All Chapters of Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Chapter 1211 - Chapter 1220

"Mga pulis?" Lumaktaw ng tibok ang puso ni Madeline. Kaagad siyang kumilos at pinagtago si Jeremy sa kwarto. Ding dong, ding dong! Nagpatuloy ang pagtunog ng doorbell, at nag-alala si Madeline dito na baka mahuli si Jeremy. Tumungo si Madeline sa banyo. Binasa niya ang kanyang wig at nagsuot ng isang bathrobe. Tapos inilabas niya ang isang malaking tuwalya at nagpanggap na nagpapatuyo ng buhok na para bang katatapos lang niyang maligo. Doon lang niya binuksan ang pinto. "Bakit ang tagal mo? Anong ginagawa mo sa loob?" Tanong ng isang batang pulis nq mukhang nagtataka. Nagpanggap na naiinis si Madeline nang yumuko siya para punasan ang kanyang buhok habang tinatakpan ang kanyang mukha. Sinabi niya nang parang tinatamad, "Hoy officer, di mo ba nakikitang naliligo ako? Anong problema dito?" Pinagmasdan ng pulis ang kwarto. "May iniimbestigahan kaming murder case sa kwarto dito. Walang mga guest ang pwedeng manatili sa kahit anong kwarto sa palapag na ito. Pakiusap mag-impake ka

Itinaas ni Madeline ang kanyang naluluhang mata at tumingin nang diretso kung saan nakatitig si Jeremy. Sa ilalim ng araw, ang tunog ng alon ay naglalakbay sa tainga niya. Naaamoy niya ang alat ng dagat, ang amoy ng tag-araw. Ito ang April Hill一ang lugar kung saan sila unang nagkakilala at nagkasama. "Linnie, sana sa susunod na buhay mahawakan ko pa rin ang kamay mo at habulin ka sa dagat na ito. Sa oras na yun, lagi kong iisipin ang itsura mo at di na ako magkakamali ng akala. Di ko hahayaang pagdusahan mo ulit ang mga walang kwentang kahihiyan na yun." Naiyak si Madeline at isinubsob niya ang kanyang mukha sa leeg ni Jeremy nang marinig niya ang mapag-asam at nagsisising komento. "Jeremy, di ko gustong makilala ka sa susunod na buhay. Gusto ko dito ka lang sa buhay na ito." Habang nagsasalita siya, bigla siyang naging seryoso. "Jeremy, di ko hahayaang may mangyaring masama sa'yo!" Sa sandaling marinig ni Jeremy ang sinabi niya, naalala nito ang gabi sa ospital noong may s

Tama si Jeremy. Ngunit dahil matagal nang pinipigilan ni Ryan si Madeline, medyo naguguluhan siya. Di niya alam kung paano kikilos nang mag-isa at bawiin ang kalayaan niya. "Linnie, kumapit kang maigi." Narinig niya ang kampanteng boses ni Jeremy na nagsasabi. Kumapit sa kanya si Madeline. "Jeremy, namimilipit ka sa sakit kanina lang. Kaya mo pa bang bumiyahe?" "Di ako nasasaktan dahil sa bumibiyahe ako." Alam ni Jeremy ang katawan niya. "Edi ano pala? Jeremy, pwede mo bang sabihin sa akin kung saan ka nagpunta at anong dinanas mo sa anim na buwang iyon?" Medyo nabigla si Jeremy nang banggitin niya ulit ang usapang ito. Hindi niya ito sinagot. Sa halip, pinihit niya ang hawakan at pinaandar ang motorsiklo. … Talagang bumalik si Ryan sa headquarters ng Interpol. Matapos kausapin ang mga nasa itaas, sinabi pa niya sa leader ng bureau na may pinatay si Jeremy sa Glendale at dapat nilang itumba ito. Nagpayo din siya na ipaaresto si Jeremy sa mga pulis. Sinabi ng mga nasa

Huminto sa paglalakad si Jeremy. Tapos tinignan niya ang nahihiyang babae nang may mahinhin na titig. Nahuhulaan niya kung anong nangyayari. Nagsimulang kumunot ang kanyang kilay nang maging magmukha din siyang nahihirapan. "Hindi." Tinanggihan niya ito. Ngumiti si Madeline nang mapagbiro. "Di ko pa sinasabi sa'yo kung ano ito." "Alam ko ang gusto mong sabihin." May maliit na kinang sa mga mata ni Jeremy. "Linnie, sabi ko hindi." Idiniin niya ulit habang ang mukha ay lalong naging seryoso. Nagsimulang maglaho ang ngiti sa mukha ni Madeline. "Jeremy, hayaan mong may gawin ako para sa'yo. Asawa mo ako. Di ko kayang panoorin na napapagbintangan ang asawa ko." Naglakad si Jeremy sa harap ni Madeline. "Dahil sa asawa kita kaya di ko hahayaang ipahamak mo ang sarili mo nang ganito." "Gusto ko." "Pero ayaw ko." "..." Di alam ni Madeline ang sasabihin. Muli na naman niyang naramdaman na ang tao sa mundo na mas matigas ang ulo kaysa sa kanya ay si Jeremy. Umalis siya ng

Nagulat si Ryan sa sagot ni Madeline at kumpiyansa sa mata nito. Sa sandaling iyon pakiramdam niya na parang natalo siya. Itinaas niya ang kanyang kilay at tinignan si Madeline na kalmado. Hindi pa siya nakakakita ng ganitong tapang sa isang babae noon. Ss kabilang banda, itong tapang na ito ang nagpahumaling sa kanya kay Madeline kahit na isa siyang diborsyadang may anak. Kakaiba ang damdamin. Maaaring maging makatwiran ito sa mga tao, ngunit kasabay nito, maaari itong mapasunod nito. Ngunit ang pinakamalaking mithiin ni Ryan ngayon ay ang alisin si Jeremy. Palalampasin niya ba ang ganito kagandang pagkakataon para sa isang babae? Hindi. Kampanteng ngumisi si Ryan. Makikinabang siya nang husto dito at magagawa niya rin ito nang perpekto. Kailangang mamatay ni Jeremy pero gusto niya rin makuha si Eveline. "Ryan ano sa tingin mo? Ililigtas mo ba ang asawa ko?" Sinira ni Madeline ang katahimikan at nagtanong. Ngumiti si Ryan. May paghanga sa mga mata niya. "Ev