All Chapters of Ang Maalindog na Charlie Wade: Chapter 4241 - Chapter 4250

Napansin ni Charlie ang hindi akmang ekspresyon at katahimikan ni Xavion, kaya hinampas niya ang kanyang kamao sa lamesa nang malakas at tinanong, “Ano? Hindi ka masaya sa pagsasaayos ko?”“H-hindi! Magandang mungkahi ito!” Nanginig ulit si Xavion at sinabi nang walang pag-aalangan, “Gagawin ko na ang mga sinabi mo! Gagawin ko na ito!”Pagkatapos, nagmamadali niyang nilabas ang kanyang cellphone at tinawagan ang assistant.Para ipakita ang katapatan niya, binuksan niya pa ang speakerphone at sinabi, “Ilipat mo ang venue na binili natin sa agency company ni Miss Golding sa halagang one US dollar. Dalhin mo ang abogado para makipagkita si agent ni Miss Golding ngayon. Kumpletuhin mo ang transfer sa lalong madaling panahon!”Nabigla ang assistant sa bagong utos ni Xavion, at tinanong niya, “Master, kababayad lang natin ng sampung beses ng presyo ng venue sa agency ni Miss Golding. Ngayon, gusto mong ibigay ang venue sa kabila para sa wala?!”Sinabi nang naiinip ni Xavion, “Gawin mo l

Sa sandaling ito, si Spencer, na nasa tabi niya, ay hawak-hawak pa rin ang baso. Hindi naglakas-loob ang lalaki na sumipsip dito.Pero, ang kanyang anak na si Xavion, ay sobrang bilis dito.Nataranta agad siya dahil dito. “Kung hahayaan ko ang g*gong Xavio na ito na maunang matapos uminom, hindi ba’t tapos na ako?!”Nang maisip ni Spencer kung paano siya sinampal kanina dahil kay Xavion, lumaki ang galit at pagkairita niya. Naglabas agad siya ng isang mabigat na ubo at tumingin nang masama kay Xavion habang sinumpa, “Ahem! Ikaw hindi tapat na anak! Sobrang bilis mong uminom. Ito ba ay dahil gusto mong bigyan ang ama mo ng isa pang baso?!”Pipisilin na sana ni Xavion ang kanyang ilong at uubusin ang alak nang bigla niyang marinig na sumigaw ang kanyang ama, natakot siya nang sobra sa punto na halos nabitawan niya ang baso.Habang natataranta, natauhan siya. Tumingin siya sa kanyang ama, at doon niya lang napagtanto na wala pa ring bawas ang baso ni Spencer.Sa sandaling ito, sa wa

Nagmamadaling sumagot si Xavin, “Ako ang gagawa nito, sir. Ako mismo ang gagawa nito!”Nahirapan siyang punuin ang isa pang baso ng alak, pinuwersa ang sarili niya na tiisin ang malalang pagkahilo habang iniom niya ang nakakasunog na alak sa kanyang lalamunan.Maya-maya, naramdaman nia na palakas na nang palakas ang epekto ng alak. Hindi na siya nangahas na antalain ito, at nagmamadali niyang pinuno ang huling baso habang may malay pa siya, at ininom itong lahat.Pagkatapos inumin ang huling baso ng alak, naramdaman ni Xavion na nasusunog ang tiyan niya, tila ba nag-aapoy ito. Apat na baso ang ininom niya, at ngayon, naramdaman niya na malapit na siyang bumagsak. Nang makita niya na tapos na ang gawain niya, huminga siya nang maluwag bago siya bumagsak nang malakas sa sahig.Nang makita ni Charlie na nawalan na ng malay ang mag-ama, tumayo siya at sinabi kay Quinn, “Nana, mawawalan tayo ng ganang kumain kung aalagaan natin ang dalawang lasing. Bakit hindi na lang tayo pumunta sa ib

Sumagot si Janus, “Sa totoo lang, sarado na ang restaurant. Ang dalawang tao na nakita mo ay ang mga anak ng mga dati kong kaibigan. Pasado tanghali na, pero hindi pa sila kumakain. Kaya sinabihan ko sila na umakyat.”Idinagdag ni Janus, “Pero dahil nandito na kayo, hindi ko magagawa na balewalain ang pagpunta niyo dito. Mangyaring umupo kayo sa first floor. Sabihin niyo ang gusto niyong kainin, at ihahanda ko agad ito para sa inyo.”“Okay.” Tumango nang nakangiti si Christian. “Salamat, Boss.”Pagkatapos ay sinabi niya kay Merlin, “Merlin, huwag ka mag-atubiling umup. Ipapasubok ko sayo ang pinakamasarap na Oskian-style roast goose sa buong New York.”Pinagtampal ni Merlin ang mga labi niya sa pananabik. “Hay. Gusto ko talagang uminom ng ilang alak ngayon.”Nasulyapan niya ang maliit na wine cabinet sa likod ng counter ng restaurant. Nasorpresa siya, at tinanong, “Boss, nagbebenta kayo ng Macallan dito?”“Oo.” Ngumiti si Janus. “Imported ito mula sa Oskia. Gusto mo bang sumubok

Sinabi nang seryoso ni Christian, “merlin, kailangan mong maging mas optimistiko! Hindi ba’t maliit na sagabal lang ito sa pinakamalakas mong larangan? Sinasabi ko sayo, hindi ito mahalaga.”Tinuro ni Christian ang sarili niya at sinabi, “Tingnan mo ako! Tinrato ako bilang isang marangal na bisita nang napakaraming taon, kahit saan ako pumunta. Kahit na nasa 90s na ang kabila, magkukusa pa rin siyang tumayo at ibigay sa akin ang pinakamagandang upuan. Pero, pinalabas ako sa harap ng napakaraming tao nang pumunta ako sa auction kailan lang. Sa sandaling iyon, gusto ko na talagang maghukay ng butas sa sahig para magtago. Pero tingnan mo ako ngayon! Naka-move on na ako dito!”“Kahit gaano ka pa kagaling bilang isang tao, imposible para sa lahat na respetuhin ka. Katulad nito, bilang isang detective, kahit gaano pa kagaling ang propesyonal na kakayahan mo, hindi mo malulutas ang lahat ng kaso.”"Kailangan mong matuto na tanggapin ang mga pagkabigo at subukan mong manatiling kalmado pal