All Chapters of A Heart's Vengeance: Chapter 1 - Chapter 10

CALI'S POVMy face remains poker as I looked at the ten--- no, maybe fifteen or more goons staring at me as if I had grown ten heads than the usual one. Matataas na tao, may maputi at maitim, malaking katawan na tadtad ng mga tattoo na akala mo naman ay magandang tingnan. Kulang na lang sa kanila ay lagyan din ng tattoo ang mukha para maging art gallery. May mga hawak silang baril na obviously nakatutok sa'kin. Alright, sa madaling salita, they caught me. Ay mali pala. Dinakip nila ako sa di ko malamang dahilan at dinala rito sa mukhang lumang warehouse.Nakatali ang mga kamay ko sa likod ng upuang kinalalagyan ko pati na rin ang mga paa ko kaya hindi ko magawang kumilos. “Now speak!” Matigas na utos nitong lalaking nasa harapan ko. Sa tingin ko ay ito ang tumatayong leader sa kanilang grupo.Hindi ako muling umimik. Sa katunayan, kanina pa niya ako kinakausap pero hindi ako nagsasalita. Tss.Mahal a

CALI’S POV“Are you ready, ladies?”An astonishing man came in from the door of the room where we are in. He's wearing a black suit, defining his well-toned body, how gorgeous yet dangerous he was. The impish smirk on his stern face can decisively make anyone wobble. He went in, leaned back on the side of the door and watched us, preparing ourselves. “Of course, Boss, I am pretty ready.” Sagot ni Savannah na nakaharap sa human-sized mirror at katatapos lang na mag-make up sa sarili. May malawak na ngisi sa kanyang mukha nang humarap siya kay David. She's wearing a blue long neck gown with a slit on her right leg. It is paired with a platform pumps kaya mas lalo siyang tumaas. Her hair was tied up into a messy bun. She looks like a freaking model. Savannah Cortez, 23 years old, one of the high-profiled agents of CIA. Agent Light is her codename in the field.

CALI'S POVThings will really happen unexpectedly. Pero minsan, kahit alam mong mangyayari iyon, hindi mo aasahang mangyari iyon ngayon mismo na hindi mo pa napapaghandaan.Mabilis akong pumasok sa bahay. Halos paliparin ko na kanina ang kotse ko sa daan nang marinig ko ang ibinalita ni Papa. Naiwan ko tuloy si Paython sa coffee shop dahil sa pagmamadali. Sumalubong sa'kin si David na halatang tensyonado.Nababahala ang mukha niyang tumingin sa akin. “Dad is waiting for you in his private office.” “The twins?” Nag-aalalang tanong ko. “Don't worry, I keep them busy in my room. Babantayan ko sila. Hinintay lang talaga kitang dumating.” Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi niya. Hindi pwedeng makita ni Dad ang kambal. Not yet. Hindi pa ito ang tamang panahon. He tapped my back lightly, comforting me. Tinanguan ko lang siya at umakyat sa taas. Palakas nang palakas ang ka

CALI'S POVHuminga ako ng malalim bago lumabas sa black Aston martin ni Kaiser na ipinarada ko sa parking lot ng Silvestre's Building-ang main building ng CoLe Shipping Lines. Three days na ako mula nang makabalik dito. At hindi pa dumarating ang sarili kong sasakyan na ipinapa-tracking ko kay David kaya nanghihiram lang muna ako ngayon kay Kaiser ng magagamit. I walked through the entrance like I own the place. The sounds created by my bondage boots as they tap against the floor get their attentions. And I don't care at all. Wala akong pakialam kung pinagtitinginan ako ng mga tao-unlike noong nasa airport pa ako. As long as I'm not doing anything wrong. Sadyang makaagaw-pansin lang talaga ang suot kong heels. Especially my damn outfit. Every staffs I passed through were eyeing me, suspiciously and curiously. They don't know m

CALI'S POVI drove my Ducati to Sahara Café. I think I have to relax a bit. And I'm still confused as fuck. What I said earlier was true. I'm not really feeling well. Pinilit ko lang talaga ang sarili ko na bumangon kaninang umaga because I wanna get over with things. Siguro ay naninibago lang ako sa weather since nasanay na ako sa malamig na lugar. Pero wala pa ako sa mood na umuwi dahil alam kong walang tao sa bahay maliban sa mga katulong. I'm just going to be alone and bored there. At baka lalo lang akong lagnatin. Kaiser is at work. And I don't know where his mother is. I'm not asking their whereabouts though. Malalaki na naman sila. Pumasok ako sa coffee shop nang maiparada ang motor ko sa parking lot sa gilid ng building and saw the ladies busy working their ass out. Marami kasing customers kahit almost lunch time na. Well, people can't really live a day without coffee. Isa rin sa dahilan kung bakit dinarayo 'tong shop is because of the