เมื่อผู้หญิงอีกสองคนได้ยินเรื่องนี้ ทั้งคู่ก็พุ่งไปข้างหน้าทันทีและทั้งสามคนยังคงตบตี และเตะเอเลนด้วยกันทั้งหมัดและลูกเตะของพวกเขาโดนเอเลนซ้ำแล้วซ้ำเล่า เอเลนไม่สามารถหยุดตัวเองจากการร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดได้อันที่จริง ไอแซคส่งคนสามคนนี้มาที่นี่เพื่อทำให้เอเลนตกใจและสอนบทเรียนให้เธอ เขาต้องการให้เอเลนเชื่อว่าเธอกำลังเจอปัญหาใหญ่อยู่จริง ๆด้วยวิธีนี้ เธอจะไม่กล้าสร้างปัญหาให้กับชาร์ลีเมื่อเธอได้รับการปล่อยตัวจากศูนย์กักกันในเวลาเดียวกันนี้ เอเลนกำลังกลิ้งอยู่บนพื้นด้วยความเจ็บปวดหลังจากถูกทุบตีเป็นเวลานาน เธอกรีดร้องและขอความเมตตาอย่างไม่สิ้นสุดผู้ต้องขังคนอื่น ๆ ยังคงวิ่งอยู่ในขณะนี้ แต่พวกเขาหยุดเดินขณะที่พวกเขาจ้องมองที่เอเลนและกลุ่มผู้หญิงด้วยความตกใจเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของเอเลนแม้ว่าเจนนิเฟอร์จะมีส่วนในการทุบตีเอเลนด้วย แต่เธอก็ไม่เคยโหดร้ายเท่าผู้ต้องขังอีกสามคน นี่รู้สึกได้เหมือนกับว่าพวกเขากำลังพยายามจะฆ่าเอเลนเลยด้วยซ้ำ…เห็นได้ชัดว่าสามคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา“โอ้ เธอช่างน่าสงสารจริง ๆ ! เธอตกอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชจริง ๆ !” เจนนิเฟอร์อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจขณะที่เธ
ผู้ต้องขังบางคนรู้สึกเห็นใจเธอ บางคนก็รู้สึกเพลิดเพลินกับสิ่งที่เห็น และบางคนก็กลัวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นขณะที่เอเลนถูกนำตัวกลับห้องขัง ชาร์ลีก็ได้รับโทรศัพท์จากไอแซคไอแซคแจ้งชาร์ลีทางโทรศัพท์ว่า “นายน้อยครับ ผมได้ส่งคนไปสอนบทเรียนให้กับเอเลนแล้ว ผมเชื่อว่าเธอจะไม่กล้าพูดกับคุณแม้แต่คำเดียวหลังจากที่เธอออกจากสถานกักขัง”ชาร์ลีตอบเบา ๆ “เอาล่ะ คุณทำได้ดีมากในเรื่องนี้”ไอแซคตอบว่า “นายน้อย ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วยที่พูดแบบนี้ แต่ผมคิดว่าแม่ยายของคุณนี่ทำเกินไป เธอพยายามขโมยเงินมากมายจากคุณ คุณไม่คิดว่ามันจะดีกว่าถ้าคุณส่งเธอให้ตำรวจและปล่อยให้พวกเขาจัดการกับเธอตามกฎหมายงั้นเหรอครับ? อย่างน้อยเธอก็ควรได้รับโทษประหารชีวิต คุณจะปล่อยเธอกลับมาอีกทำไม?”ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณไม่เข้าใจหรอกครับ แม่ยายของผมคือใบเบิกทางของผม”ไอแซครีบถามต่อว่า “ใบเบิกทาง? นายน้อย คุณหมายความว่าอย่างไร?”ชาร์ลีไม่สามารถบอกไอแซคได้โดยตรงว่าเอเลนแม่ยายของเขาเป็นใบเบิกทางให้เขาได้ขึ้นเตียงภรรยาของเขา ดังนั้นเขาจึงตอบอย่างเฉยเมยว่า “เอาล่ะ อย่าถามคำถามผมมากมายนักเลย คุณไปเตรียมการที่จำเป็นได้แล้ว ใก
คำพูดของผู้คุมขังทำให้ทุกคนในห้องขังตะลึง!คุณท่านวิลสันและเวนดี้แทบไม่เชื่อหูของพวกเธอเอง!ว่าไงนะ?พวกเขาไม่ได้บอกหรือว่าเอเลนมีความผิดฐานฉ้อโกง?พวกเขาไม่ได้บอกหรือว่าเธอจะถูกขังอยู่ในสถานกักกันนี้อย่างน้อยสิบปี ยี่สิบปี หรือนานกว่านี้?แล้วทำไมพวกเขาถึงปล่อยเธอไปตอนนี้?ถ้าเอเลนได้รับการปล่อยตัวในตอนนี้ พวกเขาจะได้ไปอาศัยอยู่ในวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สได้อย่างไร ในเมื่อพวกเขาจะได้รับการปล่อยตัวจากสถานกักกันภายในสิบวัน?คุณท่านวิลสันตื่นตระหนกเป็นอย่างมากในเวลานี้!ในขณะเดียวกันนี้ เอเลนซึ่งเหมือนตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง จู่ ๆ ก็กระโดดออกจากเตียงด้วยความตื่นเต้นเมื่อได้ยินคำพูดของผู้คุม!เธอไม่รู้สึกเจ็บปวดจากการถูกทุบตีก่อนหน้านี้! เอเลนรู้สึกราวกับว่าเธอได้รับชีวิตใหม่หลังจากได้ยินประโยคนี้ขอบคุณพระเจ้า! ในที่สุดเธอก็สามารถออกจากศูนย์กักกันนี้ได้แล้ว!เอเลนร้องอย่างตื่นเต้น “ฮ่าฮ่าฮ่า! เยี่ยมมาก! ฉันจะได้รับการปล่อยตัวจากสถานกักกันแล้วในตอนนี้ ฮ่าฮ่าฮ่า! นี่มันน่าทึ่งเกินไปแล้ว มันยอดเยี่ยมมาก! ฉันจะออกไปอาศัยอยู่ในวิลล่าของฉันที่ ธอมป์สัน เฟิร์สเดี๋ยวนี้!”หลังจากที่เธอพูด
เวลานี้เอเลนมั่นใจมาก ขณะที่เธอเก็บข้าวของ เธอพูดกับคนรอบ ๆ ตัวเธอว่า “ยังไงก็ตาม พวกแกคนที่ทุบตีฉันก่อนหน้านี้จะไม่มีโอกาสได้หนีไปไหน! ให้ฉันบอกอะไรพวกแกบางอย่างนะ ข้างนอกฉันแข็งแกร่งมาก! เริ่มตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะรอวันที่พวกแกทุกคนได้รับการปล่อยตัวจากสถานกักกันแห่งนี้! ฉันจะทุบตีพวกแกทุกคนอย่างแน่นอนเมื่อพวกแกออกจากสถานกักขัง! มาดูกันว่าพวกแกยังจะกล้ารังแกฉันอีกหรือไม่!”เอเลนสาปส่งและสาปแช่งผู้ต้องขังทุกคนในห้องขังจนสีหน้าของผู้ต้องขังทุกคนดูน่าเกลียดมากในที่สุดเอเลนก็พอใจหลังจากที่เธอสาปแช่งพวกเขาเสร็จในเวลาเดียวกันนี้ เอเลนก็เก็บข้าวของของเธอเสร็จแล้ว เธอกำลังจะจากไปพร้อมกับผู้คุมในเรือนจำ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกปวดฉี่ขึ้นมาเธอพึมพำกับตัวเอง “เวรจริง…ทำไมฉันต้องมาปวดฉี่ในเวลานี้…”หลังจากนั้นเธอก็พึมพำต่อไป “ไม่เอาน่า! บรรยากาศในห้องขังนี้ช่างเลวร้ายเหลือเกิน! ฉันจะโชคร้ายอย่างแน่นอนถ้าฉันต้องมาอั้นฉี่ออกจากที่นี่! ฉันต้องฉี่ และปล่อยทุกอย่างที่นี่ก่อนที่ฉันจะจากไป!”ขณะที่เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เอเลนก็เยาะเย้ยคุณท่านวิลสันและเจนนิเฟอร์ก่อนจะพูดอย่างดูถูกว่า “ฉันป
เมื่อคุณท่านวิลสันตระหนักว่าความฝันที่จะย้ายเข้าไปอาศัยอยู่ที่วิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สนั้นพังทลายลงอย่างสิ้นเชิง เธอจึงยิ่งเกลียดเอเลนจนตายจริง ๆยิ่งไปกว่านั้น เอเลนยังกล้าอวดดีต่อหน้าคุณท่านวิลสันในขณะที่เอเลนดูถูกและตำหนิหญิงชราอย่างเลวทราม สิ่งนี้ทำให้หญิงชรารู้สึกโมโหต่อเธอมากยิ่งขึ้นสำหรับคุณท่านวิลสัน สิ่งสุดท้ายที่เธอต้องการคือการเห็นเอเลนตกอยู่ในขุมนรกแห่งความทุกข์ทรมาน แต่จริง ๆ แล้วเอเลนกำลังจะได้รับการปล่อยตัวในตอนนี้?ถ้าเอเลนกำลังจะออกจากสถานที่แห่งนี้ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่เธอจะได้จัดการกับเธอ และสอนบทเรียนให้เธอในตอนนี้! หากเธอพลาดโอกาสนี้ เธอก็อาจจะไม่มีโอกาสได้ทำอีกในอนาคต!ดังนั้น หญิงชราจึงตัดความชราภาพและความอ่อนแอทางร่างกายของเธอโดยสิ้นเชิง และเธอก็ยกขาขึ้นให้สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนที่เธอจะกระแทกเท้าลงบนเข่าของเอเลนเมื่อเธอได้ยินเสียงแตก เอเลนอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงกรีดร้องอันน่าสยองออกมาเธอรู้สึกเจ็บที่ขาอย่างรุนแรง ขาเธอต้องหักแน่ ๆ !คุณท่านวิลสันตื่นเต้นมากเมื่อเธอหักขาของเอเลนได้สำเร็จในครั้งเดียว! อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเธอเคลื่อนไหวร่างกายของเธอ
เอเลนยังคงร้องไห้ขณะที่เธอพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ฉันไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาหักขาฉันเปล่า ๆ ได้หรอกใช่ไหม?”ผู้คุมเรือนจำตอบอย่างเฉยเมยว่า “ถ้าคุณต้องการแจ้งความกับพวกเขา คุณก็ทำได้ แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ตามขั้นตอนปกติภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ตำรวจอาจต้องการให้คุณไปที่สถานีตำรวจเพื่อสอบสวนเพื่อที่พวกเขาจะได้บันทึกคำให้การของคุณ ให้ผมแนะนำนะว่าตอนนี้มันมีมากกว่ายี่สิบคนที่นี่ สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดอาจขัดกับคำพูดของคุณและอาจส่งผลย้อนกลับกับคุณในที่สุด หากพวกเขาทั้งหมดยืนยันว่าคุณเป็นคนที่พยายามทำร้ายหญิงชราตั้งแต่แรก คุณก็จะฆ่าตัวตายแทนเท่านั้น”เอเลนรู้สึกสิ้นหวังมากเมื่อได้ยินคำพูดของผู้คุมเธอรู้ว่านักโทษกลุ่มนี้ไม่ใช่คนดีและทุกคนก็มีความสามัคคีกันภายใต้การนำของเจนนิเฟอร์ ยิ่งไปกว่านั้น เอเลนได้ยั่วยุให้ทุกคนโกรธเคือง หากเอเลนต้องการนำเรื่องนี้ไปแจ้งความกับตำรวจ ก็เป็นไปได้มากที่พวกเขาจะรวมตัวกันโจมตีเธอและโยนความผิดให้กับเธอแทนหากเป็นกรณีนี้ เธอก็จะสร้างสถานการณ์ที่ลำบากขึ้นสำหรับตัวเองเท่านั้นมันจะดีกว่าสำหรับเธอที่จะออกไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุด!ขณะที่เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เอเลนพยั
เอเลนเปิดโทรศัพท์มือถือของเธอทันทีหลังจากที่เธอได้รับโทรศัพท์มือถือจากเจ้าหน้าที่ตำรวจตั้งแต่เธอถูกขังอยู่ในสถานกักขัง เธอไม่ได้แตะโทรศัพท์มือถือได้เลย เธอไม่มีโอกาสติดต่อกับสามีหรือลูกสาวของเธอเลยตอนนี้ เอเลนรู้สึกคับข้องใจอย่างมากเมื่อเธอได้รับโทรศัพท์มือถือคืนทั้งสามีและลูกสาวของเธอจะไม่รู้ว่าเธอถูกทรมานอย่างไร้มนุษยธรรมในสถานกักกันในช่วงสองวันที่ผ่านมาอย่างไรก็ตาม เธอไม่สามารถบอกพวกเขาเกี่ยวกับความคับข้องใจทั้งหมดที่เธอได้รับได้นั่นก็เพราะว่าเอเลนรู้ว่าเธออาจถูกคนร้ายฆ่าหรือถูกตำรวจจับและขังไว้ในศูนย์กักกันอีกครั้งถ้าเธอกล้าพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกหลังจากที่เธอเปิดโทรศัพท์มือถือ เอเลนก็ตระหนักได้ว่าเธอได้รับข้อความจำนวนนับไม่ถ้วนในโทรศัพท์มือถือของเธอ ทันทีที่เธอคลิกเข้าไปในข้อความ เธอตระหนักว่าเกือบทุกข้อความที่เธอได้รับมาจากลูกสาวของเธอเอง แคลร์เมื่อเธอเห็นว่าลูกสาวเป็นห่วงเธอมาก และเธอส่งข้อความถามที่อยู่ของเธอตลอดเวลา เอเลนก็เริ่มรู้สึกสบายใจมากอย่างไรก็ตาม ในขณะเดียวกัน เธอก็นึกอะไรบางอย่างได้ว่าทำไมสามีไม่ส่งข้อความหาเธอเลย?เธอหายตัวไปสองวันเต็มแล้ว เขาไม่
"งานเลี้ยงรุ่น?" เอเลนถามต่อว่า “ไอ้จาค็อบนั่นยังอยู่ในอารมณ์ที่จะไปงานเลี้ยงรุ่นอีกเหรอ? มันออกไปเจอใคร?”ชาร์ลีตอบว่า “เขาไปพบกับเพื่อนร่วมชั้นเก่าของเขา ผมไม่แน่ใจเกี่ยวกับรายละเอียดทั้งหมดหรอกครับ ให้ผมโทรหาพ่อไหมครับ?”เอเลนตอบด้วยความโกรธว่า “ฉันต้องการให้นายมารับฉันก่อน! ฉันบาดเจ็บ และต้องไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้!”ชาร์ลีถามว่า “แม่ครับ ทำไมแม่ถึงได้รับบาดเจ็บ? แม่โอเคหรือเปล่า?"เอเลนพูดอย่างโกรธจัด “ขาฉันหัก! ทำไมนายถึงยังพูดเรื่องไร้สาระอีกในตอนนี้? เร็วเข้า และมาที่นี่เดี๋ยวนี้!”ชาร์ลีตอบว่า “ได้ครับ ผมจะไปที่นั่นเดี๋ยวนี้”หลังจากที่วางสายแล้ว ชาร์ลีก็ก้าวออกจากบ้านและขึ้นแท็กซี่ในขณะที่เขามุ่งหน้าตรงไปยังศูนย์กักกันโอลรัส ฮิลล์ระหว่างทางไปศูนย์กักกัน เขาโทรหาแคลร์และบอกกับเธอว่า “ที่รัก แม่เพิ่งโทรหาผมนะ ผมจะไปรับเธอเดี๋ยวนี้”เมื่อแคลร์ได้ยินคำพูดของชาร์ลี เธอโพล่งออกมาอย่างตื่นเต้น “จริงเหรอคะ? แม่โทรหาคุณจริง ๆ เหรอ? ตอนนี้แม่อยู่ไหน? แม่โอเคไหมคะ?”ชาร์ลีตอบว่า “แม่บอกผมว่าเธออยู่ที่ศูนย์กักกันโอลรัสฮิลล์ ผมได้ถามเหตุผลจากเธอ และเธอบอกผมว่าเธอถูกองค์กรลูกโซ่หลอก