All Chapters of The Mafia King: Chapter 61 - Chapter 70

                     (Sabrina's POV)Hindi ako umimik sa sinabi ng mga kaibigan ko. Nandito pala sila sa ospital at naaalala ko na ang huling mga nangyari sa amin ni Damien. Sobrang sakit pa din ng puso ko hanggang ngayon. Walang katumbas ang sakit na nararamdaman ko sa mga oras na ito. "Anak," napalingon naman ako nang marinig ko ang boses na iyon kaya walang gana akong tumingin sa pinto at nakita ang nag-aalalang mukha ng ama ko. "Kumusta na ang pakiramdam mo. Salamat naman at gising ka na." Sabi pa niya kaya naman ay sinamaan ko siya ng tingin. "Sana nga ay hindi na lang ako nagising pa. Wala namang saysay na ang buhay ko dahil wala na kami ni Damien. Nagkasira kami dahil sa biglang pagsulpot niyo sa buhay ko. Sana lang talaga ay hindi ka na lang dumating." Umiiyak na naman ako kapag naalala ang mga nangyari noong nakaraan. Hanggang ngayon ay sariwang-sariwa pa din sa alaala ko ang mga m

                     (Sabrina's POV)Malayo ang nararating ng dalawang pares ng mga mata ko habang tinatanaw ko ang babang bahagi ng gusali kung saan ako naroroon. Halos dalawang taon na ang nakalipas pero malinaw pa din sa isipan ko ang mga nangyari noon na halos dumurog sa puso ko. Pero sa loob ng dalawang taon ay nanatili pa din akong matatag at nalabanan ko ang hamon sa buhay ko kahit wala na si Damien. Wala na akong balita tungkol sa kaniya at wala na akong pakialam pa. Mahal ko pa din siya at hindi gano'n kadali ang makalimot. "Sabrina," ani ng isang boses ng lalaki kaya naman ay napalingon ako dito. Napangiti pa ako nang makita ko si Cole, isa sa mga pinagkakatiwalaan ni Dad. "Kanina ka pa ba, Cole?" Tanong ko sa kaniya na ngayon ay nagdesisyon na harapin siya. "Just arrive a while ago." Sabi niya kaya naman ay napatango na lang ako sa ulo ko. Bumalik ako sa

                   (Sabrina's POV)Ilang oras din ang biyahe namin bago kami makarating sa London. Na sa resort na kami at talagang ang ganda pala dito. I remember na nag resort din kami ni Damien noon. But, damn why am I still thinking about him? Magkahiwalay ang kuwarto ko at ng mga kaibigan ko. Pagpasok ko pa lang sa kuwarto ay napahiga na ako sa kama dahil sa pagod. Wala pang isang minuto akong nakahiga nang biglang tumunog ang telepono ko kaya naman ay napabuntong hininga ako saka pinulot ito. "Sab, bumaba na kami. Gusto naming maglibot." Sabi kaagad ni Allysa sa kabilang linya kaya naman ay napaupo ako sa kama. "Hindi ba kayo pagod sa biyahe?" Tanong ko sa kanila kaya naman ay natawa ang mga ito. "Hindi, ikaw baka gusto mong bumaba dito. Nandito din si Cole. Maglilibot kami sa buong resort." Sabat naman ni Glaiza. Magkasama nga ang tatlo. Isang malakas na buntong

                    (Sabrina's POV)Inaya ko na kaagad ang mga kaibigan ko na bumaba na kami. Kailangan na din naming kumain at maya-maya lang ay magsisimula na ang business meeting ko. Nakatanggap na ako ng notice sa kung saan gaganapin ang business meeting at sana lang talaga ay hindi na ulit mag-cross ang landas namin ni Damien. Ayoko na siyang makita pa pero alam ko naman na magkikita at magkikita pa din kami. Pero isa lang ang tiyak ko, hindi na ako magiging mahina pa. Nagising na nga ako as what I have said from earlier. Tama na ang mga pasakit na binigay niya sa akin. Hindi ko na hahayaan pa na masaktan niya ako ulit. Sa paglalakad ko ay biglang tumabi si Cole sa akin kaya naman ay napangiti ako. Ang mga kaibigan ko naman ay nauunang maglakad kaya na sa likod lang kaming dalawa ni Cole. "Ayos ka lang ba talaga?" Tanong niya sa akin at mabilis ko lang siyang sinulyapan. Nag-aa

                    (Sabrina's POV)Parang piniga naman ang puso ko dahil sa sakit ng ginagawa ni Damien sa akin. Gusto ko nang umiyak pero walang luha na gustong lumabas sa mga mata ko. "Sabrina," ani ni Cole at akmang hahawakan ang kamay ko pero tinabig ko ang kamay niya. Napatingin naman ako sa paligid at lahat ng mga tao ay na sa amin nakatingin. Mabuti na lang at foreigners ang mga ito kaya hindi nila maiintindihan ang language na ginagamit namin. "Tama na 'yan." Dagdag niya kaya sinamaan ko siya ng tingin. "Hayaan mo si Damien, Cole. Kung ikakasiya niya ang patayin ako, sige gawin niya!" Sabi ko kaya naman ay nagbuntong hininga na lang ito. "Papatayin talaga kita, Sabrina kasi niloko mo ako. Ginamit mo lang pala ako simula pa lang." Natawa naman ako dahil sa sinabi ni Damien. Hanggang ngayon pa rin ba ay sariwa pa din sa isip niya iyon. "Hindi ko alam kung paano k