All Chapters of Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Chapter 571 - Chapter 580

Sa sandaling makabalik si Winston ah tinawag niya si Madeline. Nagtaka rito sina Karen at Yvonne. Pero naisip ni Yvonne na isa itong magandang pagkakataon para nakawin ang mga draft! Gamit ng pagkakataon na ito, kinuhanan ni Yvonne ng larawan ang draft gamit ng kanyang phone. Nang makita ito ni Karen ay nagtataka siyang lumapit. "Yvonne, anong ginagawa mo?" Mabilis na gumana ang utak ni Yvonne pagkatapos siyang mahuli na kinuhanan ng larawan ang draft. "Tita Karen, may naisip akong paraan para mapahiya nang sobra si Madeline! Hindi magtatagal ay hindi na siya magyayabang!" "Oh?” Nagliwanag ang mga mata ni Karen. "Ano yun?" Ngumisi nang masama si Yvonne at lumapit sa tainga ni Karen bago bumulong. Nang marinig ito ni Karen ay lumitaw rin sa kanyang mukha ng masamang ngisi na iyon. Pagkatapos tawagin ni Winston si Madeline sa isang tabi, sinabihan siya nito na sumuko bago niya maitanong kung anong nangyayari. "Sumuko?" Tanong ni Madeline. Pagkatapos ay kalmado siyang

Nagsimulang sumigaw si Yvonne. Hindi nagtagal ay tinawag niya ang lahat ng tao sa bahay. Ngunit, nagulat si Madeline sa salitang sinigaw ni Yvonne ngayon lang. Inaabuso?Hindi nagtagal ay dumating sa eksena sina Winston at Karen. Nang makita nila ang mga pasa at sugat sa braso ng old master ay nanlaki ang kanilang mga mata. "A-Anong nangyari?" Tanong ni Winston. Pagkatapos, sumugod siya para tignan ang kondisyon ng old master. Lumapit rin si Karen nang may nag-aalalang mukha. Nang makalapit siya ay tinulak niya papalayo si Madeline. "Oh, Old Master, anong nangyari sa'yo? Nahulog ka ba sa kama?" "Tita Karen, mukhang hindi siya nahulog. Halata na mayroong nananadya na saktan si Lolo!" Sinadya ni Yvonne na ibunton kay Madeline ang sisi. "Madeline, ikaw ang nag-aalaga kay Lolo pagkatapos njyang mapunta rito. Ang mga sugat ba ni Lolo…" "Mahinay ka sa mga sinasabi mo." Narinig ang malamig na boses ni Jeremy sa laban ng kwarto. Nanginig si Yvonne. Marahan niyang tinaas ang ka

Sobrang natuwa si Yvonne habang naghihintay na kunin ng mga pulis si Madeline. Ngunit hindi niya inaasahan na bumalik si Jeremy sa sandaling ito. Habang nag-aalala siya na baka masira ang kanyang plano kapag pinatagal pa nila ito, hindi mapigilan ni Yvonne ang kanyang sarili at nagsabing, "Jeremy, sakto ang dating mo. Inabuso ulit ni Madeline si Lolo! Tingnan mo! Ang dami niyang bagong sugat sa kanyang braso!" "Tinawag ko na ang mga pulis. Napakasama ng babaeng ito. Kailangan niyang maparusahan ng batas!" Namumula ang mukha ni Winston sa galit. Mayroon ring apoy ng galit sa kanyang mga mata. Nagpanggap si Karen na nalulungkot. "Madeline, nakaraan na iyon, kaya bakit pursigido ka pa rin na maghiganti sa amin? Si Meredith ang nanakit at nagparatang sa'yo. Anong kinalaman naming mga Whitman dito? Nawala na ang lahat kay Jeremy nang dahil sa'yo. Titigil ka lang ba kapag namatay na ang old master?" Pinilit niyang kumuha habang naglagay ng napakalungkot na ekspresyon sa kanyang mukha

Matapos marinig ni Jeremy ang sinabi niya, naging malamig ang kanyang mga titig, "May matibay kaming ebidensya, pero nagagawa mo pa ring sabihin na frinameup ka ni Linnie?" Nanginig si Yvonne. Hindi siya nangahas na tumingin sa mga mata ni Jeremy. "H-Hindi. Tinatrato kong parang sarili kong lolo ang old master mula pa nung umpisa. Paano ko magagawa yun…" Galit na galit si Winston. Hinampas niya ng malakas ang mga kamay niya sa mesa. "Ikaw pala ang nanakit sa tatay ko!" "Hindi, hindi ako. Hindi ko siya sinaktan! Tito Winston, maniwala ka sakin—" "Nasa harap na namin ang katotohanan pero nagagawa mo pa ring magsinungaling!" Namula ng husto ang mukha ni Winston sa sobrang galit. Pagkatapos na mahimasmasan ni Karen sa kanyang pagkagulat, nakaramdam siya ng kaba. Bago pa siya madamay sa ginawa ni Yvonne, nagdesisyon siya na unahan si Yvonne upang ma iligtas niya ang kanyang sarili. Kaya naman, sinampal niya ng malakas si Yvonne sa mukha. "Yvonne, nakakahiya ka! Sinira mo ang r

Pagkatapos niyang Marinig iyon, malungkot na hinawakan ni Madeline ang hawakan ng kanyang tasa. Habang pinagmamasdan niya ang laman ng tasa, hindi niya mapigilang alalahanin ang mahinahong mga titig sa kanya ni Jeremy noong isang araw. Base sa mga mata ni Jeremy, iniisip ni Madeline na hindi siya nagpapanggap lang. Sa di malamang dahilan, nagsimulang bumilis ang tibok ng kanyang puso. "Vera, anong iniisip mo?" "Wala lang." Natauhan si Madeline at uminom siya ng tsaa. "Hindi ko maalala ang mga nangyari. Pero, sinaktan nga ako ni Jeremy noon. Hinayaan niya ang kabit niya at ang pamilya niya na ipahiya at insultuhin ako. Alam ko ang lahat tungkol dun. Sisiguraduhin ko na maghihiganti ako." Noong sinabi niya yun, makikita ang galit at pagkamuhi sa mga mata ni Madeline. Tahimik na pinagmasdan ni Felipe ang ekspresyon ni Madeline, napangisi siya dahil dito. "Vera, gawin mo kung anong kailangan mong gawin. Susuportahan kita at maghihintay ako sayo." "Salamat, Felipe. Alam ko