*Yueno*
Sinuklay ko pa ng isang beses ang buhok bago ko marinig ang mahinang pagkatok sa pinto. Agad naman akong napalingon doon at natagpuan ang pinakagwapong bampira na nakilala ko. Nakasandal pa ito sa hamba ng pinto habang walang kiming hinahagod ang mga mata nitong punong-puno na naman ng pagnanasa sa kabuuan ko. Kung hindi ko lang ito mahal ay baka naibalibag ko na rito ang salaming nasa harap ko.
Tulad ng nakasanayan ay pormang assassin pa rin ito. Pulos itim ang suot. Ngunit sa kabila noon ay nangingibabaw ang matikas nitong pangangatawan na sinamahan pa ng tangkad nitong kung hindi ako nagkakamali ay aabot na ng six feet. At ang mga pulang mata na iyon. Ni sa hinagap ay hindi ko naisip na darating ang araw na titingin sa akin ang mga iyon na puno ng pagmamahal. Hindi yata ako kahit kailan makakahuma sa kagwapuhan ng isang ito.
&nbs
"Umalis ka dyan, Yueno," asik ni tiya ngunit hindi ako tuminag. Nanatili lamang ako doon habang nagkikipagsukatan ng tingin sa kanya.Sumulpot agad mula sa likuran ni tiya si mama at Oswald. Para tuloy gusto kong tumakbo at yakapin ng mahigpit si mama. Agad na rumehistro sa mukha niya ang tuwa ng makita ako ngunit napalitan din iyon ng pag-aalala ng mabaling sa lalaking nasa likuran ko ang tingin niya. Naramdaman ko ang pagiging tense bigla ni Kieran mula sa likod ko. Biglang gumapang ang kilabot sa katawan ko nang maramdaman ko ang tila madilim na aurang nanggagaling sa kanya. May hinala naman akong dahil iyon kay Oswald dahil nang malingunan ko ito ay masama rin ang tingin kay Kieran. Kulang nalang ay may lumabas na kuryente sa mata ng mga ito."Yueno!" Sigaw ni tiya na siyang nagpabalik ng atens
*Kieran*Mula nang umuwi kami ng Magji ay bihira ko nalamang makita si Yueno. Kung hindi kasi ito isinasama ng tiya niya para sanayin ay nasa piling naman ito ng mama niya. Pakiramdam ko tuloy ay parang gusto kong pagsisihan na iniuwi ko siya dito. Kung naroroon lang sana kami sa bahay ay solong-solo ko siya, hindi tulad dito na tila ayaw kaming pagsamahin. Pakiramdam ko tuloy ay parang ginagawa ng pamilya niya ang lahat upang mailayo siya sa akin.Ipinilig ko ang ulo sa kung anong naiisip. Kung sabagay ay ilang araw ding nawala si Yue at isa pa ay kagagaling lamang niya sa kapahamakan kaya't hindi ko rin sila masisisi kung ayaw nilang mawala sa paningin nila ang dalaga. Ayokong maging makasarili, ang kaso nga lang ay nami-miss ko na si Yue. Tatlong araw ko na ring hindi ito nakakasama. Pakiramdam
*Yueno*Nahimas ko ang batok habang umaakyat ng hagdan. Pakiramdam ko kasi ay parang nangalay iyon sa maghapon na lumipas. Parang napakahaba noon. Napakarami kasing ipinagawa sa akin ni tiya. Pagsasanay daw iyon para makontrol at magamit ko ng mabuti ang kapangyarihan ko. Magiging malaking tulong daw iyon lalo na sa nalalapit kong pagbalik sa mansyon ng mga Cayman. Ilang araw din iyong na-delay dahil sa mga nangyari.Napahugot ako ng hininga. Mula ng umuwi kami dito ay hindi ko na muling nakasama si Kieran. Muntik pa nga akong mainis kay tiya dahil sa tuwing magkikita kami ni Kieran ay lagi nalamang akong hihilahin nito at sasabihan na magsanay ako ng magsanay. Pakiramdam ko tuloy ay ayaw niya kaming magkasama ni Kieran. Isa pa ay madalang din kasi itong lumabas ng kwarto. Pakiramdam ko tuloy ay pa
Mabigat ang pakiramdam ko habang nakatingin ako sa magarang mansyon na iyon sa hindi kalayuan. Heto na ang magiging umpisa ng misyon ko. Humugot ako ng malalim na hininga. Kinukutuban na naman ako ng hindi maganda. Naramdaman ko ang paggagap sa kamay ko kaya't napalingon ako dito. Natagpuan ko ang mga mata ni Kieran na nakatitig sa akin. Bigla tuloy nagwala ang puso ko kasabay ng panlalambot ng tuhod ko. Punong-puno ng emosyon ang mga mata nya na animo ay may gustong sabihin ngunit tila may kung anong pumipigil rito."Mag-iingat ka," mahinang turan niya saka ako dinampian ng magaang halik sa ulo.Napatango nalang ako bilang sagot. Para kasing naumid ang dila ko at kay bigat ng pakiramdam ko na para bang may kakaiba sa gawi ng pagsasalita niya. Parang bigla akong natakot. Gumapang ang kaba sa dibdib
Nagulat ako ng biglang nawala sa paningin ko si Alaric ngunit ang mas ikinagulat ko ay nang yakapin nya ako ng mahigpit. Hindi ko kasi inaasahang ganito nya ako sasalubungin. Mukhang na-miss ako ng tagapagbantay ko. Hindi rin naman nagtagal at ginantihan ko rin ang yakap nya. Kung sabagay ay siya rin kasi ang lagi kong kasama noon kaya marahil ay nakasanayan na rin niya."I missed you," bulong pa nito. Muntik pa akong kilabutan dahil halos idikit na nito ang bibig sa tainga ko. Hindi ko tuloy maiwasang hindi mailang kaya't dahan-dahan ko rin siyang itinulak para gumawa ng distansya sa pagitan namin.Ewan ko ba kung bakit bigla nalang akong nailang kay Alaric. Iba kasi ang pakiramdam ko sa kinilos nya. Parang magkakaiba. Bahagyang ipinilig ko ang ulo at hinamig ang sarili bago siya harapin.
"Welcome back, Yueno," bungad ni Idris nang tuluyan na kaming malalapit. Agad itong tumayo at lumapit para salubungin kami samantalang ang tatlo ay nagsitayo na rin. "Natutuwa ako at ligtas kang nakabalik sa amin. Ang balita namin ay inatake ng mga rogue ang Magji."Hindi ko naman magawang pagdudahan ang pag-alalang nasa mga mata niya. Ngayong alam ko na ang buong istorya ng nakaraan nila ni tiya ay di ko mapigilang matuwa sa kanya. Alam kong hanggang ngayon ay mahal pa rin niya si tiya Arsellis. Nakakalungkot lang napakaraming humahadlang sa pag-iibigan nila. Kaya't kung sakali man sigurong humingi siya sa akin ng tulong upang makita si tiya ay hindi ako magdadalawang-isip na tutulungan siya."Ayos lang ako. Maraming salamat," sagot ko rito na sinamahan pa ng maliit na ngiti. Gusto ko sanang isago
Nakaupo lang ako sa gitna ng kama habang nakayukyok sa mga braso. Naririto ako sa kwartong inilaan sa akin ng mga Ȁlteste. Malalim na rin ang gabi pero hindi ko parin magawang makatulog. Malaki ang kwarto ngunit hindi ko ma-appreciate dahil ginugulo ang isip ko ng mga salitang binitiwan ni Alaric. Maging ang itsura niya kanina ay hindi ko makalimutan. Kanina pa rin ako isip ng isip kung paano ko sasabihin sa kanya na hindi talaga pwede pero hanggang ngayon ay blangko pa rin ang utak ko. Imbes na sa plano na sana naroon ang isip ko ay dumadagdag pa si Alaric. Ayoko namang umabot kami sa puntong iiwasan ko nalang siya.Napahugot ako ng malalim na hininga saka bumaba sa kama. Lalabas na muna siguro ako at magpapahangin. Baka sakaling umayos ang utak ko. Sana nga lang ay hindi ko makasalubong si Alaric. Hindi ko alam kung nasaang kwarto ito namamahinga pero sana hindi niya ako maisipa
Tanghali na ng magising ako kinabukasan. Mag-uumaga na rin kasi ng makabalik ako sa kwarto. Masyadong napalalim ang usapan namin ni Idris kagabi. Bumangon ako mula sa pagkakahiga ngunit nanatili lamang doong nakaupo. Hindi ko sukat akalaing ganoon pala magmahal si Idris. Napapangiti pa rin ako kapag naiisip ko kung gaano kalalim ang pagmamahal niya kay tiya. Nakakatuwang isipin na sa kabila ng pagkakaiba ng mga lahi ay may nabubuo pa rin ganito. Isang wagas na pagmamahal na handang gawin ang lahat para sa taong mahal niya. Sa panahon ngayon ay napakahirap ng makahanap ng totoong pagmamahal. Napakaswerte ni tiya.Pero nakakalungkot lang isipin na kailangan nilang magkahiwalay dahil sa kaguluhan at hindi pagkakaintindihan ng mga lahi. Ang pagkahayok nila sa kapangyarihan ang siyang nagiging dahilan ng lahat. Ano bang mayroon sa mundo at gustong-gusto nilang mapasakanila?"Yue.
Nahaplos ko ang braso ng umihip ang malamig na panggabing hangin. May kalaliman na din ng gabing pero naisipan ko pa ring maglakad-lakad dito. Humugot ako ng malalim na hininga at sinamyo ang sariwang amoy ng paligid. Kahit na paulit-ulit akong nagpapabalik-balik sa lugar na ito ay hindi ko pa rin maiwasang hindi humanga sa lugar. Para bang may kung anong humahalina sa akin sa lugar na ito at hindi ko mapigilan ang sarili ko sa pagpunta dito.Kung sabagay ay mayroon ngang sentimental value ang lugar na ito dahil dito ko kami madalas magkita noon ni Idris. Mula kasi ng ipakita niya sa akin ang lugar na ito noon ay dito na niya ako lagi nakikita.Inilibot ko ang tingin sa paligid. Natutuwa talaga ako sa mga bulaklaking halaman sa lugar. Hindi kasi iyon nawawalan ng bulaklak. Laging hitik ang nga ito kaya't napakaraming nagliliparang paru-paro dito t
Pakiramdam ko ay para akong naparalisado. Na parang wala na akong maramdamang kahit ano bukod sa galit at sakit habang nakikita ko kung paano mamatay ay natatanging babaeng minahal ko sa buong buhay ko. Tila ba may video recording sa utak ko na pini-play ang lahat ng pagkakataong kasama ko siya at nadarama ang init ng katawan niya.Biglang nagdilim ang paningin ko nang daluhugin ni Elyxald si Yueno at sabik na sabik na sipsipin ang dugo nito. Mabilis pa sa hangin at kidlat na sinakyan ko sa balikat si Elyxald saka hinawakan ang baba at ulo nitong nakahugpong sa leeg ni Yue. Wala na akong pakialam pa sa amoy ng dugo ni Yue na nagkalat sa paligid. Wala na rin akong pakialam sa mga bampirang naakit sa amoy nito. Kahit anong mangyari ay sisiguruhin kong walang sino mang bampira ang makakalapit at makakatikim ng dugo ng aking Yue. Papatayin ko ang lahat ng magtatangkang tumikim sa dugo niya. At uumpisahan ko kay Elyxald
*Kieran*Kulang nalang ay galugarin ko ang buong Magji makita lamang si Elyxald. Kanina ko pa siya hinahanap pero hindi ko siya makita. Naririto na ang mga Älteste ngunit maski ni anino nito ay wala pa ring senyales. Hindi kaya hinahanap niya ang katawan ni Yueno? Marahil ay nakarating na dito ang balitang at ngayon ay nagbubunyi na. Hindi ko tuloy maiwasang hindi mag-alala para kay Yue kahit na alam kong nasa ligtas na lugar siya. Mukhang masyadong palagay ang loob ni Arsellis para iwan duon mag-isa si Yue.Habang walang tigil ang paghahanap ko ay samu't saring amoy ng dugo ang nagkalat sa paligid. Maging ang daing at sigaw ang naririnig ko ay nagkalat din ngunit isang matinis na sigaw ang nakakuha ng atensyon ko. Boses iyon ng batang babae na tila ba takot na takot. Animo ay nagkaroon ng sariling isip ang katawan ko at tinungo ang pinanggagalingan ng boses na iyon.
Mabilis ang mga kilos na hinagilap ko kung saan nanggagaling ang boses ni Alaric. Lakad-takbo ang ginawa ko sa pangambang baka naroon din si Kieran at si Elyxald ang narinig kong dumadaing. Lalong lumalakas ang lagabog ng dibdib sa halo-halong kaba at takot kaya't mas madali akong hingalin. Hindi ko kasi mapigilan. Napakaraming bagay ang pumapasok sa isip ko na maaaring kahantungan ni Kieran oras na mahuli ako ng dating. Abot-abot ang panalangin ko huwag lamang iyon mangyari.Hindi naman magtagal ay nakita ko na ang nakatalikod nitong bulto, hindi kalayuan sa akin kaya't mas binilisan ko pa ang pagtakbo. Nang tuluyan akong makalapit ay napahawak nalamang ako sa puno sa sobrang pagod. Habol-habol ko ang hininga na animo ay tumakbo ako ng ilang kilometro.Mukhang kulang na sa exercise ang katawan ko kaya madali na akong mapagod o marahil ay
*Yueno*Agad akong tumayo at dinaluhan si Ada. Wala siyang malay kaya't kinanlong ko siya sa hita ko. Hindi ko alam kung ano nangyari ngunit may palagay akong naubos ang lakas ni Ada kaya siya pinanawan ng ulirat. Kahit mabigat ito ay dahan-dahan ko siyang itinayo at isinukbit sa balikat ang isa nyang braso saka dahan-dahang dinala sa batong pinagbangunan ko kanina. Unti-unti ko siyang inihiga duon saka naupo sa gilid niya nang tuluyan na siyang maisaayos. Humihingal pa ako habang pinagmamasdan siya.Inilibot ko ang tingin sa paligid. Hindi ako pamilyar sa lugar na ito ngunit hindi naman ako nakakaramdam ng pagkabahala o anumang panganib. Tahimik rin sa paligid na animo ay walang kaguluhang nagaganap sa labas. Natigilan pa ako ng maalala ang kaguluhan. Akmang tatayo na sana ako nang sumagi sa isip ko si Ada. Sa ganitong hindi ko kabisado ang paligid ay hindi
Mabilis kong tinakbo si Ada at kinanlong sa hita ko. Isang nakamamatay na spell ang asul na mahika na iyon na siyang ipinagbabawal sa Magji kaya't hindi nakapagtatakang mabilis na bumagsak si Ada nang tamaan noon.Nanginginig ang mga kamay ko at hindi malaman kung ano ang gagawin upang mailigtas si Ada. Walang ano-ano ay naramdaman ko nalamang ang pag-uunahan sa pagpatak ng mga luha ko ng makita ko ang pagtulo ng dugo mula sa bibig nito. Matagal kong nakasama si Ada at kahit na palagi itong tahimik ay hindi naging problema para mapalapit dito. Isa pa ay matagal ko na rin itong pinaghihinalaan na nagtatraydor sa akin ngunit sa kabila noon ay hindi ko siya kailanman itinuring na iba.Unti-unti nitong iminulat ang mga mata at una nitong hinagilap si Idris na nakaupo sa tabi ko. Inabot nito ang kamay ng huli at ngumiti bago ibinaling ang tingin sa akin.&nbs
*Arsellis*Kulang na lamang ay mapanganga ako nang masalubong ng dalawa kong mata ang lalaking nasa harapan ko ngayon. Parang gusto ko pang kurutin ang pisngi ko para malaman kung totoo nga ba ito o panaginip lamang. Ang buong akala ko kanina ay mamamatay na ako nang hindi ko namalayan ang pagsugod ng dalawang rogue ngunit mas ikamamatay ko yata ang pagkikita naming ito ni Idris.Bigla sumayaw sa pamilyar na ritmo ang puso ko. Sana lamang ay hindi niya iyon marinig. Kung gaano ko katagal pinilit na kalimutan ang damdaming ito, sa isang sulyap lamang sa mga mata niya ay bumalik agad iyon na tila walang nangyari. Parang gusto ko tuloy dukutin ang puso ko sa pagtaliwas nito sa iniuutos ko sa kanya. Naramdaman ko ang pagpaikot ng kamay nito sa baywang ko na tila ba inaalalayan akong tumayo. Animo ay nabato na ako sa kinatatayuan nang titigan ako ng matiim ng mga mata nitong punong-pun
*Ada*Kanina pa ako nakatayo sa likod ng puno na di kalayuan sa yungib na nakita kong pinasukan ni Arsellis. Mariing bilin iyon ni Elyxald bago pa man din maganap ang lahat ng ito. Hindi na niya sinabi pa ang dahilan pero alam kong naghihinala na siya kay Kieran. Tingin ko ay may palagay siyang makikipagtulungan si Kieran kay Arsellis kaya't nais nitong bantayan ko ang elder ng Magji.Noong una ay bukal pa sa kalooban ko ang tanggapin ang misyon ngunit ng magtagal iyon ay tila gusto ko ng talikuran. Pero kahit na gustuhin ko man ay hindi ko rin naman magagawa dahil hindi basta-basta si Elyxald. Siya ang kumupkop at nagligtas sa akin noong panahong muntik na akong patayin ng mga tao. Magmula ng araw na iyon ay isinumpa kong paglilingkuran si Elyxald.Bata pa ako noon nang mangyari ang insidenteng iyon na siyang nagdulot ng mala
Narinig ko pang nagdiwang ang mga rogue at maging si Damien ng malagutan ng hininga si Yue. Hindi ko naman na sila inintindi at mabilis na umalis sa lugar na iyon habang buhat-buhat si Yue bago pa man makahuma si Alaric at Oswald at daluhugin ako. Ramdam ko ang sakit na nakabakas sa mukha nila at alam kong magdudulot iyon ng matinding galit na siyang magtutulak sa kanila upang patayin ako. Pero wala na akong pakialam. Para kay Yueno ang ginagawa ko at wala akong panahong makipagbuno sa kanila. Kailangan kong unahin si Elyxald bago ko sila kaharapin. Mabilis kong tinungo ang yungib na pinag-usapan namin ni Arsellis. Nang makarating ako doon ay nakahinga ako ng maluwag ng wala akong makitang tao sa paligid. Marahil ay masyadong masukal sa gawing ito kung kaya't hindi na naisipan ng mga mages na gumawi dito. Agad akong pumaso