All Chapters of คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: Chapter 81 - Chapter 90

“เจ้าหน้าที่แชนด์เลอร์ นี่คือแคทเธอรีน เป็นลูกสาวที่รักอีกคนหนึ่งของฉัน เธอไม่เพียงแต่กล้าหาญ แต่ยังใจดีและซื่อสัตย์อีกด้วย เมื่อไม่นานมานี้ เธอได้ให้ความร่วมมือกับตำรวจและปลอมตัวเข้าไปจับกุมกลุ่มคนที่ถ่ายทอดวิดีโอผิดกฎหมาย เฮ้อ ลูกสาวคนโตของฉันก็กำลังจะแต่งงานในไม่ช้านี้ แต่ลูกสาวคนเล็กของฉันยังโสด ฉันหวังว่าเธอจะแต่งงานในเร็ว ๆ นี้เหมือนกัน คุณไม่มีลูกชายคนเล็กที่ยังโสด...”ความลุกลี้ลุกลนปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเจ้าหน้าที่แชนด์เลอร์อย่างรวดเร็ว ทุกคนในเมลเบิร์นต่างรู้กันว่าแคทเธอรีนเกือบจะโดนข่มขืนในวิดีโอถ่ายทอดสด ไม่มีครอบครัวไหนกล้ารับเธอเข้าไปอีกแล้ว“เอ่อ ใช่ครับ เธอดูเหมือนเป็นผู้หญิงที่ดี น่าเสียดายที่ลูกชายของผมมีคนรักเสียแล้ว เฮ้ นั่นประธานไรท์ไม่ใช่เหรอ? ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”เจ้าหน้าที่แชนด์เลอร์ขอตัวและเดินจากไปอย่างรวดเร็วเจฟฟี่พูดขึ้นด้วยความเสียใจ “ไม่ต้องห่วงนะเคธี่ วันนี้พ่อจะหาสามีที่ดีให้กับลูกเอง”ความไม่แยแสปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแคทเธอรีน เธอไม่คาดหวังอะไรจากพ่อแม่ของเธออีกแล้ว“ตอนนี้คุณเลิกเสแสร้งได้แล้วค่ะ คุณเป็นคนจัดฉากให้นักข่าวอยู่ที่หน้าประตู และอีกไม่น

“เข้าใจแล้วค่ะ หนูจะไป”แคทเธอรีนเข็นคุณย่าโจนส์ที่นั่งอยู่บนวีลแชร์และตรงไปที่ห้องจัดงานเลี้ยงอย่างเงียบ ๆ พวกเขาได้นั่งโต๊ะเดียวกับตระกูลโจนส์และอีธานอย่างไรก็ตาม หลังจากที่เธอนั่งลงแล้ว เธอสังเกตเห็นเวสลีย์นั่งอยู่ที่โต๊ะหลักอีกโต๊ะที่สำรองเอาไว้ให้ญาติสนิทเท่านั้นความสับสนปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ เขาอ้างว่าเขาเป็นญาติห่าง ๆ กับสองตระกูลนี้ ทว่าทำไมเขาถึงมานั่งรวมอยู่กับคุณปู่โลว์ยอนส์และคุณย่าโลว์ยอนส์ได้?ไม่ต้องพูดถึงฌอน เขาไม่แม้แต่จะมาเข้าร่วมพิธีฉลองหมั้น แม้ว่าเขาจะเป็นน้าของอีธานก็ตามตรงกันข้าม เจเน็ตและซินดี้ที่ไม่สนิทกับรีเบคก้าเลยแม้แต่น้อยก็มาร่วมงานด้วยแคทเธอรีนหัวเราะอยู่ในใจ รีเบคก้าต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมากแน่นอนในการสร้างความสนิทสนมกับคนที่เธอไม่ชอบพิธีฉลองหมั้นเริ่มขึ้นในเวลา 12:12 น. พิธีกรขึ้นไปบนเวทีเพื่อกล่าวขอบคุณแขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมงาน ในที่สุด ทั้งอีธานและรีเบคก้าก็ถูกเชิญให้ขึ้นไปบนเวที รีเบคก้าที่สวมชุดราตรีสีแดง เธอยืนอยู่ข้าง ๆ อีธานที่สวมสูทสีดำ พวกเขาทั้งคู่ดูเหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยกแขกเรื่อเริ่มพูดคุยถึงคนทั้งคู่“ฉันได้ย

“อะไรกัน? วันนี้เป็นวันเกิดครบอายุ 80 ปีของคุณย่าโจนส์เหรอ?”“เป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้ คุณย่ากำลังเดินทางไปสู่บั่นปลายชีวิตของท่าน คุณไม่ควรลืมฉลองวันเกิดครบครบอายุ 80 ปี ของท่าน”สีหน้าของโจเซฟฉายแววความโกรธและอับอายออกมา “ฉันกำลังหาสาเหตุของการล้มงานหมั้นของแก ดังนั้นเลิกเบี่ยงเบนความสนใจสักที ฉันจะพูดถึงเรื่องวันเกิดของคุณย่าของแกหลังจากนี้”“ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นก็กลับมาพูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับพิธีหมั้นเมื่อสักครู่กัน จากคำพูดของผู้ดูแลคนใหม่ของคุณย่า คุณกลับกล่าวหาลูกสาวของคุณโดยไม่ลังเล! คุณตรวจสอบภาพจากระบบรักษาความปลอดภัยหรือยัง? ฉันอยู่ในห้องพักส่วนตัวกับคุณย่าตั้งแต่ฉันย่างเท้าเข้ามาที่นี่ และไม่ได้ออกไปจนกระทั่งถูกตามออกไป ฉันเชื่อว่าโรงแรมหรูระดับเจ็ดดาวแบบนี้จะต้องมีกล้องวงจรปิดติดตั้งอยู่หลายตัวแน่นอน”แคทเธอรีนประกาศด้วยความมั่นใจ “ถ้าภาพจากกล้องวงจรปิดชี้ให้เห็นว่าฉันอยู่ในห้องมีเดีย ไม่ต้องพูดถึงเรื่องขอโทษ แม้แต่คุกเข่าลงกับพื้นแล้วตบหน้าตัวเองซ้ำ ๆ ฉันก็จะทำ เพื่อเป็นการไถ่โทษ”“บางทีเธออาจจะใช้ให้คนอื่นทำก็ได้” ซินดี้อดที่จะแสดงความเห็นไม่ได้“แต่ป้าเฮเลนอ

นอกจากนั้น อีธานยังจินตนาการภาพแคทเธอรีนอยู่กับชายอื่นไม่ออก“คุณน้าครับ ผมคิดว่าคุณต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ ๆ คนบางคนมองดูแค่ผิวเผินจริง ๆ อาจจะไม่ได้ไร้เดียงสา—““ฉันอาบน้ำร้อนมาก่อนแก แล้วฉันก็อายุมากกว่าแกหลายปี ดังนั้นหยุดบอกว่าฉันต้องทำอะไรสักที” เวสลีย์พูดขัดจังหวะผู้ชายคนนั้นขึ้นเรียบ ๆ “ยิ่งไปกว่านั้น แกเป็นผู้ชายประสาอะไรถึงใส่ร้ายแฟนเก่าที่โตมากับแก”ใบหน้าของอีธานแดงก่ำขึ้นด้วยความอับอาย “ที่ผมพูดเพื่อตัวของคุณน้าเองทั้งนั้น คุณปู่และคุณย่าจะไม่มีทางต้อนรับเธอเข้าตระกูล”“เพื่อตัวของฉันเองอย่างนั้นเหรอ? ฉันมั่นใจว่าแกรู้คำตอบดีกว่าใคร ๆ”ติ๊ง ในตอนนั้นเองลิฟต์ก็มาถึงเวสลีย์พาแคทเธอรีนเข้าไปในลิฟต์ ประตูลิฟต์ที่เลื่อนปิดเข้าหากันบดปังใบหน้าที่โกรธเคืองของอีธานขณะที่อยู่ภายในลิฟต์ เธอรู้สึกอัดอั้นกับอารมณ์บางอย่างที่ถาโถมเข้าใส่ตัวเธอเขามองไปที่เธอ เมื่อคิดว่าเธอคงตกใจ เขาจึงลูบศีรษะของเธอเบา ๆ พร้อมกับรอยยิ้ม“เมื่อสักครู่นี้คุณใจกล้าจริง ๆ หรือเปล่าที่กระโดดขึ้นไปบนโต๊ะต่อหน้าทุกคนแบบนั้น?”ด้วยความสัตย์จริง เขาเองก็ตกใจที่ทำเธอแบบนั้นนี่คงจะเป็นงานเลี้ยงที่น่า

สำนักงานทนายความเจนนิงส์เชสที่เพิ่งกลับจากรับประทานอาหารกลางวัน กำลังเดินเข้ามาในสำนักงานอย่างไม่รีบร้อนขณะที่เขาเดินผ่านสำนักงานของฌอน เขาสังเกตเห็นเลขากำลังเข้าไปพร้อมกับถ้วยกาแฟ“ทนายฮิลล์ไม่ไปพักกลางวันเหรอครับ?” เขาถามกับเลขา“ไม่ค่ะ เขากำลังตรวจสอบคดีใหม่อยู่” เลขากระซิบตอบ “พักนี้ทนายฮิลล์ขยันทำคดีมาก เขามีปัญหาทางการเงินหรือเปล่า? เขาเคยรับว่าความคดีแค่สองคดีต่อเดือนเท่านั้น แต่ตอนนี้เขารับว่าความถึงสี่คดีพร้อม ๆ กัน เขายุ่งมากจนทำงานกินเวลามาจนถึงช่วงพักกลางวันเลย” เชสเยาะเย้ย คนอย่างฌอนเนี่ยนะจะมีปัญหาทางการเงิน?ประธานบางคนอาจจะใช้เงินจนหมดได้ แต่ฌอนน่ะหรือ? ล้านปีก็ไม่มีทางหมดทรัพย์สมบัติที่เขาครอบครองอยู่ สามารถใช้ชีวิตอยู่ได้ถึงสิบชั่วอายุคน เขาไม่อยากกลับไปที่บ้านอันว่างเปล่า แต่ก็ดื้อรั้นเกินกว่าจะยอมรับเท่านั้นเอง“เอาล่ะ ผมจะจัดการเรื่องนี้เอง” เขารับแก้วกาแฟมาแล้วเดินเข้าไปในสำนักงาน“วางเอาไว้ตรงนั้นแหละ” ฌอนพูดขึ้นโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองเชสถอนหายใจออกมา “อ่า วันนี้เป็นวันฉลองพิธีหมั้นระหว่างตระกูลโจนส์และตระกูลโลว์ เพื่อนของฉันคนหนึ่งที่ได้ไปร่วมงานเ