CALI'S POV
Huminga ako ng malalim bago lumabas sa black Aston martin ni Kaiser na ipinarada ko sa parking lot ng Silvestre's Building-ang main building ng CoLe Shipping Lines. Three days na ako mula nang makabalik dito. At hindi pa dumarating ang sarili kong sasakyan na ipinapa-tracking ko kay David kaya nanghihiram lang muna ako ngayon kay Kaiser ng magagamit. I walked through the entrance like I own the place. The sounds created by my bondage boots as they tap against the floor get their attentions. And I don't care at all. Wala akong pakialam kung pinagtitinginan ako ng mga tao-unlike noong nasa airport pa ako. As long as I'm not doing anything wrong. Sadyang makaagaw-pansin lang talaga ang suot kong heels. Especially my damn outfit.
Every staffs I passed through were eyeing me, suspiciously and curiously. They don't know me, I guessed. Looks like they are just new and the old staffs don't remember my face. Alam kong malaki ang pinagbago ko. From my physical features to my personality.
Hindi ko na lang pinagtuunan ng pansin. Tinahak ko ang daan papunta sa elevator at sumakay roon. I then pressed the button of the last floor and waited. Nagpapasalamat ako na solo ko ang pagsakay sa elevator. Ayaw ko kasi ng may kasabay lalo na at hindi ko naman kilala. Pagkaraan ng ilang minuto ay nakarating na ako sa ika-limang palapag ng gusali.
I stepped out from the elevator and walk through the only room of the floor. Pero bago pa ako makapunta sa harapan ng pinto ay hinarang na ako ng isang babae.
"Ah, Ma'am, bawal pong pumasok sa loob, unless, may appointment po kayo kay boss." Pigil nito sa akin.
Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa. She's wearing a formal attire so I assumed she's the secretary. Hindi ko siya kilala. She's new then. What happened to Sachee? But anyways, matangkad ito at morena. At sinungaling ako kung sasabihin kong hindi ito maganda. She's actually beautiful na tipong unang tingin mo pa lang sa kanya ay magugustuhan mo na siya. Halatang may lahi siya. Plus the fact na mukhang mabait at magalang ang babaeng 'to. At halos mag-unahan lang kami sa height.
By that, something suddenly popped out in my mind na hindi ko nagustuhan. Did Conan bang this woman?
Oh, fuck... No! Hindi naman siguro pumapatol sa isang sekretarya ang isang Conan Silvestre, right? Shit! But it's just impossible for a man to not get attracted to her. Masyadong mapang-akit ang kagandahan niya kahit wala siyang kaarte-arte sa katawan. Even her face has only simple make up.
Mariin akong napapikit at mabilis na inalis ang kaisipang iyon.
"Ah, Ma'am?" Untag nito na ikinatigl ko.
I looked at her and gulped. Bigla akong nakaramdam ng kaba. And it's freaking unusual for me! "Oh, yes, I know. Just tell him I'm here, Calista Hidalgo is the name." Tinalikuran ko siya at hindi na hinintay ang sasabahin. That was rude of me, I know it. Pero anong magagawa ko kung kinakabahan ako?
Now, that's new. Ani ng isang bahagi ng aking isipan. I shook my head in disbelief. Napaayos ako ng tayo nang lumabas na ang sekretarya niya na namumutla at parang di-mapakali. Daig pa niya ang nakakita ng multo. Or perhaps napagalitan siya? But I didn't hear any loud noises.
Kumunot ang noo ko. "What's the matter?" Tanong ko na may kasamang paghihinala.
Halata namang nabigla ito sa biglaang pagtanong ko tsaka nag-iwas ng tingin. "A-ah, eh... pasensya na po Ma'am, b-busy po si S-sir ngayon. Nakalimutan ko pong b-bawal siyang abalahin sa kanyang g-ginagawa." Nauutal na untag nito.
Now she's acting weird. At hindi naman ako tanga para hindi mabasa ang kakaibang kilos nito. "Who's inside?" Walang emosyon kong tanong. Wala mang diin ang huli nitong sinabi, alam ko at ramdam ko kung ano ang nangyayari sa loob. Sapat na ang makita ang aligaga niyang hitsura.
"P-Po?"
"Who's inside his office?" Ulit ko, gritting my teeth to refrain myself from doing something.
Nanlaki ang mga mata nito at parang sinilihan ang pwet kung sasabihin ba sa akin ang totoo o magsisinungaling para sa boss niya.
"Ma'am..."
Nagtagis ang bagang ko. Wala ka pa ring pinagbago. It's good I didn't insist to go inside. Because God knows what I can do if I see that. "Pakisabi na lang na pumunta ako rito. No need to disturb them." Tumalikod na ako. "And tell him to enjoy." Walang buhay kong sabi at iniwan ang sekretarya niyang nakatigalgal.
Punyeta. Magsama sila ng kung sino mang haliparot na 'yon. Fuck! Di ko maiwasang makaramdam ng sakit at selos. Damn. Sira na naman ang araw ko. Bakit kasi sinunod ko pa ang sinabi ng matandang 'yon?
Dali-dali akong sumakay ng elevator at pinindot ang pinakababang palapag-ang basement ng building. Ayaw kong dumaan sa may lobby dahil baka may madamay pa sa init ng ulo ko ngayon. I don't want to make a scene nor scandal. Hindi naman ako ganoon. I'm a head-turner and attention seeker but not a warfreak. Pero aaminin kong kapag mainit ang ulo ko ay nadadamay ang lahat ng taong humahara sa daraanan ko. Lahat napagbabalingan ko ng sama ng loob. At wala rito ang pampakalma ko.
Nang marating ang parking ay agad kong pinindot ang unlock button ng susi ng kotse ni Kaiser. Agad akong pumasok sa kotse ngunit hindi ko pa napapaandar ang sasakyan nang mag-ingay ang phone ko.
Inis na sinagot ko ang tawag. "What?!" Bungad ko rito na hindi manlang tiningnan kung sinoman ito.
"Did you already talk to him?" Marahang tanong nang nasa kabilang linya. Hindi ko na kailangang tanungin pa kung sino iyon dahil alam ko na kung sino ito. Simula noong pag-uusap namin sa London, medyo kalmado na ang pakikitungo niya sa akin. Wala na ang pagiging istrikto.
Agad na nagsalubong ang kilay ko at marahas na nagbuga ng hininga. "He's busy banging a woman in his office right now and he doesn't want a disturbance." Walang gana kong sagot dito. Bastos man pakinggan pero wala akong pakialam kahit ama ko pa ang kausap ko. I'm pissed. Period. At hindi ko mapigilang hindi maghimig na nagseselos.
Bumuntong-hininga ito. "Alright, I'll call him. Ako na ang bahalang magpaliwanag. And please, come to my office tomorrow morning." Malumanay ngunit maawtoridad na utos nito.
"Fine." Pinatay ko na ang tawag. Napaingos ako. "You are lucky it's the NBI. I can tolerate it, at least." I said while looking at his name in the screen of my phone. Pagkatapos ay hinagis ko ito at agad na pinaharurot ang sasakyan paalis sa Silvestre's Building.
--
Abala ako sa pagpirma ng mga papeles nang bumukas ang pinto nang opisina ko. Handa na sana akong pagalitan ang sekretarya ko dahil sinabi kong huwag siyang iistorbohin nang mapatigil ako sa pagkakakita kung sino ang kasama niya. Fuck this. Hindi na ba talaga siya makatiis?
"I told you-"
"S-Sir, sorry po. Ayaw niya po kasing magpapigil. Fiance mo raw po siya." Nakangiwing ani ng sekretarya ko pero halata na kinakabahan ito.
"So this is where you are hiding and doing all along, huh?" Sarkastikong saad niya sa akin.
I sighed. "Ako nang bahala rito, Mandy. You may leave us." Tumango ito at hindi nag-atubiling lumabas. Then I averted my gaze at her. "What are you doing here, woman?" Matigas kong tanong sa dalaga nang makabawi sa pagkagulat na makita siya.
She smiled sweetly, tipong nang-aakit. "Ganyan mo ba batiin ang soon-to-be fiance mo, hmm?" Aniya habang kumikembot na naglakad papalapit sa may harapan ko. Nameywang siyang tumayo pagkatapos ay dumukwang sa mesa ko.
Fuck!
Napamura ako nang tumambad sa mga mata ko ang cleavage niya.
"Enjoying what you are seeing, honey? You know, you can touch it. It's all yours anyway. I'm yours." Kinindatan niya ako tsaka kagat-labi na ngumiti sa akin. She's obviously flirting with me, shamelessly. What a slut. Tsk.
But I can't deny the fact that she is beautiful. Maganda ang hugis ng mukha nito, matangos ang ilong, mapupulang labi at lalong bumagay rito ang mahaba at paalon nitong buhok, a palomino-haired color. Hindi rin maikakaila ang kurba ng katawan nito na mas lalong lumabas sa suot nitong white-rose fitted dress na itinerno niya sa T-strapped heels.
She's Meagan Rose. A well-known model in Asia and Europe. Anak siya ng business partner ng ama ko. I've have seen her in television and magazines. I have met her before. Pinakilala siya sa akin ni Dad one time na nagkaroon ng isang business party. And I have dated her, only once. Hindi na iyon nasundan pa dahil masyado siyang clingy. We are not yet engaged pero kung bakuran niya ako ay daig pa niya ang isang asawa. She's frustratingly possessive woman. Nakakairita.
Hindi ko namalayang nakalapit na pala siya sa akin at walang paalam na umupo sa kandungan ko bago sinunggaban ako ng halik sa mga labi. Nanigas ako sa kinauupuan at hindi kaagad nakapag-react sa pagkabigla.
Cal.
Sa hindi maipaliwanag na dahilan ay biglang sumagi sa isipan ko ang imahe ni Cali at parang doon lang ako natauhan. Buong pwersa kong naitulak si Meagan at tumayo.
Fuck! Wala na akong pakialam kung nasaktan man siya sa pagtulak ko. Nagtatagis ang bagang na tinapunan ko siya ng masamang tingin.
"Who the hell gave you the permission to kiss me?!" Umalingawngaw ang sigaw ko sa apat na sulok ng opisina ko.
Halata ang takot at sakit sa mukha niya. Marahil ay dahil sa ginawa ko. Pero agad ding nagbago ang ekspresyon niya. "What? I have the right to kiss you because you are going to be mine, soon. Remember that, Conan." What a bitch!
Ngumisi ako sa paraang hindi natutuwa sa sinabi niya. "Woman, that 'soon' you are saying is not so sure. And you just gave another reason to reject you. Now, get out of my office before I kick your ass out of here." Mapanganib kong utos. I swear, masasaktan ko siya kapag hindi pa siya umalis ngayon sa harapan ko. Nag-iinit ang bungo ko sa kanya. Kaya ayaw kong nakakasama o nakikita manlang siya. She's definitely crazy. A crazy bitch.
Wala naman siyang nagawa kung hindi ang irapan ako. "Magkikita pa tayo. No one else can have you, Conan. You are mine. Alalahanin mo si Martin." Huling salita niya bago tumalikod.
Umingos ako at bahagyang napailing sa kakapalan ng mukha niya. Kasabay nang paglabas niya ay ang pagpasok naman ni Mandy. Halatang kabado at takot ito sa akin. Marahil ay rinig niya ang galit na sigaw ko kanina.
"Ahm, Sir, gusto ko lang pong ipaalam na may babae pong nagpunta rito." May pag-aalangan sa mukha niya. "She's very intimidating. Mukhang importante po ang ipinunta niya pero umalis din po agad siya because I said that you're b-busy." Pahayag niya.
Natigilan ako. Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng kaba. "Who?" Tanong ko sa kanya kahit may hinala na ako kung sino ang tinutukoy niyang babae. Gusto kong malaman kung tama ba ang hinala ko o nag-a-assume lang ako.
"Calista Hidalgo raw po ang pangalan niya, Sir."
Para akong nanghina sa narinig.
"Sige. You may leave." Tumango lang siya at walang imik na lumabas ng opisina ko.
Ako naman ay nanghihinang napaupo sa swivel chair. Nakaramdam na naman ako ng kaba. Hindi ako sigurado. Pero nakita kaya kami ni Calista? Alam kaya niya na may kasama akong babae kanina lang?
"Damn! Bakit ko ba iniisip 'yong babae na 'yon? Tss."
Nabalik ako sa tamang huwisyo nang mag-ingay ang cellphone ko na nasa ibabaw ng mesa. Lalo akong kinabahan nang makita kung sino ang tumatawag.
Shit.
Atubiling sinagot ko ang tawag. "Tito Isaac, bakit po kayo napatawag?" Kinakabahan kong tanong. Ni hindi ko na nga nagawa pang kamustahin manlang siya.
I sighed and looked outside from the glass window. "I'm doing good right now, Tito. I don't receive any threats these past few days, but I was being bothered by this someone though. Sinusundan niya ako kung saan ako magpunta. Palagi siyang nakabuntot sa akin kaya madalas ay rito lang ako nagtitigil sa opisina ko." I told him. I was being stalked again at iyon ang ikinababahala ko. Hindi ko kilala ang taong 'yon. I don't know if he was only a spy or a hired killer by my enemy.
Wala akong pinagsasabihan sa bagay na iyon dahil ayaw kong mag-alala pa ang mga tao sa paligid ko. Especially my mother. Hindi ko rin masabi kay Kaiser ang bagay na ito dahil kahit hindi niya ipaalam sa akin ay may pinoproblema rin siya. He's a freaking lawyer at normal na sa mga tulad niya ang makatanggap ng mga pagbabanta sa buhay mula sa mga nakakalaban niyang abogado rin at sa kliyente ng mga ito. At ayaw ko namang idamay ang mga kaibigan namin sa ganitong sitwasyon.
"Bakit ngayon mo lang sinabi, Conan? You know I'm looking for someone who's skilled that can protect you. Hindi ko maaaring ipahiram na sa'yo ang mga tauhan ko kaya humanap ako ng pwedeng makatulong sa'yo. Alam kong ayaw mo ng may bumubuntot sa'yo pero kailangan mong magtiis hangga't hindi natin nasisiguro ang kaligtasan mo. Hangga't hindi natin nalalaman ang taong nasa likod ng pagbabantang natatanggap mo." Paliwanag niya.
"Tito, what about my Dad's business partner? You know what they are planning to, right? They will secure my safety if I accept the proposal." Nababahala kong pahayag.
"I know that one. Pinag-isipan ko na rin ang bagay na iyan. You can accept the proposal, ijo, pero mananatili pa rin sa tabi mo ang nahanap kong magiging personal bodyguard mo. As I said earlier, magtatrabaho siya sa'yo hanggang mahuli ang taong gustong magpabagsak sa'yo. So meet me tomorrow morning at my office. You'll meet your personal bodyguard." Huminga siya ng malalim. Naramdaman ko ang pagbuntong-hininga niya kasunod ng panandaliang pananahimik. Then he spoke after a minute. "And for your information, your Dad was the one who asked my help." Bahagyang umawang ang mga labi ko sa gulat dahil sa sinabi niya.
What the fuck?!
Why would my father do that? At bakit hindi ko iyon alam?
That thought is killing my curiosity now, but then as I think, they are so weird. Anong binabalak nila? Hindi ko nagugustuhan ang larong ginagawa nila.
--
CALI'S POV
Tamad ko siyang tiningnan. "Somewhere."
Doon siya nag-angat ng ulo pero hindi binibitawan ang hawak. Pinasadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa. Lalong nagsalubong ang kilay niya. Problema ba niya? Dinaig pa ako sa pagka-badtrip.
"You went to Conan's office, am I right?" Nanunuya ang boses niya.
"Why would I? Wala naman akong kailangan sa kanya." Umingos ako. Nagkunwaring walang alam sa pinaparatang niya. He's just good at guessing things. What a wicked man. He's really a freaking lawyer. Great.
"Don't lie to me, Calista. I know you. Don't you dare do stupid things related to him. Just leave him alone, will you?." Seryoso niyang pahayag.
Paano ko siya lulubayan kung siya nga ang dahilan kung bakit ako nandirito? I want to tell him that but I stopped myself. Ayaw kong humaba pa ang usapan namin. I'm fucking pissed at baka mabulyawan ko lang siya.
Umakyat na lang ako sa itaas at ramdam ko ang pagsunod niya ng tingin sa akin pero napatigil ako sa kalagitnaan ng hagdanan nang may maalala. The first time I heard about it, hindi na iyon mawala sa isipan ko. I wanna know at least.
Dumungaw ako sa may gilid, sa railings na nagsisilbing hawakan sa hagdan. "Do you know what's the name of his fiance?"
"Why do you ask?"
"I asked first. I don't need another question, Kaiser." I stated thickly. He's really cornering me but I'm a better mind gamer than him. Too bad.
"You really won't stop, huh? Tss. I heard she's Meagan Rose." He shrugged and returned to what he's doing.
"The Asian model?"
"Not sure. Do you know her?"
I just shrugged my shoulders at him as a response. You will never know. I smirked devilishly at that thought.
Meagan Rose, huh?
Akalain mo nga naman. What a coincidence.
Tuluyan na akong umakyat sa taas tsaka pumanhik sa kwarto. Mabilis lang akong naligo at nagbihis tsaka pabagsak na humiga sa kama.
CONAN'S POVMalutong akong napamura nang may biglang humarurot na motor sa tabi ng sasakyan ko. Mabuti na lang talaga at agad kong naapakan ang preno dahil kung hindi ay baka nabunggo ko na ito."Fuck!" I hollered.Sumubsob ako sa manibela dahil sa pagkabigla. I didn't see that coming."Shit! That was close, man." Ani Evans na nakahinga nang maluwag.Nakaupo siya sa passenger seat at alam kong maging siya ay sumubsob sa unahan. Paano ba naman kasi ay hindi manlang nagkabit ng seatbelt. Buti nga.Maaga siyang pumunta sa opisina ko kanina. Akala ko ay may importante siyang gagawin o sasabihin pero ang walanghiya, sasama lang pala sa akin. Pupunta kasi siya sa DeLythe at sa akin pa nagawang sumabay. Ewan ko kung ano ang gagawin niya roon. Baka manggugulo lang kasi walang magawa sa buhay ang 'sang 'to. Ang gago talaga, ginagawa pa akong driver. Tsk.Hindi ko
CALI'S POVI drove my Ducati to Sahara Café. I think I have to relax a bit. And I'm still confused as fuck. What I said earlier was true. I'm not really feeling well. Pinilit ko lang talaga ang sarili ko na bumangon kaninang umaga because I wanna get over with things. Siguro ay naninibago lang ako sa weather since nasanay na ako sa malamig na lugar. Pero wala pa ako sa mood na umuwi dahil alam kong walang tao sa bahay maliban sa mga katulong. I'm just going to be alone and bored there. At baka lalo lang akong lagnatin. Kaiser is at work. And I don't know where his mother is. I'm not asking their whereabouts though. Malalaki na naman sila.Pumasok ako sa coffee shop nang maiparada ang motor ko sa parking lot sa gilid ng building and saw the ladies busy working their ass out. Marami kasing customers kahit almost lunch time na. Well, people can't really live a day without coffee. Isa rin sa dahilan kung bakit dinarayo 'tong shop is because of the
CALI'S POV“Cali, I'll fetch you at exactly five later. Sabay raw tayong pupunta sa family gathering sabi ni Dad.” Kaiser informed me and I just nodded in response before exiting in his black Audi.“Bye. Ingat sa pag-drive.” I waved my hand at him bago pumasok sa University.Anyways, I'm Sabiah Calista Raines Hidalgo, 18 years old and taking up Arts and Design major in Fashion designing. I'm fourth year college so yeah, new journey is coming and knocking on my door.“Hi, Cali.”“Good morning, beautiful.”“You are really a goddess. Can we take a picture?”I'm walking at the corridor and all of the students I'm passing by were greeting me nonstop and all I could do is to bow and smile at them lightly. Nahihiya kasi ako sa kanila. I don't know kung bakit kapag nakikita nila ako, palagi nila akong binabati. I'm not a friendly pe
CALI’S POV“Cali, wag na wag kang iinom.” Paalala ni Kaiser na may halong pagbabanta sa‘kin.Tapos na kaming mag-dinner lahat. Nakilala ko na rin iyong ibang mga pinsan ko. Pati parents nila na mga Tito at Tita ko. Kanina ay tinanong ko si Mom kung para saan itong gathering dahil parang ako lang ang walang alam. Buti na lang at ipinaliwag niya sa‘kin ang lahat. Para pala 'to sa pagdating nina Tito Zelo at Conan. Parang welcome party na ginawang family gathering, ganoon.Isang kapitan ng Cruise Ships si Tito Zelo at pagmamay-ari niya ang CoLe Shipping Lines na kilala sa bansa. Galing si Tito Zelo sa Europe upang magbaba at magsakay ng mga pasahero. Kabababa nga lang daw nito noong isang araw. Si Conan naman ay galing sa US dahil sa Harvard University siya nag-aral ng college at ngayon nga ay nagtapos siya ng may mataas na degree sa kursong Business Administration. Ngayon ay tine-train na siya ni Tito Zelo dahil pagdating ng ar
CALI’S POVPasalampak akong naupo sa kawayang upuan sa loob ng cottage. Ang pagod maglaro at pakiramdam ko ay parang mamamaga ang mga muscles ko. Nandito na kaming lahat sa cottage. Kakainmuna kami dahil magutom and almost lunch na rin tapos magpapahinga saglit bago kami mag-swimming.Naglagay ako ng barbeque sa plato na may kanin at nagsimulang kumain.“I still can't believe you play really well in volleyball, Cali. At talagang inilampaso mo ang mga boys.” Nakangising sabi ni Celense.Tuwang-tuwa ang mga girls dahil natalo iyong boys sa volleyball. And that only means three things– they will face the dares we are going to give, they will treat us for anything we want, and the most awaited part is that, we got the travel through Conan's private Luxury Yacht! Oh my gosh! Matutupad na ang isa sa mga pangarap ko. And boy, that is free for one week.Hindi tuloy maipinta iyong hit
CALI’S POVAbala ako sa pag-aayos ng mga gamit ko na dadalhin ko nang tumunog ang ring tone ng phone ko. Dinampot ko iyon sa ibabaw ng kama malapit sa'kin at tiningnan kung sino ang tumatawag.It's Empress.Agad kong sinagot ang tawag niya. “Yes, Em? Ready ka na ba?” I asked.Rinig ko sa kabilang linya ang pagbuntong hininga niya. “Cali, okay lang ba talaga na sumama ako? You know, bonding niyong magpi-pinsan 'yon and—”“Empress, I'm serious when I told you that I'll tag you along the next we will be having our bonding time. I want you to meet my cousins and be closed to them, too. You are my bestfriend and I want you to meet my whole f
CALI’S POV“Why are you still not prepared, Cali?” Tanong ni Kaiser nang mapadaan siya sa kwarto ko noong araw na iyon. May pag-aalangan ko siyang nilingon, nagdadalawang-isip kung sasabihin ko ba ang gusto ko o hindi. Nakabihis na siya ng pormal at handa na sa lakad namin. Napakagwapo niya sa itim na suit na iyon. Tuluyan siyang pumasok sa loob ng kwarto ko at naupo sa mahabang sofa na katapat ng kama ko kung nasaan ako nakaupo.I started fidgeting my fingers as he stared at me, patiently waiting for my answer. “Pwede bang hindi na lang ako s-sumama?” Napakagat ako sa ibabang labi nang hindi napigilan ang pagkautal.He knotted his brows, obviously found me strange at all. “At bakit hindi? Are you sick?” Biglang napuno nang pag-aalala ang mukha niya.Mabilis akong umiling. “Hindi naman. Ayaw ko lang talaga sumama. Tsaka, inaantok pa ako.” Palusot ko.“Are you avoiding Conan?”
WARNING: MATURE CONTENT. This also contains present and past scenes so be aware.-CALI’S POV“Ahm, Sir Zelo, nariyan na ho si Ma'am Meagan at iyong apo ninyo.” Biglang basag ng katulong sa katahimikan.Napapalakpak siya, natutuwa sa nangyayari at susunod pa. “That's good. Call Conan to welcome them.”Muli akong nagbaling ng tingin sa kanya at hindi na ako nagulat nang makitang nakamasid siya sa akin, tinitingnan ang reaksyon ko. Seryoso ang mukha niya. Hindi ako nagpatalo. Nilabanan ko ang titig niya.If only I was still the same Cali they knew ten years ago, maybe I'm being emotional right now. Siguro ay naapektuhan na ako nang dahil lang sa nalaman. Pero hindi na ako tulad ng dati. Hindi na ako ang Calista na mabait at sumpungin. Matagal nang wala ang katauhan kong iyon. Dahil patay na ang kilala nilang Calista. Ibang tao na ang kaharap nila ngayon. Ibang iba na.
Umawang ang mga labi niya at namasa ang mga mata. “Y-You mean...?” Tumango ako nang marahan. “Hawak siya ni General Dela Cruz ngayon. She doesn’t seem to remember me... us. Siya ang bumaril sa ‘kin noong nakaraan.” “Kung totoo nga ‘yan, then we need to save my sister! I thought I wouldn’t see her anymore,” Tito Isaac exclaimed emotionally. “I will deploy my men to hunt that bastard down.” Umiling ako. “Huwag tayong magpadalos-dalos. I already had plans. Alam na rin ng mga tauhan ko ang gagawin. Kailangang mapalabas natin siya sa lungga niya. We need to set a trap. ‘Yong tipong susunggaban niya at mahuhulog siya pagkatapos. By that, maiiwan si mommy sa hideout at malaya na siyang iligtas,” I explained clearly. Kung sakali man na nag-iwan ng mga bantay si General Dela Cruz, madali na lang ‘yon para sa mga tauhan. They are skilled enough to bring those bastards down.“Ako,” usal ni Lexus. Napalingon ako sa kaniya at natigilan. “Use me, Cali.” “You don’t know what you are suggesting, L
Kaya bang matakpan ng pagmamahal ang poot na namamayani sa puso? Magagamot ba ang sugat na dulot ng nakaraan? Iyon ang mga katanungang palaging namumutawi sa isipan ko kapag nag-iisa. After what happened more than a decade ago, ibinaon ko na sa limot ang dating ako... Ang inosenteng ako. Galit at paghihiganti na ang naghari sa buong pagkatao ko. Naisip ko, bakit kailangang patawarin ang mga taong sinadyang makapanakit? Ginusto nila ang ginawa nilang kamalian. Kaya bakit kailangang patawarin? Hindi mapapawi ng kahit ano at ilang sorry ang sakit at hirap na pinagdaanan ko. Hindi magagamot ang sugat sa puso. Pero akala ko lang pala ‘yon. Dahil pwede naman palang patawarin ang taong nagkasala sa atin hangga’t willing silang humingi ng dispensa at aminin kung anong pagkakamali ang ginawa o nagawa nila. Aaminin kong lumuwag ang pakiramdam ko ngayon. Parang nabawasan ang bigat sa loob. “This is my biological father, Pyre David, and my brother, Pyrrhus David. Also, this is our cou
“Oh my God, Cali! I missed you! Ang tagal nating hindi nagkita!” eksaheradang tili ni Empress pagkakita sa 'kin at dinambahan ako ng yakap. Kalalabas ko lang galing banyo at siya agad ang sumalubong sa 'kin na para bang kanina pa niya ako inaabangan. Mabuti na lang at mabilis ang kilos ko para hindi kami matumba sa ginawa niyang aksyon bigla. “We just met two days ago,” pagtatama ko at nginiwian siya. She pouted her lips when we withdrew from the hug. “Two days lang ba 'yon? I thought it's been years already,” palusot niya at sinakyan ko na lang. Nagkumustahan kami habang naglalakad palabas para pumunta sa may swimming pool area. May napansin ako sa kaniyang kakaiba pero hindi ko na lang binuksan pa dahil halatang hindi pa niya napapagtanto ang bagay na ‘yon. Kaiser should know about that, or maybe he noticed it already. Humiwalay muna ako sa kaniya at nagpaalam na lalabas lang sa may gate. Gusto pa sana niyang sumama dahil wala siyang makakausap pero hindi ako pumayag. I can't ri
I was too occupied for weeks. Sa sobrang dami ng mga iniisip ko, hindi ko namalayan ang pagbalik ni Savannah, kasama na nito ang mag-ama niya. Pagkatapos ng gabing hinatid ko siya ay alam kong sumabak pa muna siya sa naudlot na misyon bago tumungo sa London. Binalita sa 'kin ni David na nag-quit ulit ito sa trabaho dahil nga sa buntis ito. I'm not against her decision dahil kung ako nga lang ang hihingian ng opinyon, mabuti ngang mag-quit na muna siya para hindi mapahamak ang bata kung may mangyari man na hindi maganda. She can still get back when she wants maybe a year after her labor.Blue Laurel, on the other hand, approached me one time, begging to tell him her whereabouts at kasama pa nitong dinala ang anak nila sa Club Hell the last time Lexus' friends hanged out. I saw the man's sincerity through his eyes. Maski ang pagtutok ko ng baril dito, na kahit peke, ay tinanggap nito alang-alang sa kinaroroonan ni Savi. Kaya sa huli, sinabi ko rin at i
Kapag dumating ang oras na kailangan mong mamili sa dalawang posibilidad, anong pipiliin mo? Would you choose one and sacrifice the other? Or would you rather have them both in your hands?Dahil kung ako ang tatanungin, hindi rin masasabi ang kasagutan. Kapag nangyari na nga 'yon, I know for myself that I won't just choose wihout thinking properly... because I can't let go yet without trying, without fighting for all the possibilities.Tumunghay ako at pinagmasdan si Meagan sa harapan ko. She was marching back and forth... for God knows how long since they arrived here, panicking. Leone tried to calm her down almost every minute but he knew it won't do good at all. Tumigil lang nga saglit ang babae pero bumalik ulit sa ginagawa kaya sumuko na lang sa huli.I was seated on the long couch, leaning my back on the headrest as my legs were crossed. My right palm served as a pillow of my head as I res
“Love...”Marahan akong hinawakan ni Lexus sa braso para pigilan sa paglalakad. Napahinto naman ako at dahan-dahan itong hinarap, nagtataka.“Yes?”“May problema ka ba?” He asked softly, concern was visible on his alluring pale greenish-blue eyes.Kumibot ang mga labi ko at sandaling nangapa sa sasabihin. Hindi ko napaghandaan ang tanong niyang iyon dahil hindi ko naman inaasahang magbabato siya nang ganoong katanungan.Wala naman kasing problema. O baka hindi ko lang talaga napapansin na mayroon akong ginagawa para kwestyunin niya ako.Umiling na lang ako at bahagyang ngumiti. “Wala naman.”He reached for my hand and slightly squeezed it. Napakurap ako nang mabanaag sa mukha niya na hindi siya naniniwala sa sinabi ko... na hindi siya sang-ayon at kuntento sa sagot ko.“We are fixing our relationship, right? C'mon, tell me if there's somet
WARNING: MATURE CONTENT AHEAD.-CONAN’S POV“Ano na? Shoot your question.” Untag ni Cali nang sandaling balutin kami ng katahimikan. Ako na nga pala ang sunod na magtatanong sa kanya pero saglit na nawagtik sa isipan ko iyon dahil ang lapit-lapit niya sa 'kin.I was enjoying the moment just by staring at her lovely face. Kahit may katapangan ang awra niya, pakiramdam ko ay siya pa rin ang Cali na nakilala at minahal ko noon.Umangat ang kamay ko para sapuin ang panga niya at bahagyang iangat iyon para magtama ang paningin naming dalawa. There's nothing in her eyes but pure innocence. Maaliwalas din ang ekspresyon ng kanyang mukha. I can stare at her all day. Hindi ako magsasawa.“Sinabi mo noon... that night of your graduation, nagpunta ka sa unit ko.” Marahan kong umpisa at naramdaman ko ang paghigpit ng hawak niya sa balikat ko. Itinigil ni
CONAN’S POVNaihiga ko na sa kama si Caiah. Busog na busog naman ang batang 'to kaya kahit hindi na 'to maghapunan. Kinumutan ko ito at hinalikan sa noo bago lumabas ng kwarto. Naabutan kong nakaupo sa mahabang sofa si Cobi.“I'll go ahead, young man. Babalik si Daddy bukas... kapag hindi na masungit si Nana mo.” I kissed his forehead too.Sumimangot naman ito. “But she's always like that.” Komento nito at napakagat ako sa ibabang labi para pigilang matawa. Lumingon-lingon pa ako sa paligid para siguruhing wala ang presensya ni Cali dahil baka parehas kaming malintikan roon kapag nalamang pinag-uusapan namin siya.Nagpaalam na ako rito at dali-daling lumabas sa takot na maabutan pa ni Cali ang presensya ko. Baka masipa ako paalis nang wala sa oras kapag nagkataon.Pagkalabas ko ng gate ay hinanap ko ang kotse ni Paytho
CONAN’S POVHalos kalahating oras bago kami nakarating sa DeLythe. Bagama't nakasakay sa kotse, pakiramdam ko ay daig ko pa ang sumali sa marathon. Kinakapos ako sa hangin.Habang nanginginig ako sa takot, ang mga kasama ko naman ay parang umay na umay lang sa nangyari. They were so calm like nothing was going on, like death and hell weren't chasing us!Even my son looks bored! Ni hindi ko man lang ito nakitaan ng takot. And that added to my nervousness!Ganoon ba karaming nagtangka sa buhay nila roon sa London para pagsawaan na lang nila ang bagay na 'yon? It pained me more seeing him like that.They were away from me for almost eleven years. While I was thinking about business always inside my office for the passed years, they were there, trying to live in peace.At kapag sumasagi sa isipan ko na wala man lang akong nagawa para sa kanila, parang pinipiga ang puso k