako sa harap niya at inabot ang pisngi nito saka mabilis na hinagod ng tingin ang kabuuan nito. Isang tingin ko pa lamang dito ay masasabi ko ng marami itong natamong sugat. Nagngalit ang mga ngipin ko.Hindi naman inaalis ni Yueno ang tingin sa akin na animo ay hindi makapaniwalang naroroon ako. Ang mga matang iyon na ilang araw ko nang pinanabikang makita. Maging ang maamo nitong mukha na ni sa hinagap ay hindi ko ninais na madatnan sa ganitong sitwasyon. Puno ng galos, hindi lang ang mukha nito, pati na rin ang buong katawan. Duguan naman ang ulo nito na siyang pinagmumulan ng mabangong amoy. Napalunok pa ako nang matuon ang tingin ko sa nagkalat na dugo sa semento. Wal
"Kamusta na siya?" Bungad ko kay Ada nang makabalik ako galing kay Elyxald. Makalipas ang ilang araw mula ng maging maayos ang lagay ni Yue ay agad akong nagpunta kay Elyxald. Mahirap kung hihintayin ko pang magkamalay si Yueno. Kung matatagalan pa bago magpakita dito ay siguradong makakahalata ito sa kung anong nangyayari. Alam kong hindi magtatagal ay makakarating sa kanya ang balitang nawawala ang Dovana. Hindi niya ako dapat mapaghinalaan.Naging maingat din ako sa pagbalik dito. Sinigurado ko munang hindi ako nasundan at dahil sa may kalayuan ang gubat na ito ay inabot pa ako ng ilang araw bago makarating. Tama si Ada. Masyado ngang malayo ang lugar na ito. Hanggang ngayon ay nagtataka pa rin ako kung paano nalaman ni Ada ay lugar na ito.Bago ako umalis ay iniwan ko si Ada rito. Naglagay din
*Yueno*Dinala ako ni Kieran sa kwarto saka dahan-dahang ibinaba sa kama na tila ba babasagin ang hawak niya at anumang oras ay maaaring mabasag. Napansin ko pang sa iba siya nakatingin at nang susundan ko na kung saan iyon nakatuon ay mabilis na nitong naisaklob sa akin ang kumot. Saglit pa akong nagtaka bago maisipang sipatin ang sarili.Bahagyang nakalilis ang nightgown kaya't halos nakalantad na ang hita ko. Nanlaki ang mga mata ko sa realisasyon. Umakyat na yata lahat ng dugo ko sa ulo. Noon ko lamang napagtantong iba na pala ang damit ko. Nakasuot na ako ng nightgown. Ang bastus na lalaking ito, sa hita ko pala nakatingin kanina. At sinong nagpalit sa akin? Si Kieran? Pinagsamantalahan ba niya ako habang wala akong malay? Bakit hindi ko alam? Nakaramdam ako ng inis. Dapat alam ko! Ngaling-ngaling k
*Yueno*Sinuklay ko pa ng isang beses ang buhok bago ko marinig ang mahinang pagkatok sa pinto. Agad naman akong napalingon doon at natagpuan ang pinakagwapong bampira na nakilala ko. Nakasandal pa ito sa hamba ng pinto habang walang kiming hinahagod ang mga mata nitong punong-puno na naman ng pagnanasa sa kabuuan ko. Kung hindi ko lang ito mahal ay baka naibalibag ko na rito ang salaming nasa harap ko.Tulad ng nakasanayan ay pormang assassin pa rin ito. Pulos itim ang suot. Ngunit sa kabila noon ay nangingibabaw ang matikas nitong pangangatawan na sinamahan pa ng tangkad nitong kung hindi ako nagkakamali ay aabot na ng six feet. At ang mga pulang mata na iyon. Ni sa hinagap ay hindi ko naisip na darating ang araw na titingin sa akin ang mga iyon na puno ng pagmamahal. Hindi yata ako kahit kailan makakahuma sa kagwapuhan ng isang ito.&nbs
"Umalis ka dyan, Yueno," asik ni tiya ngunit hindi ako tuminag. Nanatili lamang ako doon habang nagkikipagsukatan ng tingin sa kanya.Sumulpot agad mula sa likuran ni tiya si mama at Oswald. Para tuloy gusto kong tumakbo at yakapin ng mahigpit si mama. Agad na rumehistro sa mukha niya ang tuwa ng makita ako ngunit napalitan din iyon ng pag-aalala ng mabaling sa lalaking nasa likuran ko ang tingin niya. Naramdaman ko ang pagiging tense bigla ni Kieran mula sa likod ko. Biglang gumapang ang kilabot sa katawan ko nang maramdaman ko ang tila madilim na aurang nanggagaling sa kanya. May hinala naman akong dahil iyon kay Oswald dahil nang malingunan ko ito ay masama rin ang tingin kay Kieran. Kulang nalang ay may lumabas na kuryente sa mata ng mga ito."Yueno!" Sigaw ni tiya na siyang nagpabalik ng atens
Nahaplos ko ang braso ng umihip ang malamig na panggabing hangin. May kalaliman na din ng gabing pero naisipan ko pa ring maglakad-lakad dito. Humugot ako ng malalim na hininga at sinamyo ang sariwang amoy ng paligid. Kahit na paulit-ulit akong nagpapabalik-balik sa lugar na ito ay hindi ko pa rin maiwasang hindi humanga sa lugar. Para bang may kung anong humahalina sa akin sa lugar na ito at hindi ko mapigilan ang sarili ko sa pagpunta dito.Kung sabagay ay mayroon ngang sentimental value ang lugar na ito dahil dito ko kami madalas magkita noon ni Idris. Mula kasi ng ipakita niya sa akin ang lugar na ito noon ay dito na niya ako lagi nakikita.Inilibot ko ang tingin sa paligid. Natutuwa talaga ako sa mga bulaklaking halaman sa lugar. Hindi kasi iyon nawawalan ng bulaklak. Laging hitik ang nga ito kaya't napakaraming nagliliparang paru-paro dito t
Pakiramdam ko ay para akong naparalisado. Na parang wala na akong maramdamang kahit ano bukod sa galit at sakit habang nakikita ko kung paano mamatay ay natatanging babaeng minahal ko sa buong buhay ko. Tila ba may video recording sa utak ko na pini-play ang lahat ng pagkakataong kasama ko siya at nadarama ang init ng katawan niya.Biglang nagdilim ang paningin ko nang daluhugin ni Elyxald si Yueno at sabik na sabik na sipsipin ang dugo nito. Mabilis pa sa hangin at kidlat na sinakyan ko sa balikat si Elyxald saka hinawakan ang baba at ulo nitong nakahugpong sa leeg ni Yue. Wala na akong pakialam pa sa amoy ng dugo ni Yue na nagkalat sa paligid. Wala na rin akong pakialam sa mga bampirang naakit sa amoy nito. Kahit anong mangyari ay sisiguruhin kong walang sino mang bampira ang makakalapit at makakatikim ng dugo ng aking Yue. Papatayin ko ang lahat ng magtatangkang tumikim sa dugo niya. At uumpisahan ko kay Elyxald
*Kieran*Kulang nalang ay galugarin ko ang buong Magji makita lamang si Elyxald. Kanina ko pa siya hinahanap pero hindi ko siya makita. Naririto na ang mga Älteste ngunit maski ni anino nito ay wala pa ring senyales. Hindi kaya hinahanap niya ang katawan ni Yueno? Marahil ay nakarating na dito ang balitang at ngayon ay nagbubunyi na. Hindi ko tuloy maiwasang hindi mag-alala para kay Yue kahit na alam kong nasa ligtas na lugar siya. Mukhang masyadong palagay ang loob ni Arsellis para iwan duon mag-isa si Yue.Habang walang tigil ang paghahanap ko ay samu't saring amoy ng dugo ang nagkalat sa paligid. Maging ang daing at sigaw ang naririnig ko ay nagkalat din ngunit isang matinis na sigaw ang nakakuha ng atensyon ko. Boses iyon ng batang babae na tila ba takot na takot. Animo ay nagkaroon ng sariling isip ang katawan ko at tinungo ang pinanggagalingan ng boses na iyon.
Mabilis ang mga kilos na hinagilap ko kung saan nanggagaling ang boses ni Alaric. Lakad-takbo ang ginawa ko sa pangambang baka naroon din si Kieran at si Elyxald ang narinig kong dumadaing. Lalong lumalakas ang lagabog ng dibdib sa halo-halong kaba at takot kaya't mas madali akong hingalin. Hindi ko kasi mapigilan. Napakaraming bagay ang pumapasok sa isip ko na maaaring kahantungan ni Kieran oras na mahuli ako ng dating. Abot-abot ang panalangin ko huwag lamang iyon mangyari.Hindi naman magtagal ay nakita ko na ang nakatalikod nitong bulto, hindi kalayuan sa akin kaya't mas binilisan ko pa ang pagtakbo. Nang tuluyan akong makalapit ay napahawak nalamang ako sa puno sa sobrang pagod. Habol-habol ko ang hininga na animo ay tumakbo ako ng ilang kilometro.Mukhang kulang na sa exercise ang katawan ko kaya madali na akong mapagod o marahil ay
*Yueno*Agad akong tumayo at dinaluhan si Ada. Wala siyang malay kaya't kinanlong ko siya sa hita ko. Hindi ko alam kung ano nangyari ngunit may palagay akong naubos ang lakas ni Ada kaya siya pinanawan ng ulirat. Kahit mabigat ito ay dahan-dahan ko siyang itinayo at isinukbit sa balikat ang isa nyang braso saka dahan-dahang dinala sa batong pinagbangunan ko kanina. Unti-unti ko siyang inihiga duon saka naupo sa gilid niya nang tuluyan na siyang maisaayos. Humihingal pa ako habang pinagmamasdan siya.Inilibot ko ang tingin sa paligid. Hindi ako pamilyar sa lugar na ito ngunit hindi naman ako nakakaramdam ng pagkabahala o anumang panganib. Tahimik rin sa paligid na animo ay walang kaguluhang nagaganap sa labas. Natigilan pa ako ng maalala ang kaguluhan. Akmang tatayo na sana ako nang sumagi sa isip ko si Ada. Sa ganitong hindi ko kabisado ang paligid ay hindi
Mabilis kong tinakbo si Ada at kinanlong sa hita ko. Isang nakamamatay na spell ang asul na mahika na iyon na siyang ipinagbabawal sa Magji kaya't hindi nakapagtatakang mabilis na bumagsak si Ada nang tamaan noon.Nanginginig ang mga kamay ko at hindi malaman kung ano ang gagawin upang mailigtas si Ada. Walang ano-ano ay naramdaman ko nalamang ang pag-uunahan sa pagpatak ng mga luha ko ng makita ko ang pagtulo ng dugo mula sa bibig nito. Matagal kong nakasama si Ada at kahit na palagi itong tahimik ay hindi naging problema para mapalapit dito. Isa pa ay matagal ko na rin itong pinaghihinalaan na nagtatraydor sa akin ngunit sa kabila noon ay hindi ko siya kailanman itinuring na iba.Unti-unti nitong iminulat ang mga mata at una nitong hinagilap si Idris na nakaupo sa tabi ko. Inabot nito ang kamay ng huli at ngumiti bago ibinaling ang tingin sa akin.&nbs
*Arsellis*Kulang na lamang ay mapanganga ako nang masalubong ng dalawa kong mata ang lalaking nasa harapan ko ngayon. Parang gusto ko pang kurutin ang pisngi ko para malaman kung totoo nga ba ito o panaginip lamang. Ang buong akala ko kanina ay mamamatay na ako nang hindi ko namalayan ang pagsugod ng dalawang rogue ngunit mas ikamamatay ko yata ang pagkikita naming ito ni Idris.Bigla sumayaw sa pamilyar na ritmo ang puso ko. Sana lamang ay hindi niya iyon marinig. Kung gaano ko katagal pinilit na kalimutan ang damdaming ito, sa isang sulyap lamang sa mga mata niya ay bumalik agad iyon na tila walang nangyari. Parang gusto ko tuloy dukutin ang puso ko sa pagtaliwas nito sa iniuutos ko sa kanya. Naramdaman ko ang pagpaikot ng kamay nito sa baywang ko na tila ba inaalalayan akong tumayo. Animo ay nabato na ako sa kinatatayuan nang titigan ako ng matiim ng mga mata nitong punong-pun
*Ada*Kanina pa ako nakatayo sa likod ng puno na di kalayuan sa yungib na nakita kong pinasukan ni Arsellis. Mariing bilin iyon ni Elyxald bago pa man din maganap ang lahat ng ito. Hindi na niya sinabi pa ang dahilan pero alam kong naghihinala na siya kay Kieran. Tingin ko ay may palagay siyang makikipagtulungan si Kieran kay Arsellis kaya't nais nitong bantayan ko ang elder ng Magji.Noong una ay bukal pa sa kalooban ko ang tanggapin ang misyon ngunit ng magtagal iyon ay tila gusto ko ng talikuran. Pero kahit na gustuhin ko man ay hindi ko rin naman magagawa dahil hindi basta-basta si Elyxald. Siya ang kumupkop at nagligtas sa akin noong panahong muntik na akong patayin ng mga tao. Magmula ng araw na iyon ay isinumpa kong paglilingkuran si Elyxald.Bata pa ako noon nang mangyari ang insidenteng iyon na siyang nagdulot ng mala
Narinig ko pang nagdiwang ang mga rogue at maging si Damien ng malagutan ng hininga si Yue. Hindi ko naman na sila inintindi at mabilis na umalis sa lugar na iyon habang buhat-buhat si Yue bago pa man makahuma si Alaric at Oswald at daluhugin ako. Ramdam ko ang sakit na nakabakas sa mukha nila at alam kong magdudulot iyon ng matinding galit na siyang magtutulak sa kanila upang patayin ako. Pero wala na akong pakialam. Para kay Yueno ang ginagawa ko at wala akong panahong makipagbuno sa kanila. Kailangan kong unahin si Elyxald bago ko sila kaharapin. Mabilis kong tinungo ang yungib na pinag-usapan namin ni Arsellis. Nang makarating ako doon ay nakahinga ako ng maluwag ng wala akong makitang tao sa paligid. Marahil ay masyadong masukal sa gawing ito kung kaya't hindi na naisipan ng mga mages na gumawi dito. Agad akong pumaso