All Chapters of The Mafia King: Chapter 41 - Chapter 50

                      (Sabrina's POV)Pakiramdam ko na-semento ang paa ko at hindi ko ito maigalaw. Kay bilis ni Damien kumilos. Bigla niyang sinakal si Scarlet sa harapan naming lahat. Hindi ko aakalain na gagawin niya iyon. Ang mga kasamahan ni Scarlet ay nakatutok na ang baril kay Damien at ang mga tauhan naman ni Damien ay nakatutok ang baril sa kabilang panig. "Kailan ka ba magigising na hindi na kita mahal. You're forcing yourself towards me! Isn't it clear to you that Sabrina is the girl I love. Gusto mo talaga na patayin kita." Galit na sabi ni Damien. Nanatili lang akong nakatayo at hindi malaman kung anong gagawin ko. Kita ko sa mukha ni Scarlet na nahihirapan na siyang huminga dahil sa mahigpit na pagkakasakal ni Damien sa kaniya. "Galawin niyo na ako pero huwag si Sabrina. Dahil kapag sinubukan niyo siyang galawin ay baka makakapatay ako." Napalunok naman ako sa sin

                       (Sabrina's POV)Magkahawak na kami ng kamay ni Damien nang balikan namin silang lahat sa pool. Ang mga kaibigan ko ay na sa pool pa din habang sina Neil naman ay na sa tabi lang. "Your eyes gentleman." Natawa ako nang mahina dahil sa sinabi ni Damien sa mga ito. "Sensitive masiyado, bossing. Huwag kang mag-alala hindi naman namin aagawin ang baby mo. Takot lang namin sa 'yo. Mahal pa kaya namin ang buhay namin." Mahabang litanya ni Hayden kaya natawa naman ako. Ngayon ay nakangiti na si Damien at nakakahawa talaga ang mood niya. "Mabuti naman at alam niyo. Ayoko lang na titigan niyo ang katawan ng baby ko, kung ayaw niyong tanggalin ko 'yang mga mata niyo." Sabi ni Damien. Imbis na mainis ang tatlo niyang kaibagan ay natawa na lang ang mga ito. Akmang magsasalita pa sana si Damien nang bigla ko silang hilahin patalon sa pool. Nagulat nam

                        (Sabrina's POV)Nanatili lamang ako sa kinauupuan habang pinapanood si Damien na nakikipagbarilan sa mga lalaking dumukot sa akin. Ang mga galaw niya ay sobrang napakabilis. Iyong tipo na sanay na sanay na siya sa mga ganito. Hindi pa man naipuputok ng mga kalaban ang baril nila kay Damien ay nauunahan niya na ang mga ito. Hindi mahirap para sa kaniya ang patumbahin ang ilang bilang na mga lalaki na nandito. Kumurap pa ako nang mapagtanto na naubos kaagad ang mga ito. Nakita ko na lang na tumakbo si Damien patungo sa akin. Kumabog naman nang malakas ang puso ko dahil doon. "Damn, hindi ka ba nila sinaktan? May masakit ba sa 'yo?" Sunod na mga tanong niya sa akin habang kinakalagan ako mula sa pagkakatali sa upuan. "Walang masakit sa akin, Damien. Dumating ka sa tamang oras at kung hindi mo ako iniligtas baka," hindi ko matuloy ang sasab

                       (Sabrina's POV)Ilang minuto din akong nanatili sa banyo. Huminga ako nang malalamin at pilit iwaglit sa isipan ko ang pagseselos. Hindi ko din naman maintindihan ang sarili bakit gano'n ang nararamdaman ko sa babaeng iyon. Hindi naman dapat akong magselos kasi ako naman ang mahal ni Damien. Maybe, he need to entertain the girl because she was the daughter of his father's best friend. At isa pa, dapat akong magtiwala sa pagmamahal ni Damien. I need to washed this insecurities I feel right now. Huminga muna ako nang malalamin saka nagdesisyon na lumabas. Nadatnan ko naman sila na ngayon ay nakaupo na sa couch. Napatingin naman si Damien sa gawi ko na ngayon ay nakangiti. Iyong ngiti na masaya siyang makita ako at doon pa lang ay dapat ko ilagay sa isip ko na ako ang mahal niya. Ngumiti na lang ako sa kaniya at pilit pinapakita kay Damien na hindi ako

                     (Sabrina's POV)Nagising ako isang umaga na wala na si Damien sa tabi ko. Bumangon ako at agad itong hinanap pero hindi ko siya nakita kahit saang parte ng kuwarto ko. Siguro na sa baba na siya kaya kailangan ko nang maligo. Pumunta ako sa banyo at agad mabilis na naligo. Pagkatos no'n ay nagbihis na agad ako at bumaba na presentable ang mukha. Habang naglalakad ay hindi ko maiwasang mapatingin sa kuwarto ni Damien. Sigurado ako na natutulog pa din si Marra. At habang iniisip ko siya ay bigla kung naalala ang nangyari kahapon. Akala ko talaga ay tatabi si Damien sa kaniya at akala niya talaga ay gagawin ni Damien iyon. Huminga na lang ako nang malalim ng maalala ko siya. Hindi ko man nagustuhan ang presensiya niya ay kailangan ko siyang pagtiisan. Ano pa ba ang magagawa ko? Hindi naman puwede na itaboy ko siya 'dito dahil ayokong magmukhang masama.