Lahat ng Kabanata ng Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Kabanata 1731 - Kabanata 1740

Seryosong tumingin si Jeremy kay Madeline, hindi siya sumagot.Pabigat ng pabigat ang pagbagsak ng niyebe, at unti-unti nitong binalot ang lupa.Paglipas ng kalahating oras, muling huminto ang kotse ni Jeremy sa gate ng villa.Noong bumaba ng kotse si Madeline, agad na napako ang kanyang tingin sa mga bakas ng gulong sa niyebe.Liblib ang lokasyon ng villa na ito. Kung tutuusin, walang sinuman ang pupunta sa lugar na ito, lalo na ang mag-iwan ng mga bakas ng gulong sa tapat ng gate, maliban na lang kung sinadya nilang pumunta dito.“Dito mo pala siya kinulong.” Ang sabi ni Carter pagbaba niya ng kotse. “Ituro mo sakin ang daan.” Tila hindi na siya makapaghintay, ngunit kalmado pa rin ang kanyang ekspresyon.Marahil ay nag-aalala pa rin si Jeremy kay Madeline, dahil hindi niya napansin ang mga bakas ng gulong sa niyebe.Binuksan niya ang gate at pinangunahan niya ang daan habang hawak niya ang kamay ni Madeline.“Jeremy, may hindi tama dito.” Ang sabi ni Madeline.“May hindi ta

Sa pamimilit ni Jeremy, hindi na nagtanong pa si Madeline. Agad niyang kinuha ang anti-toxoid test reagent na bigay ni Adam mula sa kanyang bulsa at inabot niya ito kay Jeremy. Kinuha ito ni Jeremy kasabay ng paglabas ni Carter mula sa bahay. Agad niyang nakita sila Jeremy at Madeline, at naglakad siya palapit sa kanila. Tumingin siya sa vial ng anti-toxoid test reagent na malapit kay Jeremy. Nang makita niya ang mga piraso ng basag na vial, napuno ng tuwa ang mga mata ni Carter, at pagkatapos ay lalo itong nagdilim. "Jeremy, yun lang ang nag-iisang vial ng anti-toxoid test reagent na makakatulong kay Madeline, at wala na yun ngayon. Ngayon, wala ka nang magagawa kundi ang panooring maghirap ang pinakamamahal mo. Maliban na lang kung pakakawalan mo si Shirley. Doon lamang siya magkakaroon ng oras na kumpletuhin ang anti-toxoid test reagent.”Pagkatapos niyang pakinggan ang mga sinasabi ni Carter, kalmadong tumayo si Jeremy.Tumayo rin si Madeline. Pinagpag niya ang yelo sa co

Madilim ang ilaw sa bodega, kaya hindi makita ni Shirley ang mukha ng babae. Subalit, naiisip niya kung gaano kasama ang itsura ng mukha ng babae ngayon. “Anong balak mong gawin?” Tinukod ni Shirley ang dalawang kamay niya at ginawa niya ang lahat ng makakaya niya upang makaatras.Hindi siya natatakot sa gagawing pagpapahirap sa kanya ng babaeng ito, ngunit hindi niya matatanggap ang magkaroon ng kahit anong sugat ang kanyang mukha.Walang babae na kayang tanggapin ito.Winasiwas ng babae ang kutsilyo at naglakad siya papunta sa harap ni Shirley, nakatayo siya sa harap niya habang arogante siyang nakatingin kay Shirley.“Shirley, alam ko hinding-hindi kita mapapantayan sa ilang bagay at hindi kita mapapalitan. Ang tanging kaya kong gawin ngayon ay ang baguhin ang itsura mo.”Nang marinig ito ni Shirley, lalo siyang nakasiguro na gustong sirain ng babaeng ito ang kanyang mukha.Alam niya na kapag hindi lumaban, masisira ng husto ang mukha niya sa mga kamay ng babaeng ito.Hindi

Hindi siya mapapanatag kung wala sa kanya ang anti-toxoid test reagent na binigay sa kanya ni Adam.Kapag bigla nanamang inatake si Jeremy, hindi alam ni Madeline kung ano ang gagawin niya.Subalit, kahit na natatawagan niya si Adam, wala namang sumasagot sa tawag niya.Naisip ni Madeline ba baka marami lang inaasikaso si Adam, kaya naisip niya na tatawagan na lang niya uli si Adam mamaya. Subalit, noong itatabi na niya ang phone niya, tinawagan siya ni Adam.Agad na sinagot ni Madeline ang tawag at narinig niya ang boses ni Cathy sa kabilang linya.“Evie, ako ‘to.”“Cathy, kasama mo ba si Adam? Hindi ba niya masasagot ang tawag ngayon?”“Evie, hindi niya masagot ang tawag kasi…”Pagkatapos marinig ni Madeline ang sinabi ni Cathy, biglang nagbago ang ekspresyon niya.Bumalik sa ward si Jeremy pagkatapos niyang tumawag. Nang makita niya ang kakaibang ekspresyon ni Madeline, nilapitan niya siya at tinanong, “Linnie, anong nangyari?”“May nangyaring masama kay Shirley.” Pagkatap

"Hindi ko alam kung gagaling pa ang mga binti niya, pero sigurado ako na may paraan ka para pagalingin ang mukha niya, di ba?" Noong tinanong ito ni Cathy, kumikislap ang mga mata niya. Naniniwala siya na magagawa iyon ni Adam. Pagkatapos niyang itanong yun, pareho silang natahimik ng ilang sandali. Mukhang may pinag-iisipan ng malalim si Adam. Paglipas ng ilang sandali, gumingin siya kay Cathy ng may ngiti sa kanyang gwapong mukha. "Salamat, Cathy." "Kapag pinasalamatan mo ako, parang tinuturing mo na rin akong ibang tao. Adam, parang miyembro ka na din ng pamilya ko, kaya hindi mo na ako kailangang pasalamatan." Miyembro ng pamilya. Noong narinig ni Adam ang mga salitang iyon, nakaramdam siya ng saya at kalungkutan. Subalit, mas nakaramdam siya ng saya. Kung sabagay, ang isang miyembro ng pamilya ay higit pa sa isang kaibigan, espesyal ito. Nilipat si Shirley sa isang pribadong ward sa ospital. Paglipas ng isang buong araw na wala siyang malay, nagising siya s