Narinig ang mahinang boses ni Felipe sa cellphone. "May nangyari kay Lillian." Biglang nagbago ang mukha ni Madeline. "May nangyari kay Lillian? Anong ibig-sabihin mo niyan?!" "Aksidenteng nadulas si Lillian at tumama ang ulo niya. Dumudugo siya nang husto. Ipinadala ko siya sa Royal Hospital para magamot siya," Kalmadong sinabi ni Felipe. Tapos tinanong niya, "Kasama mo ba si Jeremy?" "Di ko siya kasama. Bibili ako ng ticket para pumunta sa F Country ngayon na!" Lumabas si Jeremy ng conference room at nakita niya si Madeline na tumatakbo patungo sa elevator. Nagdilim ang mata niya nang magmukha siyang nagseselos. "Desperadong-desperado ka na makita siya matapos lang niyang tumawag. Eveline, ganyan ka din ba sa akin noon?" Nag-book di Madeline nang flight buong gabi para magmadaling bumalik sa F Country. Pagdating sa ospital, nasa ICU si Lillian para maobserbahan nang maigi. Sa bintana, tinignan ni Madeline ang maputlang mukhang parang manika. Nadurog ang puso niya sa nak
"Talagang ang lambing ng mga bagong kasal." Ang mga salita niya ay parang isang matalim na espada na tumagos sa puso ni Madeline. Pinigilan niya ang kanyang sarili habang nangangasim ang sikmura niya. Habang nakatitig kay Jeremy at Yvettr na magkahawak ang kamay, ngumiti siya. "Kayo din, Mr. Whitman. Ikaw at ang fiancée mo ay masyadong malambing sa isa't isa." "Malamang." Tumawa si Jeremy. Inilapag niya ang tingin niya sa mahinhin at nakangiting mukha ni Yvette bago sabihin, "Si Vetty ang liwanag sa pinakamadilim na sandali ng buhay ko. Lagi ko siyang papahalagahan matapos maging maswerte na makilala ang ganito kabuting babae na tulad ni Vetty sa buhay ko." "Jeremy, di ako kasingbait ng sinasabi mo." Mukhang nahihiya si Yvette habang nakasandal sa balikat ni Jeremy. "Oo nga pala, dalian mo at ibigay mo sa kanila ang invitation card." 'Invitation card?' Nagtaka si Madeline. Kasunod nito, nakita niya si Jeremy na inaabot sa kanya ang isang invitation card na nakahanda para sa
'Pero paano mo naman ito malalaman Jeremy? Noong oras na iyon, itinaboy kita para iligtas ka. 'Ngayon, iniisip mo na nagbago na ang isip ko at ginagawa kitang katatawanan.' Hinawakan niya ang pangalan sa card habang nakangiti nang namumula ang mata niya. "Jeremy, siguradong magiging masaya ka kapag nalaman mong buhay pa si Lilian." Matapos maisip ang masasakit na bagay na ito, dinampot ni Madeline ang kanyang lapis ulit at iginuhit ang nasa isip niya sa disenyo. Sa susunod na araw, ipinasa niya ang disenyo kay Jeremy. Matagal na oras na ang lumipas ngunut hindi pa rin ito sumagot. Parang ito noong mga araw na binabalewala siya nito. Nang malapit nang maggabi, natanggap na ni Madeline ang sagot ni Jeremy. Sa sagot nito, sinabi niya ang kanyang hindi pagkatuwa at nakiusap sa kanya na gumawa ng bagong disenyo. Habang sinusunod ang ideya ni Jeremy, gumawa ng bagong disenyo si Madeline. Ngunit kahit matapos itong i-edit nang ilang beses, di pa rin masaya di Jeremy. Idiniin n
Habang nakatitig sa nakasimangot niyang mukha, ngumiti si Jeremy. "Ganito ba ako katapang para paglaruan ang aunt ko?" Naglakad ito sa harapan niya. "Kanina pa ako tapos sa meeting ko. Sadyang nakita lang kitang natutulog kaya di magandang gisingin kita." "..." Pagkatapos marinig ang sinabi nito, naramdaman ni Madeline na siya ang may kasalanan. Nang makita si Madeline na tulala, tinitigan ni Jeremy ang kumot na hawak ni Madeline. "Aunty, pakiusap wag mong isipin na ako ang nagbalot sa'yo ng kumot. Ang babae sa front desk ang may gawa nito. Wala itong kinalaman sa akin." Itinanggi niya na may kinalaman sa kanya ang pangyayari. Di nagpakita ng kahit anong pag-aalala sa kanya o pangungulila sa kanya ang mga mata nito. Hinawakan ni Madeline nang mahigpit ang kumot at ngumiti. "Mukhang nagkamali nga talaga ako ng intindi. Kung ganon, pwede bang mag-book ka ng appointment Mr. Whitman? Ayaw kong magsayang ng maraming oras sa'yo." "Wala bang ibang mga jewelry designer sa Whitman
"Inaabangan mo ba ang halik ko, Mrs. Whitman?" "..." "Sayang naman. Ngayon, hinahalikan ko na lang ang babaeng mahal ko." Isang pang-aasar ang makikita sa kanyang ngiti habang kumikislap ang mga mata niya nang may panghahamak. Nalungkot si Madeline ngunit sumagot siya sa kalmadong paraan, "Tingin mo ba talaga inaabangan ko ang halik mo? Sumasakay lang ako sa palabas mo. Jeremy, ang gusto mo lang ay marinig ako na sabihing mahal kita at nangungulila ako sa'yo diba? Sa kasamaang palad, kung gaano kita kamahal noon ay ganon na kita kinamumuhian ngayon. Kuha mo?" Ngumiti siya, iniwasan ang titig nito at umalis sa lugar. Habang tulala, naiwan ni Jeremy na nakabitin sa ere ang kamay niya. Ang kislap sa ngiti niya at mata ay unti-unting kumupas. … Lumipas ang oras at araw na ng Sabado. Nagsuot si Madeline ng isang malinis na gown. Habang nakahawak sa braso ni Felipe, pareho silang dumating sa engagement ceremony ni Jeremy at Yvette. Akala niya marami ang dadalo sa engageme
"Ang pagtulog ba nang magkasama ay katumbas na din ng pagiging malapit sa isa't isa?" Nagtanong si Felipe pabalik. Umiling si Yvette nang nakangiti. "Di mo mapapatunayan kung gaano kalapit ang dalawang tao dahil lang may nangyari sa kanila noon. Atsaka, napakaraming tao nang nagkakaroon ng one-night stand ngayon." "Di lang kami nagkaroon ng one-night stand. Lumipas ang ilang gabi na kasama ko siya." Hininaan ni Felipe ang boses niya at lumapit kay Yvette. Ang mga mata niya ay kumikislap nang may pagdududa. Kung kailan sinusubukan na niyang suriin nang maigi ang mukha nito, tumunog ang cellphone niya. Tinignan niya ang parating na tawag at kaagad na ngumiti. "Ms. Charis, may kailangan akong sagutin na tawag. Pag-usapan na lang natin ito kapag may pagkakataon." "Sige, Mr. Whitman." Tumitig si Yvettr kay Felipe nang tumalikod ito. Unti-unting kumupas ang ngiti niya. Sa hardin ng hall. Inalalayan ni Madeline ang sarili niya sa pader at hindi niya mapigilan ang sarili niya na ma
"Nakakuha siya ng kaunting kapangyarihan at yaman sa loob ng taon na nasa F Country siya. Ikinakatakot ko na baka may ilegal na palitan sa likod nito." Nagbago ang mukha ni Yvette. "Paano iyan nangyari? Di siya gagawa ng kahit anong ilegal." "Ang laki pa rin ng tiwala mo sa kanya pagdating dito? Ang daming illegal trade na ang ginawa niya." Nabigla si Yvette sa tanong ni Jeremy. Tumayo siya doon nang tulala nang magsimulang mamuo ang luha sa mga mata niya. "Iwan mo dapat ang pinakamalaking ngiti mo sa taong nanakit sa'yo nang husto," Sinabi ni Jeremy bago kumunot ang noo. Tapos nagptuloy siya, "Tulad ng paghihiganti sa akin ni Eveline Montgomery." … Matapos makatanggap ni Felipe ng tawag mula sa F Country, nakabili na siya ng ticket pabalik. Syempre, di niya hahayaang manatili si Madeline sa Glendale kaya napagpsyahan niyang dalhin ito pabalik sa F Country kasama niya nang gabing iyon. Inutusan niya ang isang tao na kunin si Madeline para makita si Lillian habang umalis
Kinarga ni Madeline si Lillian papasok ng bahay, pero dahil may dinadala siyang bata sa tiyan niya, di niya ito kinarga nang matagal. Tapos hinalikan niya ito sa pisngi. "Lily, gagawa na ako ng muffin para sa'yo. Pwede mo ba akong tulungan?" "Okay!" Ikimurap ng batang babae ang parang kristal niyang mata at sinundan si Madeline patungo sa kusina. Nanood si Jeremy mula sa loob ng kotse sa malayo, tinitignan si Madeline na hawak ang isang bata bago maglakad papasok sa bahay. Nakita din niya ang isang sinserong ngiti sa mukha ni Madeline. Kailan pa niya siya nginitian nang ganyan? Itinikom ni Jeremy ang kamay niya sa manibela nang mag-alab ang apoy sa mata niya. "Siguro masyado lang akong nag-iisip. Akala ko na sigurado na ako pero ang totoo hindi pala. Ang taong mahal mo ngayon ay siya." Buzz, buzz. Nang tumunog ang cellphone ni Jeremy, sinagot niya ito nang hindi nag-aalinlangan. Ang assistant niya na si Ken, ay naririnig na nagsasalita sa kabilang linya. "Mr. Whitma