Chapter 8: Still

CONAN'S POV

Malutong akong napamura nang may biglang humarurot na motor sa tabi ng sasakyan ko. Mabuti na lang talaga at agad kong naapakan ang preno dahil kung hindi ay baka nabunggo ko na ito.

"Fuck!" I hollered. 

Sumubsob ako sa manibela dahil sa pagkabigla. I didn't see that coming.

"Shit! That was close, man." Ani Evans na nakahinga nang maluwag. 

Nakaupo siya sa passenger seat at alam kong maging siya ay sumubsob sa unahan. Paano ba naman kasi ay hindi manlang nagkabit ng seatbelt. Buti nga.

Maaga siyang pumunta sa opisina ko kanina. Akala ko ay may importante siyang gagawin o sasabihin pero ang walanghiya, sasama lang pala sa akin. Pupunta kasi siya sa DeLythe at sa akin pa nagawang sumabay. Ewan ko kung ano ang gagawin niya roon. Baka manggugulo lang kasi walang magawa sa buhay ang 'sang 'to. Ang gago talaga, ginagawa pa akong driver. Tsk.

Hindi ko siya pinansin. Napatingin ako sa unahan kung saan nakahinto iyong motor na muntik na naming mabunggo. Sakto kasing nasa crossroad kami at naka-stop light. 

Dahil sa inis ay lumabas ako ng sasakyan. Narinig ko pang tinawag ako ni Evans pero hindi ko iyon pinansin. All I want to do right now is to shout who-fucking-ever the driver of the Ducati motor was. 

I'm not on the mood right now. And it's because of that damn woman! It just has been three days since she came back. Hell! Ayaw nitong lubayan ang isipan ko. Dumagdag pa sa isipin ko kung bakit siya pumunta sa opisina ko kahapon. 

Madilim ang mukhang nilapitan ko ang driver. Akmang sisinghalan ko ito nang bigla itong magtanggal ng helmet na suot.

I stiffened. Pinanlamigan ako nang mapagtanto kung sino ito na walang emosyong nakatingin sa akin. I swallowed all of my words while staring at Calista's leaden eyes. Bahagyang nakaawang ang mga labi ko pero walang lumalabas na salita mula rito.

"What?" She snapped at me.

Lalong umawang ang mga labi ko dahil maging ang boses niya ay napakalamig and that gave shivers to my spine. Her voice was really cold that can make anyone freeze. 

I didn't expect this. Ibang Calista ang nasa harapan ko ngayon. Hindi iyong Calista na nakita ko sa airport na puno ng emosyon... iyong Calista na napahiya ko sa harap ng pinsan namin at mga kaibigan ko.

Napailing ako ng mariin. Hindi ito ang tamang panahon para magpaapekto ako. Hold yourself, fucker. Pagkausap ko sa sarili. 

I cleared my throat and looked at Calista who's now busy with her phone. "Where are you going?" Umurong yata ang inis ko ngayong kaharap ko siya kaya sa halip na pagalitan siya ay natanong ko na lang. That's just weird of me.

Bumaling siya sa akin habang wala pa ring emosyong mababanaag sa mukha. Nakakapanibago. "Kay Hidalgo." 

Kumunot ang noo ko. "Kay Kaiser?" Naninigurado kong tanong. 

Tumawa siya, walang buhay, tsaka umiling. "The old one." 

"You mean kay Tito Isaac?" Nakatitig lang siya sa akin. Nakaramdam tuloy ako ng ilang. "I'm going there too. Your Dad wants to talk to me." Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit pakiramdam ko ay kailangan kong sabihin sa kanya ang bagay na iyon. What the hell I'm doing?

"I know." Sagot lang niya bago nagsuot muli ng helmet. Itinaas niya ang sara nito at binigyan ako ng huling tingin bago isinara muli tsaka walang pasabing pinaharurot ang sasakyan. Ang bastos. Gusto ko sanang itanong kung paano niya nalaman na pupunta ako ngayon sa opisina ng Dad niya pero huli na. Pinigil ko na lang ang sarili ko na mag-intriga pa. 

Bumalik na ako sa sasakyan at walang salitang pinausad iyon, mabilis at may pagmamadali. Parang may hinahabol. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin. I'm not on my usual self... since she came back. 

Palaging siya ang laman ng isipan ko. Gusto kong malaman kung bakit nagpunta siya sa opisina ko kahapon at hindi ako pinapatahimik ng kyuryusidad ko kung nakita ba niya ang paghalik sa'kin ni Meagan. At some point, hinihiling ko na sana hindi nga niya nakita. Na sana wala siyang alam na may babae akong kasama sa opisina kahapon. Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit inaalala ko pa ang bagay na iyon. Hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko ay nagi-guilty ako sa hindi ko malamang dahilan. Kung tutuusin, dapat wala na akong pakialam sa kanya. Meagan is my soon to be fiancee and she is just my cousin. 

But thinking of it, may alam na kaya siya tungkol sa pagpapakasal ko? May parte sa akin na gustong makita ang reaksyon niya. Umaasa na may pagtutol akong makikita sa mga mata niya. Tangina. Hindi ko na alam ang gagawin ko.

My mind is in chaos right now.

Damn it. 

Sa di kalayuan ay natanaw ko ang pamilyar na motor. Nakatigil iyon sa may gilid ng kalsada. Binagalan ko ang pagpapatakbo. Akala ko nauna na siya? Bakit huminto pa siya? I saw her motioned me to pull over at the pavement in front of her. I don't know what's her problem but I followed her. 

"Is that Calista?" Tanong ni Evans.

"Yeah." 

Nakita ko sa side mirror na bumaba siya sa motor niya habang hindi tinatanggal ang helmet. She knocked on the windshield kaya mabilis na ibinaba iyon ni Evans. Itinaas niya ang takip ng helmet sa harapan para makita ang mukha niya. 

"Hey, Cali. May problema ba?" 

Saglit lang nitong tiningnan si Evans para i-acknowledge ang presensya nito tsaka bumaling siya sa'kin. "I'll convoy your car."

"Why?" Kunot-noo kong tanong. 

"Look back and just follow my order." Aniya at bumalik sa motor niya. 

"What's with her, dude? What's happening?" Naguguluhang tanong ni Evans.

Sumilip ako sa side mirror at sa di kalayuan ay may isang itim na sasakyan ang nakahinto. Pinakatitigan ko iyon. Napamura ako sa isipan ko nang mapagtantong iyon ang gamit na sasakyan noong lalaking naka-itim na hood na palaging sumusunod sa akin. Nawala na sa isipan ko na may nagmamanman nga pala sa akin. Shit!

Mabilis kong pinaandar ang kotse at nang sumilip ako sa rear view mirror ay nakasunod na naman ito sa amin. Hindi ko nakita ang motor ni Cali kaya kinabahan ako pero mas lalo kong pinatakbo nang mabilis ang sasakyan. Ganoon din ang ginawa nito. 

"Dude, tell me what the hell is happening?" Natatarantang tanong ni Evans. 

I sighed and glance at him. "We are being followed so if I were you, I'll put my damn seatbelt." 

"Ano?! Are you serious?" Malutong itong napamura, halatang kabado, pero sinunod din naman ang sinabi ko. 

Nang muli akong tumingin sa may hulihan gamit ang side mirror ay parang nakahinga ako nang maluwag nang makita na roon si Cali. She's just a fifty meter away from us. Hindi ko alam kung saan siya nanggaling at kung anong ginawa niya. Pero buti na lang at mukhang ayos lang siya. 

Lumiko ako sa kanang daan at nang tumingin ako sa huli ay may nakita akong dalawang motor na may pagkakatulad kay Cali. Nakasunod ito kay Cali. What the? Saan sila nanggaling? Nang kumaliwa ako ng daan ay bigla itong nawala kasama ang itim na kotseng sumusunod sa akin. Tanging si Cali na lang ang nasa hulihan namin. 

Pumantay siya sa sasakyan ko. I opened the window beside me. "Are they gone?" Tanong ko habang nakatutok sa daan ang tingin.

Kita ko ang pagsulyap niya sa akin bago nagsalita. "We'll see." 

"Dude, may nakasunod sa ating motor." Pag-agaw atensyon sa akin ni Evans na halatang kinakabahan pa rin sa nangyayari. Sumulyap ako sa rear view mirror at nakita ang dalawang itim na motor na may pagkakatulad din kay Cali. Pakiwari ko ay iyon iyong dalawang motor na nakasunod sa amin kanina na bigla na lang sumulpot at nawala. 

Nanlamig ang mga kamay ko at agad na binalingan si Cali. Parang nahalata niya ang iniakto ko kaya mabilis siyang tumingin sa akin. "Just keep driving. They won't bite." 

Kahit naguguluhan sa sinabi niya ay sinunod ko na lang siya. Ang daming tanong na nabubuo sa isipan ko na gusto kong mabigyan ng mga kasagutan. At tanging siya lang ang makakasagot no'n. 

Ligtas kaming nakarating sa NBI Agency kung saan nagtatrabaho si Tito Isaac bilang isang General Director at Head nito. Hindi ko na namalayan ang pagkawala noong dalawang motor na nakasunod sa amin. Lumabas ako ng sasakyan at hinarap si Cali na katatanggal lang ng helmet sa ulo. Napalunok ako nang bumaling siya sa akin. 

"What?" Sipat niya. 

Umiling ako at nag-iwas ng tingin. "T-Thank you." Damn, Conan! Kailan ka pa natutong mautal? 

"Save it for the last." She tsked at nilagpasan ako. 

Nauna siyang pumasok sa loob kaya sumunod na lang kaming dalawa ni Evans. Bawat nadaraanan naming cubicle ay nililingon nila kami. Pero hindi manlang nag-abalang tingnan iyon ni Cali. Dire-diretso lang ang lakad niya na parang pag-aari niya ang lugar. Tss. What's with this woman? Nakakapanibago ang presensya niya. It's like, ibang tao ang nasa katawan niya na nagpapagalaw nito. She is intimidating. Her presence shouts authority and power. Her voice is cold and dull. Nakakabaliw isipin na ibang-iba na siya. What happened to you, Cal? Bakit pakiramdam ko ay hindi ka na namin kilala?

Tahimik kaming sumakay sa elevator patungo sa ikatlong palapag kung nasaan ang opisina ni Tito Isaac. Kahit si Evans ay ramdam ang kakaibang tensyon na dulot ng presensya ni Cali kaya kahit alam kong gusto niyang magtanong at kausapin si Cali ay pinili na lang niya na manahimik. Gusto ko rin namang itanong kung bakit nandito rin siya. Anong kailangan niya kay Tito? Alam kong ama niya si Tito Isaac at normal lang naman na dumalaw siya rito pero bakit pakiramdam ko hindi coincidence ang nangyayari ngayon? Pakiramdam ko ay may sadya talaga siya sa ama o si Tito ang may kailangan sa kanya... patungkol sa akin? 

Nang bumukas ang elevator sa ikatlong palapag ay walang imik pa rin siyang naglakad. Ngayon ko lang napagmasdan ang kabuuan niya. She's wearing an all black attire. Napailing ako nang may maalala. Agad ko rin iyong iwinaksi sa isipan ko. 

"Sino po sila, Ma'am?" 

Huminto kami ni Evans nang tumigil si Cali dahil hinarang siya ng isang babae na medyo mababa lang sa kanya. Kahit mataas pa na takong ang suot noong babae ay hindi pa rin niya nagawang pantayan ang taas ni Cali. Her height isn't really a joke. 

"Calista Hidalgo." Tipid na sagot niya sa babae na nagpakunot ng noo rito. 

"Ano po? Anak ka po ba niya? Pero walang anak na babae si General Hidalgo." Naguguluhang saad nito. Tila ba'y walang alam sa katauhan ng kaharap niya. And why does she have to ask that kind of question rather than asking for appoinment like the normal secretary does? It's a foul and personal question.

Saglit na naghari ang katahimikan. Kita ko ang pagkuyom ng kamao ni Cali at ang mabilis na pagtiim-bagang niya. Hindi ko maintindihan kung bakit pero nakaramdam ako ng kirot sa dibdib ko. Bakit hindi kilala ng mga tauhan ni Tito si Cali? 

Nagbaba siya ng tingin sa babaeng nasa harapan niya. Pinakatitigan niya ito ng maayos. Itinagilid pa niya ang kanyang ulo at humalukipkip. Sa paraan ng pagkakatitig niya sa babae ay para bang gusto niya itong bulyawan at isampal sa mukha na ikalawa at bunsong anak siya ng boss nila pero hindi niya ginawa. She remained silent for a minute or two while staring at her eyes. 

"M-Ma'am?" Untag ng secretary sa kinakabahang boses. Marahil ay naiilang sa ginagawang paninitig ni Cali.

Bahagya akong siniko ni Evans like he wants me to do something. I sighed and walks towards their sides. "I'm Conan Silvestre. Your boss is expecting us here." Singit ko. Bumaling naman siya sa'kin at hindi nakaligtas sa paningin ko ang emosyong dumaan sa mga mata niya. Her mouth formed an 'o' as she gaped at me. And for some reasons, I felt irritated at how she looks at me. Tumikhim ako. "Please inform your General. Don't waste our time, Miss."

She blinked. Twice. Napapahiyang nagbaba siya ng tingin nang siguro ay napagtanto ang inasal niya at mabilis na kumilos para tawagin ang boss. Kita ko pa ang pagkataranta niya. 

"You really know to swoon a woman, effortlessly, dude." Naiiling na tinapik ni Evans ang braso ko nang mawala sa harapan namin ang babae habang may mapang-asar na ngiti sa mga labi na para bang natutuwa sa nasaksihan. Playboy. I just glared at him at wala sa sariling napabaling kay Cali na walang kibo habang walang emosyong nakatitig sa harapan. 

I want to ask her if she's okay but I stopped myself. Alam kong magmumukha lang siyang kawawa sa tanong ko na 'yon and I don't wanna be an insensitive jerk in her eyes. Tumahimik na lang kami ni Evans at naghintay na hindi naman nagtagal.

Lumabas mula sa pinto si Tito Isaac na parang nababahala habang papalapit sa pwesto namin. Kasunod nito ang sekretarya na nakayuko. Mukhang napagalitan pa. "Cali, ija. I'm sorry, h-hindi ko naabisuhan ang-" 

"Let's just get to the business. I'm not feeling well." She cut him off like she doesn't want to hear anymore about his secretary. And wait, she's not feeling well? Bakit hindi ko manlang napansin iyon? She acts so normal yet intriguing.

Kumunot ang noo ni Tito. "Bakit hindi mo sinabi? Sana ay sa bahay na lang-"

"As if you care." Ramdam ko ang pait sa malamig niyang boses. Nanatiling walang emosyon ang mukha niya. 

"Cali..." 

Kita ko ang pagkabigla ni Tito. Kahit naman ako. Bakit ganito siya makipag-usap kay Tito? Masama pa rin ba ang loob niya dahil sa nangyari? Pero kahit na, dapat galangin pa rin niya ito dahil hindi lang niya ama ang kaharap, he is also the Head General of NBI. He has the rank and the position.

Tumalikod lang siya at walang imik na naglakad papasok sa opisina ni Tito. Humihinging pasensya naman na humarap sa amin si Tito. He is wearing his uniform. And he looks more powerful and authoritative leader. Unlike kapag nasa bahay, slightly intimidating lang.

"General." Sabay naming bigkas ni Evans at bahagyang yumuko para sa paggalang. 

"Mr. Lockhert, nice to see you again." Bati ni Tito kay Evans na mukhang hindi inaasahan ang presensya ng lalaki at nagkamayan sila. "Let's go inside. Ms. Roxas, please get us something to drink."

Sumunod kami sa kanya sa loob ng opisina niya. Naabutan naming prenteng nakaupo si Cali sa may sofa na naroon at nakapatong ang mga paa niya sa mesa na para bang nasa bahay lang siya. Nakasandal ang likod niya pati ang ulo sa sofa habang nakapikit ang mga mata. Mukhang hindi nga maganda ang pakiramdam niya.

"Sit properly, ija." Puna ni Tito, walang bahid ng utos rito, tsaka naupo sa pang-isahang sofa. Sumunod naman ang huli, ngunit dumikwatro lang ito na panlalaki. "Like a woman." Dagdag ni Tito. Umupo rin kami ni Evans sa mahabang sofa katapat si Cali. She just tsked and remained on her position kaya hinayaan na lang siya ni Tito.

"So, may I ask kung bakit niyo po ako pinatawag, General?" Pagbubukas ko ng usapan dahil wala naman yatang balak magsalita si Cali. Nakapikit pa rin siya pero mukha namang hindi tulog.

"Ah, yes. Let's start talking about that while we are waiting for my secretary. Mr. Lockhert, you don't mind talking us here about Conan's security, right?" Baling nito kay Evans.

"No worries about that, General. I'll just behave here. Wala naman po akong gagawin din. And it's my friend's safety so I wanna know at least and try to help." Magalang na sagot nito na para bang bilang lang sa mga daliri nito ang mga babaeng dumaan sa mga kamay niya.

"That's good to hear, Mr. Lockhert. Anyways, I asked Cali to go to your office yesterday to discuss things. She said you are busy," Tumukhim si Tito at para bang alam ko na kung ano ang nais niyang iparating sa salitang iyon. Nagbaba ako ng tingin, hindi naman sa guilty ako dahil wala naman akong ginawang milagro sa opisina ko maliban sa halik na iyon ni Meagan na mukhang iyon ang nakita ni Cali. "... that's why I asked you to go here instead."

"General," I trailed at muling nag-angat ng tingin sa kanya. "Ano pong kinalaman ni Cali rito? Kahapon ko pa po iniisip kung bakit siya nagpunta sa opisina ko. At kung bakit siya naririto. Naguguluhan ako sa nangyayari." Pag-amin ko. 

"As I told you yesterday, your father asked me if I can lend you some of my men to protect you. But since they failed to do so, I was so eager to find you one who is skilled and well-trained. I have this friend of mine who is also a Head of a well-known Agency and I asked for his help. Retired na siya so ang anak niyang lalaki ang pumalit sa kanya. Sadly, he said his men were not available. But he suggested his best asset. And that asset he was referring..." Medyo humina ang boses ni Tito habang nagpapaliwanag at nahihimigan ko rito na mukhang hindi pa ma-proseso ng utak niya ang lahat. Kumunot nang bahagya ang noo ko at hinintay ang sunod niyang sasabihin. "...is her." He drawls and pointed at Cali's direction. 

Pakiramdam ko ay namingi ang mga tainga ko habang dahan-dahang bumabaling kay Cali. Umawang ang mga labi ko at bumigat ang paghinga ko. Maging si Evans ay napipilan sa narinig. Kumurap-kurap ako at pilit pinakaaarok ang utak ko kung totoo ba ang mga sinabi ni Tito. Wala akong maapuhap na mga salita. 

I cleared my throat and tries to compose some words. "P-Paanong nangyari iyon, General?" Napasinghap ako, hindi pa rin makapaniwala.

"It's a long story, ijo. I didn't force her to accept this kind of favor because I know it's too much for her side. But, she actually agreed to this."

"Why it has to be her, General? I can just accept the proposal-"

"Kung ayaw mo, hindi ka naman pinipilit. Go out and be my guest." Noon lang nagmulat ng mga mata si Cali at umayos ng upo pero nanatiling nakapandekwatro siya ng panlalaki. Walang buhay ang himig ng boses niya at parang walang pakialam sa mundo. Hindi agad ako nakabwelta sa sinabi niya. 

"You can accept the proposal, ijo. No one is stopping you. But you need someone who can be with you twenty-four/seven. Cali can be your personal assistant, a driver, and most of all, your personal bodyguard. I can assure that she won't meddle with your personal business but secure your safety only." Imporma ni Tito at bumaling kay Cali. "Right, Calista?" 

Walang gana siyang humarap sa ama. Like it wasn't even a big deal to her. "I can't promise you that." She licked her lower lip and gave me a peek. I felt sudden uneasiness at the way how she looked at me. "Wala naman akong pakialam sa kung anong gawin niya. Pero kung haharang sa daraanan ko ang babae niya, roon lang kami magkakatalo." She muttered while staring at me. I gulped. So alam na niya?

"Y-You know he is going to be married?" Noon ko lang nakitang kabahan si Tito.

Bumaling siyang muli kay Tito. Napatawa siya, mahina at halatang peke. "Ano bang hindi ko alam?" Tinitigan niya ito pagkatapos ay napailing at iniba ang usapan. "I have one and only rule. I hate taking orders. I hate being manipulated. Meaning, do not fucking command me on what to do because I will fucking move according to my plan." Sa pagkakataong iyon ay nakaharap na siya sa'kin. Bawat salitang binitawan niya gamit ang malamig na boses ay may iniwang kirot sa pagkatao ko at hindi ko alam kung bakit. Ibang-iba na siya. Tumayo siya at walang paalam na naglakad papunta sa pinto. Sinundan ko lang siya ng tingin at nakita ko kung paano niya titigan si Tito. "Still the same." Iyon lang ang binitawan niyang salita habang naiiling tsaka tuluyang umalis.

"Cali..." Mahinang bigkas ni Tito. Ramdam ko ang pait noon.

"What happened to her, General? If you don't mind me asking." Hindi na napigilang itanong ni Evans nang sandaling maghari ang katahimikan. I was about to ask that pero buti na lang at naunahan niya ako. I don't want to be nosy or sound concern about her. Pero gusto kong malaman kung anong nangyari sa kanya. What happened to her after all those years of being away? Hindi ko inaasahan na ganoong Cali ang haharap sa amin.

"She suffered so much. She is still in pain. And that is all because of me. I dragged her into this-"

"But you said you didn't force her to do this, Tito." Putol ko sa sinasabi niya, hindi sang-ayon.

Umiling siya. "You won't understand, ijo. Kasalanan ko kung bakit nasa ganito siyang sitwasyon. Oo nga at hindi ko siya pinilit na tanggapin ang pabor na hinihingi ko para sa'yo, pero ako ang puno't dulo ng lahat. So please, even if I have to beg," His face softened as he looks at me. Puno iyon ng emosyon. Nabigla ako at hindi ko alam kung ano ang gagawin sa sandaling iyon. He looks like a father who will do anything for her daughter. Gone the General who is powerful, strong and strict leader. "Do not hurt her. I am letting you use her for your protection because I know she is capable of that, in return, follow her orders without questions. Take good care of her too. That's all I ask para makabawi sa ginawa ko noon. You only did see her feisty side now, but she is still the same Cali you loved before."