เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 923
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 924
ผู้ต้องขังบางคนรู้สึกเห็นใจเธอ บางคนก็รู้สึกเพลิดเพลินกับสิ่งที่เห็น และบางคนก็กลัวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นขณะที่เอเลนถูกนำตัวกลับห้องขัง ชาร์ลีก็ได้รับโทรศัพท์จากไอแซคไอแซคแจ้งชาร์ลีทางโทรศัพท์ว่า “นายน้อยครับ ผมได้ส่งคนไปสอนบทเรียนให้กับเอเลนแล้ว ผมเชื่อว่าเธอจะไม่กล้าพูดกับคุณแม้แต่คำเดียวหลังจากที่เธอออกจากสถานกักขัง”ชาร์ลีตอบเบา ๆ “เอาล่ะ คุณทำได้ดีมากในเรื่องนี้”ไอแซคตอบว่า “นายน้อย ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วยที่พูดแบบนี้ แต่ผมคิดว่าแม่ยายของคุณนี่ทำเกินไป เธอพยายามขโมยเงินมากมายจากคุณ คุณไม่คิดว่ามันจะดีกว่าถ้าคุณส่งเธอให้ตำรวจและปล่อยให้พวกเขาจัดการกับเธอตามกฎหมายงั้นเหรอครับ? อย่างน้อยเธอก็ควรได้รับโทษประหารชีวิต คุณจะปล่อยเธอกลับมาอีกทำไม?”ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณไม่เข้าใจหรอกครับ แม่ยายของผมคือใบเบิกทางของผม”ไอแซครีบถามต่อว่า “ใบเบิกทาง? นายน้อย คุณหมายความว่าอย่างไร?”ชาร์ลีไม่สามารถบอกไอแซคได้โดยตรงว่าเอเลนแม่ยายของเขาเป็นใบเบิกทางให้เขาได้ขึ้นเตียงภรรยาของเขา ดังนั้นเขาจึงตอบอย่างเฉยเมยว่า “เอาล่ะ อย่าถามคำถามผมมากมายนักเลย คุณไปเตรียมการที่จำเป็นได้แล้ว ใก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 925
คำพูดของผู้คุมขังทำให้ทุกคนในห้องขังตะลึง!คุณท่านวิลสันและเวนดี้แทบไม่เชื่อหูของพวกเธอเอง!ว่าไงนะ?พวกเขาไม่ได้บอกหรือว่าเอเลนมีความผิดฐานฉ้อโกง?พวกเขาไม่ได้บอกหรือว่าเธอจะถูกขังอยู่ในสถานกักกันนี้อย่างน้อยสิบปี ยี่สิบปี หรือนานกว่านี้?แล้วทำไมพวกเขาถึงปล่อยเธอไปตอนนี้?ถ้าเอเลนได้รับการปล่อยตัวในตอนนี้ พวกเขาจะได้ไปอาศัยอยู่ในวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สได้อย่างไร ในเมื่อพวกเขาจะได้รับการปล่อยตัวจากสถานกักกันภายในสิบวัน?คุณท่านวิลสันตื่นตระหนกเป็นอย่างมากในเวลานี้!ในขณะเดียวกันนี้ เอเลนซึ่งเหมือนตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง จู่ ๆ ก็กระโดดออกจากเตียงด้วยความตื่นเต้นเมื่อได้ยินคำพูดของผู้คุม!เธอไม่รู้สึกเจ็บปวดจากการถูกทุบตีก่อนหน้านี้! เอเลนรู้สึกราวกับว่าเธอได้รับชีวิตใหม่หลังจากได้ยินประโยคนี้ขอบคุณพระเจ้า! ในที่สุดเธอก็สามารถออกจากศูนย์กักกันนี้ได้แล้ว!เอเลนร้องอย่างตื่นเต้น “ฮ่าฮ่าฮ่า! เยี่ยมมาก! ฉันจะได้รับการปล่อยตัวจากสถานกักกันแล้วในตอนนี้ ฮ่าฮ่าฮ่า! นี่มันน่าทึ่งเกินไปแล้ว มันยอดเยี่ยมมาก! ฉันจะออกไปอาศัยอยู่ในวิลล่าของฉันที่ ธอมป์สัน เฟิร์สเดี๋ยวนี้!”หลังจากที่เธอพูด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 926
เวลานี้เอเลนมั่นใจมาก ขณะที่เธอเก็บข้าวของ เธอพูดกับคนรอบ ๆ ตัวเธอว่า “ยังไงก็ตาม พวกแกคนที่ทุบตีฉันก่อนหน้านี้จะไม่มีโอกาสได้หนีไปไหน! ให้ฉันบอกอะไรพวกแกบางอย่างนะ ข้างนอกฉันแข็งแกร่งมาก! เริ่มตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะรอวันที่พวกแกทุกคนได้รับการปล่อยตัวจากสถานกักกันแห่งนี้! ฉันจะทุบตีพวกแกทุกคนอย่างแน่นอนเมื่อพวกแกออกจากสถานกักขัง! มาดูกันว่าพวกแกยังจะกล้ารังแกฉันอีกหรือไม่!”เอเลนสาปส่งและสาปแช่งผู้ต้องขังทุกคนในห้องขังจนสีหน้าของผู้ต้องขังทุกคนดูน่าเกลียดมากในที่สุดเอเลนก็พอใจหลังจากที่เธอสาปแช่งพวกเขาเสร็จในเวลาเดียวกันนี้ เอเลนก็เก็บข้าวของของเธอเสร็จแล้ว เธอกำลังจะจากไปพร้อมกับผู้คุมในเรือนจำ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกปวดฉี่ขึ้นมาเธอพึมพำกับตัวเอง “เวรจริง…ทำไมฉันต้องมาปวดฉี่ในเวลานี้…”หลังจากนั้นเธอก็พึมพำต่อไป “ไม่เอาน่า! บรรยากาศในห้องขังนี้ช่างเลวร้ายเหลือเกิน! ฉันจะโชคร้ายอย่างแน่นอนถ้าฉันต้องมาอั้นฉี่ออกจากที่นี่! ฉันต้องฉี่ และปล่อยทุกอย่างที่นี่ก่อนที่ฉันจะจากไป!”ขณะที่เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เอเลนก็เยาะเย้ยคุณท่านวิลสันและเจนนิเฟอร์ก่อนจะพูดอย่างดูถูกว่า “ฉันป
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 927
เมื่อคุณท่านวิลสันตระหนักว่าความฝันที่จะย้ายเข้าไปอาศัยอยู่ที่วิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สนั้นพังทลายลงอย่างสิ้นเชิง เธอจึงยิ่งเกลียดเอเลนจนตายจริง ๆยิ่งไปกว่านั้น เอเลนยังกล้าอวดดีต่อหน้าคุณท่านวิลสันในขณะที่เอเลนดูถูกและตำหนิหญิงชราอย่างเลวทราม สิ่งนี้ทำให้หญิงชรารู้สึกโมโหต่อเธอมากยิ่งขึ้นสำหรับคุณท่านวิลสัน สิ่งสุดท้ายที่เธอต้องการคือการเห็นเอเลนตกอยู่ในขุมนรกแห่งความทุกข์ทรมาน แต่จริง ๆ แล้วเอเลนกำลังจะได้รับการปล่อยตัวในตอนนี้?ถ้าเอเลนกำลังจะออกจากสถานที่แห่งนี้ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่เธอจะได้จัดการกับเธอ และสอนบทเรียนให้เธอในตอนนี้! หากเธอพลาดโอกาสนี้ เธอก็อาจจะไม่มีโอกาสได้ทำอีกในอนาคต!ดังนั้น หญิงชราจึงตัดความชราภาพและความอ่อนแอทางร่างกายของเธอโดยสิ้นเชิง และเธอก็ยกขาขึ้นให้สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนที่เธอจะกระแทกเท้าลงบนเข่าของเอเลนเมื่อเธอได้ยินเสียงแตก เอเลนอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงกรีดร้องอันน่าสยองออกมาเธอรู้สึกเจ็บที่ขาอย่างรุนแรง ขาเธอต้องหักแน่ ๆ !คุณท่านวิลสันตื่นเต้นมากเมื่อเธอหักขาของเอเลนได้สำเร็จในครั้งเดียว! อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเธอเคลื่อนไหวร่างกายของเธอ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 928
เอเลนยังคงร้องไห้ขณะที่เธอพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ฉันไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาหักขาฉันเปล่า ๆ ได้หรอกใช่ไหม?”ผู้คุมเรือนจำตอบอย่างเฉยเมยว่า “ถ้าคุณต้องการแจ้งความกับพวกเขา คุณก็ทำได้ แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ตามขั้นตอนปกติภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ตำรวจอาจต้องการให้คุณไปที่สถานีตำรวจเพื่อสอบสวนเพื่อที่พวกเขาจะได้บันทึกคำให้การของคุณ ให้ผมแนะนำนะว่าตอนนี้มันมีมากกว่ายี่สิบคนที่นี่ สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดอาจขัดกับคำพูดของคุณและอาจส่งผลย้อนกลับกับคุณในที่สุด หากพวกเขาทั้งหมดยืนยันว่าคุณเป็นคนที่พยายามทำร้ายหญิงชราตั้งแต่แรก คุณก็จะฆ่าตัวตายแทนเท่านั้น”เอเลนรู้สึกสิ้นหวังมากเมื่อได้ยินคำพูดของผู้คุมเธอรู้ว่านักโทษกลุ่มนี้ไม่ใช่คนดีและทุกคนก็มีความสามัคคีกันภายใต้การนำของเจนนิเฟอร์ ยิ่งไปกว่านั้น เอเลนได้ยั่วยุให้ทุกคนโกรธเคือง หากเอเลนต้องการนำเรื่องนี้ไปแจ้งความกับตำรวจ ก็เป็นไปได้มากที่พวกเขาจะรวมตัวกันโจมตีเธอและโยนความผิดให้กับเธอแทนหากเป็นกรณีนี้ เธอก็จะสร้างสถานการณ์ที่ลำบากขึ้นสำหรับตัวเองเท่านั้นมันจะดีกว่าสำหรับเธอที่จะออกไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุด!ขณะที่เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เอเลนพยั
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 929
เอเลนเปิดโทรศัพท์มือถือของเธอทันทีหลังจากที่เธอได้รับโทรศัพท์มือถือจากเจ้าหน้าที่ตำรวจตั้งแต่เธอถูกขังอยู่ในสถานกักขัง เธอไม่ได้แตะโทรศัพท์มือถือได้เลย เธอไม่มีโอกาสติดต่อกับสามีหรือลูกสาวของเธอเลยตอนนี้ เอเลนรู้สึกคับข้องใจอย่างมากเมื่อเธอได้รับโทรศัพท์มือถือคืนทั้งสามีและลูกสาวของเธอจะไม่รู้ว่าเธอถูกทรมานอย่างไร้มนุษยธรรมในสถานกักกันในช่วงสองวันที่ผ่านมาอย่างไรก็ตาม เธอไม่สามารถบอกพวกเขาเกี่ยวกับความคับข้องใจทั้งหมดที่เธอได้รับได้นั่นก็เพราะว่าเอเลนรู้ว่าเธออาจถูกคนร้ายฆ่าหรือถูกตำรวจจับและขังไว้ในศูนย์กักกันอีกครั้งถ้าเธอกล้าพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกหลังจากที่เธอเปิดโทรศัพท์มือถือ เอเลนก็ตระหนักได้ว่าเธอได้รับข้อความจำนวนนับไม่ถ้วนในโทรศัพท์มือถือของเธอ ทันทีที่เธอคลิกเข้าไปในข้อความ เธอตระหนักว่าเกือบทุกข้อความที่เธอได้รับมาจากลูกสาวของเธอเอง แคลร์เมื่อเธอเห็นว่าลูกสาวเป็นห่วงเธอมาก และเธอส่งข้อความถามที่อยู่ของเธอตลอดเวลา เอเลนก็เริ่มรู้สึกสบายใจมากอย่างไรก็ตาม ในขณะเดียวกัน เธอก็นึกอะไรบางอย่างได้ว่าทำไมสามีไม่ส่งข้อความหาเธอเลย?เธอหายตัวไปสองวันเต็มแล้ว เขาไม่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 930
"งานเลี้ยงรุ่น?" เอเลนถามต่อว่า “ไอ้จาค็อบนั่นยังอยู่ในอารมณ์ที่จะไปงานเลี้ยงรุ่นอีกเหรอ? มันออกไปเจอใคร?”ชาร์ลีตอบว่า “เขาไปพบกับเพื่อนร่วมชั้นเก่าของเขา ผมไม่แน่ใจเกี่ยวกับรายละเอียดทั้งหมดหรอกครับ ให้ผมโทรหาพ่อไหมครับ?”เอเลนตอบด้วยความโกรธว่า “ฉันต้องการให้นายมารับฉันก่อน! ฉันบาดเจ็บ และต้องไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้!”ชาร์ลีถามว่า “แม่ครับ ทำไมแม่ถึงได้รับบาดเจ็บ? แม่โอเคหรือเปล่า?"เอเลนพูดอย่างโกรธจัด “ขาฉันหัก! ทำไมนายถึงยังพูดเรื่องไร้สาระอีกในตอนนี้? เร็วเข้า และมาที่นี่เดี๋ยวนี้!”ชาร์ลีตอบว่า “ได้ครับ ผมจะไปที่นั่นเดี๋ยวนี้”หลังจากที่วางสายแล้ว ชาร์ลีก็ก้าวออกจากบ้านและขึ้นแท็กซี่ในขณะที่เขามุ่งหน้าตรงไปยังศูนย์กักกันโอลรัส ฮิลล์ระหว่างทางไปศูนย์กักกัน เขาโทรหาแคลร์และบอกกับเธอว่า “ที่รัก แม่เพิ่งโทรหาผมนะ ผมจะไปรับเธอเดี๋ยวนี้”เมื่อแคลร์ได้ยินคำพูดของชาร์ลี เธอโพล่งออกมาอย่างตื่นเต้น “จริงเหรอคะ? แม่โทรหาคุณจริง ๆ เหรอ? ตอนนี้แม่อยู่ไหน? แม่โอเคไหมคะ?”ชาร์ลีตอบว่า “แม่บอกผมว่าเธออยู่ที่ศูนย์กักกันโอลรัสฮิลล์ ผมได้ถามเหตุผลจากเธอ และเธอบอกผมว่าเธอถูกองค์กรลูกโซ่หลอก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 931
เมื่อเอเลนเห็นชาร์ลี หัวใจของเธอก็เต็มไปด้วยความเกลียดชังเอเลนเชื่อคำบอกของตำรวจจริง ๆ เธอเชื่อว่าชาร์ลีไม่ได้ตั้งใจเก็บบัตรธนาคารปลอมใบนั้นไว้จริง ๆ เขาเป็นเพียงเหยื่อขององค์กรอาชญากรรม อย่างไรก็ตาม ความทุกข์ทรมานและเรื่องเลวร้ายทั้งหมดของเธอ เกิดขึ้นเพราะบัตรของชาร์ลี ถ้าไม่ใช่เพราะบัตรของเขา เธอคงไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจมากมาย ดังนั้นเธอจึงถือว่าชาร์ลีเป็นคนผิด ที่ผิดที่สุดในเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ในตอนนี้ จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะมีความรู้สึกดี ๆ ต่อชาร์ลีเอเลนตกใจมากเมื่อจู่ ๆ เจ้าหน้าที่ตำรวจก็ตะโกนใส่เธอเอเลนรู้สึกอึดอัดเมื่อนึกถึงเรื่องที่ว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจจะคอยเฝ้าจับตาดูเธอในอนาคตเธอไม่สามารถทำอะไรได้เลย เพราะเธอตกอยู่ในสถานการณ์นี้เช่นนี้เองดังนั้น เอเลนจึงทำได้เพียงระงับความเกลียดชังและความโกรธที่เธอมีต่อชาร์ลี เธอพยายามที่จะสงบสติอารมณ์เมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจเห็นว่าเอเลนแสดงความสุจริตใจ เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงถามชาร์ลีว่า “คุณเป็นลูกเขยของเธอใช่ไหม?”ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยขณะที่เขาพูด “ใช่ครับ ผมเอง”เจ้าหน้าที่ตำรวจตอบว่า “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น มาที่นี่และเ
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
