บททั้งหมดของ กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ: บทที่ 921 - บทที่ 930

เอเลนอารมณ์เสียมาก แต่เธอรู้ว่าผู้คุมมีอำนาจ ดังนั้นเธอจึงได้แต่เดินตามทุกคนออกจากห้องขังอย่างช่วยไม่ได้เมื่อพวกเขามาถึงสนาม ผู้คุมก็สั่งว่า “ก่อนอื่น วิ่งรอบสนามสามรอบ จากนั้นคุณสามารถพักผ่อนได้อย่างอิสระเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง หลังจากนั้น เข้าแถวที่ทางเข้าลานแล้วกลับไปที่ห้องขังของคุณ!”ทุกคนตั้งแถวกันอย่างรวดเร็ว เจนนิเฟอร์เป็นหัวหน้าห้องขัง เธอจึงจัดคิว เธอจ้องไปที่เอเลนด้วยความตกใจและดุว่า “นี่ แกมายืนข้างหน้า ทุกคนจะจับตาดูแก ถ้าแกวิ่งไม่ถูกต้อง ฉันจะทุบหัวแกให้เละเลย!”จากนั้นเธอก็หันไปหาผู้ต้องขังคนอื่นและพูดว่า “เธอ แล้วก็เธอ ช่วยป้าวิ่งช้า ๆ นะ ช่วยกันดูแลป้าด้วย”คุณท่านวิลสันหัวเราะอย่างอบอุ่น “โอ้ เจนนิเฟอร์ เธอใจดีเกินไป ฉันแก่แล้ว แต่ฉันยังค่อนข้างฟิตและแข็งแรง ฉันไม่ต้องการให้ใครช่วยหรอก ฉันจะเดินช้า ๆ ข้างหลังเธอก็แล้วกัน”เจนนิเฟอร์พยักหน้าและตะโกนขึ้นว่า “เตรียมตัวให้พร้อม วิ่ง!”เอเลนเจ็บปวดจากการถูกเฆี่ยนตีและอ่อนแอมากเนื่องจากเธอไม่ได้กินอะไรมาเลยในช่วงสองวันที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม ขณะที่เธอยืนอยู่หน้าแถว เธอกัดฟันเมื่อได้ยินคำสั่ง และเริ่มวิ่งโดยมีทุกคนวิ่งตาม

เมื่อผู้หญิงอีกสองคนได้ยินเรื่องนี้ ทั้งคู่ก็พุ่งไปข้างหน้าทันทีและทั้งสามคนยังคงตบตี และเตะเอเลนด้วยกันทั้งหมัดและลูกเตะของพวกเขาโดนเอเลนซ้ำแล้วซ้ำเล่า เอเลนไม่สามารถหยุดตัวเองจากการร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดได้อันที่จริง ไอแซคส่งคนสามคนนี้มาที่นี่เพื่อทำให้เอเลนตกใจและสอนบทเรียนให้เธอ เขาต้องการให้เอเลนเชื่อว่าเธอกำลังเจอปัญหาใหญ่อยู่จริง ๆด้วยวิธีนี้ เธอจะไม่กล้าสร้างปัญหาให้กับชาร์ลีเมื่อเธอได้รับการปล่อยตัวจากศูนย์กักกันในเวลาเดียวกันนี้ เอเลนกำลังกลิ้งอยู่บนพื้นด้วยความเจ็บปวดหลังจากถูกทุบตีเป็นเวลานาน เธอกรีดร้องและขอความเมตตาอย่างไม่สิ้นสุดผู้ต้องขังคนอื่น ๆ ยังคงวิ่งอยู่ในขณะนี้ แต่พวกเขาหยุดเดินขณะที่พวกเขาจ้องมองที่เอเลนและกลุ่มผู้หญิงด้วยความตกใจเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของเอเลนแม้ว่าเจนนิเฟอร์จะมีส่วนในการทุบตีเอเลนด้วย แต่เธอก็ไม่เคยโหดร้ายเท่าผู้ต้องขังอีกสามคน นี่รู้สึกได้เหมือนกับว่าพวกเขากำลังพยายามจะฆ่าเอเลนเลยด้วยซ้ำ…เห็นได้ชัดว่าสามคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา“โอ้ เธอช่างน่าสงสารจริง ๆ ! เธอตกอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชจริง ๆ !” เจนนิเฟอร์อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจขณะที่เธ

คำพูดของผู้คุมขังทำให้ทุกคนในห้องขังตะลึง!คุณท่านวิลสันและเวนดี้แทบไม่เชื่อหูของพวกเธอเอง!ว่าไงนะ?พวกเขาไม่ได้บอกหรือว่าเอเลนมีความผิดฐานฉ้อโกง?พวกเขาไม่ได้บอกหรือว่าเธอจะถูกขังอยู่ในสถานกักกันนี้อย่างน้อยสิบปี ยี่สิบปี หรือนานกว่านี้?แล้วทำไมพวกเขาถึงปล่อยเธอไปตอนนี้?ถ้าเอเลนได้รับการปล่อยตัวในตอนนี้ พวกเขาจะได้ไปอาศัยอยู่ในวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สได้อย่างไร ในเมื่อพวกเขาจะได้รับการปล่อยตัวจากสถานกักกันภายในสิบวัน?คุณท่านวิลสันตื่นตระหนกเป็นอย่างมากในเวลานี้!ในขณะเดียวกันนี้ เอเลนซึ่งเหมือนตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง จู่ ๆ ก็กระโดดออกจากเตียงด้วยความตื่นเต้นเมื่อได้ยินคำพูดของผู้คุม!เธอไม่รู้สึกเจ็บปวดจากการถูกทุบตีก่อนหน้านี้! เอเลนรู้สึกราวกับว่าเธอได้รับชีวิตใหม่หลังจากได้ยินประโยคนี้ขอบคุณพระเจ้า! ในที่สุดเธอก็สามารถออกจากศูนย์กักกันนี้ได้แล้ว!เอเลนร้องอย่างตื่นเต้น “ฮ่าฮ่าฮ่า! เยี่ยมมาก! ฉันจะได้รับการปล่อยตัวจากสถานกักกันแล้วในตอนนี้ ฮ่าฮ่าฮ่า! นี่มันน่าทึ่งเกินไปแล้ว มันยอดเยี่ยมมาก! ฉันจะออกไปอาศัยอยู่ในวิลล่าของฉันที่ ธอมป์สัน เฟิร์สเดี๋ยวนี้!”หลังจากที่เธอพูด

เมื่อคุณท่านวิลสันตระหนักว่าความฝันที่จะย้ายเข้าไปอาศัยอยู่ที่วิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สนั้นพังทลายลงอย่างสิ้นเชิง เธอจึงยิ่งเกลียดเอเลนจนตายจริง ๆยิ่งไปกว่านั้น เอเลนยังกล้าอวดดีต่อหน้าคุณท่านวิลสันในขณะที่เอเลนดูถูกและตำหนิหญิงชราอย่างเลวทราม สิ่งนี้ทำให้หญิงชรารู้สึกโมโหต่อเธอมากยิ่งขึ้นสำหรับคุณท่านวิลสัน สิ่งสุดท้ายที่เธอต้องการคือการเห็นเอเลนตกอยู่ในขุมนรกแห่งความทุกข์ทรมาน แต่จริง ๆ แล้วเอเลนกำลังจะได้รับการปล่อยตัวในตอนนี้?ถ้าเอเลนกำลังจะออกจากสถานที่แห่งนี้ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่เธอจะได้จัดการกับเธอ และสอนบทเรียนให้เธอในตอนนี้! หากเธอพลาดโอกาสนี้ เธอก็อาจจะไม่มีโอกาสได้ทำอีกในอนาคต!ดังนั้น หญิงชราจึงตัดความชราภาพและความอ่อนแอทางร่างกายของเธอโดยสิ้นเชิง และเธอก็ยกขาขึ้นให้สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนที่เธอจะกระแทกเท้าลงบนเข่าของเอเลนเมื่อเธอได้ยินเสียงแตก เอเลนอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงกรีดร้องอันน่าสยองออกมาเธอรู้สึกเจ็บที่ขาอย่างรุนแรง ขาเธอต้องหักแน่ ๆ !คุณท่านวิลสันตื่นเต้นมากเมื่อเธอหักขาของเอเลนได้สำเร็จในครั้งเดียว! อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเธอเคลื่อนไหวร่างกายของเธอ

เอเลนเปิดโทรศัพท์มือถือของเธอทันทีหลังจากที่เธอได้รับโทรศัพท์มือถือจากเจ้าหน้าที่ตำรวจตั้งแต่เธอถูกขังอยู่ในสถานกักขัง เธอไม่ได้แตะโทรศัพท์มือถือได้เลย เธอไม่มีโอกาสติดต่อกับสามีหรือลูกสาวของเธอเลยตอนนี้ เอเลนรู้สึกคับข้องใจอย่างมากเมื่อเธอได้รับโทรศัพท์มือถือคืนทั้งสามีและลูกสาวของเธอจะไม่รู้ว่าเธอถูกทรมานอย่างไร้มนุษยธรรมในสถานกักกันในช่วงสองวันที่ผ่านมาอย่างไรก็ตาม เธอไม่สามารถบอกพวกเขาเกี่ยวกับความคับข้องใจทั้งหมดที่เธอได้รับได้นั่นก็เพราะว่าเอเลนรู้ว่าเธออาจถูกคนร้ายฆ่าหรือถูกตำรวจจับและขังไว้ในศูนย์กักกันอีกครั้งถ้าเธอกล้าพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกหลังจากที่เธอเปิดโทรศัพท์มือถือ เอเลนก็ตระหนักได้ว่าเธอได้รับข้อความจำนวนนับไม่ถ้วนในโทรศัพท์มือถือของเธอ ทันทีที่เธอคลิกเข้าไปในข้อความ เธอตระหนักว่าเกือบทุกข้อความที่เธอได้รับมาจากลูกสาวของเธอเอง แคลร์เมื่อเธอเห็นว่าลูกสาวเป็นห่วงเธอมาก และเธอส่งข้อความถามที่อยู่ของเธอตลอดเวลา เอเลนก็เริ่มรู้สึกสบายใจมากอย่างไรก็ตาม ในขณะเดียวกัน เธอก็นึกอะไรบางอย่างได้ว่าทำไมสามีไม่ส่งข้อความหาเธอเลย?เธอหายตัวไปสองวันเต็มแล้ว เขาไม่