Home / Romance / A Heart's Vengeance / Chapter 4: Call

Share

Chapter 4: Call

Author: aleignaa
last update Last Updated: 2021-04-09 20:50:54

CALI’S POV

Revenge was not probably a solution, not even a means to seek justice. But it was my choice. I chose this. I'm hunting every person who were involved in my mom's death. 

Bumaba ang tingin ko sa itim na folder na nakabukas. It contains pictures of those fuckers, with their informations and family background, who were cold bodies now. I took them down, one by one. Hinanap ko pa sila sa iba't ibang bansa. They are hiding. At nagpapakasayanagpapakasaya na para bang wala silang ginawang kasamaan.

Pinagbigyan ko sila. I gave them the chance to live in a cold cell, but they chose to die and live underground. 

“Confess or die?” I asked Mr. Rockwell, and pointed my gun at his head. Nanginig siya sa takot. I thought he will surrender. Pero nanlaban siya. Pilit niyang inagaw sa'kin ang baril na hawak ko. So I shot him right at his forehead. Katulad ng nauna. 

Iniwan ko siyang naliligo sa sarili niyang dugo.

I pity their families. Sa halip na ituwid ang mga kasalanang nagawa nila, mas pinili nilang pumatay at mamatay para mapagtakpan ang kahayupang ginawa nila sa nanay ko. Isinama nila sa kanilang hukay ang katotohanan. 

Kinabukasan ay lumipad ako papuntang Spain para makipagkita kay Mr. Fahima. The next target. 

“De este modo, complacer. Nuestro jefe es esperando a ti.” A bulky voice invaded my ears. Iginaya nila ako papunta sa isang yate kung nasaan ang kanilang Boss.

[Translation: This way, please. Our boss is waiting for you.]

Sumunod lang ako sa kanila hanggang sa makatawid kami sa tulay na nakakonekta sa yate. 

Kahit saan ako lumingon ay may mga nakabantay na armado. His men in black are everywhere. But I planned everything kaya hindi ako natatakot sa kung anoman ang kalabasan ng pag-uusap namin. 

Nakarating kami sa ikalawang deck kung saan nandoon siya. Umiinom ng champagne.

“Boss, she is here.” Anunsyo ng kanang kamay niya. 

Humarap sa akin si Mr. Fahima na may malawak na ngiti. “What a beautiful lady you are, but a cunning and dangerous one. Leave us first, Rossi.” Utos niya sa kanang kamay at mga tauhang nandoon. Lumapit siya at naglahad ng kamay. “Niza para conocerte.” 

“Niza para conocerte demasiado.” Balik ko gamit ang kanilang lengguwahe. 

[Translation: Nice to meet you too.]

“Tiene un asiento.”

[Translation: Have a seat.]

Naupo ako sa may single couch. Habang siya ay tumalikod at humithit ng tobacco. Nagsalin ako ng wine sa isang kopita na nasa harapan kong mesa. I tasted it. Not bad. 

“Do you have a family, Mr. Fahima? Perhaps, a mother?” I asked as I crossed my legs while I stare at his back. 

He faced and looked back at me abruptly, like my question is absurd and obvious. “Of course. Why ask?” 

Tumayo ako at naglakad palapit sa kanya habang bitbit ang kopita. He then just watched me. My fingers seductively trace the side of the table, where foods and other cocktails are served. Bumaba ang tingin ko sa kamay ko kung saan iyon saktong napahinto. Lihim akong napangisi nang mapagtantong isang kutsilyo iyon. 

“What will you do if your mother was abused and murdered, Mr. Fahima?” I played the knife between my fingers as I faced him. 

He is somewhat confused, puzzled, yet managed to answer. “I don't like where your questions will go, woman, but I will definitely avenge and let them pay. Doubled.” He puffed the smoke at my face.

I smiled at him and tilted my head. “Right. That should be. You are a mafia leader after all. If you will ask me, I will probably do the same.” Nawala ang mga ngiti na naka-plaster sa mukha ko. I stared at him. “So who do you want me to kill? Spill. I hate wasting time.” 

Humalakhak siya at namamanghang tumitig sa'kin kapagkuwan ay may kinuha sa mesa nang mapagtantong seryoso ang mukha. 

Inabot niya sa'kin ang isang brown envelope at agad ko iyong binuksan tsaka tiningnan ang mga larawang nakalagay roon. “Pyre David. A retired General Director of CIA. He has been interrupting my plans for a long time now, so I want you to kill him. Él es un dolor en el culo.” He frustatingly puffed the smoke.

[Translation: He is a pain in the ass.]

Tumaas ang sulok ng labi ko, bagama't nagulat sa mga sinabi niya. Hindi ako makapaniwalang kahit wala na sa ahensya si Pyre David ay nagagawa pa rin nitong kumilos ng tahimik. Ni hindi ko manlang iyon nalalaman o napapansin. After all, kilala na siya sa business world at balita ko ay napakabait niya at matulungin. May alam kaya siya? I guess so. 

“This will be easy. I have to go so I can finish him already. I have many things in my list.” Tumalikod ako at napangisi.

“Wait.” Pigil niya sa akmang pag-alis ko.

Agad nawalan ng emosyon ang mukha ko nang humarap muli sa kanya. “Qué?”

May inihagis siyang sobre na agad akong nasalo. Bundle of money. “No me traiciones o de lo contrario seré yo quien ponga fin a tu vida.” Seryoso niyang saad. 

[Translation: Don't betray me or else I will be the one to end your life.]

“Don't worry. I won't.” Napatitig ako sa kanya tsaka napangisi. “Dahil bago mo pa malaman 'yon, sisiguraduhin kong naghihingalo ka na dahil sa ginawa mo sa ina ko.” Motherfucker. Pagsasalita ko sa lengguwaheng Filipino dahilan para hindi niya maintindihan. 

“What does that mean?” 

“That means, 'I take my job seriously. What asked me, I do without questions'.” 

Nagpanggap akong isang high-profiled sniper na kunwaring magtatrabaho para sa kanya. He is a big fool for trusting me. Dapat una pa lang ay pinagdudahan na niya ako. Knowing I'm a woman. But I must commend I'm really good at pretending and acting. Kasi napaniwala ko siya. Sa tulong na rin ng suot kong itim at maikling wig, makapal na eyeliner at fake eyelashes, hindi niya ako namumukhaan. 

At sa oras na makaalis ako rito sa yate ay sasabog ito, kasama siya at mga tauhan niya. 

This is how I worked. This is how I execute my plan beforehand. I do undercover first. Before I infiltrate. 

Tumayo ako at dinala ang folder sa fireplace. I squatted. Pinanood ko ang huling larawan na unti-unting kinakain ng apoy. 

He is my next target, rather, my last. Yes, I'm not yet done with my revenge. After six years of seeking justice, nag-iisa na lang siyang natitira sa labindalawang bilang nila. Napakuyom ang kamao ko at nagpakawala ng malamig na ngiti. 

“Cali, ija. What are you doing there?” 

Mabilis akong napalingon nang marinig ang tinig na iyon. I sighed and stood up.

“Tito Pyre.” Lumapit ako sa kanya at tsaka nagmano. 

“How many times do I have to tell you that you should call me Dad or Papa?” 

Hilaw akong ngumiti. “I'm not used to it.” Naiilang kong pahayag.

“Then start calling me now. You've been here for almost eight years now, living with us, yet you are still so distant with me.” Halata sa boses nito ang pagkadismaya. Kita ko sa mga mata niya ang lungkot. 

Pyre David, a retired General Director of CIA and now is a successful businessman. Siya iyong pinapapatay sa'kin ni Mr. Fahima. He is David's father. He is my mother's husband. At palaisipan pa rin sa'kin hanggang ngayon kung paanong nangyari na anak ako sa labas ni Mommy, kay Dad. Because my mother haven't finish telling me the whole story. 

Aaminin ko, hindi ko pa rin alam hanggang ngayon kung paano makitungo sa kanya. He is a good man, though. He didn't hold grudges to me kahit na anak ako sa ibang lalaki ni Mommy. Wala siyang sinabi sa'kin na masasakit na salita. Never niyang pinakita o pinaramdam na hindi ako belong sa bahay na ito. He accepted me wholeheartedly. Lalo na ang mga apo niya. 

But when my Mom died, almost two years after I started living here, alam kong mas lalo siyang nahirapang kausapin ako. I became too aloof. Na-trauma ako that time at takot akong makipagsalamuha sa kanila, but David didn't give up on me. Kahit ilang beses ko yata siyang hinagisan ng kung anong mga bagay na madampot ko, dala na rin ng takot, hindi pa rin siya nagpapigil na lapitan at samahan ako. To comfort me. To make me feel that I'm not alone, and everything will be alright.

I bit my lower lip. “It wasn't like that, Ti—P-Papa.” 

Bigla siyang napangisi nang marinig ang huling sinabi ko. “Aha! Finally, I got you, young lady.” Humalakhak siya, halatang natutuwa. 

“He tricked you, brat.” David descended from nowhere, eyeing his father weirdly. 

What the heck?

Umawang ang mga labi ko, napakurap-kurap, at napatitig kay Tito Pyre-- err Papa na malawak ang pagkakangiti. Sobrang aliwalas ng mukha, na parang walang inililihim sa akin.

“Walang bawian, ija. You called me Papa.” He grinned and excuse his self para puntahan ang mga bata sa taas. Sinundan ko siya ng tingin hanggang mawala siya sa mga mata ko. I ignored how he talked using Filipino language.

“Am I too selfish that I deprived him from calling him Papa just now?” Wala sa sariling tanong ko, kay David and most of all, sa sarili ko. 

“I can't blame you on that, baby. The first time you stepped your feet inside this house, you were broken and lost. You were betrayed. Kay Mommy ka lang sumasama, and maybe, Dad thinks that you are not yet ready to accept men in your life again. And maybe that is the reason, why after all these years we've been together, you still don't call me Kuya.” He then scoffed on that. 

I raised my brows and glared at him. “It has nothing to do with that. You are just three years older than me, so.” I shrugged my shoulders. 

“Then call me on my name, baby. Not on my surname.” Reklamo niya. 

Napahalukipkip ako sa pagtawag niyang baby. Tss. Gross. “I preferred David. That's cool anyways.” Ani ko at iniwan siyang nakasimangot.

Pumunta ako sa shop ko. Ilang linggo ko rin yatang hindi nabisita ito dahil sa naging abala ako nitong mga nagdaang araw. Ngayon naman, I have to relax and breath. To escape from all of these shits even just for a while. I'm already twenty-six yet I haven't enjoy my adulthood.

Sinalubong ako ng aking pinagkakatiwalaang assistant. Hindi maipinta ang mukha nito kaya lihim akong napangisi. Binati naman ako ng tatlong staffs na tumutulong sa kanya rito. Tinanguan ko lang ang mga ito.

“How's Sahara Fashion without me?” Tanong ko sa kanya, pinapalibot ang tingin sa mga designs ng gowns and other clothings na naka-display, suot ng mga mannequins, habang naglalakad papasok sa opisina ko. I sat on my swivel chair.

“In demand, as always. And still earning without the boss.” Pagpaparinig niya at napairap sa hangin. Kung hindi ko lang siya kaibigan, baka nasapak ko na siya. Tss. 

She is Paython McLaren. Kalahating mestisa, kalahating kayumanggi. In short, hilaw na Americana. At nakalimutan ko na kung saang lansangan ko ba siya napulot. Kidding aside.

Napailing ako. “Tell me about it.” 

“Yeah, right.” Ingos niya at naupo ng bahagya sa mesa. “Anyways, kailan mo ba balak ilantad ang pagkatao mo? Dinudumog ako ng mga personalidad. Gusto nilang makilala kung sino ang nasa likod ng pangalang 'Casa Raine' na may-ari ng sikat na Sahara Fashion.” 

Tumaas ang isang kilay ko. “Hindi pa ba sila sumusuko? Wala akong balak magpakilala. But let's see, kapag nagbago isip ko.” 

“Kaloka ka kasi. Ang dami mong pangalan. At bawat pangalan ay may sariling personality.” Komento niya at ngumiwi. Mahina ko lang siyang tinawanan tsaka itinaboy palabas dahil ginaganahan akong mag-sketch ng mga gowns.

Mag-a-alas siete na ng gabi nang maisipan kong lumabas ng opisina ko. Naghahanda na sila para umuwi. Nauna akong umalis kaysa kay Paython dahil siya palagi ang nagsasara ng shop. Malapit lang naman ang inuuwian niya kaya hindi ganoon kaabala para sa kanya ang bagay na iyon. 

Naging tahimik at kalmado ako nitong mga sumunod na buwan. Wala akong ibang ginawa at pinagkaabalahan kundi ang mag-bonding kasama ang kambal at tumambay sa shop para mag-sketch ng mga bagong designs. 

“Mommyyyy!” 

Agad akong napalingon sa pinto ng kwarto ko nang bumukas iyon at pumasok sa loob si Lexi na umagang-umaga ay nakasigaw agad. Kasunod nito ang kakambal na kalmadong sumandal lang sa hamba ng pintuan. 

I was sitting on the edge of the mattress while wearing my footwear. I promised to them that we will stroll around. A family bonding. Since summer vacation na rin nila

“Naka-drugs ka ba, Lexi?” Tanong ko at pinigil ang mapatawa. I was just teasing her.

“Of course not, Mommyyyyyy!” She stomped her feet and pouted her lips. 

“You are so loud, brat.” Puna ng kakambal niya habang naglalakad palapit dito. He then tapped her head lightly and walks towards me.

“Good morning, Mommy.” Bati niya at sinapo ang pisngi ko para mahalikan. 

Napangiti ako roon. “Good morning too, old man.” He is just so sweet. Kahit napakatahimik. At sobrang suplado. Just like David.

“Morning too, Mommy.” Singit ni Lexi at umakyat pa sa kama para lang mayakap ako. I kissed her head. This twins always really soften my heart. Silang dalawa lang ang pampakalma ko. 

“Are you excited, young lady?” Inayos ko ang suot niyang scarf sa leeg tsaka siya binuhat pababa sa kama. 

“Yes, Mommy. Because it is mothers', Daddy Py's and twins' day. Hoorayyy!” Masaya niyang tili.

Napatawa na lang ako lalo pa at hindi na maipinta ang mukha ng kakambal niya. And I'm proud of him na kahit naiinis siya sa kapatid, hindi niya ito inaaway at iniiwan. 

Bumaba na kami dahil baka naghihintay si David sa sala. Bugnutin rin pa naman ang isang 'yon. Hindi namin kasama si Papa dahil sinabi nitong may mahalaga itong gagawin sa araw na ito kaya hindi namin siya napilit. Nag-commute lang kami para mas ma-enjoy namin ang pamamasyal. Una naming pinuntahan ay ang Buckingham Palace, one of Britain's most iconic buildings, and is also the scene of London's most popular display of pomp and circumstance, the Changing of the Guard. Drawing crowds at 11:30 am regardless of the season, this colorful and free display of precision marching and music also takes place at St. James's Palace, after which you can follow the band along The Mall as they march between sites.

Buckingham Palace was built in 1837 and has been the London residence of the Royal Family since Queen Victoria's accession. If you are wondering whether the Queen is in, look at the flagpole atop the building: if the royal standard is flying day and night, she's at home. On special state occasions, she and members of the Royal Family may even emerge on the central balcony.

When the Queen's away at her summer palace in Scotland, visitors can purchase tickets for tours of the State Rooms, the Queen's Gallery, and the Royal Mews.

We took pictures and selfies. Nang magsawa kami ay sunod naming pinuntahan ang London's spectacular Natural History Museum that was established in 1754. Isa ito sa most-visited attractions on the planet. It's easy to spot for its huge Romanesque façade, and a visit is something you will not want to rush. Many of the museum's original exhibits are still on display centuries later, and together comprise a massive collection of more than 80 million items showcasing everything from botany to zoology, plus pretty much everything in between. A highlight of a visit is seeing the preserved specimens that Charles Darwin collected on his epic journeys. 

Then, we went to Kew Gardens, officially called the Royal Botanic Gardens. It is situated in southwest London on the south bank of the Thames and is a wonderful place to visit as you enjoy the numerous plants grown amid its 300 acres. Laid out in 1759, the gardens became government property in 1841. In 1897, Queen Victoria added Queen's Cottage and the adjoining woodland. A variety of tours are available free with admission, and many musical and cultural events are held here throughout the year. 

Nang magtanghali ay pumunta kami sa market halls of Covent Garden para maghanap ng makakainang restaurant as we enjoy touring around the area. The Garden encompasses the shops and restaurants of Long Acre and other adjacent streets, those of Neal's Yard and Seven Dials, as well as the Central Square with its street performers. The halls and arcades of Covent Garden Market are lined with specialty shops and kiosks selling everything from fine handcrafts to tacky souvenirs.

Housed in the former flower market, you'll find the London Transport Museum, filled with historic buses, trolleys, and trams. This area is also where you'll find the Royal Opera House.

We have all the day to tour around and enjoy every tourist spots in the town. Kaya nang matapos kami sa paglibot sa market ay dumiretso kami sa Hyde Park, ang pinakamalaking open space, na may sakop na 350 acres, at destinasyon ng mga sightseers sa London simula pa noong 1635. One of the park's highlights is the Serpentine, an 18th-century man-made lake popular for boating and swimming. Since hindi naman namin binalak na mamangka or maligo, namasyal lang kami sa buong lugar habang kumukuha ng pictures. Hyde Park is also where you'll find Speakers' Corner, a traditional forum for free speech - and heckling.

Another Hyde Park landmark is Apsley House, former home of the first Duke of Wellington and purchased after his famous victory at Waterloo. Now a museum, it houses Wellington's magnificent collections of paintings, including Velázquez's The Waterseller of Seville, along with gifts presented by grateful European kings and emperors. England's greatest hero is also commemorated at the Wellington Arch.

Another lovely London green space to explore is Regent's Park. Just a short walk away from Westminster, this 410-acre attraction is a delight to stroll around.

Bumisita rin kami sa London Zoo, located within the grounds of the park, para mas lalong ma-enjoy ng kambal ang summer vacation nila.

And our last destination was the London Eye, officially the Coca-Cola London Eye. It is the Europe's largest observation wheel. Its individual glass capsules offer the most spectacular views of the city as you embark on a circular tour rising 443 feet above the Thames. The journey lasts close to 30 minutes, often quicker than the time spent lining up for your turn. 

Another fun way to view London for above is aboard the Emirates Air Line, a cable car system that crosses the Thames between Greenwich and the Royal Victoria Dock. The journey travels 1km and lasts 10-minutes, long enough to enjoy spectacular views and grab a few memoranbe selfies.

Hindi kami sumakay dahil hindi pa kakayanin ng dalawang bata kaya pinagmasdan na lang namin ito habang papalubog na ang araw.

Gabi na nang makauwi kami at dahil na rin siguro sa pagod ay bagsak kaming apat. Kinabukasan ay masayang nagkwento ang dalawa at iniinggit pa ang kanilang Daddy Lolo habang nag-aalmusal kami na ginagatungan pa ni David. Naiiling lang ako at napapatawa ng mahina sa kanila. 

Naging maayos naman ang lahat sa mga sumunod na linggo at walang naging problema. Balik na ulit ako sa shop ko at naging abala sa pagdi-disenyo ng mga bagong damit. Kadalasan ay mga request at demand ng mga kilalang personalidad lalo na ng mga modelo na gusto akong makilala ng personal. Binanggit din sa'kin ni Paython na may isang modelo na gusto akong maging personal designer at handa raw magbayad ng malaking halaga para sa talent fee ko na tinawanan ko lang. That's absurd. I want a free work so I can think of designs if ever I'm bored or in the mood without their commands.

“Kamusta ka naman?” Tanong ko kay Paython nang mapag-solo kami sa coffee shop na katapat lang ng shop namin. 

Sumimsim siya sa kape niya. “Walang bago, ganoon pa rin.” She shrugged her shoulders. 

I tsked and sipped my coffee too. “Tinatawagan ka ba niya?”

“Yeah. And I know he is trying his best para ma-track ang location ko. Too bad, he can't. Bahala siyang mabaliw roon.” Hilaw siyang ngumisi.

“Just wait a little longer. It's not yet the right time for you to go back.” I stated at magkokomento sana siya nang matigil iyon dahil sa pagtunog ng cellphone ko. Nang tingnan ko kung sino ang tumatawag ay napakunot ang noo ko pero agad ko ring sinagot sa pag-aakalang emergency iyon dahil bihira lang naman tumawag si Papa.

“Papa? Napatawag po kayo?” I inquired.

He sighed on the other line at natigilan ako sa binalita niya. 

“Your Dad is here.”

Related chapters

  • A Heart's Vengeance   Chapter 5: Reasons

    CALI'S POVThings will really happen unexpectedly. Pero minsan, kahit alam mong mangyayari iyon, hindi mo aasahang mangyari iyon ngayon mismo na hindi mo pa napapaghandaan.Mabilis akong pumasok sa bahay. Halos paliparin ko na kanina ang kotse ko sa daan nang marinig ko ang ibinalita ni Papa. Naiwan ko tuloy si Paython sa coffee shop dahil sa pagmamadali. Sumalubong sa'kin si David na halatang tensyonado.Nababahala ang mukha niyang tumingin sa akin. “Dad is waiting for you in his private office.”“The twins?” Nag-aalalang tanong ko.“Don't worry, I keep them busy in my room. Babantayan ko sila. Hinintay lang talaga kitang dumating.” Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi niya. Hindi pwedeng makita ni Dad ang kambal. Not yet. Hindi pa ito ang tamang panahon.He tapped my back lightly, comforting me. Tinanguan ko lang siya at umakyat sa taas. Palakas nang palakas ang ka

    Last Updated : 2021-04-09
  • A Heart's Vengeance   Chapter 6: Home

    CONAN'S POVNag-angat ako ng tingin nang bumukas ang pinto ng opisina ko rito sa Silvestre's Building kung saan ako naroroon at nagkakampo. Alam kong hindi iyon ang sekretarya ko dahil hindi ito kumatok. Sinabihan ko kasi ang aking sekretarya na kakatok muna bago pumasok kung may kailangan man ito sa akin.Sumalubong sa paningin ko ang poker face na mukha ng pinsan-slash-kaibigan kong si Kaiser Hidalgo. The best and ruthless lawyer in Asia at nakikilala na rin ito sa buong mundo. Ito ang nagmamay-ari ng kilalang Hidalgo Law Firm sa bansa.“Anong masamang hangin ang nagdala sa'yo rito?” Kunot-noong tanong ko nang makaupo siya sa visitor's chair kaharap ng pwesto ko.Hindi siya sumagot, sa halip ay tumingin lang sa may pinto. Lalong kumunot ang noo ko at sa kyuryusidad ay tumingin din ako sa may pinto. Umawang ang mga labi ko nang bumukas uli ang pinto at may pumasok na mga bwisita sa opisina ko. Hindi lan

    Last Updated : 2021-04-16
  • A Heart's Vengeance   Chapter 7: Fianceé

    CALI'S POVHuminga ako ng malalim bago lumabas sa black Aston martin ni Kaiser na ipinarada ko sa parking lot ng Silvestre's Building-ang main building ng CoLe Shipping Lines. Three days na ako mula nang makabalik dito. At hindi pa dumarating ang sarili kong sasakyan na ipinapa-tracking ko kay David kaya nanghihiram lang muna ako ngayon kay Kaiser ng magagamit. I walked through the entrance like I own the place. The sounds created by my bondage boots as they tap against the floor get their attentions. And I don't care at all. Wala akong pakialam kung pinagtitinginan ako ng mga tao-unlike noong nasa airport pa ako. As long as I'm not doing anything wrong. Sadyang makaagaw-pansin lang talaga ang suot kong heels. Especially my damn outfit. Every staffs I passed through were eyeing me, suspiciously and curiously. They don't know m

    Last Updated : 2021-04-16
  • A Heart's Vengeance   Chapter 8: Still

    CONAN'S POVMalutong akong napamura nang may biglang humarurot na motor sa tabi ng sasakyan ko. Mabuti na lang talaga at agad kong naapakan ang preno dahil kung hindi ay baka nabunggo ko na ito."Fuck!" I hollered.Sumubsob ako sa manibela dahil sa pagkabigla. I didn't see that coming."Shit! That was close, man." Ani Evans na nakahinga nang maluwag.Nakaupo siya sa passenger seat at alam kong maging siya ay sumubsob sa unahan. Paano ba naman kasi ay hindi manlang nagkabit ng seatbelt. Buti nga.Maaga siyang pumunta sa opisina ko kanina. Akala ko ay may importante siyang gagawin o sasabihin pero ang walanghiya, sasama lang pala sa akin. Pupunta kasi siya sa DeLythe at sa akin pa nagawang sumabay. Ewan ko kung ano ang gagawin niya roon. Baka manggugulo lang kasi walang magawa sa buhay ang 'sang 'to. Ang gago talaga, ginagawa pa akong driver. Tsk.Hindi ko

    Last Updated : 2021-04-16
  • A Heart's Vengeance   Chapter 9: Son

    CALI'S POVI drove my Ducati to Sahara Café. I think I have to relax a bit. And I'm still confused as fuck. What I said earlier was true. I'm not really feeling well. Pinilit ko lang talaga ang sarili ko na bumangon kaninang umaga because I wanna get over with things. Siguro ay naninibago lang ako sa weather since nasanay na ako sa malamig na lugar. Pero wala pa ako sa mood na umuwi dahil alam kong walang tao sa bahay maliban sa mga katulong. I'm just going to be alone and bored there. At baka lalo lang akong lagnatin. Kaiser is at work. And I don't know where his mother is. I'm not asking their whereabouts though. Malalaki na naman sila.Pumasok ako sa coffee shop nang maiparada ang motor ko sa parking lot sa gilid ng building and saw the ladies busy working their ass out. Marami kasing customers kahit almost lunch time na. Well, people can't really live a day without coffee. Isa rin sa dahilan kung bakit dinarayo 'tong shop is because of the

    Last Updated : 2021-04-16
  • A Heart's Vengeance   Chapter 10: Trouble

    CALI'S POV“Cali, I'll fetch you at exactly five later. Sabay raw tayong pupunta sa family gathering sabi ni Dad.” Kaiser informed me and I just nodded in response before exiting in his black Audi.“Bye. Ingat sa pag-drive.” I waved my hand at him bago pumasok sa University.Anyways, I'm Sabiah Calista Raines Hidalgo, 18 years old and taking up Arts and Design major in Fashion designing. I'm fourth year college so yeah, new journey is coming and knocking on my door.“Hi, Cali.”“Good morning, beautiful.”“You are really a goddess. Can we take a picture?”I'm walking at the corridor and all of the students I'm passing by were greeting me nonstop and all I could do is to bow and smile at them lightly. Nahihiya kasi ako sa kanila. I don't know kung bakit kapag nakikita nila ako, palagi nila akong binabati. I'm not a friendly pe

    Last Updated : 2021-04-16
  • A Heart's Vengeance   Chapter 11: Win

    CALI’S POV“Cali, wag na wag kang iinom.” Paalala ni Kaiser na may halong pagbabanta sa‘kin.Tapos na kaming mag-dinner lahat. Nakilala ko na rin iyong ibang mga pinsan ko. Pati parents nila na mga Tito at Tita ko. Kanina ay tinanong ko si Mom kung para saan itong gathering dahil parang ako lang ang walang alam. Buti na lang at ipinaliwag niya sa‘kin ang lahat. Para pala 'to sa pagdating nina Tito Zelo at Conan. Parang welcome party na ginawang family gathering, ganoon.Isang kapitan ng Cruise Ships si Tito Zelo at pagmamay-ari niya ang CoLe Shipping Lines na kilala sa bansa. Galing si Tito Zelo sa Europe upang magbaba at magsakay ng mga pasahero. Kabababa nga lang daw nito noong isang araw. Si Conan naman ay galing sa US dahil sa Harvard University siya nag-aral ng college at ngayon nga ay nagtapos siya ng may mataas na degree sa kursong Business Administration. Ngayon ay tine-train na siya ni Tito Zelo dahil pagdating ng ar

    Last Updated : 2021-05-13
  • A Heart's Vengeance   Chapter 12: Timing

    CALI’S POVPasalampak akong naupo sa kawayang upuan sa loob ng cottage. Ang pagod maglaro at pakiramdam ko ay parang mamamaga ang mga muscles ko. Nandito na kaming lahat sa cottage. Kakainmuna kami dahil magutom and almost lunch na rin tapos magpapahinga saglit bago kami mag-swimming.Naglagay ako ng barbeque sa plato na may kanin at nagsimulang kumain.“I still can't believe you play really well in volleyball, Cali. At talagang inilampaso mo ang mga boys.” Nakangising sabi ni Celense.Tuwang-tuwa ang mga girls dahil natalo iyong boys sa volleyball. And that only means three things– they will face the dares we are going to give, they will treat us for anything we want, and the most awaited part is that, we got the travel through Conan's private Luxury Yacht! Oh my gosh! Matutupad na ang isa sa mga pangarap ko. And boy, that is free for one week.Hindi tuloy maipinta iyong hit

    Last Updated : 2021-05-13

Latest chapter

  • A Heart's Vengeance   Chapter 45.5

    Umawang ang mga labi niya at namasa ang mga mata. “Y-You mean...?” Tumango ako nang marahan. “Hawak siya ni General Dela Cruz ngayon. She doesn’t seem to remember me... us. Siya ang bumaril sa ‘kin noong nakaraan.” “Kung totoo nga ‘yan, then we need to save my sister! I thought I wouldn’t see her anymore,” Tito Isaac exclaimed emotionally. “I will deploy my men to hunt that bastard down.” Umiling ako. “Huwag tayong magpadalos-dalos. I already had plans. Alam na rin ng mga tauhan ko ang gagawin. Kailangang mapalabas natin siya sa lungga niya. We need to set a trap. ‘Yong tipong susunggaban niya at mahuhulog siya pagkatapos. By that, maiiwan si mommy sa hideout at malaya na siyang iligtas,” I explained clearly. Kung sakali man na nag-iwan ng mga bantay si General Dela Cruz, madali na lang ‘yon para sa mga tauhan. They are skilled enough to bring those bastards down.“Ako,” usal ni Lexus. Napalingon ako sa kaniya at natigilan. “Use me, Cali.” “You don’t know what you are suggesting, L

  • A Heart's Vengeance   Chapter 45

    Kaya bang matakpan ng pagmamahal ang poot na namamayani sa puso? Magagamot ba ang sugat na dulot ng nakaraan? Iyon ang mga katanungang palaging namumutawi sa isipan ko kapag nag-iisa. After what happened more than a decade ago, ibinaon ko na sa limot ang dating ako... Ang inosenteng ako. Galit at paghihiganti na ang naghari sa buong pagkatao ko. Naisip ko, bakit kailangang patawarin ang mga taong sinadyang makapanakit? Ginusto nila ang ginawa nilang kamalian. Kaya bakit kailangang patawarin? Hindi mapapawi ng kahit ano at ilang sorry ang sakit at hirap na pinagdaanan ko. Hindi magagamot ang sugat sa puso. Pero akala ko lang pala ‘yon. Dahil pwede naman palang patawarin ang taong nagkasala sa atin hangga’t willing silang humingi ng dispensa at aminin kung anong pagkakamali ang ginawa o nagawa nila. Aaminin kong lumuwag ang pakiramdam ko ngayon. Parang nabawasan ang bigat sa loob. “This is my biological father, Pyre David, and my brother, Pyrrhus David. Also, this is our cou

  • A Heart's Vengeance   Chapter 44

    “Oh my God, Cali! I missed you! Ang tagal nating hindi nagkita!” eksaheradang tili ni Empress pagkakita sa 'kin at dinambahan ako ng yakap. Kalalabas ko lang galing banyo at siya agad ang sumalubong sa 'kin na para bang kanina pa niya ako inaabangan. Mabuti na lang at mabilis ang kilos ko para hindi kami matumba sa ginawa niyang aksyon bigla. “We just met two days ago,” pagtatama ko at nginiwian siya. She pouted her lips when we withdrew from the hug. “Two days lang ba 'yon? I thought it's been years already,” palusot niya at sinakyan ko na lang. Nagkumustahan kami habang naglalakad palabas para pumunta sa may swimming pool area. May napansin ako sa kaniyang kakaiba pero hindi ko na lang binuksan pa dahil halatang hindi pa niya napapagtanto ang bagay na ‘yon. Kaiser should know about that, or maybe he noticed it already. Humiwalay muna ako sa kaniya at nagpaalam na lalabas lang sa may gate. Gusto pa sana niyang sumama dahil wala siyang makakausap pero hindi ako pumayag. I can't ri

  • A Heart's Vengeance   Chapter 43

    I was too occupied for weeks. Sa sobrang dami ng mga iniisip ko, hindi ko namalayan ang pagbalik ni Savannah, kasama na nito ang mag-ama niya. Pagkatapos ng gabing hinatid ko siya ay alam kong sumabak pa muna siya sa naudlot na misyon bago tumungo sa London. Binalita sa 'kin ni David na nag-quit ulit ito sa trabaho dahil nga sa buntis ito. I'm not against her decision dahil kung ako nga lang ang hihingian ng opinyon, mabuti ngang mag-quit na muna siya para hindi mapahamak ang bata kung may mangyari man na hindi maganda. She can still get back when she wants maybe a year after her labor.Blue Laurel, on the other hand, approached me one time, begging to tell him her whereabouts at kasama pa nitong dinala ang anak nila sa Club Hell the last time Lexus' friends hanged out. I saw the man's sincerity through his eyes. Maski ang pagtutok ko ng baril dito, na kahit peke, ay tinanggap nito alang-alang sa kinaroroonan ni Savi. Kaya sa huli, sinabi ko rin at i

  • A Heart's Vengeance   Chapter 42

    Kapag dumating ang oras na kailangan mong mamili sa dalawang posibilidad, anong pipiliin mo? Would you choose one and sacrifice the other? Or would you rather have them both in your hands?Dahil kung ako ang tatanungin, hindi rin masasabi ang kasagutan. Kapag nangyari na nga 'yon, I know for myself that I won't just choose wihout thinking properly... because I can't let go yet without trying, without fighting for all the possibilities.Tumunghay ako at pinagmasdan si Meagan sa harapan ko. She was marching back and forth... for God knows how long since they arrived here, panicking. Leone tried to calm her down almost every minute but he knew it won't do good at all. Tumigil lang nga saglit ang babae pero bumalik ulit sa ginagawa kaya sumuko na lang sa huli.I was seated on the long couch, leaning my back on the headrest as my legs were crossed. My right palm served as a pillow of my head as I res

  • A Heart's Vengeance   Chapter 41

    “Love...”Marahan akong hinawakan ni Lexus sa braso para pigilan sa paglalakad. Napahinto naman ako at dahan-dahan itong hinarap, nagtataka.“Yes?”“May problema ka ba?” He asked softly, concern was visible on his alluring pale greenish-blue eyes.Kumibot ang mga labi ko at sandaling nangapa sa sasabihin. Hindi ko napaghandaan ang tanong niyang iyon dahil hindi ko naman inaasahang magbabato siya nang ganoong katanungan.Wala naman kasing problema. O baka hindi ko lang talaga napapansin na mayroon akong ginagawa para kwestyunin niya ako.Umiling na lang ako at bahagyang ngumiti. “Wala naman.”He reached for my hand and slightly squeezed it. Napakurap ako nang mabanaag sa mukha niya na hindi siya naniniwala sa sinabi ko... na hindi siya sang-ayon at kuntento sa sagot ko.“We are fixing our relationship, right? C'mon, tell me if there's somet

  • A Heart's Vengeance   Chapter 40: Love and Kisses

    WARNING: MATURE CONTENT AHEAD.-CONAN’S POV“Ano na? Shoot your question.” Untag ni Cali nang sandaling balutin kami ng katahimikan. Ako na nga pala ang sunod na magtatanong sa kanya pero saglit na nawagtik sa isipan ko iyon dahil ang lapit-lapit niya sa 'kin.I was enjoying the moment just by staring at her lovely face. Kahit may katapangan ang awra niya, pakiramdam ko ay siya pa rin ang Cali na nakilala at minahal ko noon.Umangat ang kamay ko para sapuin ang panga niya at bahagyang iangat iyon para magtama ang paningin naming dalawa. There's nothing in her eyes but pure innocence. Maaliwalas din ang ekspresyon ng kanyang mukha. I can stare at her all day. Hindi ako magsasawa.“Sinabi mo noon... that night of your graduation, nagpunta ka sa unit ko.” Marahan kong umpisa at naramdaman ko ang paghigpit ng hawak niya sa balikat ko. Itinigil ni

  • A Heart's Vengeance   Chapter 39: Surrendered

    CONAN’S POVNaihiga ko na sa kama si Caiah. Busog na busog naman ang batang 'to kaya kahit hindi na 'to maghapunan. Kinumutan ko ito at hinalikan sa noo bago lumabas ng kwarto. Naabutan kong nakaupo sa mahabang sofa si Cobi.“I'll go ahead, young man. Babalik si Daddy bukas... kapag hindi na masungit si Nana mo.” I kissed his forehead too.Sumimangot naman ito. “But she's always like that.” Komento nito at napakagat ako sa ibabang labi para pigilang matawa. Lumingon-lingon pa ako sa paligid para siguruhing wala ang presensya ni Cali dahil baka parehas kaming malintikan roon kapag nalamang pinag-uusapan namin siya.Nagpaalam na ako rito at dali-daling lumabas sa takot na maabutan pa ni Cali ang presensya ko. Baka masipa ako paalis nang wala sa oras kapag nagkataon.Pagkalabas ko ng gate ay hinanap ko ang kotse ni Paytho

  • A Heart's Vengeance   Chapter 38: Genes

    CONAN’S POVHalos kalahating oras bago kami nakarating sa DeLythe. Bagama't nakasakay sa kotse, pakiramdam ko ay daig ko pa ang sumali sa marathon. Kinakapos ako sa hangin.Habang nanginginig ako sa takot, ang mga kasama ko naman ay parang umay na umay lang sa nangyari. They were so calm like nothing was going on, like death and hell weren't chasing us!Even my son looks bored! Ni hindi ko man lang ito nakitaan ng takot. And that added to my nervousness!Ganoon ba karaming nagtangka sa buhay nila roon sa London para pagsawaan na lang nila ang bagay na 'yon? It pained me more seeing him like that.They were away from me for almost eleven years. While I was thinking about business always inside my office for the passed years, they were there, trying to live in peace.At kapag sumasagi sa isipan ko na wala man lang akong nagawa para sa kanila, parang pinipiga ang puso k

DMCA.com Protection Status