Lahat ng Kabanata ng Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Kabanata 811 - Kabanata 820

"Ano? Buntis ka?" Tumingin si Karen kay Madeline sa gulat nang unti-unting nagkaroon ng poot ang tingin niya. "Wow, Ms. Montgomery, ang galing mo talaga. Pagkapanganak ng bata, ano kayang itatawag ko sa kanya." "Di mahalaga kung anong itawag mo dito. Ako ang nanay at tuturuan ko ito. Wala kang kinalaman dito." Kalmado si Madeline. Ngumisi si Karen at tumawa. "Eveline, talagang一" "Kainin mo ang pagkain mo," Sumingit si Jeremy nang may seryosong boses at tumingin kay Madeline. "Dahil nagdadalang-tao ka na Aunty Eveline, pakiusap alagaan mo ang katawan mo," Sinabi niya at inilapag niya ang isang pirasong ribs sa kanyang plato. "Naaalala ko dati na paborito mo ito." "Salamat Mr. Whitman, pero di ko na ito gusto. Ibigay mo na lang ito sa fiancée mo. Di mo kailangang mag-alala sa akin." Nanatiling malamig ang pakikitungo niya dito hanggang sa huli at di ginalaw ang pagkain na kinuha ni Jeremy para sa kanya. Lumingin lang siya para ngumiti kay Felipe. Nang panoorin ni Old Master W

Nakitang pumapatak ang ulan mula sa langit sa labas ng bintana, pero para sa kanya, para itong isang malakas na ulan. "Kakarating ko lang dito at nakita ko siyang mukhang malungkot nang lumabas siya dito. May nangyari ba?" Pumasok si Yvette sa study room. Habang mukhang nag-aalala, lumapit siya kay Jeremy na di nagsasalita. "Ayos ka lang ba?" "Sinabi niya sa akin na kinamumuhian niya ako sa puntong hinihiling niya na mamatay ako." Itinaas ni Jeremy ang tingin niya na namumula. Ang mata niya ay puno ng inis at lungkot nang sabihin niya, "Ipinagbubuntis niya ang anak ni Felipe. Mukhang talagang hindi na niya ako mahal." "Siguro may pinagdadaanan siya na di niya masabi." Dinamayan siya ni Yvette. "Anong klaseng paghihirap ang mag-uudyok sa kanya na utusan ang napakaraming tao para ipapatay ako?" Ngumisi si Jeremy. Tapos tumalikod siya at idinagdag, "Noong araw na iyon sa F Country, kung hindi dahil sa'yo namatay na siguro ako." "Inililigtas ko ang sarili ko habang nililigtas kit

"Eveline, di na kita mahal. "Ito ang finacée ko, si Yvette. "Ano? Nag-aalala ka ba na baka saktan ko ang anak ni Felipe, Mrs. Whitman?" Naramdaman ni Madeline na sumakit ang puso niya nang ilapag niya ang kamay niya sa sikmura niya. 'Jeremy, ito ang tunay mong anak. 'Sa buong buhay ko, wala akong ibang lalaki maliban sa'yo. 'Pero sa huli, di ka pa rin naniwala sa akin.' Malungkot na ngumiti si Madeline. Bigla niyang naalala na noong nakaraang dalawang araw, may isang di niya kilala na nagsabing di maganda ang kinahantungan ng relasyon niya na nag-add sa kanya sa social media. Sa ngayon, bukod sa di kilalang tao na iyon, wala siyang ibang malalapitan. Kaya tinanggap niya ang request ng estrangherong ito. Kung kailan iniisip niya kung paano babatiin ito, pinadalhan siya nito ng mensahe: [Hello miss, napakasaya ko na in-add mo ako bilang friend.] Sumagot si Madeline: [Ikinagagalak kong makilala ka, stranger.] [Miss, kakatapos lang ng relasyon ko at labis akong nalulu

Narinig ang mahinang boses ni Felipe sa cellphone. "May nangyari kay Lillian." Biglang nagbago ang mukha ni Madeline. "May nangyari kay Lillian? Anong ibig-sabihin mo niyan?!" "Aksidenteng nadulas si Lillian at tumama ang ulo niya. Dumudugo siya nang husto. Ipinadala ko siya sa Royal Hospital para magamot siya," Kalmadong sinabi ni Felipe. Tapos tinanong niya, "Kasama mo ba si Jeremy?" "Di ko siya kasama. Bibili ako ng ticket para pumunta sa F Country ngayon na!" Lumabas si Jeremy ng conference room at nakita niya si Madeline na tumatakbo patungo sa elevator. Nagdilim ang mata niya nang magmukha siyang nagseselos. "Desperadong-desperado ka na makita siya matapos lang niyang tumawag. Eveline, ganyan ka din ba sa akin noon?" Nag-book di Madeline nang flight buong gabi para magmadaling bumalik sa F Country. Pagdating sa ospital, nasa ICU si Lillian para maobserbahan nang maigi. Sa bintana, tinignan ni Madeline ang maputlang mukhang parang manika. Nadurog ang puso niya sa nak

'Pero paano mo naman ito malalaman Jeremy? Noong oras na iyon, itinaboy kita para iligtas ka. 'Ngayon, iniisip mo na nagbago na ang isip ko at ginagawa kitang katatawanan.' Hinawakan niya ang pangalan sa card habang nakangiti nang namumula ang mata niya. "Jeremy, siguradong magiging masaya ka kapag nalaman mong buhay pa si Lilian." Matapos maisip ang masasakit na bagay na ito, dinampot ni Madeline ang kanyang lapis ulit at iginuhit ang nasa isip niya sa disenyo. Sa susunod na araw, ipinasa niya ang disenyo kay Jeremy. Matagal na oras na ang lumipas ngunut hindi pa rin ito sumagot. Parang ito noong mga araw na binabalewala siya nito. Nang malapit nang maggabi, natanggap na ni Madeline ang sagot ni Jeremy. Sa sagot nito, sinabi niya ang kanyang hindi pagkatuwa at nakiusap sa kanya na gumawa ng bagong disenyo. Habang sinusunod ang ideya ni Jeremy, gumawa ng bagong disenyo si Madeline. Ngunit kahit matapos itong i-edit nang ilang beses, di pa rin masaya di Jeremy. Idiniin n