All Chapters of The Mafia King: Chapter 11 - Chapter 20

                     (Sabrina's POV) Dalawang araw na ang lumipas simula noong makarating kami dito ni Damien sa resort at dalawang araw na din na wala kaming ibang ginawa kung hindi ang libutin, maligo at minsan mas pinipili na lang namin ang magkulong sa loob at walang ibang ginawa kung hindi ang maglaro sa kama.  Ewan ko din sa sarili ko. Hindi ko magawang tanggihan si Damien. Sa ngayon 'yong nararamdaman ko sa kanya ay mas lumalalim. Alam ko nagsisimula na akong mahalin siya.  Hindi siya mahirap mahalin. Hindi mahirap sa isang tulad niya na madaming magkakagusto na babae. Bukod sa guwapo nitong mukha at pera ay may katangian siya na gustong-gusto ko. Hindi ko lang matiyak kung ano iyon. Basta't ang alam ko, nagsisimula na akong mahalin siya.  Ang hindi ako aware ay ganoon din siya sa 'kin. Unti-unti na ba niya akong minamahal. Ang sabi niya gusto niya ako pero hindi naman ni

                 (Sabrina's POV) Ikatatlong araw ngayon namin ni Damien at mamayang gabi ay babalik na kami sa lugar kung saan kami nanggaling. Nalulungkot lang ako kasi hindi ko pa masyado nalibot ang lugar na ito dahil sa kaunting panahon namin. Matapos ang pag-uusap namin kanina ay nagpaalam si Damien na makikipag-usap muna sa kanyang mga Business partners. Sabi pa niya ako na lang daw muna ang pumunta sa malapit na Mall dito sa resort. Wala akong nagawa kung hindi ang mapatango. Pinasama niya sa akin ang dalawang tauhan niya. Hindi sana ako papayag pero nagpumilit kaya't sa huli ay ako na lang ang sumuko.Kasalukuyan akong naglalakad ngayon dito sa loob ng Mall at nakabuntot sa 'kin ang dalawa niyang tauhan. Ang totoo talaga kung bakit ko gustong pumunta dito ay may Bibilhin lang akong remembrance para sa akin at siyempre bibilhan ko na din si Mr. Cullen.Habang naglalakad ay may ki

                         (Sabrina's POV)Umaga na din nang makauwi kami dito pabalik sa lugar namin. Hindi na ako kumain at nagpahinga sa kuwarto. Si Damien naman ay dahil hindi nakaramdam nang pagod ay Business meetings naman ang inatupag. Nagpaalam na lang ako sa kanya na hindi muna ako sasama at magpapahinga na lamang.Mabuti na lang at pumayag. May jetlagged pa din kaya ako. Kailangan kung ipahinga ang katawan ko. Ilang oras din kaming bumiyahe dahil sobrang layo ng London. Na sa kalagitnaan na ako nang pagtulog nang bigla namang tumunog ang telepono ko. Napabuntong na lang ako sa hininga ko at pinilit buksan ang mata para sagutin ang tumatawag. "Hello," ani ko sa napapagod na boses. Bigla naman akong napatuwid nang upo ng si Damien ang na sa kabilang linya. Iyong tipo na kanina ay sobrang napagod ako pero no'ng marinig ko ang boses niya ay bigla akong nabuhayan. 

                        (Sabrina's POV)Nanatili akong nakatunganga at hindi malaman kung anong sasabihin. Hanggang ngayon ay ayaw pa rin tanggapin ng isip ko ang sinabi niya. Parang hindi ako makapaniwala. Parang mali lang ako nang dinig. Bigla ko naman na iniling ang ulo ko dahil ayaw ko talaga maniwala sa sinabi niya. Baka nga binibiro niya lang ako. Paano niya naman mapapatunayan sa 'kin na mahal niya ako kung kanina ay hinalikan niya ang babae. "Hindi ako naniniwala sa 'yo, Damien. Umalis ka na at kailangan ko nang magpahinga." Sabi ko at paika-ikang pumunta sa kama. Akala ko aalis na siya pero bigla niya namang hinawakan ang kamay ko dahilan para tignan ko siya nang masama. Sobrang sakit na nga ng puso ko tapos gusto pa niyang dagdagan ang sakit. Ang sama niya kung gano'n. "Ano bang puwede kong gawin para maniwala ka?" Tanong niya dahilan para matawa ako

                          (Sabrina's POV)Bigla akong napatalikod nang makita ko ang tatlong rosas na hawak ni Damien. Iyon ang kanyang sinasabi na gusto niyang ibigay sa akin at gano'n na lang ang pagkabog ng puso ko dahil pinapakilig niya na naman ako. Napapakagat na nga lang ako sa pang-ibabang labi ko para pigilan ang sarili na mapangiti. Kinukurot ko nga din ang mukha ko na baka nananaginip lang ako pero nakaramdam ako nang sakit. "Hey, is there something wrong?" Tanong ni Damien. Hindi pa din ako humaharap dahil nahihiya akong makita ni Damien ang pamumula ng mukha ko. "Wala," ani ko na hindi makasagot nang diretso. Ang lakas talaga nang kabog ng puso ko. "So, why can't you face me. Turn around, Sabrina." Utos ni Damien kaya napahinga ako nang malalim. Bakit ba ako mahihiya? Ewan ko din ba, talagang hanggang ngayon ay nahihiya pa din ako kay Damien.