All Chapters of ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ: Chapter 191 - Chapter 200

“อย่าบอกนะว่า นาย คือไทร์ ซัมเมอร์” รูม่านตาของลีออนขยายออก เปลวเพลิงแห่งความโกรธพุ่งทะลุหน้าอกของเขาทันที “ลุงกูเดน ฆ่าเขาซะ! เพื่อล้างแค้นให้น้องสาวของฉัน!”เมื่อศัตรูของเขาปรากฏตัวแล้ว ลีออนก็ทนไม่ไหวอีกต่อไปด้วยดาบปลายปืนในมือของเขา กูเดนนั้นได้จ่อไปที่ไทร์นานแล้ว ในตอนนี้ เขายังคงมีร่องรอยของความสับสนอยู่เพราะไม่ว่าเขาจะมองยังไง ด้วยอายุและรูปร่างของไทร์ เขาดูเหมือนจะไม่ใช่นักสู้ผู้เชี่ยวชาญที่จะเอาชีวิตลุงฟิลิกซ์ไปได้อย่างไรก็ตาม ความสับสนนี้เกิดขึ้นเพียงวินาทีเดียว ในไม่ช้ากูเดนก็ปรับตัวเองให้อยู่ในสภาพที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการต่อสู้ เนื่องจากชายหนุ่มผู้นี้ที่อายุน้อยกว่าสามสิบสามารถเอาชนะลุงฟิลิกซ์ได้ กูเดนจึงต้องเฝ้าระวังเป็นอย่างดีถึงตอนนี้ไทร์ก็มุ่งความสนใจไปที่กูเดนเช่นกัน“ดูจากเสื้อของนายและออร่าที่นายเปล่งออกมา นายต้องเป็นทหารรับจ้างในเรย์นมาก่อนใช่ไหม? ไม่แปลกใจเลยที่นายมีความรู้สึกอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมรอบตัว ที่จริงแล้วนายสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ พวกนายจึงหลบหนีออกมาจากข้างใน แต่น่าเสียดายที่สัญชาตญาณของนายยังดีไม่พอ เพราะว่ามันสายเกินไปแล้ว” ทันใดนั้น ริ

นับตั้งแต่รังหมาป่าก่อตั้งขึ้น นี่เป็นครั้งแรกที่ไทร์ประกาศการปฎิบัติการครั้งใหญ่ด้วยตัวเอง และมันไม่เหมือนกับครั้งก่อนที่เขาได้เลือกเพียงไม่กี่คนเพื่อการทำภารกิจ แต่คราวนี้เขาตั้งใจระดมพวกเขาทั้งหมดแมทธิวชูมือด้วยความตื่นเต้นในขณะที่เขาเดินเข้าไปหาไทร์ “นายท่าน ปฏิบัติการแบบไหนกัน ที่จำเป็นต้องใช้พวกเราทั้งหมดในรังหมาป่าคืนนี้ครับ?”ไทร์จ้องเขม็ง “พอได้แล้วกับเรื่องไร้สาระ” ในขณะที่เขาพูดเขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาและเริ่มนับถอยหลัง “เตรียมตัวภายในสามนาทีแล้วออกไปพบฉันข้างนอก”สามนาทีต่อมา สมาชิกทั้งหมดทั้งสิบสามคนของรังหมาป่าทำความสะอาดตัวเองเสร็จและถืออาวุธของพวกเขาออกมาด้วยความตื่นเต้นแมทธิวนำสุนัขพันธุ์ทิเบตัน แมสทิฟฟ์ขนาดใหญ่ที่มีดวงตาสีแดงเป็นประกายพร้อมสายลากจูงออกมา มันดุร้ายและแยกเขี้ยวใส่ใครก็ตามที่มันเห็น ยกเว้นแมทธิวเท่านั้นที่มันจะเชื่อฟังเมื่อไทร์เห็นสิ่งนี้เขาก็ถามทันที “นายกำลังจะทำอะไรกับมัน?”แมทธิวยิ้มตอบ “นายท่าน นี่คือคู่หูของผม”“อะไรนะ?...”ไทร์เริ่มคิดว่าแมทธิวเริ่มจะแปลกขึ้นทุกวัน ไม่ เขาไม่ได้แปลกแต่เขาบ้าไปแล้วอันที่จริง แมทธิวไม่ใช่คนเดียวที่มีสัตว์

ที่จริงแล้ว แอรอน ฟิชเชอร์ไม่ใช่คนที่โหดเหี้ยม นักดาบที่แท้จริงจะเรียบง่ายและตรงไปตรงมา ด้วยความสงบเช่นนี้เท่านั้น จึงจะสามารถบรรลุความสูงที่สูงกว่าในวิชาดาบได้ ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการเข่นฆ่านับตั้งแต่วินาทีที่เขาเริ่มโจมตี เป้าหมายของเขาคือการทำให้สมาชิกรังหมาป่าไม่สามารถเคลื่อนไหวได้โดยไม่ต้องการพรากชีวิตของพวกเขา แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าแอรอนจะไม่ชอบการฆ่าความไม่หยุดยั้งของเจมี่ดึงสัญชาตญาณการฆ่าของแอรอนออกมา ตอนนี้เขาวางแผนที่จะปลิดชีพเจมี่ในการโจมตีครั้งต่อไป“หยุดพยายามทำตัวลึกลับได้แล้ว ฉันต่างหากที่จะเป็นคนส่งนายไปลงนรกแทน” เจมี่คำรามในขณะที่เขาชกคนชั้นสูงใต้ดินข้าง ๆ และคว้ามีดของชายคนนั้นมา เลือดยังคงไหลลงมาจากบาดแผลบนแขนของเจมี่จนทำให้มีดเป็นสีแดงเพล้ง!ประกายไฟเกิดขึ้นเมื่อดาบไทเก็กและมีดเหล็กปะทะกัน หลังจากเสียงเหล็ก มีดในมือของเจมี่ก็ถูกตัดครึ่งเจมี่ตกใจมาก ก่อนที่เขาจะตอบสนองได้ทันเวลา ดาบของแอรอนก็พุ่งมาถึงที่คอของเขาแล้วภัยคุกคามความตายเข้าครอบงำร่างกายของเจมี่ในทันที รูม่านตาขยายออกและเขาสามารถคาดการณ์ความตายที่ใกล้เข้ามาได้ แม้ว่าจิตใจของเขาจะตอบสนองได้

ดินแดนต้องห้ามของพระเจ้าผู้มีชื่อเสียงของเมืองไพร์มมักดูถูกบุคคลสำคัญของเมืองที่ด้อยกว่าอยู่เสมอ พวกเขามักจะทำตัวหยิ่งผยองและถือว่าตนเองเป็นผู้ดำรงอยู่ของพระเจ้าแต่ตอนนี้ เมืองคานห์ ของจังหวัดริเวอร์เดล ถือเป็นดินแดนต้องห้ามของพระเจ้าไปแล้ว ในอดีต คนอย่างแกรี่และไรอันคงจะหัวเราะเยาะเมื่อได้ยินเรื่องนี้ แต่ในตอนนี้ คำ ๆ นี้เป็นเหมือนดั่งคำสาปที่ดังก้องอยู่ในใจของพวกเขาอย่างต่อเนื่องแค่ก ๆ!แกรี่กระอักเลือดออกมาเป็นครั้งที่สอง วิสัยทัศน์ของเขากลายเป็นสีดำและเขาก็หมดสติอีกครั้ง คราวนี้เขาหลับไปสามวันเต็ม แม้แต่หมอที่เก่งกาจก็ทำให้เขาตื่นไม่ได้ ดังนั้น เมื่อเขาฟื้นคืนสติในสามวันต่อมา เขาก็นอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลแล้ว“คุณพ่อ คุณตื่นแล้ว” ไรอันพูดกับเขาหลังจากสงบสติอารมณ์ได้แล้ว ไรอันก็นอนเฝ้าอยู่ข้างเตียงผู้ป่วยของบิดาตลอดเวลา“ไรอัน พี่สาวและพี่รองของนายอยู่ที่ไหน?” แกรี่ถามคำพูดเหล่านั้นทำให้ไรอันงุนงง เขาไม่สามารถตอบได้ไปชั่วขณะหนึ่ง“คุณพ่อ…ไม่ใช่ว่าพี่สาวและพี่รองจาก…”“หึหึหึ…หึหึหึ…”เสียงหัวเราะแปลก ๆ ของแกรี่ทำให้ไรอันรู้สึกเสียวซ่าไปที่หนังศีรษะ“นี่ไม่ใช่จุดจบ

ทันใดนั้น บรรยากาศในศาลาก็ดูมืดครึ้มอย่างผิดปกติ เชนและซาเวียร์มองหน้ากัน จากนั้นทั้งสองก็หันไปหาแกรี่พร้อมกันและหัวเราะออกมาด้วยเสียงอันดัง แกรี่รู้สึกถึงความผิดหวังทันที“พี่ใหญ่ฟิชเชอร์ คุณเพิ่งบอกว่าเราเป็นพันธมิตรกันไม่ใช่เหรอ? คุณบอกว่าเราเป็นพี่น้องกันและบอกว่าถ้าตระกูลเลย์ตันและกริฟฟินของเรามีปัญหา คุณจะยอมทำทุกอย่างเพื่อช่วยเราไม่ใช่เหรอ? คุณเป็นคนพูดเช่นนั้นเอง ในตอนนี้ราชาแห่งเซาท์ริเวอร์กำลังจะกลับมาและแผนการของเราก็ล้มเหลวก่อนที่พวกเราจะได้เริ่มด้วยซ้ำ มันเป็นเวลากว่าหนึ่งปีแล้วที่เราทุ่มทั้งกำลังคนและการเงินในโครงการนี้ ดังนั้นความพยายามของตระกูลของเราจึงจะไม่สูญเปล่าใช่ไหม?”“ดังนั้น พี่ใหญ่ฟิชเชอร์ จงทำความดีและช่วยเหลือเราเพื่อประโยชน์สุขของตระกูลของเราทั้งสอง หลังจากที่เราใช้เวลาเตรียมการมานานนับปี หากเราไม่ได้อะไรตอบแทน เราจะอธิบายให้ตระกูลฟังได้ยากใช่ไหม? พี่ใหญ่ฟิชเชอร์ใจดี คุณจะช่วยเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ทั้งสองคนของคุณให้ผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ไปได้ใช่ไหม?”ร่างกายของแกรี่อ่อนแรงลงและเขาทรุดตัวลงบนม้านั่งด้วยใบหน้าซีดซีดอย่างน่ากลัว ร่างกายของเขาสั่นสะท้านเมื่อ