Lahat ng Kabanata ng Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Kabanata 1231 - Kabanata 1240

Di alam ni Lilian kung anong nangyayari at di rin siya nakaramdam ng panganib. Tumitig lang siya nang diretso habang nakatuon ang mata niya kay Jeremy. "Lily, humihingi ako ng tawad sayo. Nagkamali ako. Di dapat ako nagpanggap na di kita mahal. Dapat pinaalam ko sa'yo na ikaw ang tangi kong prinsesa at ang munting anghel na paggagamitan ko ng buong buhay ko para protektahan at mahalin." Pagkatapos itong sabihin ni Jeremy, naramdaman niyang lumuluwag ang hawak niyang rehas. Bumaba nang ilang pulgada ang katawan ni Lilian at nagsimulang bumaliktot ang balikat ni Jeremy. Ngunit di siya bumitaw. Hinawakan niya ito nang mas mahigpit. Kumakabog ang puso ni Madeline nang makita niya ito. Nakaramdam siya ng paparating na kamatayan anumang oras. Di niya kayang tumunganga doon at hintayin ang mga tao na kumilos. Bigla niyang iniabot ang kanyang kamay para hawakan ang braso ni Jeremy. "Linnie, anong ginagawa mo? Bitaw! Mahihila kita pababa kapag lumuwag ang rehas!" Sinigawan ni Jeremy

Ngumiti si Madeline sa tuwa at tinignan si Ryan sa tabu niya. "Rye, tara na." Tinignan ni Ryan si Madeline nang may paghanga. Tapos itinaas niya ang kanyang kamay sa harap ng lahat at ipinatong ang kanyang kamay sa balikat ni Madeline. Syempre para ito inisin si Jeremy. Higit pa rito, nginitian niya pa si Jeremy nang palihim bago umalis nang kampante habang hawak si Madeline. Kaagad na kumalat ang pag-aresto kay Jeremy matapos iligtas ang kanyang anak. Nalaman din ng lahat ang walang pusong sinabi ni Madeline kay Jeremy sa bubong bago umalis kasama ni Ryan. Ngunit wala siyang pakialam sa mga pang-aapi sa internet. Matapos bumalik sa bahay kasama ni Ryan, gusto niyang humanap ng pagkakataong itabi ang suit ni Ryan na may bakas ng usok. Ngunit di binigyan ni Ryan ng pagkakataon si Madeline. Sinamahan siya nito sa lahat ng oras at binuksan pa ang telebisyon sa sala para panoorin ang pag-aresto kay Jeremy. "Hindi ko inakalang ibubuwis ni Jeremy ang lahat para sa kanyang asa

Walang magawa si Madeline. Baka si Jeremy na lang ang makakapagpagaling sa anak nila ngayon. Pagkatapos niyang ihatid si Lilian pabalik sa Whitman Manor, kaagad siyang bumalik sa bahay ni Ryan. Wala roon si Ryan kaya nagpunta si Madeline sa kwarto dahil gusto niyang kunin ang suit mula sa aparador. Iyon ang pinakamalaking ebidensya para patunayan na si Ryan ang pumatay kay Lana. Binuksan ni Madeline ang pinto ng aparador, pero wala na itong laman. Kinuha kaya ni Ryan ang mga damit niya bago pa niya ito magawa? Hindi natuwa si Madeline, sabay mabilis siyang nagsimulang hanapin ito. Pagkatapos niyang magtingin sa paligid ay wala siyang mahanap. Gusto niyang bumalik sa cloakroom, pero sa sandaling makahakbang siya palabas ng kwarto, nakabungguan niya si Ryan na bilang umakyat. Nang makita niya ang nagmamadaling ekspresyon ni Madeline, sumilip si Ryan sa kwarto. "Anong problema? Parang may hinahanap ka?" "Nawawala ang rose badge na ginawa para sa'kin ng anak ko," kalmad

Base sa sinabi ni Ryan ngayon lang, sigurado si Madeline. "Ganun na nga. Baka si Yorick ay isa lamang puppet ng taong to…" "Sinong tinatawagan mo?" Napahinto si Madeline sa biglaang paglitaw ni Ryan. Hawak niya ang phone habang nakatingin sa lalaki na naglalakad papunta sa kanya at kalmadong nagpatuloy, "Isasama ko si Lily para makita ka sa susunod. May kailangan akong asikasuhin ngayon kaya ibababa ko na ang tawag." Natapos itong sabihin ni Madeline nang kalmado at ibinaba ang phone. Nang makita niya ang mapang-usisang tingin ni Ryan ay kalmado siyang nagpaliwanag, "Si Fabian yun. Gustong-gusto niya si Lily kaya tinawagan niya ako para kumustahin siya." Tumango si Ryan at hindi na nagtanong pa. Hindi alam ni Madeline kung pinagdududahan siya ng lalaking ito, pero nagsimula na siyang pagdudahan ang pagkatao ni Ryan. Mukhang naiintindihan na niya kung bakit gustong patayin ni Ryan si Jeremy. Mukhang walang kapantay at malumanay ang lalaking ito, pero ang kanyang lihi

Tinaas niya ang kanyang ulo at tinignan si Ryan nang may blangkong ekspresyon. Pagkatapos, unti-unting namula ang kanyang mga mata. "Kung talagang sesentensyahan siya, pwede ba ibigay mo muna sa'kin nang regeant? Ayaw ko siyang mamatay nang nasa katawan pa niya ang lason."!Nagmamakaawa si Madeline sa kanyang gamit ng kanyang mga mata. Tahimik na tumulo ang mga luha mula sa kanyang mga mata. Tinignan ni Ryan ang mga luha ni Madeline, kumunot ang kanyang noo. "Ryan, kung hindi mo tutulungan si Jeremy na hanapin ang tunay na salarin at hindi mo ibibigay sa'kin ang regeant, mukhang nawalan na ako ng dahilan na manatili pa rito." Pagkatapos niyang magsalita, naluluha siyang tumayo para umalis. Ngunit bago siya makalayo, narinig ang boses ni Ryan mula sa kanyang likuran. "Kapag nasentensyahan si Jeremy ng kamatayan, ibibigay ko sa'yo ang regeant." Mukhang medyo nag-aalangan si Ryan pero sa wakas ay pumayag siya. Huminto si Madeline sa kanyang paglalakad. Nakaharap siya sa pin