All Chapters of The Mafia King: Chapter 31 - Chapter 40

                        (Sabrina's POV)Pakiramdam ko biglang tumigil ang pag-ikot ng mundo dahil sa nangyari. Wala akong ibang naririnig kung hindi ang malalakas na kabog ng puso ko. Habang ang buong mukha ko ay nakatitig kay Damien. Akala ko talaga ay mahahalikan ko na naman ang sahig pero sinalo niya ako. "Ayos ka lang ba, Sabrina?" Nag-aalalang tanong ni Damien kaya mabilis pa sa alas kuwatro akong tumayo. Namumula na naman ang pisngi ko dahil nakahubad pala ako. "Hindi ko napansin na madulas pala ang sahig." Sabi ko habang nakatalikod sa kaniya. Pilit ko kasi na pinipigilan ang sarili. Nagsimula nang uminit ang katawan ko doon. Pakiramdam ko, gusto kung may mangyari sa amin ni Damien. Napapikit pa ako nang bigla niya akong yakapin sa likuran. Ngayon ramdam ko ang pagdampi nang mainit niyang balat sa hubad kung katawan. Napakagat ako sa pang-ibabang labi n

                     (Sabrina's POV)Nanatili lang akong nakatitig sa screen ng telepono ko. Hindi ko alam kung sasagutin ko ba ito o hindi. Madami nang missed calls sa akin si Damien kaya kinakabahan ako. Huminga muna ako nang malalim saka nagdesisyon na pindutin ang answer button kahit kinakabahan. "Hello, Damien," ani ko sa kabilang linya. Walang humpay din sa pagkabog ang puso ko dahil sa kaba. "Where are you? I've been calling you ten times." Cold nitong sabi kaya napalunok ako. Medyo kinakabahan ako dahil iba ang tunog ng kaniyang pananalita. "Nandito pa kami sa Mall, Damien. Sorry hindi ko napansin ang tawag mo." Sabi ko at narinig ko na lang na nagbuntong ito ng kaniyang hininga. "Huwag kang aalis diyan, papunta na ako." Magsasalita pa sana ako nang bigla niyang binaba ang telepono kaya napailing na lang ako saka hinarap ang tatlong bruha na ngayon ay nakan

                      (Sabrina's POV)Nakatayo pa din ako habang minamasdan si Damien na hanggang ngayon ay dilat ang mata at hindi makapaniwala sa sinabi ko. Malinaw naman ang sinabi ko at bakit tila hindi pa din ito makapaniwala. "Sabi ko maghubad ka," ani ko sa kaniya. Inulit ko pa talaga at mas lalo lang ata itong nagulat. "Ano ba Damien, malinaw naman ang sinabi ko at bakit nakatayo ka pa din diyan?" Tanong ko sa kaniya. Ang seryosong mukha niya ay napalitan na naman iyon ng nakakalokong ngisi kaya hindi maiwasan na magtaas ako ng isang kilay ko. "Hindi ko alam na nagiging palabiro ka na ngayon, Sabrina." Sabi niya at natawa pa talaga ito nang mahina kaya nag-cross arms ako habang tinititigan siya. "Teka, akala ko ba gagawin mo ang lahat para tanggapin ko ang sorry mo?" Tanong ko bigla kaya sumeryoso ang mukha niya. Actually, kanina ko pa talaga balak tanggapin ang sorry n

                     (Sabrina's POV)Ilang minuto lang ay nakarating kami kaagad sa kompanya niya. Sinalubong kami ng mga guards nang isang pagbati ngunit hindi naman kumibo si Damien kaya ako na lang ang babati pabalik sa kanila. "Good morning din sa inyo." Sabi ko at nginitian pa sila nang matamis. Nanlaki naman ang mata ng guards na hindi makapaniwala sa ginawa ko. "Let's go, baby ko." Hinila na naman ni Damien ang kamay ko kaya wala akong nagawa kung hindi ang sundin siya. Sa likuran naman namin ay nakasunod ang mga tauhan ni Damien. Mabilis ang mga hakbang namin na animo'y may hinahabol kami. Hindi ko rin alam kay Damien kung bakit ang bilis niyang maglakad. Siguro may importante siyang gagawin kaya sobrang napakabilis nitong maglakad.Ngayon naman ay ramdam ko ang mga mata ng kaniyang empleyado sa amin. Tinungo ko na lang ang ulo at ayaw kong salubungin ang iba't-i

                        (Sabrina's POV)Ilang araw na ang lumipas nang mangyari ang pagsabog na 'yon. Tapos nang maayos ni Damien ang kompanya. Hanggang ngayon ay hindi pa din mawala sa isipan ko ang mga tagpong iyon. Madaming katanungan sa isipan ko kung sino ba talaga ang na sa likod nang pagsabog. Alam ko na walang kinalaman ang mga Williams 'dito pero hindi ko din naman maiwasang maisip ang sinabi ni Damien sa akin. Hindi dapat ako basta maniwala dahil maaring binibilog lang nila ang ulo ko kaya tatandaan ko ang sinabi niya. Nagpaalam ako kay Damien na may pupuntahan muna ako at mabuti na lang ay pumayag ito. Hindi naman ako magtatagal at mabilis lang naman ako. Pinasama niya ang dalawang maingay na sina Neil at Sean sa akin. Gusto ko sanang ayawan si Damien pero alam ko naman na hindi niya ako papayagan umalis kaya hinayaan ko na lang at tiniis ang maingay na dalawang